De drie predikers alsnog tegenhouden is lastig, geeft justitieminister Van Weel toe

Posted on by admin

Wiens oordeel weegt het zwaarst in de kwestie rond drie islamitische predikers, die komend weekend op het programma staan van de Ramadan Expo in Utrecht?

De rechtbank Den Haag oordeelde donderdag dat minister Marjolein Faber (Asiel en Migratie, PVV) onvoldoende heeft uitgelegd waarom de drie mannen een gevaar voor de openbare orde zouden zijn. Op vrijdag liet Faber weten het niet eens te zijn met de uitspraak, en dat ze wil laten onderzoeken „of we nog iets kunnen doen, zodat we zeker weten dat we er alles aan hebben gedaan om dit soort mensen te weigeren”.

De asielminister wil voorkomen dat de Britten Mohammed Hijab, Ali Hammuda en de Australiër Abu Bakr Zoud naar Nederland komen, omdat hun opvattingen zouden kunnen „bijdragen aan een klimaat van haat, vijandigheid en geweldsverheerlijking”. Iemand kan de toegang tot het land worden ontzegd wanneer hij is veroordeeld voor zware misdrijven, zoals terrorisme, of wanneer er specifieke aanwijzingen zijn dat tijdens het geplande bezoek misdrijven zullen worden gepleegd.

Fileren

Het kabinet trekt de uitspraak in twijfel, ondanks het scherpe fileren van Fabers besluit door de rechter. De drie islamitische predikers laten zich wel degelijk „haatzaaiend” uit, zei justitieminister David van Weel (VVD) vrijdag. Hij had hun uitspraken naar eigen zeggen gelezen, en zag daarin „oproepen tot geweld”. Tegelijkertijd erkende hij dat het knap lastig kan worden om de mannen, die zaterdag en zondag in Utrecht zullen spreken, alsnog de toegang te ontzeggen. Van Weel toonde zich bereid om Faber te helpen bij het onderzoeken van nieuwe mogelijkheden. „Ik ga niet in discussie over het vonnis van de rechter, maar ik vind niet dat je tolerant moet zijn voor de intoleranten”, aldus Faber.

Zij ziet zich gesteund door „de grote meerderheid van de Tweede Kamer”. Ook wijst ze naar de Utrechtse burgemeester Sharon Dijksma, die „om maatregelen” had gevraagd.

Maar „maatschappelijke verontwaardiging in de media” en „politieke en bestuurlijke druk” ontslaan de minister niet van de plicht om met gepaste zorgvuldigheid na te gaan of ze mensen de toegang tot het land kan ontzeggen, oordeelde de rechtbank Den Haag.

Fabers ferme houding staat in contrast met haar terughoudendheid in de Kamer over de kwestie rond de drie predikers, waar ze heen en weer slingerde tussen een politieke en juridische werkelijkheid. Zo kwam ze later in actie dan ze tegen Kamerleden heeft gezegd. De komst van de predikers zou al vóór de eerste berichtgeving in De Telegraaf op haar radar hebben gestaan: zij was al voor 4 februari bezig geweest „om nader te onderzoeken hoe of wat”, zei ze in antwoord op vragen van de VVD en de PVV. Uit het vonnis van de rechtbank blijkt echter dat de IND pas op 5 februari – „naar aanleiding van berichten in de media” – de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) om meer informatie over de mannen heeft gevraagd. Ook ontraadde Faber juist een motie die haar opriep om de islamitische predikers uit het land te weren.

Haatprediken

„Ik ben óók tegen elke vorm van haatprediken”, reageerde ze half februari op de motie van de VVD en JA21. Zij eisten dat de minister de komst van de drie mannen zou tegenhouden, onder meer omdat ze pedofilie zouden verheerlijken en zouden ontkennen dat Hamas op 7 oktober moordaanvallen heeft gepleegd. „In algemene zin ben ik het ermee eens”, zei Faber over de eis om de mannen te weren.

