Een onverklaarbare ziekte of een geval van massahysterie?

„Eerlijk zeggen: geloofde je haar, of dacht je dat ze deed alsof?” Podcastmaker Dan Taberski (9/12, Missing Richard Simmons) windt er geen doekjes om. Hij spreekt een aantal oud-leerlingen, inmiddels volwassenen, die op dezelfde middelbare school in het stadje LeRoy in de staat New York zaten, toen een grote groep meisjes dezelfde onverklaarbare symptomen – spasmes, stotteren, schijnbaar oncontroleerbare hoge keelgeluiden – begonnen te vertonen. De zaak werd groots uitgelicht in de media. Was dit massahysterie? Of was er meer aan de hand?

Taberski’s vreemde uitstapjes – rebelse tieners die hun haar met limonade-siroop verfden, de vele grappen, zoals het steeds terugkerend gesteggel over de uitspraak van LeRoy, en de waanzinnige strijkmuziek: de sfeer in deze podcast is ijzersterk. Maar ook de onderliggende thema’s zijn fascinerend. Kunnen groepen mensen gezamenlijk een emotie ervaren? En natuurlijk de vraag: zit het tussen je oren, of bestaat het echt – is daar überhaupt een onderscheid tussen te maken?

Uiteindelijk gaat Hysterical vooral over de menselijke neiging om op alles een antwoord te willen vinden, zelfs als die behoefte in de weg staat van een verzoening.