Het Israëlische leger heeft woensdagavond laten weten een lid van Islamitische Jihad te hebben gedood in de Gazastrook. Het is de eerste melding van een dodelijke aanval sinds het bestand tussen Israël en Hamas afgelopen zondagochtend in ging.
Volgens het leger identificeerden Israëlische militairen in het zuiden van Gaza „meerdere gewapende verdachten die een bedreiging vormden” en ondernamen ze actie „om de dreiging te verijdelen en de militant uit te schakelen”. Het leger zegt binnen de afspraken van het bestand te hebben gehandeld.
Het Palestijnse ministerie van Gezondheid bevestigt dat er een persoon is gedood en zegt dat er ook vier gewonden zijn gevallen.
Liveblog Het laatste nieuws
Internationale zorgen over huidige Israëlische aanvallen op bezette Westelijke Jordaanoever
Veganuary. Wie de term heeft bedacht zou voor straf een stapel beschuiten met pindakaas moeten eten. Niet dat ik iets heb tegen het idee om de hele maand januari plantaardig te eten, integendeel, maar wat een rotwoord om uit te spreken. Op de website van het Instituut voor de Nederlandse Taal las ik dat dat op z’n Engels moet, met de klemtoon op gan. Maar zelfs met die kennis krijg ik het nauwelijks fatsoenlijk uit mijn strot.
Met het concept zelf is, zoals gezegd, weinig mis. Sterker, sinds de Britse non-profitorganisatie – luisterend naar diezelfde onzalige naam – in 2014 werd opgericht heeft zij wereldwijd miljoenen mensen zover gekregen om eenendertig dagen lang dierlijke producten te laten staan. En getuige het vijfjarenplan dat op veganuary.com te vinden is, zijn de ambities voor de toekomst nog veel groter. In 2027 zouden wereldwijd minstens 33 miljoen mensen mee moeten doen. Dat zou dan onder andere 110 miljoen dierenlevens redden, 204 miljoen liter water besparen en een astronomisch aantal tonnen aan CO2-uitstoot schelen.
In het verlengde van deze op individuele consumenten gerichte campagne, heeft de organisatie naar eigen zeggen ook duizenden bedrijven zover gekregen te investeren in de ontwikkeling en/of promotie van plantaardige alternatieven. Voedselproducenten, fastfoodketens, supermarkten, steeds meer grote spelers haken aan. Iets dergelijks zien we op nationale schaal ook gebeuren tijdens de Week Zonder Vlees en Zuivel, die sinds 2018 elk jaar in maart wordt gehouden in Nederland. En hoewel ik me nog steeds een beetje erger aan het bombardement aan vegaburgeradvertenties waarmee zowel de Week zonder Vlees als Veganuary gepaard gaan, ben ik dit in de loop van de afgelopen jaren toch gaan zien als een positieve ontwikkeling.
Ja, in een ideale wereld zou elke veganist zich voeden met uitsluitend vers plantaardig voedsel en niet met fabrieksmatig in elkaar geknutseld nepvlees. Maar die ideale wereld bestaat niet. Veganisten, of ze dat nu voor een week zijn, voor een maand of voor altijd, zijn ook maar mensen met een druk leven en soms ook met gebrek de vaardigheid en/of de creativiteit om iets lekkers te maken van een prei, een wortel en een zak bonen. Ik heb dit al vaker geschreven, maar als het gaat over het plantificeren van ons eetpatroon – een transitie waar we hoe dan ook aan zullen moeten geloven – helpen alle kleine beetjes.
En dan nu mijn kleine beetje. Mijn bijdrage, op de valreep, aan het vermaledijde V-woord is een soep waar geen molecuultje dier aan te pas komt, die makkelijk is om te maken, voedzaam en gezond is en zo rijk van smaak dat geen enkele vleeseter erover kan gaan miepen. Het enige ingrediënt waarvoor u wellicht iets meer moeite moet doen, is zwarte knoflook, hoewel dit tegenwoordig ook wel bij goed gesorteerde supermarkten in het schap ligt. Zwarte knoflook dankt zijn naam en kleur aan de fermentatie die het heeft ondergaan. De teentjes kleuren door het fermentatieproces niet alleen zwart, maar worden ook zacht en kleverig en de scherpe knoflooksmaak maakt plaats voor complexe, zoete, rozijnachtige tonen. Wanneer je een paar van die teentjes verwarmt in olijfolie en die olie vervolgens zeeft, krijg je een fijne, subtiele smaakmaker om soepen (maar ook andere gerechten) mee af te maken.
