Geschrokken van de toespraak van de Amerikaanse vicepresident JD Vance in München? En van een week waarin president Donald Trump de ene na de andere concessie aan het Kremlin deed om de oorlog in Oekraïne te beëindigen en duidelijk maakte dat Europa niet welkom is aan de onderhandelingstafel?
Bereid je dan maar voor, zegt Bruno Maçaes. De verhouding tussen Europa en Amerika zal niet meer worden zoals die was: het continent zal moeten wennen aan een aardverschuiving die veel groter is dan de verkiezing van Trump, zegt de oud-minister Europese Zaken in Portugal, adviseur en auteur van onder meer Dawn of Eurasia (2018). Deze maand verscheen zijn nieuwste boek, World Builders, Technology and the New Geopolitics.
In 2018 waarschuwde Maçaes al dat de Europeanen niet klaar waren om te denken in de geopolitieke taal van macht, invloedssferen en autonomie. De schokgolf die de afgelopen week door Europa ging, laat zien dat dat nu meer doordringt, zegt hij. Eigenlijk is de schok bij velen nog niet groot genoeg.
Waarom zouden we zo geschokt moeten zijn?
„Veel Europeanen plaatsen de VS op een voetstuk. Het ergste dat ze zich konden voorstellen was dat Amerikanen ze in de steek zouden laten. Nu blijkt dat Europa niet alleen rekening moet houden met een Amerika dat afzijdig en isolationistisch is, maar ook met een Amerika dat ronduit vijandig is. Dat Amerika bestaat: je kunt geen andere conclusie trekken na de toespraak van Vance.”
Wat zegt het dat de schokkendste toespraak van Vance kwam, en niet van Trump?
„Ik merk nog bij veel Europeanen dat ze de acties van de Amerikaanse regering nuanceren door te zeggen: Trump heeft dit gezegd, Trump heeft dat gedaan. Alsof Trump niet de VS vertegenwoordigt. Misschien dat je dat in 2016 nog kon zeggen, maar niet nadat hij voor de tweede keer is verkozen, met een meerderheid van de stemmen bovendien. De economische elite staat achter hem, er is een intellectuele beweging waar hij deel van is.
„Dus nee, dit is niet alleen Trump. We moeten erkennen dat dit is wat de VS nu zijn. Wie dat ontkent, klinkt in mijn oren als de communisten van weleer die bij iedere kritiek op de Sovjet-Unie riepen: ja, maar dat was niet het échte communisme.”
Waarom hakt Trump, nee, de VS, nu zo hard in op Oekraïne en Europa?
„Ik hoor twee redenen. De eerste is dat Trump erop uit is om de alliantie tussen China en Rusland te breken, om China beter aan te pakken. Mijn eigen verklaring is een andere. Ik denk dat het Amerika niet om Rusland gaat, maar om Europa. Rechts Amerika en Rusland delen het gevoel dat Europa arrogant is en zich een veel grotere rol aanmeet dan het op basis van zijn daadwerkelijke macht verdient.
„Wat we zien is een doelbewuste vernedering van de Europeanen. Laat hen de instabiliteit maar oplossen, laat hen de rekening maar betalen. De toespraak van Vance en het nieuwe Oekraïne-beleid zijn allebei een uiting van eurofobie, het gevoel dat Europa niet zo’n grote broek moet aantrekken.”
Waar komt die eurofobie vandaan?
„Een paar jaar geleden begon het me op te vallen tijdens gesprekken met conservatieve mensen in Washington en Silicon Valley. In de grapjes die ze maakten, hun snedige opmerkingen, over luie en verwende Europeanen, intussen volledig afhankelijk van de VS. Ze zien Europa als een vervelend kind.
„Ik vond het eerst wel vermakelijk, soms kon ik me in de kritiek zelfs vinden. Maar ik kwam er na enige tijd achter dat mensen dit helemaal niet voor de lol zeiden. Als iemand steeds dezelfde grapjes maakt, weet je dat het een obsessie is geworden. Die obsessie, deze minachting, is nu tot in het Witte Huis doorgedrongen.
„En dan is Trump nog een van de mildere eurofoben, naast mensen als Musk en Vance. Bedenk: eerst hadden we een president Trump zonder ideologie. Nu hebben we Trump mét ideologie. En het zal niet lang duren voordat we de ideologie hebben, zonder Trump.”
‘De toespraak van Vance en het nieuwe Oekraïne-beleid zijn allebei een uiting van eurofobie, het gevoel dat Europa niet zo’n grote broek moet aantrekken.’
In 2018, in The Dawn of Eurasia, vroeg u zich af waar de Europese strategie bleef voor het nieuwe tijdperk. Heeft u die al gevonden?
„Er kan geen sprake van zo’n strategie zijn zolang Europeanen vasthouden aan de mythe dat de VS altijd het beste met ons voor hebben. Als Europa zichzelf iets kwalijk kan nemen, is het dat het de Amerikaanse grootheidswaan mede heeft aangewakkerd. Ik sprak politici in Europa die stelden dat de VS beter wisten wat goed voor Europa was dan de Europeanen zelf. Dat straalt op de VS af. Als de mensen om je heen zich voortdurend kruiperig opstellen, ga je jezelf uiteindelijk ook overschatten.”
Is dat wat we nu zien? We zien al regeringsleiders die voorstellen om meer wapens en gas uit de VS te kopen, om Trump te vriend te houden.
„Nu we weten wat de VS met Oekraïne van plan zijn, kun je niet meer serieus volhouden dat je Trump met wat kleine cadeautjes voor je kunt winnen. De provocaties nemen toe. Als hij voorstelt om 5 procent van het bbp uit te geven aan defensie, is dat meer dan de VS zelf uitgeven. Dat geld zal ook nog eens grotendeels naar Amerikaanse defensiebedrijven gaan. Je kunt dat allemaal accepteren, als een soort onderdanige kolonie. Of je kiest ervoor autonoom en soeverein te worden.”
Een autonoom en soeverein Europa, wat betekent dat?
„De EU is protectionistisch richting India en China, maar nooit richting de VS. We beschermen de auto-industrie tegen Chinese elektrische auto’s, maar doen niks tegen de Amerikaanse overname van de interneteconomie. Waarom hebben we in vredesnaam besloten dat het prima was dat al die bedrijven uit de VS komen? Zelfs India heeft, onder moeilijke omstandigheden, geprobeerd iets van soevereiniteit te creëren. Europa niet.”
Dat klinkt mooi, maar is het daar in de praktijk niet veel te laat voor?
„Nee, nee, absoluut niet. Je bent misschien te laat om een rivaal voor Facebook op te zetten, maar Facebook is alweer gedateerd. Kijk naar kunstmatige intelligentie, dat staat nog in de kinderschoenen. Leg beperkingen op aan Amerikaanse bedrijven en investeer in Europees kapitaal en kennis in het bouwen van alternatieven. Als Trump ons iets gaat brengen, is het wel dat dit besef sneller tot Europa gaat doordringen.”
Lees ook
‘Niet de toespraak van Vance was gevaarlijk, maar de Europese reacties erop’
