Ze zitten er klaar voor. Twee rechters, de voorzitter, een griffier en de officier van justitie. Maar waar is de verdachte? Of zijn raadsman? De zaal is verder leeg.
De Nederlandse verdachte woont in Londen. Gerad B. wordt ten laste gelegd dat hij over de jaren 2015, 2016 en 2017 opzettelijk geen aangifte loonheffing heeft betaald voor zijn eenmanszaak in Nederland. De belastingaangiftes zijn wel ingediend, maar niet betaald.
In totaal gaat het om een belastingschuld van een kleine twee ton. De belastingdienst kan dit bedrag niet innen, ook niet met een deurwaarder. Daarnaast zou de verdachte de belastingdienst onvolledig hebben ingelicht. Zijn raadsman heeft zich vlak voor de zitting teruggetrokken van de zaak en een nieuwe advocaat heeft zich vervolgens niet gemeld.
Kan de zitting „bij verstek” doorgaan, dat wil zeggen: zonder verdachte? De rechters trekken zich terug voor beraad. Na tien minuten komen ze terug en concluderen dat de zaak kan doorgaan. Immers, de verdachte is goed opgeroepen en zijn belangen worden door het voortzetten van de zitting niet geschaad.
Kinderen
De officier van justitie drukt op een knopje om het katheder op goede leeshoogte te krijgen. Dan slaat hij het dikke strafdossier open. „Geachte leden van de rechtbank, geachte overige aanwezigen.”
De zaak is eerder uitgebreid behandeld bij de politierechter. Verdachte is toen ook niet aanwezig geweest. De verdediging heeft toen aangevoerd dat Gerad B. een goedwillende ondernemer is met betalingsproblemen.
Ook heeft zijn raadsman destijds toegelicht waarom zijn cliënt niet in staat was om de belasting te betalen. Hij had namelijk meer uitgaven dan inkomsten en besloot om eerst andere crediteuren te betalen. Het was niet zijn bedoeling om de belastingdienst te benadelen. Van onwil was geen sprake. Met vijf kinderen in Londen wonen, was financieel ook niet makkelijk. De verdachte had eerder verklaard dat hij er alles aan deed om daar zijn hoofd boven water te houden. Over het niet aanleveren van stukken verklaarde de verdediging eerder dat verdachte in een scheiding lag en zijn administratie in dozen had opgeborgen. Zijn boekhouder zou zijn vertrokken.
Daar gaat de officier van justitie niet in mee. Dat de boekhouder en de relevante stukken onvindbaar waren, ontheft de verdachte niet van de verplichting om deze stukken aan te leveren. Volgens het OM is sprake van een „kwaadwillige belastingplichtige”. Het is klip-en-klaar dat Gerad B. opzettelijk geen belasting betaalde, hoewel daar veelvuldig om is verzocht.
De verdachte heeft bovendien een peperduur appartement in Londen en uit bankafschriften blijkt dat hij genoeg inkomsten had. In 2017 ontving de verdachte een bedrag van vier ton op zijn rekening. Maar in plaats van daarmee de belastingschuld te betalen, ging hij shoppen bij het luxe Londense warenhuis Harrods en het exquise schoenenmerk Louboutin.
De verdachte gebruikte de belastingdienst en ons allemaal als financieringsbron
Ook zijn er bedragen afgeschreven voor onroerend goed in Paramaribo. De verdachte heeft geen melding gemaakt van dringende schulden. Hieruit blijkt duidelijk opzet, pleit de officier.
Gerad B. heeft geen eerdere veroordelingen. Welke straf is dan passend?
De officier benadrukt dat Gerad B. met zijn eenmanszaak wel nettoloon aan zichzelf betaalde, maar niet aan de belasting. „Hij gebruikte de belastingdienst en ons allemaal als financieringsbron.” Het opleggen van een geldboete heeft daarom ook geen zin. Een taakstraf evenmin. De verdachte woont niet meer in Nederland en het is niet gelukt om zijn belastingschuld te innen. De officier eist daarom een gevangenisstraf twee maanden voorwaardelijk.
De rechtbank acht bewezen dat de verdachte opzettelijk zijn belastingen niet heeft betaald. Hij heeft de Belastingdienst „flink benadeeld en daarmee feitelijk ook de maatschappij als geheel”. Een gevangenisstraf van twee maanden voorwaardelijk vindt de rechter passend, met een proeftijd van twee jaar.
