N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Jaaroverzicht beeldende kunst 2023 was het jaar van de tentoonstelling ‘Vermeer’ in het Rijksmuseum, maar vooral ook het jaar van ‘Moments Contained’, het spraakmakende standbeeld van de zelfbewuste vrouw op het plein voor Rotterdam Centraal.
Als er dit jaar één kunstwerk is dat de toon heeft gezet, is het wel Moments Contained. Een meer dan levensgroot zwart meisje met de handen gebald in de zakken van haar joggingbroek, een en al zelfbewustzijn. „Je kunt niet om haar heen en dat is precies de bedoeling”, aldus de Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb. Juist naar jonge zwarte vrouwen wordt in Nederland niet veel geluisterd, dus deze imponerende aanwezigheid heeft een belangrijke symbolische waarde.
Sommige reacties erop waren typerend voor de positie van kunst in Nederland: waarom moest „een gewone vrouw” een standbeeld krijgen, is dat niet „een belediging voor mensen die wél heldendaden verrichten?” aldus toenmalig NRC-columnist Rosanne Hertzberger. Het beeld is om nog een andere reden spraakmakend: het is het resultaat van een particulier initiatief, een rijke familie schonk het werk aan de gemeente, middels de Stichting Droom en Daad. Wat bleek: het filantropisch geld komt uit verschillende belastingparadijzen.
Er was veel goede kunst in 2023, hieronder staan de twintig mooiste tentoonstellingen wat de recensenten van NRC betreft. Ze staan op alfabetische volgorde, want als Moments Contained iets heeft laten zien, is het dat kunst geen wedstrijd is en niet gebaat is bij polarisatie, maar vooral geschikt als schuurmiddel en bron van nieuwsgierigheid.
★ Mamma Andersson & Tall R: Rondom Hill Museum More, Gorssel
In Museum More reageren twee kunstenaars op de verontrustende ‘ziektetekeningen’ van de Zweedse C.F. Hill. Zijn ontheemde figuren krijgen gronding in het werk van Mamma Andersson, Tal R vangt hun vuur.
Lees ook: Twee kunstenaars in prachtige dialoog met de tomeloze tekeningen van C.F. Hill
★ Song Sing Soil: Eglė Budvytytė & Marija Olšauskaitė Vleeshal, Middelburg
Ze zijn plant, paddenstoel, korstmos en mens ineen. Twee Litouwse kunstenaars toonden in Middelburg het belang van grond in een combinatie van performance, film en geluidskunst. Groei en verrotting ineen, beide niet smakelijk, maar ook niet vies.
Lees ook: De schoonheid van een composterend wezen in sprookjesachtige film en performance
★ Fashion for God Museum Catharijneconvent, Utrecht
In de expositie is te zien hoe jurken van katholieke vrouwen in de 17de en 18de eeuw werden vermaakt tot kerkgewaden voor schuilkerken in de Republiek der Nederlanden: wufte bloemmotieven en sierlijk meanderende ranken.
Lees ook: Kerkgewaden met wufte bloemmotieven en sierlijk meanderende ranken
★ Het futurisme & Europa. De esthetiek van een nieuwe wereld Kröller-Müller Museum, Otterlo
In deze tentoonstelling ging het niet over het fascisme van de futuristen, maar over de dwarsverbanden tussen de avant-gardes: de contacten met Kandinsky, Dada, Bauhaus.
Lees ook: Na de oorlog bleven de futuristen voor agressie, en tegen vrouwen en moraal
★ General Idea Stedelijk Museum Amsterdam
‘Culturele criminelen’ en ‘media parasieten’, zo omschreef General Idea zichzelf. Het oeuvre van het Canadese kunstenaarstrio is een slimme mix van kunst en commercie. Het Stedelijk Museum, dat hun werk al in 1979 ontdekte, presenteerde dit jaar een groots overzicht.
Lees ook: Canadees trio General Idea speelde een indrukwekkend satirisch spel met de kunstwereld
Lucette Ter Borg: Het verhaal waar ik in 2023 het hardst op geploeterd heb ging over duurzaamheid in de museumwereld. Hoe moet je iets leesbaars en nieuwsgierig-makends schrijven waarvan geen gegevens zijn? Mijn onderzoek ‘Groen is het nieuwe zwart’ – naar het klimaatbewustzijn van Nederlandse musea en galeries – was ingegeven door nieuwsgierigheid. Hoe kan het dat museumprofessionals per vliegtuig (vaak businessclass) de hele wereld over reizen, geld van fossiele sponsors aannemen, en tegelijkertijd heel geëngageerd tentoonstellingen over de klimaatcatastrofes programmeren? Hoe is het gesteld met het klimaatbewustzijn van de Nederlandse beeldende-kunstwereld?
