Het eerste optreden van Trumps minister van defensie in Brussel zijn ze bij de NAVO nog niet vergeten. Pete Hegseth maakte in februari duidelijk dat Europa in de toekomst moet opdraaien voor zijn eigen conventionele verdediging en dat Oekraïne herstel van zijn oorspronkelijke grenzen wel kan vergeten, evenals NAVO-lidmaatschap op korte termijn. Daarmee zat de schrik er bij de Europeanen goed in. Deze week maakt Trumps minister van buitenlandse zaken, Marco Rubio, zijn debuut.
In de tien weken dat Trump aan de macht is, is er veel vertrouwen verloren gegaan tussen de informele leider van de NAVO en zijn Europese partners. Europa kijkt met argusogen naar de onderhandelingen tussen de VS en Rusland over Oekraïne. Het is ongemakkelijk dat Europa niet aan de gesprekken deelneemt, en, zegt een diplomaat, iedereen vraagt zich óók af of er aan die tafels ook over andere NAVO-kwesties wordt onderhandeld.
Niemand in Brussel is bovendien de aanval van vicepresident JD Vance op de Europese democratie vergeten. Ook de lompe behandeling van president Zelensky in het Witte Huis droeg niet bepaald bij aan een goede sfeer tussen Europa en de VS. En dan maakt Rubio zijn opwachting ook nog eens vlak na Trumps aankondiging over tarieven, waarmee een handelsoorlog tussen de bondgenoten dichterbij komt.
De sfeer in de NAVO wordt omschreven als gespannen. „Het is wel duidelijk dat dit iets doet met het vertrouwen”, zegt een diplomaat, die overigens niet verwacht dat de huidige dip zal leiden tot een scheiding tussen de VS en Europa. De alliantie is hier om te blijven, suste secretaris-generaal Mark Rutte op een persconferentie. „Ik weet dat er harde woorden gevallen zijn. Ik weet dat er bondgenoten zijn die zich zorgen maken over de betrokkenheid van de VS bij de NAVO op langere termijn. Maar de Amerikanen hebben keer op keer gezegd dat ze de NAVO steunen en artikel 5 onderstrepen. Ik ben er absoluut van overtuigd dat deze alliantie blijvend is, mét de VS.”
Liever niet over heffingen
Wat zullen de Europeanen Rubio vertellen? De Europeanen zullen proberen de heffingen zoveel mogelijk buiten de officiële vergaderingen te houden, ook al is iedereen er vol van. Het is een gangbare diplomatieke methode: ruzie over één onderwerp hoeft gesprekken op een ander vlak niet per se te besmetten. Maar een handelsmerk van Trump is juist dat hij graag dossiers met elkaar verknoopt.
Rubio op zijn beurt zal ongetwijfeld herhalen dat de Europeanen hun uitgaven voor defensie moeten verhogen, mogelijk naar 5 procent van het bruto binnenlands product. De eis wordt bij de NAVO vooral als onderhandelingsinzet gezien. Als de NAVO zijn nieuwe plannen voor de verdediging tegen Rusland wil uitvoeren zou 3,5 of 4 procent genoeg zijn. Voor veel Europese landen is 5 procent een onmogelijke opgave. Eénderde van de bondgenoten voldoet nog niet eens aan de huidige norm van 2 procent, al beloven wel steeds meer achterblijvers dat ze sneller dan voorzien proberen de norm te halen.
Rubio zal er naar verwachting ook op aandringen dat de Europeanen hun wapens in de VS blijven kopen. Europa heeft op Hegseths waarschuwing gereageerd met plannen voor het steunen van de eigen defensie-industrie. Hogere Europese uitgaven ziet het Witte Huis graag, maar het nieuwe Europese enthousiasme over defensie mag niet ten koste gaan van de Amerikaanse industrie.
De Europeanen verwachten en hopen dat Rubio onomwonden steun aan de NAVO zal betuigen en zullen de VS waarschuwen niet te veel weg te geven in de onderhandelingen over Oekraïne. Er is maar een manier om die tot een goed einde te brengen, heet het in Brussel: steun voor Oekraïne en druk uitoefenen op Rusland, niet andersom. En dan willen de Europeanen ook weten hoeveel tijd ze krijgen om taken over te nemen die nu exclusief door de VS uitgevoerd worden. Amerikaanse mediaberichten dat de VS zelfs zouden overwegen om de positie van de hoogste militaire leider – Supreme Allied Commander Europe (SACEUR) – over te dragen aan de Europeanen leidden op het hoofdkwartier tot veel commotie. Rutte wilde niet op de kwestie ingaan en onderstreepte dat het een goede traditie is dat de VS de hoogste militaire leider leveren.
