Voor links is migratiebeperking geen taboe meer, Timmermans spreekt van ‘koerswijziging’

Posted on by admin

Minder migratie was lang een exclusieve wens van rechts, maar ook op links verschuift nu het denken. Zo schaarde GroenLinks-PvdA zich woensdag in een Kamerdebat achter de conclusies uit het rapport van de staatscommissie Demografische Ontwikkelingen 2050, die stelt dat „matiging van migratie noodzakelijk is” om de welvaart in Nederland op lange termijn te behouden. Voor GroenLinks-PvdA is migratiebeperking geen taboe meer, óók van asielmigratie niet, benadrukte partijleider Frans Timmermans, die sprak van een „koerswijziging”.

Volgens Timmermans had het rapport tot veel discussie in de fractie geleid. Sinds het verschijnen ervan begin vorig jaar heeft GroenLinks-PvdA er vier keer uitgebreid over gepraat. Met name asiel ligt in de fractie „extra gevoelig”, zei Timmermans. „Omdat de framing van rechts is dat alle problemen door asielzoekers komen, daar gaan we niet in mee. Maar dat mag niet tot de conclusie leiden dat er helemaal geen problemen rond asiel zijn. Ik ben trots dat de hele fractie nu dit hele rapport omarmt.”


Lees ook

Staatscommissie Demografie: beperken migratie nodig om welvaart te behouden

Een plek met tijdelijke woningen voor arbeidsmigranten in de Limburgse gemeente Horst.

Het ‘omarmen’ van het rapport houdt in dat ook GroenLinks-PvdA nu vindt dat de regering moet werken met ‘bandbreedtes’ wat betreft het aantal migranten dat per jaar naar Nederland kan komen. De commissie adviseert om per migratietype (asiel, arbeidsmigratie, studiemigratie) richtgetallen af te spreken, wat „de nodige richting en rust” in de politieke discussie kan brengen. De commissie adviseert te streven naar een Nederland met 19 à 20 miljoen inwoners in 2050, wat betekent dat het migratiesaldo fors lager zou moeten komen te liggen dan de afgelopen jaren.

Asielmigratie

Om dat te bereiken wil GroenLinks-PvdA – zoals ook al in het verkiezingsprogramma stond – vooral arbeidsmigratie beperken, met afstand de grootste groep. Timmermans bepleitte in het debat bijvoorbeeld een verbod op uitzendkrachten in de vleesverwerkende industrie, glas- en tuinbouw en distributiecentra. Zo worden arbeidsmigranten volgens Timmermans minder snel uitgebuit en wordt overlast beperkt. Deze politieke keuzes tussen sectoren maakt het huidige rechtse kabinet niet en zijn wel nodig, zei hij.

Duidelijke keuzes maakt GroenLinks-PvdA bij asiel nog altijd niet, was het verwijt van rechts. „Ik hoor die spannende koerswijziging nog niet”, zei VVD-Kamerlid Bente Becker plagerig. „Hij vindt dat het asielprobleem alleen in Europa moet worden opgelost”, was haar verwijt aan Timmermans, die in het debat zei dat hij „andere oplossingen heeft” dan de wetsvoorstellen die minister Marjolein Faber (PVV) voor het kerstreces naar de Kamer wil sturen.


Lees ook

De belangrijkste ‘asielnoodmaatregelen’ op een rij. Hoe nieuw én hoe haalbaar zijn ze?

Marjolein Faber, minister van Asiel en Migratie (PVV), voorafgaand aan de wekelijkse ministerraad op het Catshuis.

De maatregelen die het kabinet wil, zoals het afschaffen van de permanente verblijfsvergunning en het beperken van de rechtsbijstand, zijn volgens Timmermans vooral voorbeelden van „mensen pesten”. „De gedachte dat mensen niet meer naar Nederland komen als je ze het leven hier ellendig maakt, daar geloof ik gewoon niet in, nog los van dat het onmenselijke politiek is.”

Wat wil GroenLinks-PvdA dan wél doen om asiel te beperken? Timmermans hamerde vooral op het belang van Europese afspraken, zoals het versterken van de bewaking van de buitengrenzen en het sneller terugsturen van uitgeprocedeerde asielzoekers. Ook is GroenLinks-PvdA niet tegen migratiedeals met Afrikaanse landen, benadrukte Timmermans, hoewel hij de „verschrikkelijke” deal van de Europese Commissie met de Tunesische regering blijft afwijzen. „Mensen in de woestijn laten creperen daar moeten we niet aan meewerken.” Maar deals met landen als Marokko en Algerije, waarbij mensenrechten wel worden gerespecteerd, vindt hij te verdedigen.

