De tijd van gratis bier moet nu voorbij zijn

Is de tijd van gratis bier beloven nu voorbij? Stoppen politieke partijen nu met moeilijke vraagstukken voor zich uit schuiven? Komen de koppen uit het zand om die wijsheid van oud-premier Willem Drees recht in het gezicht te kijken: niet alles kan en zeker niet alles tegelijk?

Of gaat ook een nieuwe coalitie vrolijk door met cadeautjes uitdelen en beloven dat alles wél tegelijk kan: gratis kinderopvang, meer woningen bouwen, goedkopere zorg, een snelle verzwaring van het stroomnet, meer defensie, betere natuur. Echt, zónder dat ook maar één sector hoeft in te schikken of één Nederlander het voelt in de portemonnee.

Nee toch?

Ongeveer elk Nederlands en internationaal adviesorgaan heeft het al gezegd: het gevallen kabinet was vooral bezig met de koopkracht en de belastingdruk voor bedrijven in het hier en nu, maar investeerde te weinig in ‘later’.

Zo hol je langzaam de grote veerkracht van de Nederlandse economie uit. Bedrijven investeren minder in een land dat overduidelijke problemen niet oplost, zoals de hoge uitstoot van stikstof. We zitten in een verdringingseconomie waarin meer ruimte voor de één minder ruimte voor de ander betekent. Nederland loopt vast in patstellingen en rechtszaken, het vermolmt en het vernieuwt minder. Dat is erg, want zo bereiden we ons onvoldoende voor op de toekomst, die waarschijnlijk minder vriendelijk is voor een open handelsland als Nederland. Landen zetten hun economie immers vaker in als wapen.

Een dikke stapel dossiers wacht al jaren op het doorhakken van knopen: de landbouw hervormen, de strijd om ruimte beslechten, de kans op een woning eerlijker maken, het belastingstelsel opschonen, het land klaarmaken voor grillig weer (natter, droger én warmer), het oerwoud aan armoedesteun toegankelijker maken, de gezondheidszorg betaalbaar en bemanbaar houden, de bedrijvigheid en consumptie klimaatvriendelijker maken, kinderen weer goed leren lezen, de beschamende omgang met arbeidsmigranten stoppen (dáár zit de grip op migratie), het stroomnet verzwaren, de regels rond werk eerlijker maken. Jongens, wat een lijst!

Natuurvergunning

Je zou verwachten dat een nieuwe coalitie en een nieuw kabinet dus wel keuzes móeten maken. Het stikstofprobleem moet toch een keer worden aangepakt, want nu houdt het bouw en bedrijvigheid tegen. Deze week nog vernietigde de rechtbank in Den Haag de natuurvergunning van Schiphol. Zo hoort het niet. De keuze wie moet inschikken of mag groeien, is een politiek gevecht dat via verkiezingen en het parlement moet worden uitgevochten. Maar omdat de politiek te weinig doet, komen zaken voor de rechter.

Je zou verwachten dat ook de veel hogere uitgaven aan defensie een nieuwe coalitie tot keuzes dwingen. Er moet waarschijnlijk tenminste 16 tot 19 miljard euro per jaar extra heen om de nieuwe afspraken tussen NAVO-landen na te komen. Dat is een immens bedrag.

Er lijkt brede consensus te zijn onder politieke partijen om meer uit te geven aan defensie. Maar over waar dat geld vandaan moet komen is geen overeenstemming. En daar zit altijd de angel. Bij de vraag wie betaalt. Rechts zal willen bezuinigen, links zal bedrijven en vermogenden zwaarder willen belasten.

Goedkope tijd

We leefden tot voor kort in een uitzonderlijk goedkope tijd. De energie was goedkoop, we gaven weinig uit aan defensie en profiteerden van de mondialisering. Maar het leven wordt duurder en je zou dus verwachten: kiezen moet. Toch betwijfelt econoom Jasper Lukkezen of dat zal gebeuren. Als directeur van de beroepsopleiding tot financieel economisch beleidsambtenaar (Bofeb) is hij een kenner van overheidsfinanciën. „Ik ben niet zo optimistisch dat er een kabinet komt dat wel problemen oplost. Er is nog veel ruimte om keuzes vooruit te schuiven.”

De tijd van gratis bier zou voorbij moeten zijn, zegt Lukkezen. „Maar er is geen acute economische of financiële dwang. Er is in de begroting nog steeds veel ruimte om domme dingen te doen. Kijk maar naar de VS!”

De komende jaren staan de overheidsfinanciën er prima voor. „Pas op de lange termijn slaat de begroting uit het lood, doordat er nu lastenverlichting wordt gegeven aan mensen en bedrijven die het niet nodig hebben. En doordat er te weinig wordt gedaan om problemen als stikstof op te lossen.”

De hogere uitgaven aan defensie hebben bovendien een minder groot effect op de begroting dan we denken, zegt Lukkezen. De NAVO spreekt waarschijnlijk af de uitgaven te verhogen van 2 naar 5 procent van het bbp „Maar daar hoeven we pas in 2032 aan te voldoen.” Bovendien mag 1,5 procent worden uitgegeven aan randvoorwaarden als weerbaarheid en infrastructuur. „Dat kan grotendeels door bestaande uitgaven een andere naam te geven.”

Nederland loopt vast in patstellingen, het vermolmt

Voor het overige bedrag zou een nieuw kabinet deels kunnen lenen, zegt Lukkezen. „En er is echt nog wel geld te vinden in de begroting. Rutte zei dat er bezuinigd moet worden op de verzorgingsstaat, maar dat klopt niet. Als je het eigen risico niet halveert, heb je bijvoorbeeld al 4,5 miljard euro per jaar aan inkomsten extra.”

De discipline om te kiezen moet dus uit politieke partijen zelf komen. Politici die veel beloven maar niet leveren – bijvoorbeeld als het gaat om de woningnood – zorgen voor onvrede. En zetten de deur wagenwijd open voor politieke partijen die floreren op het benoemen van die onvrede zonder zich ooit te branden aan moeilijke oplossingen met vervelende prijskaartjes.

Dat betekent voor serieuze partijen: geen sprookjes verkopen. Uitleggen dat keuzes consequenties hebben. Welke consequenties – meer schuld, bezuinigen of meer belasting heffen – is onderwerp van politieke strijd. Het vraagt ook wat van kiezers: dat die zich niet laten hypnotiseren. En bij mooie verhalen tijdens de aankomende verkiezingscampagne denken: als het bier gratis is, dan blief ik het niet.