In het buitenland bestaan wel organisaties en stichtingen die het klimaatbewustzijn in de culturele sector hoog op de agenda zetten, en met effect. Maar in Nederland zijn er geen gegevens, en bleken er zelfs museumdirecteuren niet te willen meewerken aan dit onderzoek, omdat dit onderwerp niet hun „expertise” was.
★ Van Gogh in Auvers Van Gogh Museum, Amsterdam
In het vijftigste jubileumjaar presenteerde het Van Gogh Museum een expositie over de laatste maanden van de schilder in Auvers-sur-Oise. Hier maakte hij misschien wel zijn mooiste schilderijen.
Lees ook: Wat Van Gogh schilderde in de laatste fase van zijn leven
★ Nan Goldin: This Will Not End Well Stedelijk Museum Amsterdam
Dit retrospectief belicht met diashows in verduisterde ruimtes op een prachtige manier jeugd en schoonheid, liefde, dood en vooral heel veel leven – vaak in de marge van de samenleving.
Lees ook: Nan Goldins eerbetoon aan zoekende zielen
★ Hilma af Klint & Piet Mondriaan: Levensvormen Kunstmuseum, Den Haag
Het Kunstmuseum brengt de Nederlander Piet Mondriaan en de Zweedse Hilma af Klint samen op een tentoonstelling en toont de verrassende parallellen in hun ontwikkeling.
Lees ook: Een ‘wat als’-kunstgeschiedenis met Hilma af Klint en Mondriaan. Wat levert dat op?
Janneke Wesseling: We praten nu nog na over Hilma af Klint & Piet Mondriaan in het Kunstmuseum Den Haag. Als schilders waren ze volstrekt verschillend, maar ze deelden spirituele opvattingen. Hoogtepunt van deze fantastische tentoonstelling was de ‘inspiratiezaal’. Hier is te zien hoe werk en belevingswereld van Af Klint en Mondriaan zijn ingebed in een Europese context, van esoterische en wetenschappelijke ideeën én van de kunst, met veel zelden getoonde objecten, tekeningen en schilderijen van bekende en onbekende kunstenaars.
★ Henry Moore: vorm en materiaal Beelden aan Zee, Scheveningen
De golvende beelden van Henry Moore ontstonden uit het spanningsveld tussen ‘groei’ van binnenuit en invloeden van buitenaf. Museum Beelden aan Zee toonde een prachtig overzicht uit zijn oeuvre.
Lees ook: Henry Moore zocht naar wat zich onder de ‘huid’ van zijn beelden afspeelde
★ Taring Padi Framer Framed, Amsterdam
Het Indonesische kunstenaarscollectief Taring Padi veroorzaakte ophef bij de Documenta 2022. In de Amsterdamse kunstruimte Framer Framed presenteerde het collectief grote, kleurrijke op karton gemaakte kunstwerken met politieke motieven.
Lees ook: Taring Padi: ‘Moslimfundamentalisten zien ons als bedreiging omdat we punk zijn’
★ Man Ray en mode ModeMuseum, Antwerpen
Goede mode is per definitie surrealistisch. Surrealistisch fotograaf Man Ray (1890-1976) begreep dat hij met de modewereld op een artistieke goudmijn zat. Hoe hij dat uitwerkte, was fenomenaal te zien in Antwerpen.
Lees ook: Expositie toont Man Ray als surrealistisch pionier in de modefotografie
Rianne van Dijck: De trend die me opviel in 2023 was toegenomen activisme, ook in de fotografie. Ik zag het in de kranten, op tv, op sociale media en op straat, en ik zag het aan de muren van musea en op fotofestivals: er is onrust, ongerustheid en onvrede, er wordt geprotesteerd, gedemonstreerd, actie gevoerd. „Er zijn zorgen over klimaat, oorlog, discriminatie”, zei fotografiecurator Frits Gierstberg daarover eerder in NRC. „Het is niet verwonderlijk dat we die zorgen, in allerlei vormen, ook terugzien in de kunst en in de fotografie.” Protest en activisme stonden in 2023 volop in de aandacht in de fotografie, met tentoonstellingen in onder andere Amsterdam (Tina Modotti, Artist & Activist), Helmond (Resilient Rebels), Essen (Rafal Milach, Archive of Public Protests) en Arles (Les Rencontres d’Arles). Sommige fotografen leggen het onrecht zelf vast (milieuvervuiling), anderen de protestacties daartegen, met foto’s van spandoeken en scanderende menigtes. Of ze gaan nog een stap verder en worden zelf activist.