Een strakblauwe lucht boven Parijs, doortrokken van enkele vliegtuigsporen. Met de Eiffeltoren op links verzamelt zich zondag een menigte voor het podium van de radicaal-rechtse partij Rassemblement National (RN), strategisch geplaatst voor de imposante koepel van Les Invalides, waar Napoleon Bonaparte in zijn graftombe rust.
Een voor een worden ze bij aankomst op de Place Vauban gefouilleerd, de duizenden Fransen die hun steun komen betuigen aan ‘hun Marine’. Wie zich niet definieert als patriot, wordt er vanzelf een bij het aannemen van een van de vele Franse vlaggen die door de RN-organisatie worden uitgedeeld.
De bijeeenkomst is het antwoord op de oproep tot „vreedzaam en democratisch, vaderlandslievend verzet” van politiek leider Marine Le Pen, nadat ze maandag werd veroordeeld voor gesjoemel met Europees geld. Zelf spreekt ze tijdens de demonstratie van een „politieke beslissing, een heksenjacht”. Het vonnis in eerste aanleg: vier jaar gevangenisstraf, waarvan twee jaar voorwaardelijk en twee jaar met elektronisch toezicht, een geldboete én vijf jaar onverkiesbaarheid met onmiddellijke ingang. Dat betekent uitsluiting van de presidentsverkiezingen van 2027, en dat terwijl Le Pen goede kaarten had om bij haar vierde poging de eerste radicaal-rechtse president van Frankrijk te worden.
Ook Europarlementariër Jordan Bardella, de 29-jarige gedoodverfde kroonprins van de radicaal-rechtse partij, sluit uit dat dit een puur juridisch besluit was. „Dit is een politieke executie, die niet alleen de rechtsstaat, maar ook de staat van de democratie met de voeten treedt.” Er klinkt gejoel en geklap.
‘Bananenrepubliek’
„Ik ben geen typische Mariniste, maar het is zeer ernstig dat haar het recht wordt ontnomen zich verkiesbaar te stellen”, stelt Michel-Alain Picos, die zich bezig houdt met het CO2-neutraal maken van de industrie. Picos is er nog niet zeker van of RN in de toekomst zijn stem krijgt. „Het grote probleem is dat ze een links economisch beleid voert. Ik denk dat we moeten stoppen met het aannemen van meer ambtenaren in een land dat er al bijna 10 miljoen heeft.”
Vlak voor Le Pen, naar eigen zeggen „geëmotioneerd”, het podium opstapt, wordt de boodschap van radicaal-rechts op grote schermen geëchood door internationale collega’s uit dezelfde politieke familie. Santiago Abascal Conde en Harald Vilimsky, vooraanstaande politici van de extreemrechtse Spaanse partij Vox en de radicaal-rechtse Oostenrijkse partij FPÖ, komen in beeld, hun steun betuigend aan Le Pen. Matteo Salvini van de Lega, lid van de rechtse regeringscoalitie met premier Giorgia Meloni: „Ik weet wat het betekent om persoonlijk te worden aangevallen door het juridisch systeem. Toen ik de Italiaanse landsgrenzen beschermde, probeerden ze me zes jaar achter de tralies te krijgen.”
De Hongaarse premier Viktor Orbán roept zijn „beste vrienden” op „de toekomst van Frankrijk niet te laten beslissen door enkele politiek commissarissen”. PVV-leider Geert Wilders spreekt kort „zijn vertrouwen in vriendin Marine en de menigte” uit. „Laat van jullie land geen bananenrepubliek maken”, is de boodschap van Wilders.
Publiek bij de bijeenkomst van RN in Parijs. Foto Michel Euler/AP
Foulards, blazers en Barbourjassen
De menigte danst op de muziek van Dalida (‘Laissez-Moi Danser’), terwijl de vlaggenzee de RN-politici op het podium, met sjerp in de gelijke driekleur, weerspiegelt. De sfeer is, onder een warme voorjaarszon, gemoedelijk. Dat is exact hoe de partij het voor ogen had: RN wilde ver weg blijven van de gewelddadige bestorming van het Capitool in Washington op 6 januari 2021, zei parlementariër Jocelyn Dessigny eerder deze week. „Veel kiezers namen contact met ons op. We moesten iets doen om hun gerust te stellen en hun woede te kanaliseren.”
