Bij de inname van de stad Goma in het oosten van Congo zijn deze week zevenhonderd mensen gedood, dat melden de Verenigde Naties vrijdag. Ook raakten 2.800 mensen gewond. De stad werd maandag ingenomen door rebellen van de gewapende militie M23, die gesteund wordt door buurland Rwanda en bezig is aan een snelle opmars in het oosten van Congo.
De VN waarschuwden eerder deze week al voor een humanitaire crisis in Goma. Volgens de VN zijn meer dan 700.000 mensen op de vlucht geslagen in de oostelijke regio Kivu. Ook liet Jens Laerke, voorzitter van de VN-vluchtelingenorganisatie, dinsdag weten berichten te hebben ontvangen van verkrachtingen en plunderingen door M23-militanten.
Ondanks de betrokkenheid van Rwanda bij het conflict blijft het stil vanuit de internationale gemeenschap. Dat leidde dinsdag tot het aanvallen van ambassades in de Congolese hoofdstad Kinshasa door woedende demonstranten. Daarbij was ook de Nederlandse ambassade doelwit.
Lees ook
Gedekt door slimme diplomatie kan Rwanda zijn agressieve gang gaan
Terwijl ik nog steeds keihard moet lachen om het geestige sekspoppenmondje van onze koningin die de seniele Trump perfect nadeed, lees ik dat de kakelverse bruid van de miljardair Bezos thuiskwam met maar 26 trouwjurken. Terwijl ze er in Venetië 27 bij zich had. Sommige mensen hebben ook altijd pech. De dame, die van de diefstal verdacht wordt, zat als enige verstekeling in de zwaar beveiligde kerk toen het intens gelukkige stel elkaar het meedogenloze ja-woord gaf. Een roomse priester heeft het setje namens God gezegend en misschien ook nog even lekker in de wierook gezet. Grensoverschrijdend? Vind ik wel. Jezus had ze in zijn tijd principieel de tempel uit geranseld.
Wel heerlijk nieuws zo’n partycrasher in die ongetwijfeld rijk versierde kerk. Misschien was ze wel een asielzoeker op de vlucht. Een eenzame vluchtelinge die veilig onderdak in een godshuis zocht. Omdat je daar niks te vrezen hebt van jagend rechts.
Mooi sprookje: een door bijna de hele wereld gehate gelukzoeker die op het huwelijksfeestje van een der rijkste bewoners van onze planeet terechtkomt. Dat had ze niet kunnen bedenken toen ze in haar rubberbootje een gruwelijke oorlog ontvluchtte.
Eén minpuntje: Jeff zijn feestje werd gesponsord. Het uitbundige weekend werd mede mogelijk gemaakt door Buienradar. En een chique trouwjurkenjojo. Toch een armoedig SBS-programma. Jammer.
Op het moment dat de zielsgelukkige mevrouw Bezos haar jurk zocht zuchtte ons land onder het Nationaal Hitteplan en was onze toekomstige premier Yesilgöz een beetje oververhit. Ik denk dat onze Dilan met haar man en haar trouwe viervoeter iets te lang had liggen smeren & keren op een of ander gloeiendheet strandbedje toen ze hoorde dat Douwe Bob had geweigerd om op een of ander Joods schnabbeltje aan de Amsterdamse Zuidas op te treden. Er lagen daar namelijk politiek geladen foldertjes die hem niet bevielen. Volgens Douwe waren over politieke en religieuze uitingen duidelijke afspraken gemaakt. Keppeltjes wel, foldertjes niet. Maar de organisatie van het kinderfeestje ontkent dat. Net zoals de zanger volgens hen na afloop niet geduwd is. Bob zegt dat dat wel gebeurd is. De naam ‘Douwe Bob’ is in dit geval dan wel weer grappig. Net zoals het geestig is dat de hond van Yesilgöz Moos heet. Maar dit terzijde.
Volgens de organisatie verdween Bob na afloop gewoon op zijn brommer naar zijn gezinnetje. Bob zegt dat het hier om een motor gaat. Imago-technisch gezien begrijp ik dat wel. Een man met zijn uitstraling zit niet op een of andere elektrieke snorfiets.
Maar terug naar die oliedomme tweet van die incompetente Dilan Yesilgöz, waarin ze een aantal zaken totaal door elkaar haalde. Of niet helemaal goed begrepen had. Dat kan in haar geval ook. Zij is toch ook dat tragische brekebeentje van die nareis-op-nareis-op-nareis-uitspraak waar achteraf niks van bleek te kloppen, maar waar wel een kabinet over struikelde?
Nu had ze iets te snel getweet. Voortaan eerst denken lieverd. Ook al is dat een klusje. Ze heeft inmiddels in een filmpje geprobeerd uit te leggen dat Douwe geen Jodenhater is. Aan alles zag je dat een paar oude liberalen aan haar hebben uitgelegd dat ze het recht moet zetten tegenover de ook niet al te slimme zanger, die door een vriend van mij steevast ‘De Kwelende Inktlap’ wordt genoemd. Het leek trouwens of Dilan het uitlegde aan haar hond, de partijherder die bij het laatste VVD-congres ook even op het podium verscheen. Alles is zo langzamerhand niveautje Sesamstraat en Jeugdjournaal.
Of ik bang ben voor de nieuwe, toch wel doodenge asielwetten? Ik word wat voorzichtiger met het uitdelen van mijn losse aalmoesjes aan daklozenkrantverkopers. Ik wil eerst weten of ze een verblijfsvergunning hebben. Anders neem ik ze mee naar de kerk. Daar zijn we allebei veilig.
