De Inuit in Nain merken aan het zee-ijs dat het klimaat verandert

Posted on by admin

Terwijl de natuur in Nain merkbaar verandert, gaat het leven van de mensen gewoon door. Voorlopig.


Foto Melissa Renwick/Reuters

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

In Nain in Newfoundland en Labrador, Canada, gaat alles zoals gewoonlijk. Nu nog. De inwoners van Nain merken dat het ijs anders is geworden door klimaatverandering: minder dik en niet meer zo hard. De mensen weten al dat ze zich moeten aanpassen, van hoe ze leven tot wat ze denken.






Een sledehond in Nain in de Canadese provincie Newfoundland en Labrador. De hond is van Simon Kohlmeister. Hij is een van de laatste mensen die in Nain sledehonden houden. Simons broer Isaac zegt: „Je voelt alles, als de honden rennen. Je kunt de vis zelfs onder het ijs voelen.” Foto Melissa Renwick/Reuters

Maar het ijs verandert in Nain. Ronald Webb, 65 (hier met zijn achterneef Bane Hewlett), vertelt dat het zee-ijs vroeger 1,5 tot 2,1 meter dik was, hard en bedekt met een dikke laag sneeuw. Nu is het 0,9 tot 1,2 meter dik en zacht. De verandering doet Webb schrikken: „Jaren geleden zou je dat niet hebben. Dat is best eng, want hoewel de dikte er is, is de hardheid er niet.” Foto Melissa Renwick/Reuters

„We moeten ons aanpassen aan klimaatverandering”, zegt Rex Holwell (47). Hij bewaakt de gegevens die worden geregistreerd tijdens een run naar Nain Bay, een populaire visplek voor leden van de gemeenschap. Deze runs, waarbij ze elektromagnetische sensoren gebruiken om de zee-ijsdikte te meten, zijn delen van het SmartICE-programma die noordelijke gemeenschappen realtime gegevens tonen van de zeedikte langs hun ijssnelwegen. Ze zijn toegankelijk via een website, een app of Facebook. Maar Holwell is ervan overtuigd dat „we meer tools zoals SmartICE nodig hebben”.
Foto’s Melissa Renwick/Reuters

Snowden Pijogge (22) is een van de leden van het jeugdcentrum die deelnamen aan het SmartICE-trainingscohort van afgelopen zomer. Foto Melissa Renwick/Reuters

In de jeugdcentrum leren de jongeren ook vogels te vangen. De 15-jarige Josephine Jararuse kan het al. Zij heeft een vogel gevangen in haar achtertuin. Foto Melissa Renwick/Reuters

Terwijl de natuur in Nain merkbaar verandert, gaat het leven van de mensen gewoon door. Voorlopig. Foto Melissa Renwick/Reuters

Zo ziet hun dagelijks leven eruit: vier keer per jaar reist een ijsbreker naar de Voisey’s Bay-mijn aan de rand van Nain om voorraden te brengen. George Metcalfe is net buiten Nain langs de route gestationeerd totdat het ijs bevriest en niet langer een veiligheidsrisico vormt. Foto Melissa Renwick/Reuters

Darcel Noah (13) tijdens een uitje georganiseerd door het plaatselijke jeugdcentrum, buiten Nain. Daar leert ze hoe ze vis moet vangen zoals de arctische char
Foto Melissa Renwick/Reuters

Samen met haar kleinzoon Tony Tshakapesh, verwerkt Katie Winters een arctische char om gedroogde vis te maken. Winters (54) hielp bij het vertalen van de Inuit land claim overeenkomst in Labrador. Als iemand eenmaal verbonden is met het land zul je het diegene nooit afnemen, zegt zij. „Ik zou willen dat ze weer zouden worden zoals ze waren, maar ik denk niet dat we dat ooit zullen zien.” Foto Melissa Renwick/Reuters

Een keer per jaar komen de leden van de gemeenschap van Nain samen om te kijken naar en deel te nemen aan de Paasspelen in de haven van Nain. Het evenement duurt een week. Er zijn spellen voor volwassenen en kinderen, bijvoorbeeld sneeuwscooterraces, schietwedstrijden, sneeuwschoenenraces en races met houtblokken. Foto Melissa Renwick/Reuters

Maria Merkuratsuk (64) verwijdert ijsafzetting van haar sneeuwscooter met een bijl. Foto Melissa Renwick/Reuters

De PiKalujak (letterlijk ijsberg in het Inuktitut) een paar kilometer ten noorden van Nain. De rots is vernoemd naar een Inuit-legende: hij werd gevormd toen twee sjamanen streden om de sterkste te zijn. Een van hen gaf zijn macht op door een ijsberg in een eiland te veranderen. De legendes van de Inuit blijven bestaan, maar hun leven verandert onverbiddelijk. Foto Melissa Renwick/Reuters

Related Posts

Dodelijke bosbranden teisteren noorden van Portugal: 15.000 hectare in de as

  • admin
  • September 20, 2024
  • 0

Portugal riep donderdag de noodtoestand uit nadat er ruim honderd bosbranden woedden in de regio’s Aveiro en Viseu, waarbij ruim 15.000 hectare bos in de as is gelegd.

Duizenden brandweerlieden kwamen afgelopen week in actie om de bosbranden te blussen in het noorden van Portugal, onder Porto. Ten minste zeven mensen kwamen om, tientallen raakten gewond.

Drie van de slachtoffers waren brandweerlieden die ingesloten raakten bij bluswerkzaamheden.