Vrouwen met strohoeden, foulards om hun nek, zwaaien verwoed met hun vlag. Mannen in blazer of Barbour-jas knikken instemmend. Gouden zegelringen wisselen metalen oorringen af. Een groot deel van het publiek is jong. Het past volgens Steven Van Hecke, hoogleraar Europese politiek aan de universiteit van Leuven, perfect in de politieke strategie van Le Pen, om „centrumrechtse kiezers te overtuigen”. Hij vervolgt: „Hoe deftiger het publiek is dat ze kan mobiliseren, hoe beter. Ze doet er alles aan om het beeld te vermijden dat ze extreemrechts gespuis aantrekt.”
Marine Le Pen spreekt de menigte toe bij de bijeenkomst in Parijs.
Foto JULIEN DE ROSA/AFP
Een grote groep jongere activisten is per bus uit Seine-et-Marne gekomen, een Frans departement waar voorsteden van Parijs elkaar afwisselen met landelijk gebied. Jazz Roubaud (18) en Gabriel Fabre (17) poseren voor een fotograaf – om haar nek bungelt een kruisje, hij draagt een pak en een stropdas. De rechter die Le Pen veroordeelde is volgens Fabre „een socialist”, het gaat volgens hem om een „regelrechte aanval op de democratie”.
Le Pen weet van een nederlaag een politiek succes te maken
Grote woede over het Le Pen-vonnis blijft uit. De bijeenkomst krijgt meer de uitstraling van een vroege aftrap van de campagne voor de presidentsverkiezingen van 2027 – verbloemd onder de slogan #SauvonsLaDémocratie („Laten we de democratie redden”).
„Le Pen weet van een nederlaag een politiek succes te maken”, zegt politicoloog Van Hecke. Le Pen gaat in hoger beroep en krijgt een versnelde procedure, waarbij haar onverkiesbaarheid in 2026 mogelijk kan vervallen. Als RN-kroonprins Bardella’ het aanvoerderschap op zich neemt bij de volgende presidentsverkiezingen en wint, „kan hij Le Pen gratie verlenen”, zegt Van Hecke. Hij besluit: „Dit is absoluut niet het politieke einde van Le Pen.”
Burgemeesters van de zes grote steden gaan wisselend om met hun nieuwe bevoegdheid om woningen tijdelijk te sluiten na een explosie voor de deur, blijkt uit een inventarisatie van NRC.
Op 114 woningexplosies werden vorig jaar in Rotterdam 32 woningen gesloten. Dit terwijl in Amsterdam 4 woningen werden gesloten op een totaal van 191 woningexplosies in de regio.
Advocaten en de Rotterdamse Ombudsman zijn bezorgd over de wijze waarop woningensluitingen plaatsvinden. Bewoners kunnen zich namelijk niet verweren tegen de politierapportage waarop de sluiting mede gebaseerd wordt. Na een tijdelijke sluiting kan een verhuurder het huurcontract ontbinden.
Geconfronteerd met het verschil tussen 010 en 020 valt ze even stil, de Rotterdamse ombudsman Marianne van den Anker. In beide steden waren vorig jaar aanslagen met explosieven op woningen aan de orde van de dag. Maar waar de Rotterdamse burgemeester 32 woningen sloot na een aanslag – en de bewoners op straat zette – deed de burgemeester van Amsterdam dat slechts vier keer. „Deze cijfers laten zien dat het in veel gevallen ook anders kan”, zegt Van den Anker.
Als ombudsman vraagt ze al maanden aandacht voor de slachtoffers van de explosies. Toen die aanslagen – vooral gepleegd met illegaal vuurwerk zoals cobra’s – drie jaar geleden in zwang raakten, betroffen het vrijwel altijd afrekeningen in het criminele circuit. Algauw werden ook woningen van onschuldige familieleden doelwit.
Explosieven worden tegenwoordig ook op de deur geplakt bij vechtscheidingen en arbeidsconflicten
Anno 2025, ziet Van den Anker, is een criminele link überhaupt niet meer vanzelfsprekend. „Explosieven worden tegenwoordig ook op de deur geplakt bij vechtscheidingen, broodnijd, arbeidsconflicten en andere onenigheid.”
Ombudsmannen gingen dan ook anders kijken naar de explosies. En politie, justitie, gemeenten en woningcorporaties zouden dat ook moeten doen, vindt Van den Anker. Een cobra aan de voordeur kan tegenwoordig iedereen overkomen. „Er wordt nu bijna niet geredeneerd vanuit het idee dat je dan een slachtoffer bent.”
Lees ook
Het is wachten op een ramp: ‘Als zo’n voertuig of opslag met Cobra’s ontploft, is een halve woonwijk weg’
Keihard
Dankzij een verruiming van de gemeentewet kunnen burgemeesters sinds vorig jaar een woning sluiten als de openbare orde ernstig wordt verstoord door geweld – zoals bij een explosie. Door zo’n tijdelijke sluiting, vaak voor een maand, komen de bewoners op straat te staan. Hun woonruimte kunnen ze bovendien permanent kwijtraken, want na een sluiting mag de verhuurder het huurcontract buitengerechtelijk ontbinden.
