Column | Trump wil regime change in Europa, ook in Nederland

Posted on by admin

Op 27 mei werd in Washington een officieel document gepubliceerd dat oproept tot regime change in Europese landen. Partijleiders in Nederland doen er goed aan om dit aandachtig te lezen voordat zij met hun spindoctors goedkope electorale bokkesprongen gaan bedenken voor de komende verkiezingscampagne. Wat er ditmaal op het spel staat, is niet zomaar wie Nederland gaat besturen. Het gaat veel verder: de Amerikanen zien Europa steeds meer als politiek slagveld. Voor hen zijn verkiezingen – onlangs in Roemenië en Polen, straks in Nederland en Tsjechië – een uitgelezen kans om Europese landen allemaal in handen te krijgen van extreemrechtse leiders met een trumpiaanse agenda. Met die partijen willen zij een „civilizational alliance” smeden, „geënt op een gezamenlijk, westers beschavingserfgoed”. Alle andere partijen moeten worden bestreden, want die voeren „een agressieve campagne tegen de westerse beschaving zelf” en – jawel – „bedreigen steeds meer de Amerikaanse veiligheid”.

Het document, The Need for Civilizational Allies in Europe, is geschreven door Samuel Samson, senior adviseur in het Bureau for Democracy, Human Rights, and Labor in het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Het borduurt voort op de München-speech van vicepresident JD Vance, in februari. Vance zei dat het ‘woke’ Europa de grootste bedreiging vormt voor westerse waarden en democratie. Dit document gaat een stap verder. Nu staat er dat Amerika daar last van heeft, omdat het de Amerikaanse veiligheid, economische belangen en vrijheid van meningsuiting schaadt. Het impliceert dat het tijd is om tot actie over te gaan: extreemrechtse krachten in Europa moeten hun politieke systemen zodanig omvormen dat Washington straks een beschavingsalliantie kan vormen met „christelijke naties als Hongarije”.

Volgens Samson is het niet Amerika, dat de democratie ondermijnt door gerechtelijke uitspraken te negeren; openbare instellingen te slopen; visa te blokkeren van mensen die Trump bekritiseren en techbedrijven willen reguleren; of migranten van de straat te plukken en ze te dumpen in Zuid-Soedan of Libië. Nee, het is Europa dat antidemocratisch is: „Een hotbed van digitale censuur, massamigratie, inperking van godsdienstvrijheid en talloze andere aanvallen op democratisch zelfbestuur”.

Hoewel Europa grotendeels wordt bestuurd door conservatieve partijen, beschrijft het document „een Europa dat zijn spirituele en culturele wortels vervangt, traditionele waarden als gevaarlijke relikwieën ziet en macht samenbalt in instituties die geen verantwoording afleggen”. De tekst refereert aan Aristoteles, Thomas van Aquino, het middeleeuwse christendom en het Britse gewoonterecht, maar rept met geen woord van de Verlichting – het fundament van de Europese én Amerikaanse staatsinrichting met zijn scheiding van kerk en staat, controle op de uitvoerende macht, grondrechten en nadruk op rationalisme en wetenschap.

Trump wil van Europa een Amerikaanse vazal maken, om een sterk blok te vormen tegenover China

Trump wil van Europa een Amerikaanse vazal maken, om een sterk blok te vormen tegenover China. Binnen dat blok moet iedereen doen wat Trump wil. Wie zich verzet, wordt gestraft – en Trumps tarievenoorlog is nog maar het begin. Hij heeft eerst Amerika veroverd door een extreme cultuuroorlog te beginnen. Nu exporteert hij die naar Europa. Bij elke verkiezing kiest hij een kandidaat, en steunt die agressief – Nawrocki in Polen, Weidel in Duitsland, Simion in Roemenië. Geert Wilders wordt ook gesteund door het Witte Huis. Hij ging al vol op het trumpiaanse orgel met tien anti-migratievoorstellen – alsof de wereld enkel om asielzoekers draait. In Madrid, in februari, noemde hij Trump zijn „brother in arms”. In Boedapest had hij het laatst over „krijsende imams” en vergeleek hij migranten met criminelen. Hij steunt Israels genocide in Gaza en Trumps plan voor een „Rivièra” daar zodra de laatste Palestijn is vermoord of verdreven.

Nee, het is niet te laat. Maar we moeten wel ophouden met naïef zijn. Terugvechten kan alleen met politieke leiders die de grotere, mondiale verbanden zien. Die begrijpen wat er op het spel staat. Die hun agenda niet laten bepalen door het polariserende identiteitsdebat. Geen bokkesprongen dus, maar weloverwogen, fundamentele stellingnames graag.



