Terwijl rond de Johan Cruijff Arena de rode fakkels al worden aangestoken, zondert op de grasmat Francesco Farioli zich af. Het is zondagmiddag even na 15.00 uur, ruim anderhalf uur voor de thuiswedstrijd tegen NEC, en in gedachten verzonken slentert de hoofdtrainer van Ajax een rondje over veld. Met de blik voortdurend op het gras, net voor zijn zwarte schoenen.
Hij moet het hebben meegekregen, het nieuws dat een klein halfuur eerder uit Rotterdam kwam. Daar speelt naaste concurrent PSV al eerder op de middag een cruciale uitwedstrijd tegen Feyenoord, de nummer drie van de ranglijst. De uitslag in de Kuip bepaalt wat vanmiddag in Amsterdam op het spel staat: verliest PSV, dan is Ajax bij winst op NEC landskampioen.
Het lijkt een zorgeloze middag te worden. Al na vijf minuten zien de fans in het supportershonk van Ajax op televisie hoe Igor Paixão Feyenoord met een wippertje op voorsprong zet. Vijf minuten later maakt Givairo Read de 2-0. Buiten het stadion, waar de kampioenssjaaltjes van Ajax al te koop zijn, barst de menigte in gejuich uit en wordt het vuurwerk ontstoken. Zou het deze middag dan al gebeuren?
Temidden van die blijdschap en spanning oogt Farioli koeltjes, geconcentreerd. Hij praat amper met de directieleden die met hem over het veld sjokken, kijkt alleen even op als de eerste plukjes fans op de tribune zijn naam scanderen. Hij zwaait, en dan gaan de ogen weer richting het gras. Alsof hij zich niet wil laten verleiden mee te gaan in de verwachtingen van het publiek.
Lees ook
Lees ook: in Rotterdam verzorgt Noa Lang een ultieme comeback van PSV, waardoor de titelrace weer helemaal open ligt
Want het gevaar op een middag als deze, weet hij, is dat spelers vooral aandacht hebben voor wat zeventig kilometer verderop gebeurt. Dat ze al met hun hoofd bij de huldiging zijn en de eigen wedstrijd verwaarlozen. En die angst wordt waarheid, blijkt gaandeweg de middag. Ajax verliest het na rust, lijdt zelfs een ontluisterende nederlaag (0-3), terwijl PSV in blessuretijd wint. Het verschil tussen beide clubs is daarmee nog maar één punt, met nog twee wedstrijden te spelen.
Geen angst
Hij had ze nog gewaarschuwd, in aanloop naar de 32ste speelronde. Tegen iedereen die hem maar vroeg had Farioli in herinnering geroepen hoe lastig Ajax het begin december tegen NEC had gehad. Zijn ploeg won toen weliswaar met 2-1, maar tegen geen enkele Nederlandse tegenstander had Ajax dit seizoen zo veel kansen weggegeven. Uit omschakelingen, maar ook uit open spel.
Dus gaf hij zijn spelers de opdracht om de wedstrijd te benaderen met „de instelling van Europese ontmoetingen”, zei Farioli vrijdag. Als een doodgewone wedstrijd, zonder emoties, zonder druk, zonder angst. Een confrontatie waarin Ajax zich moest bewijzen na twee competitieduels van puntverlies tegen FC Utrecht (4-0) en Sparta (1-1).
Farioli kiest daarom voor de zekerheid van ervaring, blijkt als zondagmiddag de opstellingen bekend worden. Voor spelers die weten hoe het is om duels in deze fase van competitie te spelen en te beslissen. De van blessure teruggekeerde Remko Pasveer op doel, routinier Davy Klaassen op middenveld, de dertigjarige Italiaanse huurling Daniele Rugani centraal achterin.
Duidelijk is dan al dat het niet de kampioenswedstrijd gaat worden. Na een zwakke eerste helft heeft PSV in Rotterdam de wedstrijd verrassend omgekeerd. Minimaal drie dagen moeten ze nog wachten, de fans van Ajax, tot de uitwedstrijd bij FC Groningen. Mits er tenminste van NEC wordt gewonnen.
Toch begint Ajax mat aan de wedstrijd, bijna alsof het niét de grote favoriet voor de landstitel is. NEC laat de thuisploeg het spel maken en de ploeg van Farioli kan daar maar moeilijk mee omgaan, creëert weinig. In de eerste helft zijn alleen een schot van spits Wout Weghorst, die speelt in plaats van de geblesseerde Brobbey, en een achterwaartse kopbal van Kenneth Taylor echt dreigend. NEC-doelman Robin Roefs kan twee keer met een uitstekende reflex redding brengen. Het optreden is dusdanig flets dat bij het rustsignaal al voorzichtig gefluit klinkt van de tribunes.
Snelle omschakeling
In de kleedkamer zegt Farioli zijn spelers rustig te blijven („no stress”), vertelt hij na afloop. En niet in paniek te raken omdat ze nog niet hebben gescoord. Als die boodschap al aankomt, verdampt ze een kwartier na rust.
Regelmatig is NEC dreigend uit de snelle omschakeling, net als in Nijmegen. Dat blijkt al eens in de eerste helft, als middenvelder Kodai Sano onder de druk van drie Ajacieden uitspeelt en het bij de thuisploeg achterin volledig open ligt. Zo valt ook de openingstreffer: Taylor verliest op middenveld een duel, buitenspeler Sontje Hansen krijgt vervolgens de bal, wordt amper aangepakt, en schiet van een meter of vijfentwintig raak.
De schrik na dat doelpunt maakt plaats voor ontsteltenis als acht minuten later ook de 0-2 valt, ditmaal niet vanuit de omschakeling, maar uit een aanval die NEC van achteruit ongehinderd kan opbouwen. De eerste inzet wordt nog gekeerd door Pasveer, in de herkansing kan Brayann Pereira ongedekt binnen schieten. Ook de 3-0, door Sami Ouaissa, valt na zwak verdedigen van Ajax.
Creëerde Ajax vorige week tegen Sparta nog een handvol grote kansen in de slotfase, nu oogt de ploeg lamgeslagen. Zozeer zelfs dat de koploper twee wedstrijden voor het einde de indruk wekt nauwelijks meer in de titel te geloven.
Farioli weigerde na afloop, zoals altijd, over een kampioenschap te spreken. „Maar dingen kunnen snel veranderen in het voetbal”, zei hij, óók in positieve zin. Hoe hij daarvoor gaat zorgen? „Daar moet ik even over nadenken. Eerst naar huis, eten, misschien een glas wijn. Maar we moeten heel goed zijn om het om te keren.”