Afgelopen jaren groeide het aantal aanslagen op woningen en bedrijfspanden in Nederland van 227 in 2022 naar ruim 1.100 in 2024. Voor burgemeesters die zich met de explosiegolf geen raad wisten, was uitbreiding van de sluitingsbevoegheid een vurige wens. Voorheen konden ze alleen sluiten als de aanleiding zich voordeed in de woning – zoals een drugs- of wapenvondst – en niet voor de deur.
Uit cijfers die NRC opvroeg bij de zes grootste steden blijkt dat burgemeesters hun nieuwe bevoegdheid wezenlijk anders aanwenden. Hoewel het aantal explosies in Amsterdam en Rotterdam elkaar weinig ontloopt, sloten de Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb en diens opvolger Carola Schouten vorig jaar 32 woningen. In Amsterdam ging Femke Halsema slechts vier keer over tot sluiting. Zij kiest vaker voor lichtere maatregelen om de veiligheid te verbeteren, zoals cameratoezicht.
Ook de Utrechtse burgemeester Sharon Dijksma sloot verhoudingsgewijs veel woningen na een explosie: 9 op de 22, terwijl Jan van Zanen in Den Haag maar 6 op de 60 gevallen tot sluiting besloot. In Almere ging Hein van der Loo tot 8 sluitingen over op 44 explosies. Alleen de Eindhovense burgemeester Jeroen Dijsselbloem sloot geen enkele woning na een aanslag.
Dat Rotterdam met kop en schouders boven de rest uitsteekt, verbaast advocaat Burç Temeltasch uit de havenstad niets. „Keihard”, zo omschrijft hij het Rotterdamse beleid.
Recent was hij advocaat van een jong stel met kinderen op wier woning een aanslag werd gepleegd. Ze hadden geen antecedenten en het was niet zeker of ze überhaupt het doelwit waren, vertelt Temeltasch. Toch besloot de burgemeester tot sluiting. „En wat doet de woningbouwcorporatie? Die gebruikt die sluiting als wettelijke grondslag om de huurovereenkomst te ontbinden.”
Omdat het gezin niet meewerkte, ging de corporatie in oktober over tot een kort geding. Vol vertrouwen toog Temeltasch naar de rechtbank. Bij sluitingen leunt de burgemeester zwaar op een ‘bestuurlijke rapportage’ van de politie. „Daarin stond enkel: ‘Meneer heeft de aandacht van de politie’, zonder verdere toelichting. Vermoedelijk omdat hij werkt in de autoverhuurbranche.”
<figure aria-labelledby="figcaption-0" class="figure" data-captionposition="auto" data-description="Verschillende dichtgetimmerde ramen in de Rotterdamse Van Speykstraat.
Foto Phil Nijhuis / ANP
” data-figure-id=”0″ data-variant=”grid”><img alt data-description="Verschillende dichtgetimmerde ramen in de Rotterdamse Van Speykstraat.
Foto Phil Nijhuis / ANP
” data-open-in-lightbox=”true” data-src=”http://nltoday.news/wp-content/uploads/2025/04/een-explosief-voor-je-deur-dat-komt-al-lang-niet-meer-alleen-in-het-criminele-circuit-voor.jpg” data-src-medium=”https://s3.eu-west-1.amazonaws.com/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2025/04/06211257/data128365189-64c8d0.jpg” decoding=”async” src=”http://nltoday.news/wp-content/uploads/2025/04/een-explosief-voor-je-deur-dat-komt-al-lang-niet-meer-alleen-in-het-criminele-circuit-voor-6.jpg” srcset=”http://nltoday.news/wp-content/uploads/2025/04/een-explosief-voor-je-deur-dat-komt-al-lang-niet-meer-alleen-in-het-criminele-circuit-voor-4.jpg 160w, http://nltoday.news/wp-content/uploads/2025/04/een-explosief-voor-je-deur-dat-komt-al-lang-niet-meer-alleen-in-het-criminele-circuit-voor-5.jpg 320w, http://nltoday.news/wp-content/uploads/2025/04/een-explosief-voor-je-deur-dat-komt-al-lang-niet-meer-alleen-in-het-criminele-circuit-voor-6.jpg 640w, http://nltoday.news/wp-content/uploads/2025/04/een-explosief-voor-je-deur-dat-komt-al-lang-niet-meer-alleen-in-het-criminele-circuit-voor.jpg 1280w, https://images.nrc.nl/wQ9DZIGEzpd5j-8I58odPs2jOiU=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2025/04/06211257/data128365189-64c8d0.jpg 1920w”>Verschillende dichtgetimmerde ramen in de Rotterdamse Van Speykstraat.
