Een van de ergerlijkste uitspraken, die meteen populair werd en ingeburgerd raakte, is Michelle Obama’s „When they go low, we go high”. Het is niet veel meer dan een chique Amerikaanse versie van ‘je moet erboven staan’ en ‘gewoon negeren’.
Dat zeggen mensen heel vaak, ‘gewoon negeren’. Je wordt belaagd, besmeurd, bedreigd, aanvallers proberen je brodeloos te maken en dan krijg je het ongevraagde advies erboven te staan. Dat is geen advies, maar sadisme.
Betweters zeiden het twintig jaar geleden ook over de PVV: ‘gewoon negeren’. Alsof je een partij die in de Kamer zit en kritiekloos in de media wordt opgevoerd, kunt negeren.
Al lees je geen krantenartikel en zie je geen reportage, de invloed van de PVV op het land, het beleid en de levens van mensen is ongekend. Doe alsof je er zogenaamd boven staat en een paar verkiezingen later zijn ze de allergrootste en hebben ze de meeste partijen besmet met hun valse zondebokpolitiek terwijl ze alles van binnenuit kapotmaken.
Yesilgöz blijft onbeschaamd liegen over asielzoekers en de VVD adverteerde met „alleen met een sterk Europa krijgen we de asielinstroom omlaag” met daarbij een foto van een boot vol vluchtelingen op de Middellandse Zee. Dezelfde zee waar duizenden verdronken op weg naar een betere toekomst, omdat partijen als de VVD liever talloze dode asielzoekers hebben dan één levende aan de poort van Ter Apel. Nu afwachten waar Wilders mee komt om dat af te troeven.
VVD, PVV, BBB, NSC, het is één onsmakelijke pot nat. Ze hebben nog geen kabinet, maar vormen al een meerderheid in de Kamer en dat zullen we weten ook. Iedere dag stemmen ze voor wat meer repressie; ze bemoeien zich met universiteiten en willen het demonstratierecht en de vrije meningsuiting beperken. Wat doet Frans Timmermans in antwoord hierop? Omtzigt het hof maken. „Ik denk dat we elkaar zouden kunnen vinden.” Doe dat lekker in een hotelkamer, zou ik willen voorstellen, en laat de oppositie maar aan anderen over.
We gaan richting de democratische afgrond met een coalitie die met fanfare en al oorlog voert tegen kennis, kunst, cultuur, literatuur, wetenschap, het vrije woord, media, biculturele Nederlanders, moslims en de lhbti-gemeenschap. Maar op scherpe opmerkingen van Esther Ouwehand en Laurens Dassen na, blijft het bij wat machteloos commentaar. Sterker, wanneer Ouwehand van leer trekt, grijpt die zo neutrale Kamervoorzitter in.
De afgelopen dagen sprak ik zoveel mensen die zich ook zorgen maken, die met afschuw kijken naar de politieke koers. In het land zelf borrelt er van alles, is er de wil om dingen te veranderen, maar in Den Haag lijken ze tandeloos.
Rob Jetten, iemand met de uitstraling van een potentiëel leider, lijkt zijn mojo alleen te hervinden aan de talkshowtafels of in debatten. Voor de rest hoor ik slechts gesputter vanuit linkse en progressieve hoek, iets over verbinden, bruggen bouwen, samen.
Terwijl rechts de grenzen van de betamelijkheid iedere keer weer zonder enige terughoudendheid verder oprekt, lijkt links doodsbang om voor onfatsoenlijk te worden versleten. Progressieven hebben zich laten gijzelen door rechtse frames, want ze willen het netjes en volgens de regels doen, maar deze constructieve opstelling resulteert inmiddels te vaak in het geven van een respectabel gezicht aan mensonterend beleid.
Beschaving vraagt soms ook wat sloopwerk.
Hassnae Bouazza is schrijver, journalist, columnist en programmamaker.
