De Amerikaanse Senaat heeft dinsdag een wetsvoorstel voor buitenlandse hulp aan onder andere Oekraïne en Israël aangenomen van 95,3 miljard dollar. Dat melden Amerikaanse media dinsdag. Het Huis van Afgevaardigden moet het wetsvoorstel nog goedkeuren. Dat kan nog weken of maanden duren. De voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, de Republikein Mike Johnson, is tegen het wetsvoorstel en vindt dat de Verenigde Staten moeten stoppen met het verstrekken van buitenlandse hulp, behalve als het een lening is.
Het pakket voor buitenlandse hulp wordt ingezet om Oekraïne te ondersteunen in de strijd tegen Rusland (60 miljard dollar), veiligheidshulp te leveren aan Israël (14,1 miljard dollar) en humanitaire hulp te bieden aan de burgers in de Gazastrook (9,2 miljard dollar). Ook ontvangen Taiwan en de Indo-Pacifische regio steun om China tegen te gaan, die krijgen 4,8 miljard dollar uit het hulppakket. „Voor ons in Oekraïne helpt de voortdurende Amerikaanse hulp mensenlevens te redden van de Russische terreur”, zei de Oekraïense president Volodymyr Zelensky in een bericht op X.
Het wetsvoorstel werd met 70 stemmen aangenomen, 29 senatoren waren tegen. Bijna alle Democraten in de Senaat waren voor, net als 22 Republikeinen. „Het is jaren, misschien wel tientallen jaren geleden, dat de Senaat een wetsvoorstel heeft aangenomen dat zo’n grote impact heeft, niet alleen op onze nationale veiligheid, en niet alleen op de veiligheid van onze bondgenoten, maar de veiligheid van de westerse democratie”, zei de Democratische Senaatsvoorzitter Chuck Schumer in de zaal.
Met een team van Eyes on Animals volgt Bibi Dumon Tak trucks vol kalveren die vanuit Ierland naar het vasteland komen. De kalfjes loeien aan één stuk door.
Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via [email protected]
Alex Salmond, de oud-premier van Schotland die zaterdag op 69-jarige leeftijd is overleden, belichaamde de afgelopen decennia de opkomst en neergang van de Schotse onafhankelijkheidsbeweging. In de jaren negentig was hij de drijvende kracht achter het gewonnen referendum dat een eerste stap op weg naar een zelfstandig Schotland moest zijn. Toen de kleine, corpulente en mediagenieke politicus de SNP in 2020 verliet, ging het met de partij – en daarmee de onafhankelijkheidsstrijd – een stuk minder slechter.
De man die de bijnaam ‘Wee Eck’, Schots voor ‘kleine Alex’ kreeg, maakte van de SNP een brede politieke beweging die lang het hart van de Schotse regering vormde. Na hem was Nicola Sturgeon vanaf 2014 succesvol, maar sinds haar aftreden in 2023 verkeert de partij in crisis. Humza Yousaf was slechts een jaar partijleider en eerste minister. De partij viel terug op oud-gediende John Swinney. Die verloor bij de landelijke verkiezingen deze zomer 39 van de 48 zetels, bijna allemaal aan Labour.
Oliewinsten
Alex Salmond, in St. Andrews opgeleid als econoom en later werkzaam voor de Bank of Scotland, was in verschillende periodes de leider van de Scottish National Party. Hij ontwikkelde snel een grote voorkeur voor een zelfstandig Schotland. Zijn partij omschrijft hem op de website „als een titaan van de onafhankelijkheidsbeweging”.
Alex Salmond bij Stirling Castle in 2021, tijdens de campagne voor zijn nieuwe partij Alba. Foto Andrew Milligan/AP
Westminster, waar het parlement van het Verenigd Koninkrijk is gehuisvest, nam in de jaren negentig in zijn ogen te vaak beslissingen die niet goed waren voor de Schotten. Salmond zag een bloeiend, onafhankelijk Schotland, voor zich. „Onafhankelijkheid is de enige grondwettelijke regeling die Schotland in staat stelt zijn rijkdom, kennis en ervaring doeltreffend te gebruiken”, zei hij in 1998. Door de oliewinsten niet meer aan ‘Londen’ af te staan en inkomsten uit het toerisme en de hightech-sector te genereren, kon Schotland volgens hem op eigen benen staan. Dankzij een gewonnen referendum in 1997 zetten de Schotten een eerste en ook enige stap naar onafhankelijkheid, de vorming van een eigen parlement in Edinburgh, met als bijnaam ‘Holyroad’.
Salmond werd bij de eerste verkiezingen voor het Schotse parlement in 1999 niet de ‘eerste minister’, zoals de Schotten hun premier noemen. Later, in 2007, lukte hem dat wel. Nadat de Schotse nationalisten in 2014 een referendum verloren, stapte Salmond op als premier.