Toch ontraadde ze de motie, omdat de IND nog bezig was met een onderzoek naar de mannen. „Dit zijn individuele zaken. Als ik een grond heb om deze mensen de toegang tot Nederland te ontzeggen, zal ik de laatste zijn om dat niet te doen”. De motie werd uiteindelijk met een ruime meerderheid (119 stemmen) aangenomen. Faber beloofde zich tegen hun komst in te spannen.

Begin deze week ontving de IND van de NCTV de opgevraagde „quickscan” over de mannen. De inhoud van deze ‘persoonsgerichte duiding’ is geheim, al worden wel de conclusies wel in het vonnis van de rechtbank gedeeld. De NCTV zag, na het bestuderen van een beperkt aantal bronnen over de mannen, geen overtuigende aanknopingspunten om hen als „extremistische” sprekers te beschouwen. Daarbij werd de kanttekening geplaatst dat de dienst „niet de capaciteit” heeft „om het geheel van honderden uren aan videomateriaal en duizenden posts op sociale media te bekijken”.

Context

De rechter signaleerde donderdag in zijn uitspraak dat Faber met geen woord heeft uitgelegd of en waarom over de drie predikers kan worden gezegd dat ze een gevaar voor de openbare orde zijn, met verwijzing naar Europese rechtelijke voorwaarden.

In dat licht is zij voorbijgegaan aan „de door NCTV geschetste context” waarin uitspraken door de predikers zijn gedaan. Uit originele video’s valt, aldus de NCTV , bijvoorbeeld op te maken dat een prediker zich juist heeft verzet tegen agressieve uitlatingen van ándere predikers over niet-gelovigen, joden en christenen.

Related Posts

De keuze van Feyenoord voor de onervaren coach Robin van Persie is een grote gok

  • admin
  • February 23, 2025
  • 0

Robin van Persie, een 41-jarige trainer in ontwikkeling, moet voor rust, structuur en vermaak gaan zorgen bij Feyenoord. Zijn aanstelling, tot voor kort ondenkbaar geacht, kan gezien worden als een risicovolle en tegelijkertijd ook pragmatische keuze. Risicovol omdat Van Persie zich nog niet bewezen heeft als trainer op het hoogste niveau. Pragmatisch omdat hij als voormalig topspits van onder meer Feyenoord veel krediet heeft.

Zondagochtend maakte Feyenoord bekend Van Persie per direct te hebben gecontracteerd als nieuwe hoofdtrainer, als opvolger van de ontslagen Brian Priske. Hij tekent tot medio 2027 en begint maandag. De 41-jarige Van Persie stapt over van sc Heerenveen, waar hij acht maanden geleden begon. Het idee was dat hij daar zou rijpen als coach in het profvoetbal, na drie seizoenen als jeugdtrainer bij Feyenoord. Vorig voorjaar vond de Feyenoord-top hem nog niet klaar voor het hoofdtrainerschap, na het vertrek van Arne Slot. Toch is de leiding nu bij hem uitgekomen. Feyenoord betaalt sc Heerenveen een transfersom om het contract af te kopen.

Vier jaar geleden viel de aanstelling van Slot samen met een koerswijziging. Als jonge, vooruitstrevende trainer moest hij mede sturing geven aan een cultuuromslag binnen de conservatieve en moeizaam functionerende voetbalorganisatie. Er moest meer ruimte komen voor een innovatieve, deels op data gedreven werkwijze. Leidraad werd een progressieve aanvallende speelwijze. Door het ontwikkelen van talent, moest (transfer)waarde worden gecreëerd.

Van Persie geeft aanwijzingen in het duel tussen sc Heerenveen en Ajax in januari.
Foto Olaf Kraak / ANP

Die voetbaltechnische strategie is nu diffuser. En in het verlengde daarvan de keuze voor Van Persie: waarop die precies is gebaseerd, blijft onduidelijk. Het sentiment speelt onmiskenbaar mee. Van Persie speelde in de jeugd van Feyenoord, begon er zijn profcarrière en sloot in 2019 af in de Kuip.

