N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/bvhw/wp-content/blogs.dir/114/files/2022/07/huiskamp700x700.png)
Het kabinet naar Qatar, hup, de koning mee. Om je kapot te schamen. Dan ben je dus geen zorgvuldig getransplanteerd haartje beter dan Ronald de Boer, dacht ik deze week. En die argumentatie: we juichen voor Oranje, niet voor de tribunes, als we niet gaan, kunnen we helemaal niets veranderen en – de mooiste – als wij als land niet gaan, zijn wij de enige die niet gaan. Dus…tja? Ik schud met mijn hoofd, wijs met mijn vinger vanaf mijn troon van opeengestapelde principes. Vilein tweetje. Die zit.
Politiek en sport zíjn niet gescheiden, predik ik al jaren. Niet zolang landen via de sport de buitenwereld zand in de ogen proberen te strooien. Maar toen appte een vriend laatst: mooi dat het concert waar we eind november heen gaan pas later op de avond is, kunnen we gezellig daarvoor samen de wedstrijd van het Nederlands elftal kijken. O god, dacht ik, ik ga natuurlijk gewoon wel kíjken naar dat afzichtelijke WK, of niet.
Het lijkt me zo fijn om principeloos te zijn, dan hoef je er ook nooit een te verloochenen. Want hoe serieus ik ook nadenk over dit soort zaken, uiteindelijk zet ik mijn principes soms sneller opzij dan Britten hun premier. Mijn geweten knaagt vaak, maar bijt zelden door. Ik ben een uitstekend debater in discussies met mezelf.
Ik voel me vies als ik een vliegreis boek, maar heb mezelf tegen de tijd dat ik moet afrekenen overtuigd dat het bij uitzondering mag, want ik wil waarschijnlijk geen milieubelastende kinderen, zeker geen spiksplinternieuwe vervuiler. Twee maanden terug stond ik bij het Homomonument in Amsterdam bij een protest tegen Uber, na niet de eerste mishandeling van een queer passagier. Ik beloofde mezelf het bedrijf af te zweren. Totdat ik eerder deze maand om half vier ’s nachts geen betaalbare taxi kon vinden via een andere app. Tja, wat moest ik dan? Lópen?
En zo zie ik het ook gebeuren met het WK in Qatar. Eerst het kulargument dat je als individu zo weinig invloed hebt. Je verandert niets. Het WK gaat ook gewoon door en wordt gewoon uitgezonden – het enige wat ik doe, is de tv niet aanzetten. En ik houd van voetbal; die arme, arme spelers hebben er toch niet om gevraagd om in een mensonterende wintersauna te voetballen? Ik kijk bovendien ook graag American football, waar ik ook van weet dat er een grote kans is dat de spelers zich op een onverharde weg richting hersentrauma begeven. Dan moet ik daar óók niet meer naar kijken!?
Ja, waarschijnlijk wel eigenlijk. Maar ik ben soms een hypocriete lul. Het is niet goed, niet gezond, maar het is wel menselijk. Het is niet moeilijk principes te hebben, totdat ze je even niet uitkomen. Ik geef dit in ieder geval nog toe en ík bestuur ons land niet.
Mijn vriend ging tijdens het EK voetbal vorig jaar tijdens wedstrijden van Oranje hardlopen – heerlijk rustig op straat. Misschien doe ik dit jaar wel mee. Hij uit voetbalhaat, ik uit principes.
Waarschijnlijk zit ik uiteindelijk toch voor de tv. Maar ik zal beloven er niet van te genieten.
