De man die mens en aap dichter bij elkaar bracht

Posted on March 16, 2024 by admin

Frans de Waal is donderdagavond Amerikaanse tijd op 75-jarige leeftijd overleden in zijn woonplaats Atlanta, Georgia (VS), aan de gevolgen van uitgezaaide maagkanker, zo heeft zijn familie bevestigd.

De Waal was decennialang de beroemdste Nederlandse primatoloog. Met zijn kalme spraak, grote kennis en onmiskenbare liefde voor onze neven in het dierenrijk was hij ook buiten de wetenschap een bekende figuur. Vaak gezien op televisie, veel geciteerd in debatten.

De Waal werd al in de jaren tachtig beroemd met zijn boek Chimpanseepolitiek (1982). Dat boek was gebaseerd op zijn observaties van een strijd om de macht in de chimpanseekolonie van Burgers’ Zoo in Arnhem. Het boek bood een radicaal nieuwe kijk op leiderschap bij mensapen: niet grof geweld en directe machtsuitoefening, maar juist conflictbemiddeling en zorgvuldig beheer van bondgenootschappen tekenen het leven van een mensapenleider. De apenwereld werd daardoor ineens heel menselijk. Zo menselijk zelfs dat de conservatieve Republikeinse senator Newt Gingrich het boek in de jaren negentig aanbeval als opleidingsliteratuur voor jonge Congresleden.

Het is de rode lijn in De Waals werk: apen lijken veel meer op mensen en mensen veel meer op apen dan we beseffen. Zoals hij in 2014 in een speech over zijn werk zei: „Ik heb de apen een beetje omhoog gebracht, en, eh, de mensen een beetje naar beneden.”

Dat wij mensen ons zo ver verheven voelen boven de apen, heeft een duidelijke oorzaak, legde hij uit in een interview in NRC: „We laten ons veel te veel afleiden door onze taal. Die mensapen spreken nu eenmaal niet.”

De Waal was totaal niet onder de indruk van taal. Als je kijkt naar nonverbaal gedrag, zoals hij vrijwel permanent deed, zie je vooral overeenkomsten tussen mensen en apen. De Waal: „Mensen weten vaak niet eens meer of ze iemand hebben aangeraakt tijdens een gesprek, terwijl juist zo’n aanraking zo veel kan zeggen over de onderlinge verhoudingen. Ik let daar wel op. Mijn hele leven al.”

Lees ook
Moraliteit is geen vernis

Frontale aanval

In 1996 verscheen De Waals boek Good Natured (Van nature goed), een frontale aanval op het idee dat de menselijke moraliteit slechts een dun laagje vernis is. De Waal zette in het boek uiteen dat juist in de sociale relaties – en verzoeningstechnieken – van onze naaste familieleden in de dierenwereld de basis is te vinden voor de menselijke moraal. Het grote succes van Good Natured leidde tot een gestage reeks populaire boeken van zijn hand.

Sindsdien publiceerde De Waal ongeveer iedere vier jaar een groot boek over aspecten van het apenleven en het menselijk bestaan die hem op dat moment bezighielden, zoals empathie, emoties, religie en intelligentie (Zijn we slim genoeg om te weten hoe slim dieren zijn?, 2016). In 2022 verscheen het laatste: Anders, een helder en evenwichtig boek over gender bij mensapen en mensen. Daarin beschreef hij duidelijk de verschillende aangeboren gedragsneigingen van mannen (meer competitie en geweld) en vrouwen (meer aandacht voor sociale relaties). Maar – typisch De Waal – vervolgens relativeert hij die algemene waarheden. Want in de praktijk is gedrag véél breder dan alleen die basisneigingen. De Waal in een interview: „Kenmerkend gedrag zegt weinig over waar een dier of mens óók toe in staat is.” Het tijdschrift Time zette in 2007 de bioloog zelfs in de Time 100: The People Who Shape Our World, een zeldzame internationale eer voor een Nederlandse wetenschapper.

