Canadese vrees wordt werklijkheid: Trump stelt forse importheffingen in

Posted on February 1, 2025 by admin

Voor de topvrouw van Linamar, een Canadese producent van onder meer auto-onderdelen, is er geen twijfel: een importheffing van 25 procent van de Verenigde Staten op Canadese goederen zal de Noord-Amerikaanse auto-industrie „op de knieën dwingen”. Dat zei Linda Hasenfratz afgelopen week tijdens een persconferentie in Guelph, Ontario.

Hasenfratz verwoordde een consensus onder Canadese zakenlieden, economen en politici: de economische gevolgen van de heffingen die de Amerikaanse president Donald Trump instelt op goederen uit buurlanden Canada en Mexico zullen ingrijpend zijn. „Verwoestend”, zei Doug Ford, premier van de provincie Ontario, met zijn omvangrijke auto-industrie, afgelopen week.

Deze zaterdag wordt hun vrees werkelijkheid. Na wekenlange dreigementen bevestigde Trump vrijdag dat hij heffingen van 25 procent instelt op importen van goederen uit de twee grootste handelspartners van de VS. Daarmee schuift Trump decennialange vrijhandel in Noord-Amerika – waarmee in 2023 ruim 1.900 miljard dollar was gemoeid – zonder pardon opzij.

„We moeten dit echt doen, want we hebben grote handelstekorten met deze landen”, zei Trump donderdag in het Witte Huis. „Deze heffingen gaan na verloop van tijd mogelijk omhoog.” Voor olie en gas gaan heffingen rond 18 februari in, mogelijk op een lager niveau. Op Chinese importen wordt een heffing van 10 procent ingesteld.

Trumps eerste kanonschot in een handelsoorlog met de buurlanden kan volgens economen inflatie aanwakkeren, banen kosten en diverse cruciale sectoren in Noord-Amerika ontwrichten, waaronder energie, hout, landbouw en de auto-industrie. Volgens een onderzoek van het Peterson Institute for International Economics, een denktank in Washington, zullen de heffingen „alle betrokken landen schaden, inclusief de VS”.

Mokerslag

Vooral voor Canada en Mexico dreigt een economische mokerslag. Handel met de VS is voor beide landen de hoeksteen van de economie. Zo levert Canada 78 procent van zijn exporten aan de zuiderburen. In 2023 ging het daarbij om 418 miljard dollar. Het land is de grootste afnemer van Amerikaanse importen, ter waarde van 354 miljard in 2023. Als diensten worden meegerekend, bedroeg hun totale handel 923 miljard.

De heffingen zullen in Canada, de negende economie ter wereld, naar verwachting een recessie veroorzaken. De economische groei zal er dit jaar mogelijk 2 à 2,5 procentpunt lager uitvallen. De werkloosheid kan oplopen van 6,7 procent tot 7,5 à 8 procent. Een miljoen banen lopen gevaar. De Canadese dollar zal verder dalen, waardoor importen duurder worden. „De gevolgen zullen hevig zijn”, zegt Carlo Dade, econoom bij de Canada West Foundation, een denktank in Calgary, telefonisch.

Maar ook de VS zullen pijn lijden. In tegenstelling tot wat Trump suggereert, worden de heffingen niet door de buurlanden betaald, maar door Amerikaanse importeurs. Die berekenen hogere prijzen door aan hun klanten, wat zal leiden tot inflatie. Trump beloofde tijdens de verkiezingscampagne juist om die te bestrijden. „De ironie is dat ze zichzelf in de voet schieten door Amerikaanse bedrijven meer te laten betalen voor Canadese bestanddelen van hun producten”, aldus econoom Jim Stanford tegen omroep CBC .

‘Domste handelsoorlog in de geschiedenis’

De Amerikaanse krant The Wall Street Journal spreekt om die reden in een commentaar van „de domste handelsoorlog in de geschiedenis”. Trumps economische aanval op „die beruchte Amerikaanse tegenstanders… Mexico en Canada”, schrijft de krant spottend, „slaat nergens op”.

Waarom zet Trump toch door? Zijn redenen variëren al weken. Aanvankelijk dreigde hij met heffingen als de buurlanden niet meer zouden doen om de instroom van migranten en drugs als fentanyl naar de VS te bestrijden. Later kwamen daar handelsgrieven bij – vooral tekorten op de handelsbalans. Ook kan een voorgenomen herziening van het Noord-Amerikaanse vrijhandelsverdrag USMCA meespelen. Dat verdrag, de opvolger van het NAFTA-akkoord uit 1994, werd tijdens Trumps eerste termijn gesloten en zou in 2026 worden heronderhandeld.