Een aanzienlijk deel van de slachtoffers van de Toeslagenaffaire wordt niet goed geholpen. Daardoor kan volledig herstel van alle ouders nog vijftien tot twintig jaar duren. Ook voldoet de hersteloperatie niet aan de rechtstatelijke normen. Dat schrijft de ‘spoedadviescommissie hersteloperatie toeslagen’ donderdag in een rapport. De commissie die door voormalig CDA-Kamerlid Chris van Dam wordt geleid, acht stevig ingrijpen noodzakelijk.
Volgens de commissie zijn er meerdere knelpunten. Allereerst moet de overheid niet beloven dat de aangerichte schade volledig hersteld kan worden. De commissie adviseert de staat om te luisteren en het probleem te erkennen, de schade te compenseren en ondersteuning te bieden.
Lees ook
Wat is er aan de hand met de hersteloperatie Toeslagen?
De overheid beloofde „keer op keer” meer snelheid en kwam met nieuwe initiatieven, maar dit ging ten koste van de kwaliteit en de uitvoerbaarheid van de hersteloperatie, aldus de commissie. De dossiers zijn niet op orde, waardoor de bezwaarprocedures in de knel raakten. „We zien dat betrokken partijen te veel hun eigen wedstrijd spelen. Niemand heeft het volledige overzicht. Er is geen coach die boven de partijen staat […].”
Daarom adviseert de commissie onder meer om de hersteloperatie via de private Stichting (Gelijk)waardig Herstel te regelen volgens de ‘methode-Laurentien’. Deze methode komt neer op minder bureaucratie, gesprekken op basis van vertrouwen die worden afgesloten met een schikking met behulp van letselschade-experts en een finaal bedrag voor de gedupeerde. Slachtoffers die niet met de stichting willen werken, kunnen zich door een advocaat laten bijstaan en zelf de onderbouwing leveren voor de geleden schade.
DNA
Momenteel ruziën het ministerie van Financiën en Stichting (Gelijk)waardig Herstel over de uitvoering van de hersteloperatie. De overheid moet elke uitgekeerde euro verantwoorden, maar betrokkenen bij de methode-Laurentien verzetten zich tegen overheidscontrole van compensaties. Ook beschuldigden ambtenaren prinses Laurentien anoniem van grensoverschrijdend gedrag.
De commissie stelt dat ruimhartigheid niet in het DNA van de betrokken overheidsorganisaties zit. „Ouders hebben te maken met een overheid die hen steeds om bonnetjes vraagt en hen niet lijkt te vertrouwen.” Zo zouden ambtenaren bang zijn om slachtoffers te overcompenseren en kunnen overheidsmedewerkers niet altijd toezeggingen doen, tot frustratie van de slachtoffers.
Los van elkaar probeerden we het recept van Janneke Vreugdenhil voor Bánh Xèo al een keer. Met wisselend succes. Bij de één werden de pannekoekjes prachtig, bij de ander leek het bij het maken van het beslag al mis te gaan: het werd een klont meel die in de verste verte niet leek op flensjesbeslag. Enfin, dan nog maar eens samen proberen en wat kunnen we concluderen: er is rijstebloem voor het maken van pap die als rijstebloem wordt verkocht en er is pure rijstebloem (advies: ga naar een toko, niet naar de supermarkt). Dit keer werden ze perfect. We maakten alles volgens het recept: de vulling met de paddestoelen, de (superlekkere) dressing en we maakten het af met alle voorgestelde toppings. Heerlijk was het! Wat ons betreft: niks veranderen aan dit recept. Koop pure rijstebloem en volg alle stappen in het recept, dan kan het niet misgaan. Een soepel rood wijntje erbij smaakt prima.! Het is trouwens een recept voor vier personen, maar met gemak aten we ze samen op.
