De ziekenhuisserie is terug, in een viezer en echter ziekenhuis

De blonde dokter Danny heeft een stormachtige relatie met de donkerharige dokter Xander. Hij wordt geschorst, waarna Danny zijn plaats inneemt als leider van de spoedeisende hulp in Miami. Wanneer een wervelstorm opsteekt in Florida en het ziekenhuis volstroomt, moeten de twee hun gevoelens opzij zetten en samenwerken.

Pulse heet de nieuwe ziekenhuisserie die vanaf donderdag 3 april op Netflix te zien is. Vermoedelijk gaan we ziekenwagenmenners zien die in hoog tempo brancards door de klapdeuren naar binnen duwen, terwijl ze de bloeddruk en hartslag van de patiënten schreeuwen. Onder hoge druk gaan de artsen aan het werk, doeltreffend en praktisch, soms cynisch, meestal liefdevol. De chirurgen staan vijftien uur achtereen suboptimaal te snijden, hun verantwoordelijkheidsgevoel gaat boven alles. En je blijft kijken omdat je wil weten wie het overleeft en wie sterft.

Pulse is pas de eerste ziekenhuisserie van Netflix. Sinds de jaren zestig behoren ziekenhuisseries weliswaar tot het vaste repertoire van traditionele tv-zenders, maar de streamingdiensten maakten ze niet vaak. Die richtten zich tot voor kort liever op dure kwaliteitsseries met beperkte duur. Eindeloos lopende genrestukken, met hun vaste stramien, hoorden daar niet tussen. Maar nu streamingdiensten steeds meer op traditionele tv gaan lijken, is er ook ruimte voor een serie als Pulse.


Lees ook

Ziekenhuisseries kijken met dokters: ‘Het lijkt alsof bijna iedereen op een Spoedeisende Hulp óf depressief is óf PTSS heeft’

Beeld uit ‘The Pitt’ met aan het voeteinde van het bed Dr. Robby (Noah Wyle).

Ziekenhuisseries hebben een heilzame werking. Dat betoogt de Italiaanse studie Investigating medical drama tv series uit 2023. Volgens Guglielmo Pescatore, hoogleraar mediastudies in Bologna, bieden de series een gecomprimeerde miniversie van de maatschappij en een open debatruimte om te bespiegelen op ethische dilemma’s, op het grillige en fragiele van een mensenleven, en op maatschappelijke problemen als vrouwenmishandeling, abortus en verslaving.

Bovenal vergroten ze onze kennis van de gezondheidszorg. Volgens de studie hebben ziekenhuisseries bijvoorbeeld het taboe op kanker doorbroken. Pescatore: „Door ziekte te vermenselijken, door haar te verbeelden als een probleem dat kan worden aangepakt, in plaats van als een onbeheersbaar lot, dragen ziekenhuisseries bij aan een blijvende verschuiving in de manier waarop de maatschappij gezondheidsproblemen ziet.”

Doctor Kildare wordt beschouwd als de vader van het genre: in de jaren dertig en veertig had hij al een filmreeks. Inmiddels bestaan er honderden. We kennen St. Elsewhere, ER, Chicago Hope. Het genre werkt het beste als je het mengt met andere. Meestal is dat romantiek (Gray’s Anatomy) maar je kunt er ook een sitcom van maken (Scrubs), een oorlogsserie (M*A*S*H) of een detective à la Sherlock Holmes (House). In Nederland waren ziekenhuisseries een tijdje van de buis, maar sinds vorig jaar is Medisch Centrum West terug, op SBS6. Net als andere genre-series hebben ziekenhuisseries trouwens stevige concurrentie van reality als Het Kinderziekenhuis, of Spoedeisende Hulp 24/7.

Ook HBO Max doet het wat rustiger aan met de dure, risicovolle kwaliteitsseries, en heeft sinds januari een langlopende ziekenhuisserie: The Pitt, gedragen door Noah Wyle, bekend als dokter Carter in ER. Als leider van de spoedeisende hulp in een ziekenhuis in Philadelphia begeleidt hij drie groentjes, terwijl zijn trauma’s uit de coronatijd geregeld opspelen. De serie laat in real time een dienst van vijftien uren zien – één uur per aflevering. De vaardige dokter krijgt niet te maken met een orkaan, maar wel met een mass shooting op een festival.

The Pitt bevat alle ingrediënten van een doorsnee ziekenhuisserie en stijgt daar tegelijk ver boven uit. Het is goorder dan gebruikelijk: de camera maakt graag extreme close-ups van gruwelijke wonden. Als een running gag wordt een nieuweling doorlopend ondergespoten met zalf, urine en bloed. Mede hierdoor voelt de serie veel realistische dan gebruikelijk – Amerikaanse artsen prijzen The Pitt voor haar correcte weergave van de praktijk.

De Italiaanse hoogleraar Pescatore kan ook tevreden zijn: The Pitt biedt ruim aandacht aan sociale onderwerpen, in de eerste plaats aan de marktwerking in de zorg waardoor het ziekenhuis overvol en ondergefinancierd is. Openlijk anti-Trump is de serie niet, maar de activistische acteur Noah Wyle wil wel graag duidelijk maken dat medische feiten niet zomaar wat meningen zijn, en dat een mensenleven geen handelswaar is.