Foto Phil Nijhuis / ANP
Verschillende dichtgetimmerde ramen in de Rotterdamse Van Speykstraat.
Foto Phil Nijhuis / ANP
<figure aria-labelledby="figcaption-1" class="figure" data-captionposition="auto" data-description="Een raam is dichtgetimmerd aan het Piet Paaltjesplein in de Rotterdamse wijk Spangen.
Foto Bas Czerwinski / ANP
” data-figure-id=”1″ data-variant=”grid” readability=”2″><img alt data-description="Een raam is dichtgetimmerd aan het Piet Paaltjesplein in de Rotterdamse wijk Spangen.
Foto Bas Czerwinski / ANP
” data-open-in-lightbox=”true” data-src=”http://nltoday.news/wp-content/uploads/2025/04/een-explosief-voor-je-deur-dat-komt-al-lang-niet-meer-alleen-in-het-criminele-circuit-voor-1.jpg” data-src-medium=”https://s3.eu-west-1.amazonaws.com/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2025/04/06211300/data128365186-76dbb7.jpg” decoding=”async” src=”http://nltoday.news/wp-content/uploads/2025/04/een-explosief-voor-je-deur-dat-komt-al-lang-niet-meer-alleen-in-het-criminele-circuit-voor-9.jpg” srcset=”http://nltoday.news/wp-content/uploads/2025/04/een-explosief-voor-je-deur-dat-komt-al-lang-niet-meer-alleen-in-het-criminele-circuit-voor-7.jpg 160w, http://nltoday.news/wp-content/uploads/2025/04/een-explosief-voor-je-deur-dat-komt-al-lang-niet-meer-alleen-in-het-criminele-circuit-voor-8.jpg 320w, http://nltoday.news/wp-content/uploads/2025/04/een-explosief-voor-je-deur-dat-komt-al-lang-niet-meer-alleen-in-het-criminele-circuit-voor-9.jpg 640w, http://nltoday.news/wp-content/uploads/2025/04/een-explosief-voor-je-deur-dat-komt-al-lang-niet-meer-alleen-in-het-criminele-circuit-voor-10.jpg 1280w, https://images.nrc.nl/sgm_qu3mD6EXfH7lfrxW19KgoG4=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2025/04/06211300/data128365186-76dbb7.jpg 1920w”>Een raam is dichtgetimmerd aan het Piet Paaltjesplein in de Rotterdamse wijk Spangen.
Foto Bas Czerwinski / ANP
Een raam is dichtgetimmerd aan het Piet Paaltjesplein in de Rotterdamse wijk Spangen.
Foto Bas Czerwinski / ANP
Toch verloren ze de zaak. De corporatie mocht de angstgevoelens van omwonenden en het belang van een leefbare wijk zwaarder laten wegen, dan het ‘woonbelang’ van het gezin. Hoger beroep zagen de cliënten niet zitten, mede vanwege de hoge kosten.
Temeltasch kent talloze soortgelijke voorbeelden. „Wat al deze gevallen gemeen hebben, is dat gewone mensen, zonder eigen schuld of betrokkenheid, geconfronteerd worden met een reeks besluiten die hun leven volledig ontwrichten.” Ze komen na de explosie op straat te staan, moeten zelf opvang regelen en raken vervolgens hun huis definitief kwijt – zonder recht op vervangende woonruimte.
Politierapportage
Voor het onderbouwen van een sluiting is de bestuurlijke rapportage van de politie cruciaal. Die maakt aannemelijk of de aanslag op de woning was gericht en mogelijk met een crimineel conflict samenhangt.
„Het probleem is dat die rapportages vol staan met speculaties en aannames”, vertelt advocaat Angelique Bhagwandin die meerdere ‘explosieslachtoffers’ als cliënt heeft. Om haar punt te illustreren, loopt ze met NRC de politierapportage van tientallen pagina’s langs die werd opgesteld na een explosie bij de woning van haar cliënte E.
Die deed zich vorig jaar juni voor om 00.20 uur. Nog dezelfde dag produceerde de politie een bestuurlijke rapportage en sloot burgemeester Aboutaleb de woning voor een maand. Mevrouw E., haar achttienjarige zoon en vijftienjarige dochter kwamen op straat te staan.