Die achtergrond is een voordeel – binnen het grillige krachtenveld van Feyenoord kan hij redelijk soeverein opereren. Dat liet Giovanni van Bronckhorst, ook ‘kind van de club’, zien: hij bleef in een moeilijke periode het vertrouwen houden en won uiteindelijk vijf prijzen.

Dominante speelwijze

Wat voor Van Persie pleit, is dat hij evenals Slot staat voor een aanvallende, dominante speelwijze. Maar of Van Persie ook het verbale en tactische talent heeft om zijn spelfilosofie in te slijpen, moet nog blijken. Heerenveen was bijzonder wisselvallig onder hem – een knappe 1-0 zege op PSV werd een week later gevolgd door een gevoelige 3-0 nederlaag bij Almere City.

Zijn ideeën over voetbal komen naïef en dogmatisch over – niet vreemd voor een beginnende trainer. Hij wil consequent ‘hoog’ druk zetten, met als gevolg dat de defensie met veel ruimte in de rug speelt. Daarin doet hij weinig concessies. Van Persie is ervan overtuigd dat als zijn ploeg elke keer hetzelfde blijft doen, dat op de termijn meer oplevert dan dat hij onder druk terugschakelt naar een behoudende spelopvatting.

De realiteit van het topvoetbal is anders. De defensieve structuur is vaak de basis van een succesvol team. In september bleef Heerenveen onbezorgd aanvallen tegen AZ, gaf ondertussen grote ruimtes weg en verloor met 9-1. Toch zei Van Persie „trots” te zijn op zijn spelers – want ze hadden vastgehouden aan het plan. De wankele defensie blijkt uit de statistieken – 42 tegengoals in 23 competitieduels.

‘Moeilijk samenwerken’

Als zijn korte tijd bij Heerenveen iets heeft bewezen, is het dat Van Persie nog niet klaar is voor de top. Dat is ook het beeld dat opdoemt uit een reconstructie van dit weekend in de Leeuwarder Courant, dat met zestien betrokkenen sprak. Hieruit blijkt dat het ‘uiterst moeilijk samenwerken’ is met Van Persie. In de trainersstaf zijn spanningen ontstaan, spelers misten ‘persoonlijke aandacht’ en ‘verbinding’ met de coach en directeur Ferry de Haan raakte in een ‘fikse woordenwisseling’ met Van Persie over de kwaliteit van de selectie.

Hoewel charismatisch, zorgt zijn manier van communiceren voor wrevel. Teambesprekingen zouden lang duren en het moreel en het zelfvertrouwen van spelers geen goed doen. En als de emoties de overhand nemen, kan Van Persie volgens ingewijden die de Leeuwarder Courant sprak met deuren slaan of weglopen bij discussies en wijzen op zijn autoriteit: hij is de trainer, dus hij bepaalt. Volgens de krant zijn ‘velen’ bij sc Heerenveen ‘opgelucht’ dat Van Persie vertrekt.

Van Persie tijdens zijn eerste training als coach van sc Heerenveen, afgelopen zomer.
Foto Jilmer Postma / ANP

Het roept de vraag op of Feyenoord zijn huiswerk heeft gedaan: waren de interne problemen in Heerenveen rond Van Persie bekend bij de clubleiding in Rotterdam toen ze met hem in gesprek gingen? Het is een gegeven dat het managen van Feyenoord aanzienlijk complexer is dan sc Heerenveen. Niet alleen qua druk en dynamiek, ook de staf (zo’n twintig mensen bij Feyenoord) en selectie (dertig spelers) zijn groter.

Met René Hake krijgt hij een ervaren assistent als rechterhand die voor structuur moet zorgen bij de tactiek en in de veldtrainingen. Hake werkte eerder onder meer bij FC Twente en Manchester United. En hij moet voorkomen dat Van Persie fouten maakt zoals de veelbesproken keeperswissel tegen Quick Boys vorige maand in de KNVB-beker – het inbrengen van Andries Noppert kort voor tijd leidde een onnodige nederlaag in.