De eerste motivatie leidde tot verbazing in Canada: minder dan 1 procent van illegale immigranten en fentanyl in de VS kwam vorig jaar binnen via de noordgrens. De regering van premier Justin Trudeau zegde niettemin in december een pakket maatregelen ter waarde van 1,3 miljard Canadese dollar (ongeveer 864 miljoen euro) toe om bewaking van die duizenden kilometers lange grens te versterken.

‘Burgers verrijken’

Sinds zijn beëdiging richt Trump zijn pijlen ook direct op de Amerikaanse handelsrelatie met de noorderburen. Hij stelt dat de VS Canada voor 200 tot 250 miljard dollar per jaar „subsidiëren”, een ongefundeerd cijfer waarmee hij doelt op een Amerikaans tekort op de handelsbalans met Canada. Zoals hij in zijn inauguratierede zei, wil hij juist andere landen „belasten en tarieven opleggen om onze burgers te verrijken”.

In werkelijkheid is de Amerikaanse handelsrelatie met Canada één van de meest gebalanceerde die de VS hebben. Het handelstekort bedroeg in 2023 64 miljard dollar, voornamelijk als gevolg van Canadese olieleveranties. Als energie buiten beschouwing wordt gelaten, hebben de Amerikanen een handelsoverschot. Canada benadrukt dat beide landen belang hebben bij hun nauwe economische banden. Volgens Trudeau, die heeft aangekondigd dat Canada „krachtige maar redelijke” tegenmaatregelen zal nemen, hebben de heffingen „desastreuze gevolgen”, ook voor de VS.

Het laat Trump koud. „We hebben ze niet nodig om onze auto’s te maken”, zei Trump vorige week over Canada tijdens een videotoespraak op het World Economic Forum in Davos, doelend op de geïntegreerde auto-industrie. „We hebben hun hout niet nodig, omdat we onze eigen bossen hebben. We hebben hun olie en gas niet nodig, want daar hebben we meer van dan wie ook.”

Economen betwisten dat. Canada is de grootste buitenlandse leverancier van energie aan de VS. De VS gebruikten in 2023 ruim 20 miljoen vaten olie per dag en produceerden er bijna 13 miljoen. De rest werd ingevoerd, voor meer dan de helft uit Canada. In 2023 leverde Canada voor 165 miljard dollar aan olie, vooral uit de teerzanden van Alberta – een zware ruwe olie die geschikt is voor meerdere Amerikaanse raffinaderijen. De schalie-olie die de VS zelf aanboren kan die toevoer niet zomaar vervangen.

Bovendien herbergt Canada een aanzienlijk deel van de geïntegreerde Noord-Amerikaanse auto-industrie. Sinds het zogeheten ‘Autopact’ uit 1965 worden auto’s en onderdelen aan beide kanten van de grens in samenwerking geproduceerd. Daarbij steken onderdelen, halffabrikaten en eindproducten soms tot acht keer de grens over.

Enorme investeringen

Howard Lutnick, Trumps beoogde minister van Handel, zei woensdag in de Senaat dat hij wil dat autofabrieken in Canada en Mexico „terugkeren” naar de VS. Dat zou kapitaalinvesteringen van tientallen miljarden dollars vergen van de autoproducenten. En dat zou de prijs van voertuigen opdrijven.

Linda Hasenfratz, topvrouw van de onderdelenproducent Linamar, denkt niet dat de automakers dat zien zitten. Zij zullen zich tegen de importheffingen verzetten, voorspelt zij. „Dit komt aan op de autofabrikanten. Zij zijn degenen die deze kosten moeten ophoesten. Dat kunnen ze zich niet veroorloven.”

Daarnaast is Canada een cruciale leverancier van staal en aluminium, alsmede grondstoffen, waaronder uranium en nikkel. Ook is het de belangrijkste bron van ‘potash’ (kaliumhoudende mineralen), een onmisbaar bestanddeel van kunstmest die Amerikaanse boeren nodig hebben voor voedselproductie, en kritieke mineralen als germanium. Bovendien levert Canada voor miljarden dollars aan hout voor de bouw.