Delen

Related Posts

Oranje bevestigt dat de ploeg groeiende is, al is het spel tegen Finland zeker niet vlekkeloos

Bondscoach Ronald Koeman wil „meer regelmaat” in de prestaties bij Oranje, zei hij deze week. Dus geen fases meer waarin het spel „ondermaats” is zoals het eerste kwartier tegen Hongarije in november, de eerste helft tegen Duitsland in oktober en op verschillende momenten bij het EK vorige zomer. Het goede tweeluik tegen Spanje afgelopen maart, moest een nieuwe „standaard” zetten: constanter op een hoger niveau.

Zaterdagavond in het Olympisch Stadion in Helsinki bevestigde Oranje dat het groeiende is na twee wisselvallige jaren. In een gedecideerd optreden versloeg het Finland met 0-2 in het eerste duel in de kwalificatie voor het WK van 2026 in de Verenigde Staten, Canada en Mexico.

Oranje was zeker niet vlekkeloos. Maar ondanks slordigheden en mindere fases, controleerde het de wedstrijd en gaf het weinig weg. Daar waar het in de afgelopen jaren regelmatig meer moeite had met het veldspel tegen vergelijkbare, stugge ploegen als Finland, 69ste op de FIFA-ranglijst.

Oranje-middenvelder Frenkie de Jong draait weg bij Kaan Kairinen.

Foto Maurice van Steen / ANP

Overtuigend

Oranje, dat vaak snel op achterstand komt, opent nu juist overtuigend. Het neemt initiatief, speelt met veel variatie, beweging en enkele positiewisselingen. En dat alles in een behoorlijk tempo, aan het eind van een lang seizoen. Ander pluspunt: in de opbouw wordt ‘direct’ gespeeld, door meteen het middenveld met Frenkie de Jong en Ryan Gravenberch in te spelen. Daar, in de machinekamer van Oranje, vinden ze elkaar makkelijk.

Finland wordt agressief afgejaagd en moet ver terug – de inleiding op de openingsgoal. Kaan Kairinen probeert de bal met zijn borst terug te leggen, maar die valt in niemandsland tussen defensie en keeper. Spits Memphis Depay reageert alert en schiet raak, na zes minuten. Zijn 48ste interlandgoal, in het stadion waar topscorer aller tijden Robin van Persie zijn eerste van vijftig Oranje-doelpunten maakte.

Oranje-spits Memphis Depay na zijn 48ste interlanddoelpunt. Foto Maurice van Steen / ANP

Oranje domineert, krijgt goede kansen. Bijna scoort rechtsbuiten Jeremie Frimpong uit een fijne indraaiende voorzet van Cody Gakpo, vanaf links met rechts gegeven, maar doelman Lukas Hradecky redt op de lijn. Even later, in de 23ste minuut, geeft Gakpo opnieuw zo’n gevoelige bal die Dumfries beheerst en tegelijkertijd snoeihard en hoog binnenschiet: 0-2.

Foutjes

Die goede fase duurde slechts een half uur. Foutjes zijn zichtbaar bij centrale verdediger Jan Paul van Hecke, die enkele keren de bal verspeelt en zo in de problemen komt. Ook krijgt hij een gele kaart na onbesuisd inkomen op Joel Pohjanpalo. In de rust wordt de Zeeuw, die zich in zijn eerste vier interlands manifesteerde als compagnon van aanvoerder Virgil van Dijk, gewisseld voor Stefan de Vrij.

Die wisselvalligheid is bij meer spelers te zien. Er is soms onnodig balverlies in de opbouw. En de pressing op Finland verloopt gaandeweg minder dwingend. „We hadden er niet echt druk meer op”, zegt Koeman bij de NOS. „We gingen minder lopen.”

Afgelopen week benadrukte hij dat het spel zonder bal steeds belangrijker wordt in het moderne topvoetbal – zoals Paris Saint-Germain vorig weekend nog demonstreerde in de Champions League-finale tegen Internazionale.

Memphis Depay schiet laag in de verre hoek, na een kwartier in de tweede helft. Dat de spits een missie heeft om topscorer aller tijden te worden, is duidelijk. Maar Hradecky redt met zijn voet. Zo blijft het 0-2. Dinsdag in Groningen krijgt Depay ongetwijfeld meer kansen, want dan is het zwakke Malta de tegenstander in groep G van de WK-kwalificatie.


Toezichthouder in VK waarschuwt voor ongeplande zwangerschap door afslankmedicijnen. Hoe kan dat?

Is het een waarschuwing, of een opsteker? Personen die afslankmiddelen zoals Ozempic of Mounjaro gebruiken, moeten daarnaast goede voorbehoedsmiddelen gebruiken als ze niet zwanger willen raken, zo adviseerde de Britse toezichthouder voor geneesmiddelen MHRA op donderdag. Omdat afslankmedicijnen de vruchtbaarheid kunnen bevorderen, kan gebruik ervan leiden tot (ongeplande) zwangerschap.