De keuze van Feyenoord voor de onervaren Van Persie is een grote gok. Het instapmoment is ongunstig, middenin het seizoen, met nauwelijks trainingstijd om een speelwijze in te bouwen. Veel basisspelers zijn geblesseerd. En er wachten nog zware competitieduels, uit tegen FC Twente en AZ, thuis tegen PSV. En de achtste finale van de Champions League tegen Internazionale. Ook voor Van Persie is het een gedurfde stap. Want ook hij weet: je kan in principe maar een keer instappen bij je eerste liefde.


Paramilitaire RSF en bondgenoten vormen parallelle regering in bezette gebieden Soedan, reguliere leger veroordeelt actie

  • admin
  • February 23, 2025
  • 0

De Soedanese paramilitaire Rapid Support Forces (RSF) hebben zaterdagavond, samen met politieke en gewapende bondgenoten, een handvest ondertekend. De ondertekenaars zeggen een „regering van vrede en eenheid” te willen vormen in de door hun gecontroleerde gebieden. Dat meldt persbureau Reuters. Het Soedanese reguliere leger heeft de vorming van een parallelle regering veroordeeld.

Soedan moet een “seculiere, democratische, niet-gecentraliseerde staat” worden met één nationaal leger en gewapende groepen mogen blijven bestaan, staat er volgens Reuters in het handvest.

Burgeroorlog

Sinds april 2023 woedt een brute en schijnbaar uitzichtloze oorlog in Soedan. Dat is wrang, want vier jaar eerder vierden Soedanezen nog het afzetten van de autocratische en moslimfundamentalistische president Omar al-Bashir. Na de volksopstand weigerde het leger om de macht over te dragen aan een burgerbewind. Ook maanden van demonstraties maakten geen indruk op de generaals.

De Soedanese strijdkrachten bestaan uit verschillende facties, waarvan het oorspronkelijke reguliere leger en de honderdduizend man sterke RSF het grootste zijn. Een conflict binnen de strijdkrachten stortte Soedan in oorlog: De RSF wilde zijn strijdkrachten niet integreren met de reguliere troepen van Soedan, waarna het land snel uiteen viel.

Inmiddels heeft de RSF de macht in het overgrote deel van de westelijke regio Darfur en delen van het centraal gelegen gebied Kordofan overgenomen. Het reguliere leger probeert de paramilitairen uit centraal Soedan weg te drijven.

Intussen lijden burgers honger omdat de strijdende partijen hulpgoederen in beslag nemen en voedselkonvooien tegenhouden. Militairen, vooral van de RSF, terroriseren burgers. Vluchtelingen vertellen over executies, verkrachtingen en vernietiging van ontheemdenkampen.

Lees ook

De vechtende generaals in Soedan zien zelfs medemenselijkheid als een bedreiging

Een brand woedt na een bombardement door de RSF van generaal Hemedti op de veemarkt in al-Fasher, de hoofdstad van de provincie Noord-Darfur in Soedan.


Op de Ramadan Expo 2025 prediken sprekers zalvend, op één na: ‘Dit proberen ze niet bij een Jood’

  • admin
  • February 23, 2025
  • 0

Mohammed Hijab roept „takbir”, nadat hij de rechter heeft geroemd die een streep zette door zijn inreisverbod. „Allahu akbar” klinkt uit honderden kelen in de mannensectie van Radaman Expo 2025, zaterdagavond. „Allahu Akbar. God is de grootste.”

