Europa steekt ruim 10 miljard in zijn eigen satellietnetwerk

Op een grote muur in de volksbuurt Frimangron prijkt een afbeelding van een jonge Desi Bouterse in legerpak met baret, daaronder zijn handtekening. Ernaast staat in grote letters DDB (Desiree Delano Bouterse) NDP info centrum. Terwijl aanhangers van de politieke partij NDP dit nieuw geopende wijkcentrum binnenlopen vertolkt een plaatselijke zanger Frank Sinatra’s ‘I did it my way’, het lijflied van de veroordeelde en voortvluchtige ex-president Bouterse.

„Ik hoorde het hem nog zingen tijdens een laatste bijeenkomst”, zegt NDP-aanhanger Grace Pinas terwijl ze het refrein mee neuriet. Dat was aan de vooravond van Bouterse’s definitieve veroordeling in hoger beroep, tot twintig jaar celstraf voor zijn rol bij de Decembermoorden. Die uitspraak was deze vrijdag precies een jaar geleden.

Bouterse meldde zich nooit bij de gevangenis en sloeg op de vlucht, samen met zijn oud-lijfwacht en medeveroordeelde Iwan Dijksteel. Terwijl drie andere bejaarde veroordeelden inmiddels hun straf uitzitten, is Bouterse al een jaar spoorloos. „Ik mis hem”, zegt Pinas die zich een ware ‘Boutist’ noemt. Volgens haar is de partij verzwakt zonder Bouterse. „Hopelijk winnen ze volgend jaar de verkiezingen en halen ze Bouterse terug en geven hem gratie’’, zegt ze en veegt het zweet van haar gezicht met een zakdoek in de paarse partijkleur.

Het is deze avond niet de nieuwe voorzitter van de NDP, oud-parlementsvoorzitter en arts Jenny Simons, die het luidste applaus ontvangt. De ster van de avond is first lady Ingrid Bouterse-Waldring, sinds kort ook bestuurslid van de partij. Ze staat al volop in de campagnestand: „Hoewel ik soms mijn momenten heb, en het moeilijk is, zal ik nooit, nooit opgeven”, zegt ze vanaf het podium terwijl tranen over haar wang rollen en een partijgenote een arm om haar heen slaat. „Daarvoor heeft hij me teveel geleerd”, snikt ze.

Kranslegging bij Fort Zeelandia

Een week eerder zijn het nabestaanden van de Decembermoorden die, nadat ze kransen en bloemen hebben gelegd bij het 17de-eeuwse Fort Zeelandia, emotioneel worden. Op deze plek werden op 8 december 1982 vijftien tegenstanders van het militaire regime onder leiding van toenmalige bevelhebber Bouterse vermoord, onder wie journalisten, advocaten en vakbondsleiders „We zullen blijven strijden voor rechtvaardigheid, voor waarheid en voor een beter Suriname”, zegt nabestaande Sunil Oemrawsingh, tevens voorzitter van de Stichting 8 december 1982, en barst dan in tranen uit. Hij mag hier zo vaak hebben gestaan, de pijn blijft.

We zullen blijven strijden voor rechtvaardigheid, voor waarheid en voor een beter Suriname

Een jaar geleden, toen Oemrawsingh ook op deze plek stond, koesterde hij nog hoop dat Bouterse daadwerkelijk veroordeeld en opgesloten zou worden. „Hij moet achter slot en grendel. Ik blijf daar in geloven. Maar het is heel frustrerend dat we zo weinig informatie krijgen van het Openbaar Ministerie”, zegt hij.

In november gaf dit bij hoge uitzondering een persconferentie waarin het stelde dat de opsporing nog steeds gaande is, maar dat ze wel verrast waren over de vlucht van Bouterse. De signalen die er kwamen van zijn advocaat Irwin Kanhai wezen erop dat Bouterse van plan was zich vrijwillig bij de gevangenis te melden, zei procureur-generaal Garcia Paragsingh. Ondertussen lijken, op de nabestaanden na, weinig Surinamers zich bezig te houden met Bouterse. Maar als een krant uit buurland Frans-Guyana bericht dat Bouterse gesignaleerd is in het district Commewijne en zich daar schuil zou houden, is het toch even het gesprek van de dag.

Commewijne is een regio relatief dichtbij Paramaribo, bereikbaar per boot. Er liggen veel oude en verlaten suiker- en koffieplantages. Bootsmannen in het gebied willen weinig kwijt. Bekend is dat Bouterse hier vroeger een, inmiddels verlaten, plantage bezat. En dieper in het gebied liggen vakantieoorden, mogelijk van partijgenoten.

„Als ze Bouterse wilden vinden, hadden ze hem allang gevonden. Maar het is alsof iedereen, en dan bedoel ik de regering en politiek invloedrijke Surinamers, het prima vinden zo. Waarom zouden burgers of wij bootsmannen onze vingers er dan aan branden?’’, zegt een oudere bootsman die het gebied uitstekend kent en anoniem wil blijven.

Hij verwijst naar de oproep van het OM, eerder dit jaar, aan burgers die iets over Bouterses verblijfsplaats mochten weten zich te melden. Volgens nabestaanden zou het uitloven van een geldbedrag voor de gouden tip helpen mensen daartoe over te halen. „Dat is niet ongebruikelijk, zeker niet omdat het hier om het proces van de eeuw gaat, zoals het altijd is genoemd”, zegt advocaat Essed.

Gratie in de maak?

Bij de NDP richten ze zich op de verkiezingen van mei 2025. „We moeten winnen!”, roept Ingrid Bouterse. Dat haar man door zijn partij nog steeds als het boegbeeld wordt gezien en tot erevoorzitter is benoemd, lijkt te verraden dat hij bij verkiezingswinst op gratie kan rekenen. NDP-kopstukken laten dat al doorschemeren.

Op de nabestaanden na houden weinig Surinamers zich bezig met Bouterse

Partijvoorzitter Jenny Simons, die de intellectuele tak binnen de partij vertegenwoordigt en zelfs door critici van de NDP als capabele presidentskandidaat wordt gezien, pleit op de bijeenkomst voor een ‘ethische gedragscode’. Zelfs in hun privéleven moeten NDP’ers zich goed gedragen en integer zijn, aldus Simons.

Angelic del Castilho van DA91, een oppositiepartij die pleit voor goed bestuur en tegen corruptie, is verbaasd dat juist de NDP met zo’n code komt. „Tegelijkertijd willen ze gratie verlenen aan een tot 20 jaar celstraf veroordeelde ex-president, die groots vereerd wordt. Dat staat compleet haaks op elkaar. Ze gaan er kennelijk vanuit dat deze samenleving geen hersens heeft’’, zegt ze. Volgens de peilingen zou de NDP bij de verkiezingen kunnen rekenen op winst.

Delen

Mail de redactie