In het hostel waar hij slaapt, heeft de Britse student niet verteld dat hij in Amsterdam is voor deze tweedaagse conferentie over bitcoin. Want de reacties kan hij uittekenen, vertelt hij tussen de happen van een broodje gehaktbal door. „Ze vinden het energieverspilling.” Dat ziet hij anders, maar het is vermoeiend om die discussie steeds opnieuw te moeten voeren.
Die negatieve reacties ervaren ook de Belgische softwareontwikkelaars die een panelgesprek over cryptoregulering op het hoofdpodium bijwonen. In België zijn weinig van dit soort bijeenkomsten, vertellen Alexander Schillemans en Kristof De Vos. Die zouden alleen maar op een verkeerde manier de aandacht trekken, vrezen ze. Het voelt veiliger om een beetje onder de radar te blijven.
Dat komt door „bangmakerij” in de media, zeggen ze. Ze weten dat ik daar ook bij hoor. Door verhalen over terrorismefinanciering en witwassen denkt de gemiddelde mens bij het woord ‘bitcoin’ louter daar aan. En dan lukt het niet om het gesprek te krijgen op wat bitcoin voor hen betekent: een alternatief monetair systeem met vrijheid, zelfbeschikking en transparantie.
Praat nog even door en het wordt filosofisch en politiek. Schillemans verzucht dat hij „af en toe een conspiracy theorist” wordt genoemd, iemand die in complottheorieën gelooft. Ze vinden het een verademing om onder gelijkgestemden te zijn.
Daarvan lopen er deze week zo’n vierduizend rond bij de Westergasfabriek in Amsterdam. Bitcoin Amsterdam houdt het midden tussen een zakelijk netwerkevenement, een festival en een bijeenkomst van een fanclub. De kledingcode is informeel, je bent al snel overdressed. Met een hoodie zit je altijd goed, dan straal je uit dat je kunt programmeren.
Bij vlagen is het alsof een verdrukte gemeenschap moed ingeschreeuwd moet krijgen om in de revolutie te blijven geloven. „History was made by those without fear”, zegt de voice-over tijdens de openingsceremonie. Op de wanden verschijnen beelden van Leonardo da Vinci en Galileo Galilei. Dat waren ook legends die hun tijd ver vooruit waren, is de letterlijke boodschap.
Vijftien jaar na de uitvinding van bitcoin schiet het niet echt op met de omarming door het grotere publiek. En daar worstelen bezoekers van de conferentie mee. In meerdere panels op kleinere podia gaat het over de vraag hoe je blockchain kunt uitleggen. En of het verstandig is te proberen je familie te bekeren.
Dorien Suntjens maakt aantekeningen op haar telefoon. Ze is psycholoog en ondervindt geregeld hoe ingewikkeld het is een écht gesprek over bitcoin te hebben. Dat zou wat haar betreft moeten gaan over hoe het huidige systeem „afbrokkelt”, onder druk van steeds hogere overheidsschulden en inflatie. En de druk die dat legt op met name twintigers en dertigers zonder vaste baan en eigen woning. Met de onafhankelijke cryptomunt bitcoin als mogelijk alternatief. Maar krijg dat maar eens uitgelegd.