De toezichthouder heeft veertig meldingen gekregen van personen die zwanger raakten terwijl ze afslankmiddelen gebruikten. Het is onduidelijk of het gaat om geplande of ongeplande zwangerschappen, en hoeveel van deze veertig personen voorbehoedsmiddelen gebruikten.

Babybump

Een jaar geleden schreef The Guardian al over een mogelijk verband tussen het gebruik van afslankmiddelen en zwangerschap, aan de hand van ervaringen van mensen die erover schreven op Reddit en in een Facebookgroep genaamd I got pregnant on Ozempic. Deskundigen zeiden destijds dat een toename van zwangerschappen nog niet aangetoond was, maar wel „plausibel”. Kunnen afslankmedicijnen daadwerkelijk een kleine babybump veroorzaken? Gegevens die op zo’n verband in de praktijk wijzen, ontbraken.

Nu zijn er voorzichtige signalen dat deze ‘bijwerking’ van de middelen voorkomt. Het merendeel van de meldingen die de MHRA binnenkreeg, ging over het middel Mounjaro met de actieve stof tirzepatide. Ook kwamen er acht meldingen binnen over de medicijnen Ozempic en Wegovy, allebei met de werkende stof semaglutide, en negen meldingen over Saxenda op basis van de stof liraglutide.

Ook in Nederland zijn enkele meldingen binnengekomen van zwangerschappen tijdens het gebruik van afslankmiddelen, die daardoor met elkaar in verband zijn gebracht. Dat meldde bijwerkingencentrum Lareb vrijdag aan RTL Nieuws. Het gaat om vier meldingen over middelen met de actieve stof semaglutide, zoals Ozempic. Bij drie van de vier meldingen zou er wel anticonceptie zijn gebruikt, bij de vierde is dat onduidelijk. Ook zijn er twee meldingen van zwangerschap bij het gebruik van diabetesmedicijnen. Op basis van deze cijfers is het voor Lareb te vroeg om een waarschuwing uit te sturen.

Verbeterde vruchtbaarheid

Hoe zouden deze middelen de kans op zwangerschap kunnen verhogen? Daarvoor bestaan verschillende ‘routes’, heeft de Britse MHRA toegelicht. De gezondheidsdienst focust zich in het bijzonder op het middel Mounjaro, dat mogelijk een direct effect heeft op de werking van de anticonceptiepil. Die bijwerking stond al vermeld op de bijsluiter. MHRA adviseert Mounjaro-gebruikers dringend om een niet-oraal voorbehoedsmiddel te gebruiken, zoals een condoom of spiraal, om ongewenste zwangerschap te voorkomen.

Een tweede verklaring is het feit dat obesitas tot verminderde vruchtbaarheid leidt. Door medicijnen tegen obesitas te gebruiken zou logischerwijs ook de vruchtbaarheid weer toenemen. Zo kunnen ook middelen die geen direct effect hebben op anticonceptie, indirect alsnog de kans op zwangerschap verhogen.

Dat afslankmedicijnen op deze manier een gunstig effect kunnen hebben op vruchtbaarheid was al duidelijk, zegt Liesbeth van Rossum, internist-endocrinoloog en hoogleraar obesitas bij Erasmus MC. „Deze middelen worden voorgeschreven bij vrouwen die kampen met overgewicht en een kinderwens hebben en bijvoorbeeld in aanmerking willen komen voor een IVF-traject. Soms zien we vrouwen die alsnog via de natuurlijke manier zwanger raken, gewoonweg omdat ze zijn afgevallen en hun cyclus weer op gang komt.”

Wel waarschuwt ze – net als de Britse toezichthouder – dat het onbekend is wat de gevolgen zijn van afslankmedicijnen voor het ongeboren kind. Daarom moeten mensen twee maanden voor het begin van een IVF-procedure stoppen met het gebruik van afslankmedicijnen. Na die periode is het middel weer uit het lichaam verdwenen.

Joop Laven, reproductief endocrinoloog bij Erasmus MC, hoopt dat deze ‘pauzeperiode’ onnodig blijkt. „Het vervelende is dat door afslankmedicijnen niet alleen vetweefsel verdwijnt, maar ook bot- en spiermassa.” In de tussenperiode zonder medicijngebruik komt vetweefsel weer terug, maar de rest niet – onwenselijk voor tijdens de zwangerschap. Wellicht volgen binnenkort positieve resultaten uit een groot onderzoek van Erasmus MC, zegt Laven. „De gegevens die er wel zijn, zijn geruststellend. Er zijn veel gevallen beschreven waaruit blijkt dat kinderen geen afwijkingen krijgen.”

