Deze Julia verklaart Romeo niet zomaar de liefde

Julia heeft niet zo’n zin in Romeo, met zijn poëtische praatjes en z’n grote woorden over De Liefde. De wereldberoemde ‘lovers’ cirkelen niet als tortelduifjes, luid koerend, om elkaar heen. Julia wil uit het keurslijf van het eeuwenoude liefdesverhaal breken – iets wat Romeo totaal niet begrijpt.

Geen suikerspin-roze romantiek in deze Shakespeare-bewerking van regisseur Noël Fischer, artistiek leider van HNTjong, het jeugdtheatergezelschap van het Nationale Theater. In deze Romeo & Julia wordt de wereld langzaam opgeslokt door stijgend water, groepen mensen (‘wanderers’) kiezen voor een zwervend bestaan van eiland naar eiland, terwijl anderen zich verschansen in hoge gebouwen. Dat laatste doen de Capuletti en Montague, rivaliserende families die nu samenleven in een verlaten gebouw. Aan het hoofd van deze geïmproviseerde woongemeenschap staat de lief-zorgzame Ginny, een fantastische rol van acteur Rick Paul van Mulligen.

Romeo zit gevangen in de droom van grootse liefde, iets dat al snel meer fictie dan werkelijkheid lijkt te zijn

Je plek vinden

Dit is niet het oer-liefdesdrama dat je misschien zou verwachten, maar een verhaal dat daar heel losjes op is gebaseerd door schrijver Melissa Knollenburg. Zij heeft van Julia een jonge vrouw gemaakt die zich niet zomaar laat binden, die vraagtekens plaatst bij gewoontes, die vrij wil zijn. Soumaya Ahouaoui speelt haar stoer met hier en daar een (puberale) uitbarsting, waarbij haar stem de hoogte in schiet en ze over het toneel raast. Tegenover haar vindt ze Vanja Rukavina in de rol van conservatieve romanticus. Zijn Romeo zit gevangen in de droom van grootse liefde, iets dat al snel meer fictie dan werkelijkheid lijkt te zijn. De verbintenis tussen Romeo en Julia ‘hoort’ nu eenmaal zo: hij stapt in voetstappen, die voor hem zijn uitgespeld.

Scènefoto uit Romeo & Julia.
Foto Bas de Brouwer

Julia’s twijfels krijgen richting als de vrije Sam (lekker aanstekelijk gespeeld Zenzi Alwart) opduikt. Sam heeft geen familie, zwerft en wil niet wortelen. Haar komst verdeelt de groep en legt ook het vergrootglas op een ander thema in deze voorstelling: het verlangen om onderdeel te zijn van een gemeenschap, je plek te vinden in een familie, juist ook zonder verwantschap. Ginny wil iedereen bij elkaar houden, terwijl ouders zijn verdwenen of vertrokken. Ze probeert een thuis te maken op een plek waar het onheil tegen de wanden kolkt, is liefhebbend ongeacht de keuzes van de gezinsleden. Ondertussen wordt ze geteisterd door schimmen uit het verleden: de ‘elders’. Van Mulligen geeft haar een ontroerende overgave mee, maar houdt het ook luchtig met goed getimede steekjes of terzijdes. In het ensemble valt daarnaast Yamill Jones op, als de strijdvaardige Mercutio.


Lees ook

De theatervoorstelling als geënsceneerde demonstratie

In de kleurrijke jongerenvoorstelling ‘Queer Planet’ werd onderzocht hoe de wereld eruit zou zien als iedereen queer was.

West Side Story-gevoel

Indrukwekkend is het decor dat Thomas Rupert en Roos Veenkamp ontwierpen: een soort bunker, waar de jaren verweerde muren tekenen en schetsen op het steen prijken. Bij een altaar worden de ‘elders’ geëerd, achter een rolluik is soms de buitenwereld zichtbaar. In dit universum dragen de acteurs kostuums van aan elkaar gestikte jeans en spijkerjackies, iets dat een West Side Story-gevoel over het geheel legt, zeker gecombineerd met de snel-moderne dialogen.

De voorstelling blijft verrassen met kleurrijke scènes, waarin spel en dans elkaar afwisselen. Choreograaf Shailesh Bahoran laat de dansers over het toneel tollen in choreografieën met lichtbalken en sluiers, in dansstijlen van Bollywood tot hiphop. In deze Romeo & Julia draait het niet om kalverliefde; wel om je hart volgen, ook in tijden van wanhoop. Blijf je trouw aan traditie en (familie)banden? Of trek je toch je eigen plan?