Lees ook
Apenkenner Frans de Waal over gender. En over de chimp die misschien queer is

Een geliefd tegenstander

Het knappe van De Waal was dat hij die grote populariteit bij een breed publiek wist te combineren met een al even vooraanstaande plaats in de wetenschap – iets wat zijn Britse tegenhanger Richard Dawkins bijvoorbeeld nooit gelukt is. Ook Dawkins (1941) schrijft spraakmakende boeken over biologie en het wetenschappelijk wereldbeeld, zoals The Selfish Gene (1976) en The God Delusion (2010), maar hij heeft vrijwel geen wetenschappelijk onderzoek gepubliceerd. Dawkins was een geliefd tegenstander van De Waal, over wie hij zelfs in zeldzame irritatie kon uitbarsten. De Waal was op en top een evolutiebioloog, maar in Dawkins wees De Waal af wat hij zag als onterechte haat tegen religie en vooral wat hij zag als genenverheerlijking en reductie van vrijwel ieder gedrag tot evolutionair bepaald nut. De neigingen en instincten van een dier mogen evolutionair gevormd zijn, zeker, maar dat betekent niet dat alles wat een individueel organisme doet evolutionair nut moet hebben.

Een paar jaar geleden kwam De Waals afkeer van dit type reductionisme mooi tot uiting toen hem in deze krant om commentaar werd gevraagd op een onderzoek waarbij bonobomoeders verweesde kinderen van buiten de groep onder hun hoede bleken te hebben genomen. Een moeilijke kwestie voor hardcore evolutiedenkers, want die moeders hadden die energie toch beter in hun eigen kinderen (en dus hun eigen genen) kunnen steken? Was zo’n adoptie dan een soort vergissing van het evolutionair bepaalde ‘moederinstinct’? „Het woord ‘vergissing’ valt verkeerd bij me”, reageerde De Waal toen kortaf. „Een cynische term van biologen die gefixeerd zijn op evolutionair nut van gedrag. Noemen we adoptie bij mensen dan voortaan ook een vergissing?”

Er is veel natuurlijk gedrag dat verder gaat dan de oorspronkelijk geëvolueerde neigingen. Nou en? „Als mensen een walvis terug in de zee duwen, maken ze gebruik van empathie die – dat kan ik je verzekeren! – niet geëvolueerd is om zeezoogdieren te redden. Het is een verrijking en uitbreiding van de oorspronkelijke neiging.”

De basis van De Waals werk is kijken. „Ik schat dat ik in mijn leven minstens 10.000 uur naar chimpanseegedrag heb gekeken”

Soepele stijl

Zelfs in de wereld van wetenschappelijke topbladen als Nature, Science of Current Biology viel de soepele stijl van De Waal op. Wie daarin een primatologisch onderzoek las en zich verbaasde over de heldere stijl, moest vaak constateren dat een van de auteurs inderdaad F.B.M. de Waal was, hoogleraar aan Emory University in Atlanta, Georgia. Zijn wetenschappelijke faam is gebaseerd op een lange reeks van scherpe observaties van en slimme gedragsexperimenten met chimpansees, bonobo’s, kapucijnaapjes en andere apen.

De Waals publicaties beginnen al vroeg in de jaren zeventig, met onder meer een analyse van ‘de dag van de gewonde leider’, over het lot van een gewond alfamannetje bij Java-apen in 1974. De lijst lijkt vooralsnog te zijn geëindigd met een voorstel voor een complete theorie over lachen bij mensen en apen, anderhalf jaar geleden.

Verkleed als vrouw

De creativiteit en praktische zin van De Waal kom je overal tegen. Zoals in het verhaal dat hij ooit vertelde over zijn studietijd in Nederland. In een gang op de Nijmeegse psychologiefaculteit zat een chimpansee zich in een kooi stierlijk te vervelen – zo werd er toen nog met mensapen omgegaan. Bij iedere mensenvrouw die langs de kooi liep, ging de chimp uitgebreid masturberen. Vraag van de jonge De Waal: hoe maakt dat dier dat onderscheid? In ieder geval niet op basis van kleding, zo concludeerden hij en een vriend nadat ze een aantal malen als vrouw verkleed langs de aap waren gelopen, zonder enig effect.

En begin jaren negentig wist De Waal bijvoorbeeld een sociale make-over te bewerkstelligen van een groep rhesusapen die normaliter zeer hiërarchisch ingesteld zijn en agressief op elkaar reageren. Hij nam de groepsleiders weg en verving die door een aantal veel relaxter ingestelde maar fysiek imposantere beermakaken. Hun voorbeeld van verzoening en samenwerking werd leidend in de normaal zo agressieve rhesusgroep, zelfs nadat de indrukwekkende beermakaken al weer vertrokken waren. Zo diep genetisch aangeboren zijn die sociale omgangsnormen dus ook niet, betoogde De Waal, die zo eens te meer de grote flexibiliteit van apengedrag aantoonde.