Waarom begint Trump een handelsconflict met een loyale bondgenoot en de grootste afnemer van Amerikaanse goederen? Volgens econoom Dade wil hij van Canada een voorbeeld maken voor grotere tegenstanders. Dade verwijst naar het Chinese gezegde ‘De kip doden om de aap bang te maken’. „Trump is bereid om importheffingen in te stellen tegen ons, ook al brengt dat de Amerikaanse economie schade toe. Als hij bij het volgende land aanklopt, heeft hij al laten zien dat hij bereid is pijn te incasseren.”

‘Schandpaaltactiek’ als opsporingsmethode na kunstroof niet verboden, wel uitzonderlijk

admin
February 1, 2025
0

Het werd „ternauwernood” voorkomen, zegt advocaat Willem Jebbink. Het Openbaar Ministerie dreigde in 2023 een foto publiek te maken om tips te vragen die konden leiden tot de aanhouding van een demonstrant die bij acties van Extinction Rebellion een hek openknipte bij Eindhoven Airport. „Het ging om een minderjarige vrouw”, zegt Jebbink.

De demonstrant kreeg een week bedenktijd van justitie. Mocht ze zich niet melden dan zou haar afbeelding spoedig op een opsporingsaffiche pronken. „We hebben de messen geslepen om via een kort geding publicatie te verhinderen maar de demonstrant besloot alsnog haar identiteit bekend te maken bij de politie”, vertelt Jebbink.

De ervaren strafpleiter zegt de indruk te hebben dat justitie „steeds lichtvaardiger” foto’s van verdachten publiceert. „Elke inbreuk op de privacy die ten dienste staat van de opsporing lijkt tegenwoordig wel geoorloofd.” Advocaten omschrijven de methode om met het oog op de opsporing foto’s van verdachten te publiceren als een soort schandpaal-tactiek. „Het lijkt op afdreiging”, zegt advocaat Richard Korver.

‘Onschuldpresumptie’

Korver keurt dit handelen af. „Hebben die twee mannen de kunstroof bekend? We hebben toch in Nederland de onschuldpresumptie? Alleen een rechter kan de verdachten schuldig verklaren.” Door het prijs geven van hun identiteit, zijn ze nu al definitief schurken geworden. Jebbink vindt het ook een onzinnige tactiek „om bij deze verdachten de duimschroeven aan te draaien” omdat een grote kunstschat is gestolen. „Alsof de koper van de helm nu door de publiciteit de verkoper herkent en met die informatie naar de politie stapt? Dit is pure bestraffing van verdachten.”

Het moet wel dringend noodzakelijk zijn voor de opsporing, er moet ook toestemming zijn van de hoofdofficier van justitie

Ernst Pols
officier van justitie, Rotterdam

Officier van justitie Ernst Pols uit Rotterdam, al vijftien jaar portefeuillehouder opsporingsberichtgeving bij het OM, noemt het besluit om de identiteit van reeds aangehouden verdachten bekend te maken „een uitzonderlijke maatregel”. De aanklager wijst er evenwel op dat sinds 2017 in de zogeheten ‘Aanwijzing opsporingsberichtgeving’ deze methode expliciet wordt toegestaan.

„Het moet wel dringend noodzakelijk zijn voor de opsporing”, zegt Pols. „Er moet sprake zijn van een stevige verdenking voor een strafbaar feit waar een strafmaximum van ten minste 8 jaar gevangenisstraf op staat. Er moet ook toestemming zijn van de hoofdofficier van justitie.” Pols noemt de huidige zaak ook een zeer ernstig misdrijf. „De Roemenen vergelijken het niet voor niets met het stelen van de Nachtwacht. Wij willen een volledige tijdlijn maken: stap voor stap in kaart brengen waar de verdachten na de roof zijn geweest.”

Niet de eerste keer

Het Openbaar Ministerie wijst erop dat het niet de eerste keer is dat gekozen is voor het verspreiden van de naam en foto’s van een al opgepakte verdachte. In 2010 verspreidde het OM de foto en naam van de 27-jarige Robert M. Hij werd ervan verdacht tientallen vaak zeer jonge kinderen seksueel te hebben misbruikt op kinderdagverblijven in Amsterdam. Door de publiciteit hoopte de politie ouders van mogelijk misbruikte kinderen te waarschuwen en nieuwe informatie te verzamelen.

Het OM probeert volgens hem wel met mate om te gaan met het publiceren van foto’s. Opnames van voortvluchtige voetbalhooligans, die betrapt zijn op vernielingen of wanordelijkheden, worden meestal in eerste instantie geblurd getoond. Als ze zich dan na enige tijd nog niet melden, volgt alsnog volledige openbaarmaking.