Ik vrees dat ik door het huidige politieke afschrikbewind steeds vaker in de kerk kom. En als de pastoor op een dag aan mij vraagt of ik weer geloof, zal ik fluisteren: „Nee, ik wacht op Yolanthe of Sylvie die hier misschien gaan trouwen met een seniele miljardair!”
In de Amerikaanse staat Texas zijn zeker dertien mensen om het leven gekomen door overstromingen als gevolg van hevige regenval, melden lokale autoriteiten vrijdag. Ook worden er nog 23 meisjes vermist die op kamp waren langs de Guadalupe-rivier. Het waterpeil in die rivier steeg in de nacht van donderdag op vrijdag binnen 45 minuten met acht meter.
„Er worden op dit moment nog meerdere mensen vermist, maar we zijn hard aan het zoeken en daar gaan we mee door”, zei sheriff Larry. L. Leitha van Kerr County vrijdag op een persconferentie. „Dat gaat waarschijnlijk een kwestie van dagen worden.” Leitha verwacht dat het aantal dodelijke slachtoffers nog zal oplopen.
Vicegouverneur Dan Patrick van Texas zei op dezelfde persconferentie dat er in totaal zo’n vijfhonderd mensen aan het zoeken zijn en dat er ook veertien helikopters en twaalf drones zijn ingezet. Hij beloofde de families van de vermiste meisjes „dat ze alles doen wat menselijkerwijs mogelijk is om uw dochter te vinden.”
The National Weather Service had donderdagmiddag al wel gewaarschuwd voor mogelijke overstromingen, maar volgens de lokale autoriteiten ging alles zo onverwacht snel dat er niet op geanticipeerd kon worden.
Er wordt de komende 48 uur nog meer regen verwacht in het gebied en daarmee blijft er risico op nieuwe overstromingen.
De daders van de moord op vier Nederlandse IKON-journalisten in El Salvador in 1982 hebben een celstraf van dertig jaar gekregen. Begin juni waren ze al schuldig bevonden en leken ze aanvankelijk een straf van vijftien jaar te krijgen. Maar uit het definitieve schriftelijke vonnis blijkt dat die straffen hoger uitvallen.
De rechter legde de drie oud-militairen van 85, 91 en 93 jaar elk vijftien jaar per slachtoffer op. In totaal zou dat neerkomen op zestig jaar celstraf per dader, maar toen de moorden werden gepleegd in de jaren tachtig was de maximumstraf dertig jaar.
„Ik ben er wel stil van”, zegt Saskia ter Laag de zus van geluidsman Hans ter Laag, een van de IKON-journalisten vrijdagavond geëmotioneerd tegen NRC. „Het is gewoon heel onwerkelijk, ik word er eigenlijk verdrietig van.” De hoge celstraffen doen haar nog meer beseffen „hoe ernstig” het misdrijf eigenlijk was.
Burgeroorlog
De vier journalisten, Koop Koster, Joop Willemsen, Jan Kuiper en Hans ter Laag reisden in 1982 namens de voormalige omroep IKON naar El Salvador om daar verslag te doen van de toenmalige burgeroorlog. Op 17 maart liepen ze in een hinderlaag van het regeringsleger en werden ze doodgeschoten. Jarenlang maakte een amnestiewet het onmogelijk om de daders van de moorden, die wel al in de jaren negentig waren geïdentificeerd door een VN-waarheidscommissie, te vervolgen. In 2016 werd die wet ingetrokken en konden de nabestaanden een jaar later aangifte doen.
Na 43 jaar is er nu een definitief schriftelijk vonnis. „Ik merk wel dat er een last van mijn schouders is afgevallen”, zegt Saskia ter Laag, die ook een boek over de moorden heeft geschreven. Ondanks een zekere opluchting, betekent dit vonnis voor Ter Laag niet per se een afsluiting. „Wat is afsluiten? Mensen onderschatten dat vaak. De geschiedenis is nog steeds gebeurd. Het blijft wat het is, alleen is er nu wel gerechtigheid”, zegt ze.
De daders kunnen nog tot dinsdag in hoger beroep over de straf, niet over de schuldvraag. Ook kunnen de nabestaanden nog een civiele procedure beginnen. Ter Laag zelf heeft daar echter geen behoefte aan: „Dan ben je weer een paar jaar verder vrees ik”.
Hoop op persoonlijke excuses
Deel van de straf is ook dat de Salvadoraanse staat openlijk excuses aanbiedt aan de nabestaanden. Ter Laag hoopt dat de El Salvadoraanse president Nayib Bukele naar Nederland komt om persoonlijk zijn excuses aan te bieden, alhoewel ze weet dat dit onwaarschijnlijk is. „Ik zou het jammer vinden als hij het uit zou besteden”, zei ze. Ook een videoboodschap zou als „weinig moeite” voelen voor haar, zegt ze.
Het allerliefst komen de excuses voor Ter Laag niet van de president, maar van daders. Voor haar zouden die excuses van „de heren” nog belangrijker zijn dan de opgelegde celstraffen. „Ergens hoop je dat mensen tot inkeer komen, als iemand oprecht zijn excuses aanbiedt en het echt meent, denk ik dat dat veel meer uitwerking heeft voor beide partijen”.
Lees ook
De dood van vier IKON-journalisten houdt El Salvador bijna 45 jaar later nog bezig