Zijn beroemdste experiment, mede door het hilarische biibehorende filmpje, is waarschijnlijk dat van de komkommergooiende kapucijnaap. Mensen staan bekend om hun rechtvaardigheidsgevoel. Uit ontelbare experimenten blijkt dat mensen liever zichzelf tekortdoen dan een ander ten onrechte een beloning geven. Bij chimpansees en bonobo’s is eenzelfde neiging tot gelijkheid gevonden, maar hoe zit dat bij andere apen? De Waal beloonde kapucijnapen, een kleine soort uit Zuid-Amerika, voor simpele taakjes met een stukje komkommer of een druif, allebei fijne snacks voor ze. En al vinden ze een druif een stuk lekkerder dan komkommer, ook met komkommer zijn de aapjes altijd tevreden. Tot de apen kunnen zien dat een aap in de kooi naast hen voor hetzelfde taakje een druif krijgt, waar zij met een komkommer worden afgescheept. Dan weigeren ze woedend.

De basis van De Waals werk is kijken. „Ik schat dat ik in mijn leven minstens 10.000 uur naar chimpanseegedrag heb gekeken”, zei hij ooit in een interview in NRC. „Dankzij die ervaring kan ik goed voorspellen hoe de dieren op iets zullen reageren. Reuzehandig als je nieuwe experimenten ontwerpt. Het is vrij makkelijk om een dierexperiment verkeerd te doen. Dan komt weer in het nieuws dat chimpansees of andere apen iets niet kunnen.”

Als voorbeeld noemde hij een experiment van anderen waaruit zou blijken dat kapucijnaapjes niet kunnen samenwerken. „Maar ja, om samen te werken moesten ze op een knop drukken. Op een knop drukken is niks voor die aapjes. Wijzelf deden ooit een experiment waarbij ze lekker fysiek aan stokken konden trekken. En hé, dan werken ze ineens wel prima samen. Je kunt een kat ook niet leren een stok te gaan halen. Dat is gewoon niet zijn natuurlijke gedrag.”

Frans de Waal bij de chimpanseekolonie in Burgers’ Zoo in Arnhem, waarschijnlijk eind jaren zeventig.

Zes jongens

Franciscus Bernardus Maria de Waal werd in 1948 geboren in Den Bosch in een groot gezin met zes jongens. Een goede leerschool voor iemand die geïnteresseerd is in agressie en verzoening. Als kind was hij al bezig met biologie, in de tuin en de vijver van het ouderlijk huis hield hij allerlei diertjes, zoals stekelbaarsjes en kikkers. Hij studeerde biologie in Groningen, Nijmegen en Utrecht, waar hij promoveerde bij Jan van Hooff. Hij trouwde met Catherine Marin, een Française. Ze kregen geen kinderen. In 1981 ging hij naar de universiteit van Wisconsin. Over die overstap zei hij zelf: „Ik kwam daar in 1981 aan zonder netwerk ter plaatse. Héél ongewoon in de wetenschap. Ik moest op mijn eigen houtje de weg vinden. Maar ik onderzocht verzoening bij chimpansees. Dat deed toen niemand. Ik was voor niemand een bedreiging. Daarom ging het goed.”

In 1991 ging hij naar Emory University, Atlanta, waar hij altijd is gebleven, als hoogleraar in primatengedrag en psychobiologie. Al die tijd behield hij zijn Nederlanderschap, maar een paar jaar geleden werden De Waal en zijn vrouw Amerikaan. Na ruim veertig jaar waren de VS toch echt hun nieuwe thuisland geworden.

Lees ook
Meer eer voor de apen

toonde zich toen blij verrast over de Nederlandse mentaliteit. „Ja, de mensen zijn echt vriendelijker dan vroeger! De atmosfeer is prettiger. En ze begroeten je zelfs hartelijk in winkels. Net als in Amerika.”