Waar eindigt het als we deze tactiek ook gebruiken bij het ontvreemden van goederen?

Richard Korver
advocaat

Advocaat Korver waarschuwt ervoor de publiciteit „te makkelijk” te gebruiken als opsporingsmethode. In het geval van kinderen die misbruikt worden of bijvoorbeeld in een speurtocht naar een terrorist die met een bom onderweg is, kan hij begrip hebben voor deze opsporingsberichtgeving. „Maar waar eindigt het als we deze tactiek ook gebruiken bij het ontvreemden van goederen?” De raadsman noemt het opvallend dat in het geval van de kunstroof veel media niet de opsporingsinformatie van de politie hebben verspreid. „Daar willen ze niet lichtvaardig aan meewerken.”

Officier van justitie Pols zegt dat de opsporingsberichtgeving in het algemeen zeer succesvol is. Het uitloven van beloningen voor een ‘gouden tip’ noemt hij zelfs relatief gezien een van de goedkoopste opsporingsmethodes. Het vooruitzicht van een beloning genereert aandacht en veel tips terwijl er meestal niets hoeft te worden uitgekeerd. „Er is meestal geen beslissende tip en pas in combinatie met klassiek recherchewerk worden misdrijven uiteindelijk doorgaans opgelost.”

Het televisieprogramma Opsporing Verzocht, waar de politie met hulp van kijkers criminelen hoopt op te sporen, is volgens Pols behoorlijk succesvol. Al dalen de kijkcijfers. „Politie-informatie wordt tegenwoordig veel sneller via sociale media verspreid. En gelukkig zijn de meeste mensen nog steeds bereid om belangeloos tips te verstrekken.”

Rechter zet wederom streep door ‘Albanië-deal’: Italië moet migranten terughalen

admin
February 1, 2025
0

Voor de derde keer in korte tijd is het de Italiaanse regering niet gelukt om de beoogde migratieplannen uit te voeren. De rechtbank zette deze week wederom een streep door de uitwerking van de zogenoemde Albanië-deal.

Hoewel de migranten al waren aangekomen in Albanië, blijkt die gang van zaken juridisch niet stand te houden. Daarom moest de Italiaanse kustwacht zaterdag terug naar Albanië om de groep van 43 migranten, afkomstig uit Bangladesh, Egypte, Ivoorkust en Gambia, op te halen.

De huidige discussie draait rond de vraag of dit veilige landen zijn. Immers, alleen in specifieke gevallen mogen asielzoekers voor een korte periode worden vastgehouden, op voorwaarde dat zij uit veilige landen komen. Hun detentie moet wel door een rechtbank worden bekrachtigd, en dat heeft een rechtbank in Rome voor de derde keer dus niet willen doen.

De migranten in kwestie behoorden tot de groep van 49 asielzoekers die dinsdag op Albanees grondgebied arriveerden. Nog diezelfde dag keerde vijf migranten terug naar Italië, omdat ze minderjarig of kwetsbaar waren.

De Italiaanse regering sloot eerder een akkoord met Albanië, waarbij de opvang en de asielprocedure worden uitbesteed aan een ‘derde land’, buiten de Europese Unie, om daar door de Italiaanse autoriteiten te worden afgehandeld, moest het paradepaardje worden van de Italiaanse radicaal-rechtse premier Giorgia Meloni.

De migratiedeal heeft als doel om niet-kwetsbare migranten met in principe weinig kans op bescherming over te brengen naar een derde, niet EU-lidstaat als Albanië, waar hun asielprocedure versneld wordt behandeld. De bedoeling is hen weer even snel te repatriëren.

Maar het vastzetten van migranten buiten de Europese Unie kan alleen met toestemming van de rechter, zo bleek uit een eerder vonnis over deze deal. Zonder juridische grond voor het versneld uit- en vastzetten van de migranten, moet de Italiaanse kustwacht hen weer terug halen. De rechtbank floot de Italiaanse regering dus opnieuw terug en legt de zaak nu voor aan het Europese Hof van Justitie. Die oordeelt op 25 februari welke landen specifiek als veilig kunnen worden beschouwd.

Verzuurde relatie

De Italiaanse regering beschouwt de uitspraken over de Albanië-deal als politieke tegenwerking. Ze spreekt van een ‘politiek gebruik van justitie’. Dit gooit nog extra olie op het vuur van de al flink verzuurde relatie tussen de Italiaanse politiek en de magistratuur.