In de rapportage wordt de doopceel van de hele familie gelicht. Zo staat over mevrouw E. dat ze in 2019 op Marktplaats een gestolen elektronisch apparaat kocht, iets wat ze volgens Bhagwandin niet wist en waarvoor ze niet is vervolgd. Over haar dochter blijkt de politie een registratie te hebben gemaakt vanwege overlast en baldadigheid. Het betreft een incident van jaren geleden, toen ze op Nieuwjaarsdag naast haar neefje stond die vuurwerk afstak, aldus Bhagwandin.
Van de zoon van E. wordt in het rapport de indruk gewekt dat hij een van de grootste criminelen van de stad is. Hij komt 125 keer in de politiesystemen voor, onder meer vanwege verboden vuurwapenbezit, een gestolen scooter en het bezitten van tientallen grammen hasj. „Het is een probleemjongere van wie je er in Rotterdam en andere steden heel veel hebt”, erkent Bhagwandin. „Hoe hij in de rapportage wordt neergezet, is echter buiten alle proportie. Daardoor ontstaat een tendentieus beeld.”
Het probleem is dat die politierapportages vol staan met speculaties en aannames
In plaats van alleen veroordelingen te benoemen – E.’s zoon is volgens Bhagwandin twee keer veroordeeld – noteert de politie in het rapport iedere registratie en iedere observatie die ooit door agenten is gemaakt. De heftigste registratie betreft vuurwapenbezit. Dat de jongen daarvan is vrijgesproken vermeldt het rapport niet.
De slotsom van de politie over de aanslag luidt dat kennelijk sprake is van criminele onenigheid, mogelijk in de wereld van de zware criminaliteit of softdrugs. „Kennelijk, mogelijk. De politie weet nog helemaal niet wat speelt, maar speculeert wel over een samenhang met het criminele circuit. Moet je dat niet eerst even uitzoeken voor je de woning dichtgooit?”, zegt Bhagwandin.
Het wringt des te meer omdat maanden later een buurjongen voor de aanslag is aangehouden. Bij een tussentijdse zitting in de rechtbank Dordrecht, die NRC bezocht, hield hij de lippen stijf op elkaar. Voor Bhagwandin is echter duidelijk dat hier een burenruzie speelde, geen crimineel conflict.
Bij het verloren kort geding om de woningsluiting ongedaan te maken woog de bestuursrechter de politierapportage, die een crimineel conflict veronderstelt, echter zwaar mee.
De kritiek op bestuurlijke rapportages deelt ombudsman Van den Anker. Ze kent het dossier van mevrouw E. „Wij maken ons zorgen over welke informatie wordt gebruikt en hoe die wordt gewogen.” De ombudsman wijst erop dat burgers geen invloed hebben op wat agenten registreren en dat in de systemen makkelijk fouten sluipen. Bijvoorbeeld omdat een agent een verkeerde registratiecode gebruikt.
Een dichtgetimmerde portiek in de Crooswijkseweg.
Foto Phil Nijhuis / ANP
In een buurgemeente van Rotterdam kwam ze laatst een politieregistratie tegen van een profvoetballer die op een pleintje stond te kletsen met een blowende jongere. Vervolgens werd geregistreerd dat hij voor drugsoverlast zorgde. „Wanneer je wil dat een pand dichtgaat, worden dit soort registraties erbij gehaald.”
Van den Anker pleit daarom voor een „veel zorgvuldigere” werkwijze. Dat is extra belangrijk omdat niet zelden ook kinderen de dupe van een sluiting zijn. Ze stelt voor na een explosie de situatie te ‘bevriezen’, terwijl de bewoners tijdelijk elders verblijven en de politie zorgvuldig onderzoek doet voor een bestuurlijke rapportage. Zo zou ook hoor en wederhoor bij de bewoners toegepast kunnen worden over wat de politie noteert.
Aanvechten
Een burgemeesterssluiting heeft namelijk bijzonder veel impact. Niet alleen moeten bewoners een maand – of langer – op eigen kosten elders verblijven, ze lopen ook het risico hun huis voorgoed kwijt te raken. Want zodra een burgemeester een woning tijdelijk sluit, kan de verhuurder sinds vorig jaar het huurcontract buitengerechtelijk ontbinden.
In Rotterdam deed corporatie Hef Wonen dat het vaakst van de corporaties die cijfers wilden delen met NRC. Van de tien keer dat het kon na een explosie, ontbond deze corporatie zeven keer de huurovereenkomst – waaronder die van mevrouw E. Woningcorporatie Havensteder deed dat slechts na één van de twaalf woningssluitingen.
