‘Een kind krijgen zet je leven op z’n kop, van moeder én vader’

Jesse: „Wij kennen elkaar al sinds de middelbare school. Ik vond Jessica altijd al leuk, maar dat durfde ik niet te laten merken. Toen ik 22 was, had ik genoeg moed verzameld. We kwamen elkaar toen vaak tegen, hier in Haarlem, in de Stalker, een club die niet meer bestaat, maar die toen de oudste club van Nederland was. Alle grote dj’s kwamen er, zoals dj Dimitri, dj Chuckie en Laidback Luke.”

Jessica: „Je had er ook een zaal waar altijd hiphop gedraaid werd. En daar zijn we allebei dol op.”

Jesse: „Ik ben een hiphopnerd en ben zelf ook dj. Vroeger stond ik elk weekend wel ergens te dj’en, nu doe ik het nog af en toe. Ik draai vooral hiphop, maar ook stijlen die hiphop hebben beïnvloed, zoals funk en soul.”

Jessica: „We zijn niet meteen aan kinderen begonnen. Jesse had er een romantisch beeld van, ik was realistischer. Ik dacht altijd: hoe doen mensen dat, met kinderen? Hoe houden ze al die ballen in de lucht? Jesse had er meer een sprookjesidee bij.”

Jesse: „Ik dacht: het komt wel goed.”

Jessica: „Ik ben vrij ondernemend en avontuurlijk, dus ik was ook bang dat het mijn vrijheid erg zou beperken.”

Jesse: „Uiteindelijk hebben we allebei gelijk gekregen!”

Jessica: „Het is een groot cliché, maar het is echt het allermooiste wat we samen hebben beleefd tot nu toe.”

Jesse: „In het begin was het wel zwaar. Rhodé is te vroeg geboren, na 38 weken.”

Jessica: „Ik ben ingeleid vanwege een verhoogde bloeddruk. En in de kraamweek was ik ziek.”

Jesse: „Rhodé had aanvankelijk een verkorte nekspier aan de rechterkant, waardoor haar hoofdje een beetje scheef stond. Dat heeft een osteopaat na een paar maanden gelukkig weten te verhelpen.”

Jessica: „En ze was een huilbaby en een heel slechte slaper. Ze slaapt sinds kort pas goed door een intensief slaapcoachingstraject met een slaapcoach. Nu kunnen wij ook eindelijk weer goed slapen.”

Jesse: „Ten tijde van Rhodés geboorte werkte ik als marketingmanager bij een techscale-up [techbedrijf dat de start-upfase ontgroeid is]. Er werkten vijftien mensen onder me. Ik moest er voor hen zijn, maar tegelijk moest ik er ook zijn voor mijn gezin. Dat lukte niet. Die baan ben ik toen kwijtgeraakt.”

Niet fatsoenlijk

Jessica: „Ik vind het jammer dat zij het zo slecht begrepen. Vader worden is heel ingrijpend. Ouder worden zet je leven op zijn kop, ook dat van vaders.”

Jesse: „In de kraamweek is vooral aandacht voor de vrouw. Dat is ook logisch, want zij baart het kind. Mannen maskeren vaak wat de impact op hen is.”

Jessica: „Ik vind het shocking dat dit anno nu nog een ding is.”

Jesse: „Tegelijk was die baan ook wel heel zwaar. Je kunt zeggen dat het voor mij niet het juiste moment was zo veel verantwoordelijkheid op mijn werk te hebben. Ik moest volledig aanwezig zijn voor mijn medewerkers, en dat ging niet.”

Jessica: „Ik vind het niet fatsoenlijk. Misschien was er een andere oplossing mogelijk geweest.”

Jesse: „Die tijd was in elk geval wel heftig. Jessica was ziek, er was wat met Rhodé, het ging niet goed op mijn werk. En ondertussen hadden we net besloten een oude finca, een boerderij, in Spanje te kopen om op te knappen. Maar ondertussen viel mijn inkomen weg. Alles kwam samen, het was een perfect storm.”

Jessica: „Soms dachten we: is er nog ergens een lifeline?”

Jesse: „Maar we hebben het overleefd. Ik ben toen een paar maanden werkloos geweest. En inmiddels werk ik als marketingmanager bij KPN op het gebied van cybersecurity. Een superinnoverend veld. KPN is een nóg veel leuker bedrijf dan ik had verwacht. Er werken veel slimme mensen. Ik voel me op m’n plek.”

Jessica: „Ik heb oorspronkelijk dansacademie gedaan en een carrière gehad als modern danseres. Daarna heb ik als danslerares gewerkt. Na mijn danscarrière heb ik een studie gedaan, Communicatie en Design. En na een aantal jaar in de reclamewereld wilde ik zelf iets creëren in plaats van altijd maar voor anderen werken. Vier jaar geleden ben ik mijn eigen bedrijf begonnen: een microbakkerij voor zoete groentecakes, Groentekauw. Sommige mensen zouden hartige groentetaarten logischer vinden, maar ‘logisch’ en Jessica gaan niet samen. Mijn idee is om iets lekkers verantwoord te maken. Het is minder gezond dan verse groenten, maar een stuk gezonder dan een roze cake van de supermarkt. Ik maak cakes met geblancheerde, gepureerde spinazie of met pastinaak, pecannoten en specerijen zoals kaneel, kruidnagel en anijs. Ik bak op bestelling, zo’n 30 tot 35 cakes per week, en werk thuis. Dinsdag is inkoopdag, woensdag en donderdag zijn bakdagen en vrijdagochtend lever ik. Hier in Haarlem en omgeving, zoals Hoofddorp en Amsterdam, bezorg ik zelf, anders gaat het via de post.”

Vakantiehuis in Spanje

Jesse: „Ons tweede kind is ons vakantiehuis in de buurt van Alicante, Villa del Valle. We hebben het helemaal zelf opgeknapt, met vooral veel hulp van Jessica’s vader.”

Jessica: „Het ligt midden tussen de fruitgaarden. Een fijne plek om even uit het snelle leven te ontsnappen.”

Jesse: „We zijn er net weer geweest. Ik neem dan gewoon vakantie op. En bij KPN mag je ook in overleg met je manager twee weken in het buitenland werken.”

Jessica: „Ik ben wat impulsiever, meer een doener.”

Jesse: „Ik ben meer berekenend, over het algemeen.”

Jessica: „Drie jaar geleden heeft Jesse me ten huwelijk gevraagd in Benissa, aan de Costa Blanca, met uitzicht op zee. Daar ging hij op de knieën. Dat was een supermoment. Sindsdien zijn we verloofd. We waren toen al veertien jaar samen, dus hij heeft me even laten wachten.”

Jesse: „Het daadwerkelijke trouwen is er ook nog niet meteen van gekomen.”

Jessica: [lacht] „Misschien moet ik daar ook nog veertien jaar op wachten!”