★ Theodoor Rombouts. Virtuoos van het Vlaamse Caravaggisme Museum voor Schone Kunsten, Gent
De ietwat vergeten 17de-eeuwse Antwerpse schilder Theodoor Rombouts wist de oplichter en de kwakzalver feilloos en met humor neer te zetten. Het MSK Gent toonde het eerste grote overzicht van deze door Caravaggio beïnvloedde schilder.
Lees ook: Theodoor Rombouts toonde als geen ander de schilder als bedrieger
★ Jennifer Tee: Still Shifting, Mother Field Kunstinstituut Melly, Rotterdam
Jennifer Tee bouwde in de Rotterdamse kunstruimte Melly een fictieve kosmos vol keramische planetoïden en trage zeewezens. Het publiek kwam als vanzelf in meditatiestand. Zeker tijdens de prachtige performances.
Lees ook: Jennifer Tee biedt een spirituele handleiding voor de dolende ziel
★ Variétés. Fotografie en avant-garde Huis Marseille, Amsterdam
Het Belgische tijdschrift Variétés maakte ruimte voor de Nieuwe Fotografie, eind jaren 20 van de vorige eeuw. Met veel plezier werd daarbij geëxperimenteerd met nieuwe technieken en vormen.
Lees ook: In de Nieuwe Fotografie mocht eigenlijk alles, toont expositie in Amsterdam
★ Vermeer Rijksmuseum, Amsterdam
De grootste expositie met schilderijen van Vermeer ooit. Vanuit de hele wereld waren 28 schilderijen bij elkaar gebracht, van de 37 die we nog van Vermeer kennen. Zijn werk is groots én ingetogen.
Lees ook: Waarom Johannes Vermeer terecht zeer geliefd is bij het grote publiek
Thomas van Huut: Wat me hoop geeft voor de toekomst is de onverminderde kracht die kunst ook in 2023 had om je blik op de wereld te verwijden, te kantelen of te verrijken. Of het nu ging om het 17de-eeuwse Delft van Vermeer; de ingenieus gevouwen berglandschappen van hedendaagse kunstenaar Ulrike Heydenreich; de opzwepende politieke kakafonie van Pussy Riot in Denemarken; de aangrijpende dia-shows van Nan Goldin in het Stedelijk; of het poëtische, caleidoscopische kerkraam van Fiona Tan waarmee ze licht wierp op het Alkmaars Ontzet – kunst laat je dingen zien die je nog niet op die manier kende.
★ Het oog van Jan Veth, schilder en criticus rond 1900 Dordrechts Museum
Schilder en schrijver Jan Veth (1864-1925) kreeg eindelijk de aandacht die hij verdient. In zijn geboortestad Dordrecht werd de beste Nederlandse portretschilder van omstreeks 1900 geëerd met een overzichtstentoonstelling.
Lees ook: De mensen die Jan Veth schilderde, blijven je de rest van je leven bij
★ Raphaela Vogel: Kraaan De Pont, Tilburg
De jonge Duitse kunstenaar Raphaela Vogel toonde in een grote overzichtsexpositie machtssymbolen die hun beste tijd hebben gehad. Zoals een penis vol genitale wratten en gezwellen. Eten of gegeten worden, dat is waar het bij haar om draait.
Lees ook: Kunstenaar Raphaela Vogel brengt de wereld terug tot een machteloze, zieke penis
★ Evelyn Taocheng Wang: Het licht is rond Dordrechts Museum
Het licht op de kunstwerken van Evelyn Taocheng Wang is zacht en uitnodigend, nooit hard en oogverblindend. Van deze expositie, met Wangs schilderachtige, op tekeningen lijkende kunstwerken, werd je een genereuzer mens.
Lees ook: Een ode aan de schoonheid van het licht bij kunstenaar Evelyn Taocheng Wang
★ Ai Weiwei, In Search of Humanity Kunsthal, Rotterdam
In deze grote overzichtstentoonstelling is zowel vroeg als recent werk te zien. Eerdere foto’s voert hij nu opnieuw uit met Lego-blokjes.
Lees ook: Vier decennia ongezouten kritiek van Ai Weiwei
★ Martin Wong: Malicious Mischief Stedelijk Museum Amsterdam
De expositie toont het duizelingwekkende universum van de Chinees-Amerikaanse kunstenaar Martin Wong (1946-1999). Gebarentaal, Chinatowns, Indiase mystiek, gevangenissen en homoseksualiteit komen in zijn oeuvre samen.