Bewoners plaatst dat voor een enorm probleem. Een opzegging aanvechten is daarnaast juridisch complex. Er bestaan twee routes. De eerste loopt via het aanvechten van de (tijdelijke) burgemeesterssluiting. Bewoners kunnen naar de bestuursrechter stappen om de sluiting van tafel te krijgen door te betogen dat die niet noodzakelijk en evenwichtig is geweest.
Burgemeesters verweren zich daar echter geregeld met succes tegen door erop te wijzen dat zij een belangenafwegingen hebben gemaakt tussen die van de bewoners en de openbare orde.
Bijkomend probleem, zo signaleren advocaten en ombudsman Van den Anker, is dat de rechter in zulke procedures kijkt of de burgemeester tot sluiting had kunnen overgaan gezien de informatie waarover hij toen beschikte – zoals de politierapportage. Dat de woningcorporatie de huurovereenkomst wil ontbinden en bewoners op straat zet, is latere informatie en wordt doorgaans niet meegewogen.
Je kunt je niet verdedigen over wat in de bestuurlijke rapportage staat en de verhuurder kan ook je huurcontact opzeggen
De tweede juridische mogelijkheid is de ontbinding van de huurovereenkomst aanvechten bij de civiele rechter. In het geval van mevrouw E. dient die zaak in juli, zegt Bhagwandin. Winst van zo’n zaak is niet vanzelfsprekend, omdat de woningcorporatie volgens de letter van de wet tot ontbinding kan overgaan als een burgemeester de woning heeft gesloten. „Ik zal de rechter erop wijzen dat de ontbinding in strijd is met de redelijkheid en billijkheid en zwaar leunt op een tendentieuze politierapportage die niet is gestoeld op feiten die door een onafhankelijk rechter zijn vastgesteld”, zegt Bhagwandin.
Hoewel het er volgens ombudsman Van den Anker onder de nieuwe Rotterdamse burgemeester Schouten zorgvuldiger aan toe gaat is het huidige systeem volgens haar onhoudbaar. Ze heeft er alle begrip voor dat de wet is aangepast om burgemeester en woningcorporaties meer mogelijkheden te geven om ondermijning te bestrijden. En in sommige gevallen waren woningsluitingen en huurcontractontbindingen volkomen terecht. In de praktijk wordt echter onvoldoende stilgestaan bij het feit dat explosies al lang niet meer alleen in het criminele circuit plaatsvinden en allerlei andere slachtoffers maken.
Van den Anker wijst erop dat onschuldige mensen nu vier keer gestraft kunnen worden. „Eerst omdat je onschuldig slachtoffer van een explosie kan zijn. Vervolgens heeft de buurt meteen een oordeel over je klaar. Daarna kun je je niet verdedigen over wat in de bestuurlijke rapportage staat en ten slotte kan de verhuurder ook nog eens het huurcontact opzeggen. ”
Het leek zo eenvoudig. Gewoon nog één keertje winnen, en Mathieu van der Poel zou zijn record binnen hebben: vier eindzeges in de Ronde van Vlaanderen – iets wat geen renner eerder lukte in de 112-jarige geschiedenis van de koers. De vorm was er; kwestie van geconcentreerd blijven.
Tot zover de theorie. De praktijk was weerbarstig, moest Van der Poel zondag toegeven. In de tent achter de finish waren de renners al vertrokken, toen hij op zijn dooie akkertje kwam aanwandelen in de zon. Zwarte muts op zijn hoofd, witte gympen aan zijn voeten. Fiets nergens te bekennen.
Derde was hij geworden, na drie zeges en twee tweede plaatsen in de laatste vijf edities van de Ronde. Verslagen door Tadej Pogacar, de beste wielrenner van dit moment, die de finish overkwam met meer dan een minuut voorsprong op zijn achtervolgers. Van der Poel verloor het sprintje om de tweede plek van Mads Pedersen uit Denemarken. Toch was hij blij met zijn plek op het podium, zei hij.
Hij had het zelf gezegd, van tevoren, tegen al die mensen die dachten dat hij dat record wel eventjes zou breken: de Ronde van Vlaanderen laat zich niet zomaar vier keer winnen. Genoeg renners die zich erop verkeken hebben. Tom Boonen, Fabian Cancellara en – in een verder verleden – Achiel Buysse en Fiorenzo Magni: machtige coureurs, grote winnaars – en allemaal bleven ze steken op drie. „En men dacht”, zei Van der Poel met een besmuikt lachje, „dat ze wel vijf of zes keer zouden gaan winnen.”