Binnen de rechtse meerderheid is het ongenoegen ook zeer groot over het strafonderzoek dat vorige week tegen premier Meloni en drie regeringsleden is geopend, wegens de snelle repatriëring van de door het Internationaal Strafhof gezochte Libische oorlogsmisdadiger Osama Almasri Njeem. De Italiaanse politie had de man op 19 januari in Turijn gearresteerd, maar amper twee dagen later besloot de Italiaanse regering hem naar Libië te repatriëren.

Het Internationaal Strafhof vraagt dringend uitleg van Rome over deze zaak, en ook in Italië zelf kreeg de zaak een staartje, in de vorm van een klacht en een strafonderzoek dat daarop volgde. Die stap beschouwt de Italiaanse regering dan weer als een wraakmaatregel van Italiaanse ‘linkse’ magistraten. Die zouden zich hebben willen wreken wegens een op til zijnde, en vergaande hervorming van justitie.

Popgroep Son Mieux werkt zichzelf tegen in Ziggo Dome

admin
February 1, 2025
0

Waar lag het aan? Niet aan de muzikanten, die hun partijen met verve speelden. Niet aan de overtuigingsdrang van zanger Camil Meiresonne en niet aan de afgewogen opstelling en belichting waardoor een mooi schaduwpatroon ontstond. Toch werd het debuut van het Haagse Son Mieux in Ziggo Dome, Amsterdam, op vrijdagavond, niet de triomf die mogelijk leek.

Het populaire Son Mieux speelt op vele festivals en in concertzalen, en ook door heel Europa. Hun nummers, die vaak neigen naar discopop, zijn stuwend, hebben een weelderige klank en kregen een hoogwaardige constructie, met uitstapjes naar saxofoon- of percussie-solo’s. Van Son Mieux is bekend dat ze hun grote concerten, zoals in Afas Live, Amsterdam, in 2023, zorgvuldig vormgeven. In Afas was ‘kleur’ de inspiratie, een verwijzing naar hun doorbraakhit ‘Multicolor’ (2022), en werd de discosfeer onderstreept met glitter en glamour.

Nu, bij de eerste avond van twee uitverkochte concerten in Ziggo Dome, waren de muzikanten goeddeels in het zwart gekleed en was het podium vaak donker. Het optreden opende met het a capella ‘Will pt.1’ terwijl de bandleden langzaam zichtbaar werden, breed opgesteld op het toneel. De schemer was mooi geheimzinnig. Daarna was de presentatie een tijdlang statisch. De muzikanten speelden geconcentreerd, Meiresonne bleef op zijn plaats, en zelfs het wervelende ‘1992’ kreeg weinig elan. Pas toen Meiresonne zich tijdens ‘Nothing’ waagde tot halverwege de grote Y-vormige catwalk die vanaf het podium de zaal insteekt, ontstond er dynamiek.

‘Verdeeldheid’

Even later staat hij daar, in zijn eentje, gevangen in een lichtbundel, als op zijn eigen eiland. Tegen het publiek praat hij over ‘verdeeldheid’ en hoe muziek mensen kan samenbrengen. Het is een subtiel moment, en verrassend als vier strijkers naast hem opdoemen, en violiste Maud Akkermans bij ‘Heavy Water’ een mooie tegenpartij komt zingen.

Het concert is opgebouwd rond het inmiddels bekende repertoire van de eerste twee albums van de groep, en een reeks singles. De nieuwste twee singles, ‘Have a Little Faith’ en ‘Free for Another Day’, klinken bedaard en breken zo met de eerdere stijl.

Al wordt het publiek steeds uitbundiger, de band heeft gekozen voor soberheid en ernst, die maar met moeite worden afgeschud. Het nieuwe ‘Have a Little Faith’ biedt een mooie instrumentatie van verweven gitaargetokkel maar de melodie is vlak. Zo zwenkt Son Mieux op deze avond tussen de nieuwe, ingetogen stijl en de dansknallers die ze ook in het repertoire hebben. De band lijkt zichzelf tegen te houden.

Tot ver in het optreden is Meiresonne hard aan het werk om de zaal op te porren. Pas als een 12-koppig koor op het toneel verschijnt ter ondersteuning van het onweerstaanbaar opzwepende ‘This Is The Moment’, en ook het zittende publiek is opgestaan, bewegen zanger en muzikanten spontaan over het podium, waarbij gitarist Niels de Maa als een derwisj rondjes draait. Dan verspreiden de koorleden zich losjes over het podium, en doet Meiresonne wat hij even tevoren in een liedtekst beloofde: ‘I will dance like nobody’s watching’.