Over de universiteit was hij minder positief. „Bizar is dat ik hier in Utrecht nu in het Engels college moet geven. En er zijn veel vrouwelijke studenten en maar heel weinig vrouwelijke hoogleraren. Die studenten krijgen zo geen goede rolmodellen, lijkt me. En ik verbaas me over de strikte opdeling van de wetenschappen. Ik ben bioloog, maar in Amerika werk ik bij de psychologiefaculteit, samen met psychologen, andere biologen, neurowetenschappers enzovoorts. Iedereen vindt dat daar normaal. De vraag is niet: is dit wel psychologie? Maar: is het goede wetenschap? Aan Nederlandse universiteiten blijft iedereen in zijn eigen hok. En maar klagen over geld.”

Volksbank schrapt honderden banen

admin
November 19, 2024
0

Goedemorgen. Een persalarm kwam hier op de redactie binnen van het ANP: SNS- en ASN-moederbedrijf de Volksbank schrapt tot 750 banen, zo meldt de Volksbank zelf.

In het persbericht lezen we dat gedwongen ontslagen „niet zijn uit te sluiten”. De bank zegt verder te gaan toewerken naar „één sterk retailmerk”. Nu zijn er nog de merken SNS, ASN Bank, RegioBank en BLG Wonen.

Dit viel ons verder op bij de speurtocht naar nieuws vanochtend:

De Duitse staalfabrikant Thyssenkrupp heeft vanochtend gewaarschuwd voor structureel lagere vraag vanuit de Europese industrie, meldt de Financial Times. Het bedrijf schrijft 1 miljard euro af op investeringen en maakte een nettoverlies van 1,4 miljard euro in in 2023. De omzet nam wel toe, met 7 procent.
De privacywaakhond Autoriteit Persoonsgegevens heeft de jacht ingezet op de drie grote kredietinformatiebureaus in Nederland wegens privacyschending, meldt het FD.
Chinese schonetechnologiebedrijven, zoals batterijfabrikanten, die met EU-subsidie hier in Europa produceren, moeten hun technologie delen met Europese partners. Dit staat in plannen die de Europese Commissie nu voorbereidt, schrijft de Financial Times.
Nestlé splitst zijn merken af voor mineraalwater, zoals Vittel, Perrier en S.Pellegrino, meldt het ANP.
Bij de top van de twintig grootste economieën van de wereld in Rio de Janeiro hebben landen ingestemd met een armoedeplan van de Braziliaanse president Lula, schrijft NRC-correspondent Nina Jurna.

En nog even een blik op de beurzen:

In Azië hebben beleggers er zin in. Japanse en Zuid-Koreaanse beurzen staan op winst, volgens persbureau Reuters een reflectie van de klim van Amerikaanse (tech)aandelen in de voorbije dagen. In Tokio laat de Nikkei-index 0,5 procent winst zien, in Seoul won de Kospi-index 0,12 procent, in Taiwan staat de TWII 1,34 procent in de plus.

In China daalde de Shanghai Composite Index aanvankelijk, wat analisten toeschreven aan angst voor Amerikaanse importheffingen. Maar later vanochtend liet ook deze index winst zien, zo’n 0,25 procent. In Hongkong ging het ook eerst omlaag, en daarna omhoog. Daar staat de Hang Seng Index 0,42 procent hoger.

De Amerikaanse beurzen lieten maandag eveneens winst zien: 0,39 procent voor de S&P 500, 0,6 procent voor de Nasdaq.

Zelfs voor dissidenten die spijt betuigden kent de Hongkongse rechtbank weinig genade

admin
November 19, 2024
0

De rechtbank in Hongkong heeft 45 prodemocratische activisten straffen opgelegd variërend van vijftig maanden tot tien jaar cel. De veroordeelden behoren tot de ‘Hongkong 47’ – een groep dissidenten die in 2020 probeerden om een meerderheid te veroveren bij de verkiezingen voor de wetgevende raad – het parlement van de voormalige Britse kroonkolonie. In mei had de rechtbank veertien verdachten schuldig verklaard aan „samenzwering tot gezagsondermijning”, een vergrijp waar onder de door Beijing opgelegde Nationale Veiligheidswet maximaal levenslang op staat. 31 anderen hadden eerder zelf schuld bekend, twee verdachten werden vrijgesproken.

De verdachten hadden in 2020 informele voorverkiezingen georganiseerd om zo veel mogelijk zetels in de wetgevende raad te winnen. Daarmee zouden de prodemocratische volksvertegenwoordigers iedere begroting willen blokkeren, om zo de Beijing-gezinde stadsbestuurder Carrie Lam tot aftreden te dwingen. Dat plan beschouwde de aanklager als een samenzwering om de macht van de overheid te ondermijnen.