Wat Van der Poel vóór de koers niet zei, maar nu wel: er was een duidelijke reden voor zijn nederlaag. Hij voelde zich al een week niet zo goed. Na zijn zege in de E3 Prijs-Harelbeeke, een kleine anderhalve week geleden, was hij „drie dagen redelijk ziek geweest” en had hij „antibiotica gepakt”. „Daar heb ik wel een paar procentjes verloren.” En dat maakt bij wielrennen het verschil tussen winnen en verliezen. „Ik voelde al eerder in de wedstrijd een paar keer dat ik geen topbenen had.”
En topbenen, die had hij wel nodig gehad om te winnen van Pogacar, zijn grote rivaal. Twee weken geleden klopte Van der Poel hem nog op magistrale wijze in Milaan-Sanremo, de eerste grote klassieker van het jaar. En dus keek iedere wielerfan al weken uit naar hun tweede duel in dit voorjaar. Slechts één keer eerder troffen Pogacar en hij elkaar op de Vlaamse kasseien, in 2023. Toen won Pogacar.
Sterke Van Aert
De twee renners trakteerden het wielerpubliek zondag op een prachtige Ronde van Vlaanderen. Maar een echt één-op-één duel werd het niet: daar was Van der Poel niet sterk genoeg voor. De finale werd gekleurd door zeker drie andere renners, met de Vlaming Wout van Aert als positieve verrassing. Hij koerste, na een matig en onzeker voorjaar, uitermate sterk en werd vierde.
Pogacar deed, vanaf vijftig kilometer voor de finish, wat hij altijd doet: aanvallen en nog eens aanvallen, net zolang tot al zijn concurrenten afhaken. De eerste versnelling kwam op passage twee (uit drie) van de Oude Kwaremont, de kasseienklim waarop hij twee jaar geleden zijn winnende demarrage plaatste. Eventjes leek het of Van der Poel niet kon volgen. Toch keerde hij met een machtige krachtsexplosie terug in Pogacars wiel.
Daarna vormde zich een kopgroep met alle favorieten: behalve Pogacar en Van der Poel ook Mads Pedersen en – namens de Nederlandse Visma-ploeg – Van Aert en de Amerikaan Matteo Jorgenson. In de kilometers die volgden, bleef Pogacar versnelling op versnelling plaatsen: op de Paterberg, de Koppenberg en zelfs op de Mariaborrestraat, een grotendeels vlakke kasseienstrook. Telkens kreeg hij Van der Poel en de rest er niet af.
Bij de derde en laatste doorkomst op de Oude Kwaremont, na een aanval van Van Aert, demarreerde Pogacar voor de zevende keer – en eindelijk kon niemand meer volgen. Ook Van der Poel niet. „Ik voelde al een paar keer eerder dat ik niet goed genoeg was om Pogacar te volgen”, zei hij na afloop.”
Na Pogacars laatste versnelling was de wedstrijd gereden. Het gat dat hij had geslagen op de top van de Oude Kwaremont, werd in de laatste zestien kilometer naar finishplaats Oudenaarde gestaag groter, tot uiteindelijk meer dan een minuut.
Vermoeide Pogacar
In de persconferentie na afloop zei Pogacar dat hij „onbeschrijflijk blij” was met zijn tweede zege in Vlaanderen. In een bedompt zaaltje prees hij één voor één zijn ploeggenoten en zei hij dat de koers „min of meer” volgens plan was verlopen – al was „niet perfect gegaan.” Pogacar zag er voor zijn doen moe uit. De vraag waarom dat zo was, pareerde hij met een grap: „Dank je wel voor het compliment dat ik normaal zo fris oog.”
Bij Mathieu van der Poel, in de tent verderop, ging het al snel over Parijs-Roubaix, de koers waarin Pogacar en hij en elkaar volgende week opnieuw treffen. Van der Poel won de Noord-Franse kasseienklassieker al twee keer – Pogacar maakt zondag zijn debuut. ‘Roubaix’, zei Van der Poel, is „een heel andere wedstrijd”: ook kasseien, maar dan vlak.
En die historische vierde zege in de Ronde, de koers die zich niet zomaar gewonnen geeft? Tja, zei Van der Poel: „Ik denk dat Pogacar nog de meeste kans maakt om dat record te breken.”
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data130505079-0643c0.jpg|https://images.nrc.nl/wuJ7bwETVjzyIdX8wJ-yTzpCwGU=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data130505079-0643c0.jpg|https://images.nrc.nl/2g_otXBadBNaMJ7BNy6N6aD5_IE=/5760x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data130505079-0643c0.jpg)
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data130505074-e200c1.jpg|https://images.nrc.nl/sQBp8N6MsKVMuxZm3a4Rh4cy6dY=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data130505074-e200c1.jpg|https://images.nrc.nl/Mp-0ag6CeqQVF2LZv2N5-q3T618=/5760x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data130505074-e200c1.jpg)
