Het lef van PSV werkt niet tegen Arsenal, dat de ploeg van Peter Bosz wegspeelt in de Champions League

„Stofwolken” had PSV-trainer Peter Bosz vooraf verwacht in de uitwedstrijd tegen Arsenal. Twee ploegen die zouden aanvallen in het Emirates Stadium, druk zetten, felle duels. Die met dezelfde instelling de wedstrijd in zouden gaan. Een mooi duel.

Maar het is al tussen de achtste en tiende minuut dat Arsenal aan PSV laat zien dat de ploeg van Bosz nog niet in staat is om überhaupt op niveau mee te strijden. Dat PSV nog ver verwijderd is van de Europese top. Dat het gat tussen de top van de Premier League en die van de Eredivisie groot is.

Want na een paar onstuimige minuten van PSV neemt Arsenal de controle helemaal over. Lijkt het alsof de Eindhovenaren goed in positie staan, maar komt toch Martin Odegaard ineens helemaal vrij op de rand van het strafschopgebied. Zijn schot wordt losgelaten door PSV-keeper Walter Benitez en afgemaakt door Bukayo Saka: 1-0.

Nog geen twee minuten later komt Odegaard alwéér vrij op de zestien meter. Weer mag hij de aanval opzetten. Geen goal nu, maar de spelers van PSV beginnen naar elkaar te kijken. Wat gebeurt hier? Dan al is er het gevoel van moeten bijkomen, proberen niet in paniek te raken, zoals PSV dat nog niet eerder kende in het tot dusver bijna vlekkeloos verlopen seizoen.

Lees ook: een interview met PSV-verdediger Andre Ramalho. Over de gevolgen van een blunder, en hoe je toch weer doorgaat

231 miljoen voor drie spelers

Zeven jaar deed Arsenal niet mee in de Champions League, voor PSV was dat vijf jaar. Woorden als sportief trauma en pijn klonken vooraf. Allebei de teams vinden dat ze hier horen, op het hoogste Europese niveau. Maar ze eindigden vaak te laag in de competitie, of werden uitgeschakeld in de voorronden. Nu hebben Arsenal en PSV het momentum gevonden. Mikel Arteta, de vernieuwende coach – adept van Josep Guardiola – heeft de Londenaren de afgelopen jaren weer zicht op de top gegeven. Peter Bosz deed dat op bescheiden wijze en in veel kortere periode ook bij PSV, ook door goede aankopen van de club in de zomer.

Uit dat koopgedrag blijkt al wel het verschil tussen deze ploegen. Arsenal gaf deze zomer 231 miljoen euro uit aan drie spelers (in totaal 235 miljoen), PSV betaalde ruim vijftig miljoen euro voor zeven nieuwelingen. Alleen Declan Rice al kostte met bijna 117 miljoen euro ruim twee keer zoveel als het gehele bedrag dat PSV uitgaf.

Binnen twintig minuten ligt de tweede er al in. Een bal valt wat ongelukkig dood op het middenveld, maar Arsenal is er zó snel mee weg dat PSV nog niet eens heeft kunnen denken aan in positie komen. Leandro Trossard is het nu die vrijkomt, weer op de rand van het strafschopgebied. Hij schuift keurig binnen, over het natte gras.

Steeds weer komt Arsenal er doorheen. En PSV blijft het maar proberen. Plooit niet echt terug, zoals je vaak ziet, maar wil toch nog vooruit. Lastig is dat, als je tik na tik krijgt. Het is te zien aan aanvoerder Luuk de Jong, hoe hij na een paar Arsenal-kansen ineens bijna alleen druk zet en met een handgebaar aan zijn ploeggenoten seint: kom nou, niet achterover hangen.

Maar dat doet twijfel met een ploeg. En het tegenovergestelde met Arsenal. Wat speelt de ploeg van Arteta heerlijk. Odegaard die steeds maar weer vrijloopt, ook al wist PSV vooraf al dat hij de man was die het spel zou maken. Gabriel Jesus met overstapjes, snelle bewegingen, fijne openingen. Trossard die te handig is voor directe tegenstander Jordan Teze, zijn handelingssnelheid veel hoger. Hoeveel ruimte hij ook krijgt van Teze na 37 minuten. Maar ook: hoe hij dan bijna achteloos de bal voorgeeft, vegend met de wreef. En Gabriel Jesus die aanneemt, even kijkt en dan perfect in de hoek schiet. 3-0 bij rust.

Een naïeve coach

Peter Bosz wordt weleens verweten een naïeve coach te zijn. Te aanvallend, te veel druk op de bal, ook tegen buitengewoon goede ploegen die daar makkelijk onderuit kunnen spelen. De trainer is het daar zelf niet helemaal mee eens. Niet meer in ieder geval. Jaren in het buitenland – Borussia Dortmund, Bayer Leverkusen en Olympique Lyon – hebben hem ervaring gegeven, hoewel hij er niet de trainer naar is om zijn visie helemaal overboord te gooien.

Dus probeert PSV tegen Arsenal vertrouwd Bosz-voetbal te spelen. Ook na de 1-0, de 2-0 en de 3-0, al is het allemaal minder fel dan in de Eredivisie en oogt het niet roekeloos. Maar wel druk naar voren, proberen aan te vallen. Want Bosz vindt het óók naïef om helemaal niet het spel te willen maken. Lange ballen spelen en hopen dat je alles kunt tegenhouden? Dat gaat gewoon niet tegen een ploeg als Arsenal, vindt Bosz. „Dan gaan ze scoren. Dat doen ze nu misschien ook wel, maar dan wel onder meer weerstand”, zegt hij vlak voor de aftrap. „Je moet durven. Dat vraag ik ook van de jongens. Als het dan misgaat is dat mijn fout.”

Het gaat mis. De hele avond, ook in de tweede helft, al trekt Arsenal dan in een wat minder hoog tempo aan de ploeterende PSV-benen voorbij. Odegaard scoort nog wel, met een mooi schot – weer krijgt hij veel ruimte: 4-0.

PSV is terug in de Champions League, de landing is hard. Dat zal best even schrikken zijn voor de ploeg van Bosz, maar uitzichtloos is de situatie niet. In een poule met ook nog Sevilla en RC Lens is een resultaat nog steeds mogelijk.