Een inwoner van het getroffen dorpje Busturenga, nabij Aveiro.
Foto Patricia De Melo/AFP
Verbrande bomen langs een weg in Lourizela, Aveiro. Duizenden brandweerlieden zijn ingezet om de bosbranden te blussen die de afgelopen drie dagen al meer hectare in de as legden dan gedurende de hele zomer.
Foto Patricia De Melo/AFP

Satellietbeelden tonen de rookontwikkeling in het noorden van Portugal en boven de Atlantische Oceaan.
Foto Nasa Aqua/Modis Satellite/AFP
Inwoners van het dorp Veira nabij Agueda vluchten voor de oprukkende vlammenzee.
Foto Pedro Nunes/Reuters
Brandend loof in Talhades, Sever de Vouga, in de regio Aveiro.
Foto Estela Silva/EPA

Brandweerlieden in actie in de regio Aveiro, een van de zwaarst getroffen gebieden.

Foto’s: Patricia De Melo/AFP

Een brandweerman rust uit bij Doninhas, na dagenlang in touw te zijn geweest om de bosbranden te blussen.
Foto Susana Vera/Reuters
Getroffen inwoners van het dorp Veira in Agueda (Aveiro) zien het vuur naderen.
Foto Patricia De Melo/AFP
Jose Santos (72) kijkt uit over de smeulende resten van zijn houtwerkplaats in Gondomar.
Foto Jose Coelho/EPA

Rookpluimen vullen de atmosfeer in grote delen van het noorden van Portugal en veroorzaken luchtverontreiniging in het noordwestelijk deel van het Iberisch schiereiland, tot aan de westkust van Frankrijk.

Foto’s: Pedro Nunes/Reuters, Pedro Sarmento Costa/EPA

Een man met een emmer, in de omgeving van de stad Nelas.
Foto Pedro Nunes/Reuters


De dieren die bijna niemand wil hebben in de schijnwerpers

  • admin
  • September 6, 2024
  • 0
Siri is een nieuwsgierige Syrische hamster. „Hoe aandoenlijk ook, we geven hamsters niet mee aan mensen die graag zo’n diertje voor hun kind willen, daar zijn ze gewoon echt niet geschikt voor. Een hamster slaapt overdag, die wordt dan wakker gemaakt als een kindje wil spelen, bijt dan uit chagrijn in een vingertje en voor je het weet wordt de hamster bestempeld als rotbeest en zit hij of zij hier in de opvang.”
Foto Peter Lipton
Kalina is een kleine, bescheiden herdershond die haar linkervoorpoot mist. „Als ze je kent is ze heel lief. En als ze je lief vindt, wijkt ze niet van je zijde. Het is echt een schat.”
Foto Peter Lipton

Konijnen Bodhi en Mindy verloren hun partner, maar vonden elkaar.⁠ Bodhi kwam eerder in het asiel dan Mindy en was diep ongelukkig. „We zagen hem transformeren van een teruggetrokken mannetje naar een vrolijke knul die van puur plezier vreugdesprongetjes maakte.”⁠

Foto’s Peter Lipton

Het slimme duo Alfredo en Augusto zijn “de leukste dieren van het asiel”, zegt vrijwilliger Sylvia bij Het Knaagspoor in Ridderkerk. In haar handen heeft ze twee tamme ratten. Ze zijn ongeveer zeven maanden oud en aan het asiel afgestaan door hun eerste baasje. De staarten van Alfredo en Augusto laat Sylvia om beurten door haar vingers glijden. „Het is de staart waar de meeste mensen bang voor zijn, maar het is het allerlekkerste deel, ze zijn zó zacht!”
Foto Peter Lipton

Alexander heeft kattenaids en kan daarom niet bij andere katten. Zijn nieuwe baasje moet geduld met hem hebben. Alexander is niet vlot van vertrouwen. „Maar hij trekt al bij, hoor. Als wij binnenkomen, schiet hij al niet meer zijn ton in. We denken dat er een heel leuke kat in hem zit.”

Foto’s Peter Lipton

De reusachtige Petri zit er al een tijdje.Niet het grootste konijn dat ze in de opvang hebben gehad, maar met bijna 6 kilo is Petri toch wel aan de flinke kant. Ze is een kruising tussen een Vlaamse reus en een Franse hangoor. Ze is mogelijk gedumpt, of ontsnapt, zeker is dat ze door een kat is aangevallen in de tijd dat ze buiten heeft geleefd. „Ze kwam helemaal onder de wonden binnen.”
Foto Peter Lipton
Nanook en Suka, broer en zus, zitten al anderhalf jaar in het asiel. Hoe kan dat? „Ten eerste zijn ze onafscheidelijk. Het zijn echt roedeldieren. En ten tweede zijn het husky’s – althans, husky’s waar wat bordercollie doorheen zit. Ze hebben ontiegelijk veel beweging nodig. Je moet eigenlijk echt met ze gaan sporten.”
Foto Peter Lipton

„Hendrik had een goede band met zijn eigenaar, maar toen kwam diens zoon weer thuis wonen en die enorme Hendrik vloog de zoon steeds aan. Heel tragisch, want toen moest Hendrik weg. En nu loopt hij hier kiploos rond, „pok pok pok pok pok” met af en toe een welgemeend „kukeleku” ertussendoor.” Iedereen hoopt dat hij snel weer ergens ruimer kan wonen, met wat leuke kippetjes erbij. Ook omdat er dan weer plek is voor de volgende haan.

Foto’s Peter Lipton