Hijab, een Britse polemische spreker over de islam, is een van de drie predikers die hier wat het kabinet betreft niet hadden mogen zijn. Hij noemde pedofilie ooit een relatief begrip en filosofeerde over intimiteit met een 14-jarige. Maar de rechtbank Amsterdam vond onvoldoende onderbouwing voor de stelling dat de openbare orde in gevaar was. Minister Faber (Asiel, PVV) sprak van „een zwarte dag” voor Nederland. „Nou, ik noem het een historische dag”, zegt Hijab na het avondgebed in de Jaarbeurs Utrecht, „nu de meest anti-moslimregering in Europa is beteugeld door enig mate van rechtvaardigheid. Ze proberen van alles, ze faalden. En ik weet dat ze nu aandachtig meeluisteren.”

Op de tweedaagse Ramadan Expo, naar de vastenmaand die volgend weekend begint, wordt geluisterd naar sprekers. Er wordt gehandeld en gebeden, gegeten en gedronken. Op de bazaar is het eerder op de middag een aanloop van gezinnen en groepjes tieners rond foodtrucks, springkussens en stands van diverse pluimage; van een islamitische uitvaartonderneming tot Western Union, waarmee je internationaal geld kunt overmaken. Een verkoper spuit parfum als begroeting, kopen kan later als het geurtje bevalt. Een rijzige Amsterdammer met gulle lach deelt enquêtes uit. „Veldonderzoek” voor zijn businesscase over op maat gesneden pakketten voor pelgrimstochten.

‘Dreigmails’

Foto’s nemen mag niet. Als PowNed met draaiende camera naar de entree komt, volgt tumult. De verslaggever spreekt van intimidatie en bedreiging. De organisatoren van de Utrechtse stichting Dawah Groep houden zich op de achtergrond. Ze lachen vriendelijk, maar schuwen media-aandacht. Een jongeman met witte pet bestelt koffie voor NRC. Is er een woordvoerder? Hij verwijst naar Nourdeen Wildeman, die niet betrokken is bij de stichting maar wel media te woord staat. „Hij is dreigmails gewend”, zegt de jongeman met de pet. „Wij niet.” En weg is hij weer.

„Het zijn vrijwilligers”, zegt Wildeman, een bekende bekeerling en spreker over de islam. „Ze hebben gewoon een baan. En dan krijgen ze dit allemaal over zich heen.” Zoekt Dawah Groep bewust het randje op met sprekers? Voor de vorige Ramadanexpo werd een spreker gestrikt die door Duitsland geregistreerd was als ongewenst persoon. Die kwam er niet in. „Dat was een heel andere situatie”, zegt Wildeman. Deze Mohamed Hoblos was op rondreis en kwam „min of meer toevallig” in beeld bij de Dawah Groep. Niemand wilde een herhaling, zegt Wildeman. „Dit zijn gewoon drie goeie, interessante, grappige, retorisch sterke, positieve sprekers. Zelfs de politie zag geen probleem.”

Maar toen de Telegraaf eerder deze maand uitspraken boven water haalde, begon de politiek zich te roeren. Afgelopen woensdag werd aan de twee Britten en een Australiër de toegang tot Nederland ontzegd. Een dag later bleek dat het kabinet dit volgens de rechtbank niet genoeg had onderbouwd: de NCTV had niet vastgesteld dat zij extremisten zijn. Dat een Kamermeerderheid dit anders ziet, betekende voor de rechter niet dat ze daarmee een gevaar voor de openbare orde zijn. „Dat er nu jurisprudentie ligt, is ergens fijn”, zegt Wildeman. „Maar dit verhaal kent alleen maar verliezers.”

Wildeman noemt de opmerking van spreker Abr Bakur Zoud, dat een regenboogvlag ook een afbeelding van anuskanker zou moeten bevatten als waarschuwing, „onprettig”. „Maar is het grond om te zeggen dat iemand extremist is en een gevaar voor de openbare orde? Laat me niet lachen.”

Aan een picknicktafel naast de springkussens zit een IJsstelsteins gezin. De broers kennen de sprekers van sociale media, „ze zijn heel bekend” van Tiktok. Moeder en de oudste zoon, een twintiger met krullen en een bril, delen schoorvoetend hun gedachten. Hij wenst niemand kwaad toe, maar homoseksualiteit is iets voor achter de voordeur. Gevraagd naar zijn naam zegt zijn moeder: denk daar even over na. „Sorry, ik moet naar haar luisteren. Zoals wij zeggen: het paradijs ligt onder de voeten van je moeder. Misschien zie ik je na afloop.”