Toen peilingen een grote overwinning voor de oppositie voorspelden, stelden de autoriteiten de verkiezingen overigens uit, officieel vanwege de coronapandemie. Een jaar later, na uitsluiting van de meeste prodemocratische kandidaten, wonnen de pro-Chinese kandidaten met overmacht – maar uit protest bleven veel kiezers weg.

Sommige verdachten werkten na hun arrestatie mee met de autoriteiten, bijvoorbeeld door tegen hun oude strijdmakkers te getuigen. Maar ook zij kwamen er niet zonder straf van af. Mike Lam bijvoorbeeld, zei in zijn pleidooi zich te hebben laten „beïnvloeden door buitenlandse machten en sensatiezuchtige online media” en vroeg om een taakstraf. Maar „een onredelijk verzoek aan drie rechters verdrievoudigt de onredelijkheid”, hield rechter Johnny Chan hem op de slotzitting in september voor. Lam kreeg dinsdag vijf jaar en twee maanden gevangenisstraf.

Het zwaarst gestraft werd Benny Tai, die gold als de organisator van de samenzwering. De voormalige rechtsgeleerde kreeg vijftien jaar cel, al verlaagde de rechtbank dat tot tien omdat Tai schuld had bekend.

Veiligheidswet

Sinds de overdracht aan de Volksrepubliek China zijn de burgerlijke vrijheden in Hongkong geleidelijk steeds verder ingeperkt. De gewraakte voorverkiezingen volgden op een grote protestgolf in 2019 en 2020. Die richtten zich aanvankelijk tegen een omstreden uitleveringswet, waardoor verdachten uit Hongkong in sommige gevallen in China berecht zouden kunnen worden. Als reactie op die protesten legde Beijing Hongkong een Nationale Veiligheidswet (NSL) op, die de meeste vormen van protest onmogelijk heeft gemaakt.

Demonstranten protesteerden in 2021 buiten de rechtbank tegen de vervolging van de Hongkong 47.

Het proces tegen de ‘Hongkong 47’ is het grootste tot nu toe onder de NSL, en wordt beschouwd als belangrijke aanwijzing voor hoe die nieuwe wet wordt gebruikt om de oppositie in Hongkong te onderdrukken. Maar ook andere recente rechtszaken lieten al zien dat de ruimte voor debat klein is geworden. In augustus achtte een andere rechtbank twee oud-hoofdredacteuren van het onafhankelijke nieuwsplatform Stand News schuldig aan opruiing, omdat hun uitgave verslag deed van de protesten in de stad.

De meeste veroordeelden zaten al ruim drie jaar in voorarrest. De Hongkongse mensenrechtenadvocaat Samuel Bickett merkt op X op dat de activisten met straffen van vier tot vijf jaar cel daarom normaal gesproken nu zouden vrijkomen, na aftrek van een derde van de straf bij goed gedrag. Maar een wetswijziging eerder dit jaar maakt dat veel moeilijker voor mensen die op grond van de veiligheidswet zijn veroordeeld.

Internationaal is met verontwaardiging op de straffen gereageerd. Het Amerikaanse consulaat in Hongkong veroordeelde de „agressieve vervolging” van mensen die „vreedzaam deelnamen aan normale politieke activiteiten die zijn beschermd onder Hongkongs minigrondwet”. De Australische minister van Buitenlandse Zaken Penny Wong zei „zeer bezorgd” te zijn over de veroordeling van activist Gordon Ng (zeven jaar en drie maanden cel), die ook de Australische nationaliteit bezit.

Gwyneth HoJournalist met ‘de extreemste denkbeelden’

Gwyneth Ho op campagne tijdens de officieuze prodemocratische voorverkiezingen in 2020.

Dat journalist en activist Gwyneth Ho (34) een van de zwaarste straffen zou krijgen, was al voor de uitspraak van dinsdag duidelijk. Terwijl veel verdachten een slotpleidooi hielden om de rechters mild te stemmen die de strafmaat bepaalden, liet Ho’s advocaat in september weten dat zij niets in te brengen had. Toen Ho in mei schuldig werd bevonden aan „samenzwering tot gezagsondermijning” merkte de rechtbank al op dat zij behoorde tot de verdachten met „de extreemste politieke denkbeelden”. Ho kreeg dinsdag zeven jaar gevangenisstraf.