Papieren tijger

Door de nieuwe opstelling van GroenLinks-PvdA ontstaat er in de Kamer een breder front dat beperking van migratie wil. Maar de politieke daadkracht blijft achter. Minister Faber moet nog met haar asielwetgeving komen, en het kabinet liet dinsdag in een Kamerbrief weten dat het „de opties voor het cijfermatig sturen op verschillende vormen van migratie” nog niet volledig in beeld heeft. Volgend jaar komen er nieuwe onderzoeken, het kabinet denkt aan een jaarlijkse monitor, volgens NSC-minister Eddy van Hijum een soort „stand van de demografie”.

Het leidde tot verzuchting in de Kamer. BBB-leider Caroline van der Plas vreest „een papieren tijger”. Maar volgens Van Hijum is het meer dan dat. „Voor het eerst zegt een kabinet dat er beleid ontwikkeld gaat worden op basis van inzichten in de demografische ontwikkeling.”


Lees ook

‘Nederland is al een van de kleinste en drukste landen, we kunnen zo niet doorgaan’

Drukte bij de pontjes in Amsterdam.

Related Posts

Zelfs voor latere Nobelprijswinnaars was licht een onbevattelijk verschijnsel

Wat is licht? Deze vraag stond centraal bij de ontwikkeling van de quantummechanica, de theorie die de natuurkunde een eeuw geleden op z’n kop zette en nog altijd volop in de belangstelling staat. Thomas de Padova hangt de geschiedenis van de geboorte van de quantummechanica daarom op aan deze schijnbaar simpele vraag.

In Een eeuw van licht lezen we hoe de hoofdpersonages Max Planck, Albert Einstein, Niels Bohr en Werner Heisenberg – later allemaal Nobelprijswinnaars – worstelen met deze vraag. Is licht een golfverschijnsel, zoals dan al decennia het heersende idee is? Of bestaat het uit een stroom van individuele pakketjes energie – de quanta – die je kunt beschrijven als deeltjes?

Tegenwoordig leren natuurkundestudenten dat licht zowel een golf als een deeltje is. Iets wat ook blijkt te gelden voor materiedeeltjes, zoals elektronen. Als u moeite hebt met dit duale karakter, dan bent u in goed gezelschap. Ook de hoofdpersonen verzetten zich tegen het idee dat licht iets anders kon zijn dan uitsluitend een golfverschijnsel.

De Duitse natuurkundige Planck, die de lichtdeeltjes (of lichtquanta) introduceerde en aan de wieg staat van de quantummechanica, noemde het een „puur formele aanname” die hij hoopte later „door een diepgaandere analyse” te kunnen elimineren. Pas na jaren van discussies, gevoed door experimenten, daalde het stof neer en kreeg de quantummechanica vorm.

Onrust in het interbellum

Dit kronkelige, chaotische pad beschrijft De Padova uitvoerig in Een eeuw van licht. Hij plaatst de natuurkundige ontwikkelingen daarbij ook in de historische context. Hoewel de Nederlandse titel spreekt van een eeuw, beslaat het boek ongeveer de jaren twintig van de vorige eeuw (1919 tot 1929). Hij maakt duidelijk hoe politieke en economische onrust in het interbellum zijn weerslag heeft op de hoofdrolspelers. Zo stuurt Bohr in 1920 na een bezoek aan Einstein in Duitsland onmiddellijk een hulppakket met onder meer boter.

Behalve de historische context zet De Padova ook de persoonlijkheden en de interacties tussen de natuurkundigen neer. Planck blijkt een bescheiden man die, naar eigen zeggen, „wars van avontuur” is. En Bohr en Einstein gingen in 1923 tijdens een tramrit zo op in hun gesprek dat ze tot twee keer toe hun halte misten.

Het boek doet denken aan Het tijdperk van onzekerheid van Tobias Hürter, dat in 2022 verscheen. Daarin kwamen deels dezelfde personages en ontwikkelingen voor, geschetst in hun tijd. Maar in tegenstelling tot Hürter schuwt De Padova de natuurkundige uitleg niet. Hij legt ideeën en experimenten helder uit, soms zelfs met een formule. Ook fictionaliseert hij de hoofdpersonen nauwelijks. Hij beperkt zich tot feiten uit aantekeningen, krantenartikelen, briefwisselingen en interviews.