Niemand noemt de publicaties en het politieke oproer een verrassing. „Wel heel jammer”, zegt Mohamed Akkouh van Moslimjongeren Almere, ook betrokken bij de Ramadan Expo. Zijn stichting houdt lezingen en discussieavonden voor jongeren. Hij constateert „een wedloop op rechts wie het hardst kan schoppen tegen de heiligdommen van de islam. En je slaat je als land zo op de borst over universele waarden en het vrije woord. Dat blijkt dan toch vooral in theorie.” Op de inhoud van gewraakte uitspraken gaat hij niet in. „Dat is aan de sprekers.” Akkouh houdt de eerste lezing van de avond. „Als wij niet veranderen tijdens de Ramadan”, doceert hij zijn gehoor, „wanneer wel?”

‘Peepshows’

Na het avondgebed volgt Hijabs tirade. Alleen hij heeft zijn betoog toegesneden op de actualiteit. Hij laakt de „dubbele standaard” in het weren van conservatieve denkbeelden in het geloof. „Dit proberen ze niet bij een Jood.” Hij fulmineert over de Nederlandse wetgeving rond abortus, euthanasie en noemt gelegaliseerde prostitutie „de vleselijk lusten”. „Er zijn zelfs peepshows”, op de Wallen in Amsterdam. Gegniffel in de zaal. „Heb ik me laten vertellen, ik heb het natuurlijk niet zelf gezien. Maar niemand grijpt in. Het wordt zelfs aangemoedigd.” Aan het eind van zijn donderpreek roept hij de advocaten op het podium die met succes de zaak tegen de minister voerden. Onder luid applaus.

Ingetogener spreekt de Australiër Abu Bakr Zoud, over de lijdzaamheid van de profeet. „Die moeten wij ook toepassen in ons dagelijks leven. Dat spreekt mij wel aan”, zegt Kübra Çelik uit Roosendaal, als ze uit de vrouwenhal is gelopen voor een frisse neus. Ze vertelt dat ze in december de verkorte pelgrimstocht heeft gedaan en nu onder een „post-oemrah-depressie” gebukt gaat. „Dat je moeite hebt weer in het dagelijkse leven je draai te vinden. Ik werk in de zorg, met spoeddiensten, dus ik kan niet zoveel bezig zijn met mijn geloof als ik zou willen.” Hier, op de Ramadanexpo, „laad ik mijn spirituele accu weer op”, zegt ze. „Zo’n avond zuivert.”

Om tien uur ’s avonds spreekt Ali Hammuda, die in opspraak kwam door desinformatie over de Hamas-aanslagen van 7 oktober. „Maak ruimte voor een ander, dan maakt Allah ruimte voor jou”, herhaalt hij keer op keer in een betoog over de gelukzaligheid van altruïsme. Zijn kinderen, vertelt hij, mogen de helft van hun geld uitgeven, moeten 30 procent sparen en de overige 20 procent weggeven aan anderen. Toen ze de reactie zagen van kinderen die dankzij hen cadeaus kregen, „konden ze de blijdschap die ze voelden amper verwerken”, zegt Ali Hammuda. Ze wilden 30 procent geven.

Zo worden de ongeveer drieduizend toehoorders toegesproken, verdeeld over twee zalen. De IJsselsteinse jongeman luistert met zijn broers in de steeds leger wordende hal tot het einde. „Ze hebben allemaal hun eigen stijl, maar spreken allemaal de waarheid”, zegt hij over de sprekers. Zijn moeder belt: tijd om te gaan. „Wat ga je schrijven?” wil hij weten. „Want wat ik ervan meeneem is hoe je geluk kan vinden en tevredenheid in het helpen van anderen.”