Ho, die journalistiek studeerde aan de Universiteit van Amsterdam, werkte voor het onafhankelijke nieuwsplatform Stand News toen ze wereldwijd bekend werd. Via een livestream deed ze in 2019 verslag vanuit een metrostation in Hongkong, waar een pro-Chinese knokploeg insloeg op demonstranten. Terwijl de camera bleef doorlopen, werd Ho zelf ook aangevallen. De beelden gingen de wereld over.

Mede ingegeven door die ervaring kandideerde Ho zich in 2020 voor Hongkongs wetgevende raad. Nadat de verkiezingen waren uitgesteld, werd Ho samen met elf andere kandidaten van deelname uitgesloten: de kiescommissie betwijfelde of Ho de Hongkongse basiswet en het principe van ‘één land, twee systemen’ wel respecteerde.

In 2021 kreeg Ho ook al een celstraf, van zes maanden, omdat ze aanwezig was bij de traditionele herdenking van de studentenopstand op het Plein van de Hemelse Vrede (1989). Ho ontkende bij de rechter dat ze aan de herdenking deelnam. „Je moet niet herdenken, je moet de beweging van 1989 met actie voortzetten.” Ze was naar eigen zeggen in Victoria Park om te protesteren tegen de politiemacht die de bijeenkomst verhinderde. „Op straat lopen met kaarsen en bloemen kan je maar in één land op arrestatie komen te staan: het vasteland van China”, verklaarde Ho. „Ik wilde het verschil tussen Hongkong en het vasteland zien.”

Leung Kwok-hungLangharige veteraan van Hongkongs actiewezen

Leung Kwok-hung wachtte in december 2020 op een muurtje buiten de rechtbank op behandeling van een aanklacht wegens ‘samenscholing’.

Leung Kwok-hung (68), die dinsdag zes jaar en negen maanden cel kreeg, is met zijn grijzende lange haar en zijn T-shirts met het portret van de Cubaanse revolutionair Ernesto Che Guevara een opvallende verschijning. De politieke en activistische veteraan dankt er zijn bijnaam ‘Long Hair’ aan.

Leung kwam in de jaren zeventig als marxistische activist al in botsing met de autoriteiten in Hongkong toen die nog het Britse in plaats van het Chinese gezag vertegenwoordigden. In 2000 was hij een van de eerste activisten die in de gevangenis belandde sinds de overdracht van Hongkong aan China. Hij kreeg veertien dagen cel omdat hij een vergadering van de wetgevende raad had verstoord. Leung zei met name te betreuren dat hij daardoor de herdenking van de opstand op het Plein van de Hemelse Vrede moest missen.

Later zou Leung zelf als lid van de raad worden verkozen, waar hij de linkse Liga van Sociaal-Democraten vertegenwoordigde, de partij waar zijn partner Chan Po-ying voorzitter van is. In 2017 werd hij samen met drie andere prodemocratische activisten uit de raad gezet, omdat zij hun beëdiging hadden gebruikt om te protesteren tegen Beijing.

Na de invoering van de Nationale Veiligheidswet besloten Leung en zijn partner Chan na 45 jaar in het huwelijk te treden, een instituut dat ze als marxisten eerder altijd maar patriarchaal vonden. Voor getrouwde gedetineerden gelden gunstiger bezoekregelingen. Ze zouden daarna tot Leungs arrestatie nog veertig dagen samen in vrijheid doorbrengen.

Chan noemde de straffen dinsdag tegenover journalisten „onrechtvaardig”. „Ze zouden geen dag in de cel moeten zitten.”

Ng Kin-wai‘Meneer K’ bekende schuld maar had geen spijt

Voormalig bankwerker Ng Kin-wai (28) versloeg in 2019 met 165 stemmen verschil de Beijing-gezinde parlementskandidaat in Yuen Long, het noordelijk stadsdistrict van Hongkong waar hij opgroeide, en dat vlak aan de grens met het Chinese vasteland ligt. Hij was pas maanden eerder uit verontwaardiging de politiek ingegaan, nadat in juli 2019 een groep bendeleden in het metrostation van Yuen Long demonstranten had aangevallen met houten stokken – hetzelfde incident dat Gwyneth Ho had gefilmd. De politie greep niet in tijdens de aanval. In 2020 deed Ng mee aan de voorverkiezing van democratische kandidaten in zijn district, die hij ruim won.