Met medewerking van Emma Vos.

<dmt-util-bar article="4896176" data-paywall-belowarticle headline="Toezichthouder in VK waarschuwt voor ongeplande zwangerschap door afslankmedicijnen. Hoe kan dat?” url=”https://www.nrc.nl/nieuws/2025/06/07/toezichthouder-in-vk-waarschuwt-voor-ongeplande-zwangerschap-door-afslankmedicijnen-hoe-kan-dat-a4896176″>

Coco Gauff wint Roland Garros: ‘Ik heb tegen mezelf gelogen. Ik kon het wél’

Als de laatste bal van Aryna Sabalenka uit vliegt, valt Coco Gauff snikkend op het gravel. Het ongeloof is van haar gezicht te lezen. „Oh my God, oh my God, oh my God”, roept ze, een hand voor haar mond geslagen. De 21-jarige is zojuist de nieuwe Roland Garros-kampioen geworden.

„Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ik het kon”, zegt ze tegen het publiek in haar overwinningsspeech. Ze citeerde rapper en producer Tyler the Creator: „‘Als ik ooit tegen je heb gezegd dat ik twijfels had, dan was ik aan het liegen.’ Ik denk dat ik tegen mezelf aan het liegen was, ik kon het wél.”

De verwachtingen waren vooraf hooggespannen. Dit was de eerste keer sinds 2013 dat de nummers 1 en 2 van de wereld allebei in de finale van Roland Garros stonden. Beide speelsters hebben de afgelopen tijd bovendien hard gewerkt aan hun gravelspel, met succes. Sabalenka won vorige maand nog het grote graveltoernooi in Madrid (waar ze Gauff in de finale in twee sets versloeg), en Gauff won weliswaar geen toernooien, maar stond voor Roland Garros wel al in twee finales.

Finalewaardig

Het niveau was wisselvallig, maar de wedstrijd was qua spanning en drama absoluut finalewaardig, met breaks over en weer, lange rally’s, momentumwisselingen, een tiebreak. Gauff begon matig. Ze maakte veel fouten en haar service haperde. Die is vaker een punt van zorg. Haar eerste service is vaak hard en gevaarlijk, maar haar tweede service is zwak en geeft de tegenstandster de kans direct aan te vallen. Dat gebeurde ook in deze finale geregeld, en ze kwam al gauw op grote achterstand. Even leek het alsof Sabalenka, die meteen scherp en aanvallend van start ging, over haar heen zou walsen.

Dat gebeurde niet. De jonge Amerikaanse wist zich dapper terug te knokken. Ze verloor de eerste set uiteindelijk alsnog in een tiebreak, maar liet zich daardoor niet van de wijs brengen. Het zegt veel over de mentale groei die Gauff heeft doorgemaakt dat ze na het verlies van die spannende set, waarin ze zo hard had gewerkt om terug te komen, onverstoorbaar door bleef tennissen. Ze bleef rustig en geduldig, haalde in lange rally’s veel ballen terug en werd daar vaak ook voor beloond door Sabalenka, die meer en meer fouten maakte en haar frustratie steeds moeilijker kon loslaten.

De rust en het geduld brachten Gauff uiteindelijk de overwinning. Haar eerste wedstrijdpunt werd weggeveegd door een snoeiharde bal van Sabalenka, als reactie op een zoveelste zwakke service van Gauff. Maar de Amerikaanse gaf geen kik. Ze ging gewoon weer klaarstaan om te serveren, alsof er niets gebeurd was. Ze kreeg zelfs nog een breakpoint tegen, maar ook die werkte ze weg. Ze pareerde de laatste aanvallen van haar tegenstandster, en pas daarna liet ze haar emoties de vrije loop.

Op het podium kwamen ook bij Sabalenka de tranen. Jarenlang geloofde de Wit-Russische powerhouse dat ze nooit goed zou worden op gravel. Roland Garros winnen was voor haar de ultieme manier geweest om het tegendeel te bewijzen. De teleurstelling over haar eigen spel was daarom groot, en ze was hard voor zichzelf. „Sorry voor deze vreselijke finale”, zei ze tegen haar team.

Revanche

Gauffs overwinning is gerust een revanche te noemen. Op tegenstandster Sabalenka, maar ook op zichzelf en op de eerste finale die ze in Parijs speelde, in 2022. Die verloor ze toen dik van Iga Swiatek, die het toernooi vervolgens drie keer won. De tranen na afloop van die finale werden vooral veroorzaakt door het besef dat ze bij lange na niet haar beste tennis had gespeeld. Ze had zichzelf het succes al voor de wedstrijd ontnomen, doordat ze niet echt geloofde dat ze hem zou kunnen winnen. Nu heeft ze aan zichzelf dus het tegendeel bewezen.