De pers is er als eerste. Het tienjarig meisje dat door haar pleegouders zeer ernstig werd mishandeld, is een zaak die niet alleen Vlaardingen raakt. Heel het land is geschokt. Dus zetten tv-journalisten al anderhalf uur voor aanvang van de bijeenkomst op vrijdagavond voor het Vlaardings stadhuis hun camera’s neer. Gericht op de zwarte partytent met grote kannen koffie en kartonnen bekertjes. En het podium. Een kleine twee weken geleden werd het meisje (10) zwaargewond naar het ziekenhuis gebracht door haar pleegouders Daisy en John (beiden 37). Het meisje was niet aanspreekbaar en is dat nog steeds niet. De aard van haar verwondingen is niet helemaal duidelijk, ze zou in elk geval veel botbreuken hebben. Volgens de ouders was het meisje van de trap gesprongen, melden anonieme bronnen in het AD, maar de politie twijfelde hier sterk aan. Ze is er bijzonder slecht aan toe.
Net voor half acht ’s avonds stroomt het plein steeds voller. Veel mensen hebben knuffels, bloemen en waxinelichtjes bij zich. Een oma van 67 heeft er nachten niet van geslapen, ze heeft zelf een kleinzoon van tien. Ze heeft een regenboogknuffel in haar tas. „Ik ben er zo mee bezig. Ik kijk steeds op internet of ze nog leeft.”
Raadslid Josette Hogewoning (ONS Vlaardingen) opent de bijeenkomst en spreekt de hoop uit dat Vlaardingers hun verdriet samen kunnen delen. Burgemeester Wijbenga spreekt over intens verdriet. „Want we zijn allemaal kinderen geweest.” Het plein is doodstil. „Ik voel het intense verdriet uit Vlaardingen. En uit heel Nederland.”
De politie begon een grootschalig onderzoek waarbij buren en andere betrokkenen bij het gezin werden bevraagd en camerabeelden zijn bekeken. Twintig rechercheurs onderzoeken de zaak. De eerste bevindingen gaven aanleiding Daisy en John aan te houden op verdenking van zware mishandeling en poging tot doodslag. Sinds donderdag is daar vrijheidsberoving en „het iemand in hulpeloze toestand brengen of laten” aan toegevoegd. Zij zitten in beperking en mogen alleen contact hebben met hun advocaat.
Signalen
Verschillende instanties en hulpverleners waren bij het meisje betrokken. De William Schrikker stichting (Jeugdbescherming) had de voogdij over het meisje, dat sinds maart 2022 bij het pleeggezin woonde. De begeleiding van het pleeggezin was in handen van Enver pleegzorg. Die organisatie zegt desgevraagd dat ze bezig is te onderzoeken welke meldingen er zijn gedaan over dit pleeggezin.
Verschillende media, waaronder het AD, berichtten dat buurtbewoners al zorgen hadden geuit bij het wijkteam en het meldpunt kindermishandeling. Ook de basisschool zou een melding hebben gedaan. Het meisje zelf zou op school en aan medewerkers van een supermarkt hebben verteld dat ze werd mishandeld. Momenteel worden alle meldingen in kaart gebracht.
De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd kondigde vrijdag aan een eigen onderzoek te gaan doen naar ‘de kwaliteit en veiligheid van de geleverde zorg aan het meisje’. De Inspecties Justitie en Veiligheid en de Onderwijsinspectie worden bij het onderzoek betrokken.
Pleegouder word je niet zomaar. De pleegouders worden gescreend, volgen een korte cursus en als er een kind is geplaatst komt er elk half jaar een medewerker langs om te kijken hoe het gaat. Hoe het kan dat dit gezin werd goedgekeurd wordt onderzocht.
De burgemeester van Vlaardingen zei deze week in de talkshow Op1 dat eerst duidelijk moet worden wat bij wie bekend was; de onderste steen moet boven, pas dán kan gekeken worden naar verantwoordelijken.
Buurtbewoners hadden al langer een ongemakkelijk gevoel bij het gezin omdat het meisje in de winter in dunne kleding buiten liep, sterk was vermagerd en een keer zou zijn kaalgeschoren. Op vragen van buurtbewoners antwoordde de pleegmoeder de ene keer dat ze luizen had, dan weer dat het om een ritueel ging en nog een andere keer dat ze met ontharingscrème had gespeeld. De politie, de William Schrikkerstichting en Enver willen uit privacyoverwegingen niet inhoudelijk op de zaak ingaan.
Meer kinderen
Behalve het tienjarige meisje woonde ook een eigen kind van Daisy en John in het huis en nog een geadopteerd broertje dat aan een ernstige hartziekte leed. Voor hem was eerder een crowdfundactie op touw gezet door een vriendin van Daisy om geld op te halen voor een apparaat dat zijn pijn zou verlichten. Het biologische zusje van het meisje woonde er aanvankelijk ook maar ging een tijdje geleden weer bij haar eigen moeder wonen.
De pleegvader werkte bij een bergingsbedrijf en haalde gestrande of verongelukte auto’s op. Hij was veel aan het werk. Hij wond zich op over weggebruikers die rode kruizen boven de weg negeerden en fulmineerde daarover veelvuldig op social media.
Daisy hield zich onder meer bezig met de in- en verkoop van restpartijden make-up, verzorgingsartikelen, en prullaria. Ze verkocht die via allerlei Facebookgroepen. Ook verkocht ze kinderkleding en verrassingsboxen voor 10 euro.
Het stel zou ook actief zijn op sekssites met verzoeken om kinky ontmoetingen. Zo postten ze het verzoek of een ander stel wilde aansluiten voor een avond, twee mannen waren ook goed. Het zou om een „gezellige avond” gaan waarbij de pleegmoeder „flink verwend” zou worden. Tevens kon met een drankje plaats worden genomen in een jacuzzi. De pleegouders schreven dat ze wel om privéredenen graag bij hen thuis wilden afspreken.
De berg met knuffels tegen de muur van het stadhuis groeit na acht uur verder. De burgemeester loopt rond en spreekt her en der troostende woorden. Medewerkers van slachtofferhulp lopen rond en praten met snikkende Vlaardingers. Raadslid Hogewoning zegt dat Vlaardingen weliswaar een stad is, maar een dorps karakter heeft. Ze hoopt dat de mensen door de samenkomst steun bij elkaar kunnen vinden.