Ng, bijnaam ‘meneer K’, is één van de beklaagden die schuld hebben bekend. Tijdens een hoorzitting in augustus zei hij echter dat hij destijds geen idee had dat het plan van de prodemocratische politici om het parlement te domineren illegaal was. Hij nam „verantwoordelijkheid” voor zijn daden maar wilde zich „niet verontschuldigen” voor de opvattingen en waarden die hem verbonden met zijn kiezers. Toen de rechter hem vroeg of hij dus geen spijt had dat hij aan de voorverkiezingen had meegedaan, antwoordde hij in het Kantonees: „Dat klopt”. De rechter zei vervolgens dat hij ondanks zijn schuldbekentenis op weinig strafvermindering kon rekenen. Dat bleek dinsdag: Ng kreeg vijf jaar en zeven maanden cel.

Leung Kwok-hungVerpleger ‘hield te veel van Hongkong’

Activist en voormalig verpleegkundige Winnie Yu in 2021 in het gerechtsgebouw van West Kowloon, kort na aanvang van het proces tegen de Hongkong 47.

In haar pleidooi dat op 11 juli in de rechtszaal werd voorgelezen, zei verpleger Winnie Yu dat ze niets fout had gedaan, behalve dat ze misschien „te veel van Hongkong houdt”. Het tekent de strijdbare houding die de 37-jarige Yu heeft aangenomen sinds ze naast haar carrière als ziekenhuisverpleger op de intensive care actief werd als activist. Dinsdag werd ze veroordeeld tot zes jaar en negen maanden gevangenis.

Yu raakte betrokken bij de Hongkongse protestbeweging tijdens de ‘Occupy’-protesten van 2014, waar ze optrad als medisch vrijwilliger. In 2019 begon ze een ziekenhuisvakbond die via stakingen prodemocratische eisen kracht wilde bij zetten. Uiteindelijk vond de enige staking die de bond organiseerde voor hij in 2022 werd ontbonden plaats in februari 2020, toen Hongkongs ziekenhuispersoneel actie voerde voor strengere coronamaatregelen.

Daarna werd Yu ook politiek actief en nam ze deel aan de voorverkiezingen in juli 2020. Ze zegt zelf dat ze geen leiderschapskwaliteiten bezit, maar naar voren stapte toen ze zag hoe slecht Hongkongse demonstranten werden behandeld door de overheid.

Yo twijfelde over haar toekomst in Hongkong. In een interview met het tijdschrift Ming Pao Weekly zei ze in 2020 dat ze Japans aan het leren was. Ze wilde „alles geven” voor haar geboortestad maar afhankelijk van het resultaat daarna misschien naar Japan emigreren.

Trump draagt weer Fox News-presentator voor als minister: Sean Duffy als minister van Transport

admin
November 19, 2024
0

De verkozen president van de Verenigde Staten Donald Trump heeft in de nacht van maandag op dinsdag weer een presentator van de omroep Fox News als beoogd minister voorgedragen. Het gaat dit keer om Sean Duffy. Trump wil hem als minister van Transport. Eerder droeg Trump zijn Fox News-collega Pete Hegseth al voor als minister van Defensie.

Duffy heeft ook een politieke achtergrond, zo was hij negen jaar de vertegenwoordiger van de staat Wisconsin. Daarnaast was hij realityster op de Amerikaanse televisie. Als presentator voor Fox News is Duffy een van de meest zichtbare Trump-supporters. Het nieuwsprogramma staat sowieso bekend om de steun voor de oud- en toekomstige president. In zijn aankondiging noemde Trump Duffy „een STER op Fox News”.

Als minister van Transport zal Duffy onder meer verantwoordelijk zijn voor toezicht op het beleid van onder meer de luchtvaart, het openbaar vervoer en autowegen. Ook zal hij toezicht houden op autofabrikanten, waaronder Elon Musks bedrijf Tesla. Musk zal naar verwachting eveneens een rol spelen in het politieke beleid van Trump, waarschijnlijk als toezichthouder van de staatsfinanciën. Trump is van plan de door Biden ingevoerde strengere emissieregels voor transport terug te draaien.

Liveblog
Amerikaanse politiek

Trump kiest weer Fox News-presentator als minister: Sean Duffy wordt minister van Transport