Vrijgesproken
Na zijn aftreden bleef hij graag in de schijnwerpers staan. In 2017 stond Salmond op het Edinburgh Fringe Festival met de show Alex Salmond… Unleashed. Hij besprak politieke kwesties en interviewde collega-politici. Dat deed hij niet overdienstelijk, schreef The Guardian destijds. Zijn timing en humor bleken niet slecht, maar de interviews waren matig. Hij kreeg 2 van de 5 ballen van de recensent.
Maar in de jaren na zijn premierschap kwam Salmond vooral in de belangstelling vanwege meerdere beschuldigingen van aanranding en poging tot verkrachting in zijn tijd als premier en partijleider. Negen vrouwelijke medewerkers van de SNP of van de overheid hebben aangerand op onder meer Bute House, zijn ambstwoning. In 2020 werd Salmond vrijgesproken.
Inmiddels had hij zijn SNP verlaten. Salmond richtte een eigen partij op, Alba. Dat werd geen groot succes. Deze zomer deed Alba mee in 19 kiesdistricten, maar de partij haalde nog geen 12.000 stemmen. Salmond greep naast een zetel.
De ooit zo gevierde en gewiekste politicus stond nog wel op podia, zoals zaterdag in Noord-Macedonië. Daar zou hij na afloop van een lezing onwel zijn geworden, schrijven Britse media.
Lees ook
In Glasgow geloven ze niet meer in een onafhankelijk Schotland
Polen gaat het recht op asiel tijdelijk opschorten. Dit heeft de Poolse premier Donald Tusk zaterdag op een partijcongres bekendgemaakt, schrijft persbureau Reuters. Het besluit van Tusk is een reactie op de situatie aan grens met Wit-Rusland, waar sinds 2021 een migratiecrisis heerst. Komende dinsdag wordt het plan in de Poolse ministerraad besproken.
,,Ik zal dit eisen, ik zal in Europa goedkeuring eisen voor dit besluit”, aldus Tusk op zaterdag. Of de EU hiermee akkoord gaat, is ongewis. Een officiële reactie op de aankondiging van Tusk is er nog niet. In principe kunnen lidstaten niet eenzijdig beslissen dat ze het recht op asiel opschorten. Wel komt het vaker voor dat de Europese Commissie een oogje toeknijpt voor landen die hun asielverplichtingen niet nakomen.
Polen en de Europese Unie als geheel beschuldigen Wit-Rusland en diens bondgenoot Rusland van het creëren van de crisis. De twee landen verschaffen migranten uit verschillende Afrikaanse landen en het Midden-Oosten visa. Vanuit Minsk en Moskou worden zij naar de Poolse grens gereden. Beide landen ontkennen de aantijgingen.
Lees ook
Dwalen in het bos op de grens: Wit-Rusland lokt migranten, maar Polen doet alles om hen buiten te houden
Op zijn partijcongres benadrukte Tusk zaterdag dat Wit-Rusland, Rusland en mensensmokkelaars het recht op asiel misbruiken, op een manier ,,die indruist tegen de bedoeling van het recht op asiel”. De Poolse premier heeft sinds zijn aantreden een jaar geleden een strenge migratiekoers uitgezet. Die koers kan vanuit de politiek en samenleving op brede waardering rekenen.
Mensenrechtenactivisten denken hier echter anders over. Zij hadden gehoopt dat Tusk en zijn regering een einde zouden maken aan het beleid van hun nationalistisch-conservatieve voorgangers van de PiS-regering. Het opschorten van het recht op asiel is volgens de Poolse migrantenorganisatie Grupa Granica ongrondwettelijk.
,,Premier Tusk schendt de grondwet terwijl hij had beloofd deze te verdedigen. Je kunt niet selectief mensen uitsluiten of hun grondwettelijke rechten ontnemen”, aldus een woordvoerder van de ngo.
Faber in Polen
Het Nederlandse kabinet zal het Poolse besluit met interesse volgen, nu het iets soortgelijks in Europa nastreeft. Minister Marjolein Faber (Asiel, PVV) is nog altijd bezig met het ‘deugdelijk motiveren’ van haar plan om het staatsnoodrecht in te roepen, als antwoord op problemen in de asielketen.
Faber bezocht begin deze maand Polen om te horen wat het land doet om de migratiecrisis daar het hoofd te bieden. Hierop liet zij weten dat een Nederlandse opt-out op asielregels op Poolse goedkeuring kan rekenen.
Voor het zover komt is een EU-verdragswijziging nodig, wat nog niet aan de orde is. Vervolgens moeten alle andere lidstaten akkoord gaan met een Nederlandse uitzonderingspositie.
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data122959764-5b6074.jpg|https://images.nrc.nl/APoOqx4USBNK9FmBIOFsbVOSgCU=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data122959764-5b6074.jpg|https://images.nrc.nl/2QYuFi7siMB5MFGpzsmvMIkp_N0=/5760x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data122959764-5b6074.jpg)