Lees ook: De unieke beeldtaal van de Amerikaans-Chinese queer kunstenaar Martin Wong
Hans den Hartog Jager: Het talent dat me in 2023 het meest opviel kwam uit de schilderkunst. Die goeie ouwe schilderkunst blijft maar verbazen – telkens als ze ‘op’ lijkt doet ze weer een virtuoos Lazarusje. Internationaal gold dat voor Issy Wood. Pas dertig jaar, maar nu al een van de beste schilders van de afgelopen tien jaar. Haar solo in Lafayette Anticipations in Parijs was de krachtigste, verleidelijkste én ongemakkelijkste die ik in jaren zag. Nationaal zou ik Jochem Mestriner in de gaten te houden: zoveel diepte en intelligentie zijn zeldzaam voor een Nederlandse schilder van 25.
Cathelijne Blok: De trend die ik in 2023 ontdekte was het vervagen van de grens tussen de fysieke en de online kunstwereld: van museale NFT-collecties, digitale kunstveilingen tot de AI-hype. Internationale musea als het MoMA en zelfs het Vaticaan tonen grote interesse in het uitbreiden van hun digitale kunstcollecties. Achter de schermen wordt meer en meer AR (Augmented Reality) en AI functioneel en educatief ingezet. Wie weet waar de digitale grenzen in 2024 liggen. Misschien wel alleen in de metaverse.
Tonya Sudiono: Ik ben even weggelopen bij de tentoonstelling Vrouwen aan het front in het Fotomuseum Den Haag. Kijken naar oorlogsgeweld is en blijft een vreemde bezigheid. Wat me opbrak was de foto van een vader, gebogen over een ziekenhuisbed, zijn gezicht vertrokken in een pijnlijke grimas. Hij hield een kindje vast, wiens contouren slechts zichtbaar waren onder het witte laken. Juist die anonimiteit van het kind – dat het ook míjn kind had kunnen zijn – emotioneerde hevig.
Lees meer artikelen en recensies van Tonya Sudiono
Gijsbert van der Wal: De tentoonstelling die me in het afgelopen jaar het meest ontroerde was in de Fondation Custodia in Parijs, daar zag ik begin januari de minutieus geaquarelleerde stillevens en ochtenddauw- en avondschemeringlandschappen van Léon Bonvin (1834-1866). Het was de laatste tentoonstelling die Ger Luijten, die op 19 december 2022 was overleden, als directeur van de Fondation had ingericht. Ik was dubbel ontroerd: door de grote gevoeligheid in het werk van de jonggestorven Bonvin en door de voortreffelijke presentatie. Ik zou mijn vriend Ger heel graag hebben gecomplimenteerd en bedankt.
Bram de Klerck: Het verhaal waar ik in 2023 het meest op geploeterd heb ging over een nieuwe interpretatie van De tuin der lusten van Jheronimus Bosch. De duiding, door een zoöloog en een fotograaf, betreft opvallende details in het schilderij, zoals een vlindervleugel waarin een vesting te zien zou zijn, of twee leden van de allerhoogste adel, naakt vozend in een reuzenmosselschelp. Deze fascinerende, geheel bij Bosch’ fantasie passende gedachten, vroegen om een beschrijving die de redenering verheft boven het ongeloofwaardige.
Sandra Smets: De ontwikkeling die niet mee mag naar 2024 zijn commercieel bedoelde muurschilderingen. Muren gebruiken voor reclamedoeleinden is van alle tijden, maar tegenwoordig loopt het de spuigaten uit. Muurschilderingen worden de laatste jaren gemaakt als reclame voor Netflixseries (The Umbrella Academy), Specsavers (kunst met ogen), gezondheidszorg (tegen kanker) en kleurrijk instagrammable voor stadsmarketing (‘Rotterdam. Make it happen’). De openbare ruimte is geen reclamebord, ook is het schadelijk voor kunst. Als die enkel nog instrumenteel is, dan is het geen wonder dat kunst zo vaak gesloopt wordt – ook de échte kunst.
Lees meer artikelen en recensies van Sandra Smets
Bianca Stigter: Wat me het meest verraste in 2023 was de tentoonstelling van de Amerikaanse kunstenares Meredith Monk in de Oude Kerk in Amsterdam. Daar kon je tijdens Museumnacht voorwerpen in vloeibare bijenwas laten dopen. Wat een mooi idee! Het laagje was ligt als sneeuw op elk ding en blijft daar liggen, het smelt niet. Verzachtende omstandigheden tot in de lengte der dagen, want de bijenwas beschermt het voorwerp tegen verval. En tegelijkertijd ziet het eruit alsof het al vervallen is, de contouren vervaagd, de kleur verdwenen. De kans bestaat dat Monk dit idee niet zelf bedacht heeft en het tot een soort moderne folklore behoort. Of het zou dat kunnen worden. Op 29 en 30 december kun je in de Oude Kerk weer voorwerpen in was laten dopen.