De Padova heeft zich uitgebreid ingelezen en put uit veel bronnen. Daardoor leest het boek soms meer als feitelijke beschrijvingen dan persoonlijke ervaringen van de hoofdpersonages, maar door de prettige en levendige schrijfstijl stoort dat niet. Het is een fijne en gedetailleerde hervertelling van de geboorte van de quantummechania.


Politie pakt veertien mensen op die anderen via TikTok zouden aansporen om terroristische misdrijven te plegen

De politie heeft dinsdag veertien mensen opgepakt die anderen via TikTok zouden hebben opgeroepen om terroristische misdrijven te plegen. De verdachten zijn tussen de veertien en dertig jaar oud en werden aangehouden in onder meer Den Haag, Rotterdam en Amsterdam. Dat meldt het Openbaar Ministerie (OM).

Over een eventuele ideologische grondslag of mogelijke doelwitten is niets bekend. Ook is niet duidelijk of de verdachten elkaar kennen. Een woordvoerder van het OM wil tegen NRC niet verder in detail treden over de kwestie, omdat het onderzoek nog loopt en enkele verdachten minderjarig zijn.


Christie’s mocht concluderen dat schilderij geen Rembrandt was, zegt rechter

Ja, als een schilderij dat je hebt verkocht als ‘omgeving van Rembrandt’ voor miljoenen meer wordt doorverkocht als daadwerkelijke ‘Rembrandt’, dan is dat jammer. Maar de vrouw die dit overkwam, heeft géén recht op een schadevergoeding van veilinghuis Christie’s. Dat oordeelde de rechtbank te Amsterdam in een vonnis dat vorige week werd gepubliceerd.

De rechter spreekt zich niet uit over de vraag of het nu wel of geen Rembrandt is, maar concludeert: Christie’s heeft het onderzoek naar die vraag goed genoeg uitgevoerd. De voormalig eigenaresse hoopte op een schadevergoeding van 10 miljoen euro, die krijgt ze niet.

De vrouw had Aanbidding der koningen sinds 1984 in haar bezit, het was een cadeau van haar inmiddels overleden man, een Duitse kunsthandelaar. Hij kocht het werk destijds voor 35.000 gulden als schilderij uit de ‘kring’ van Rembrandt. Het is een klein werk, 24,5 centimeter bij 18,7, een in geel-bruintinten opgezette bijbelse scène met een naamplaatje van ‘Rembrandt Harmensz van Rijn’. Het werk is in een paar onderzoeken uit de jaren vijftig en zestig wel toegeschreven aan Rembrandt, en ook wel eens tentoongesteld als Rembrandt, in 1955 in Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam, in 1960 in het Centraal Museum in Utrecht, bijvoorbeeld. In andere onderzoeken is de toeschrijving weer ‘afgeschreven’.

Anderhalf jaar onderzoek

Christie’s oordeelde in 2021 na zo’n anderhalf jaar onderzoek op verzoek van de toenmalige eigenaresse dat het werk géén Rembrandt was. Het stuk werd ruim boven de vraagprijs van 10.000 euro verkocht, voor 860.000 euro. Het werk had „potentie”, aldus een kunsthandelaar die het verloor van de hoogste bieder.

De nieuwe eigenaar, kunsthandelaar Hazlitt, Gooden & Fox, vroeg veilinghuis Sotheby’s onderzoek te doen naar het werk. Dat bedrijf concludeerde: „De eigenschappen van dit schilderij verbinden het werk zo nauw aan Rembrandts artistieke persoonlijkheid, dat het onredelijk zou zijn om te denken dat iemand anders dit geschilderd heeft kunnen hebben.” Wél een Rembrandt, kortom.

Daarop gebeurde wat de voorgaande eigenaresse zo steekt: het kleine schilderij werd verkocht voor 12,8 miljoen euro. Door een ‘garant’, weliswaar. Dat is een partij die het veilinghuis belooft een werk te kopen voor een vastgesteld minimumbedrag, als dat verder door niemand geboden wordt.

Lees ook

Dit bericht uit 2023: ‘Aanbidding der Koningen’ nu wel als Rembrandt naar veiling – met duizend keer hogere richtprijs

De aanbidding der koningen - twee jaar terug in Amsterdam een anoniem schilderijtje, wordt in december in Londen geveild als een herontdekte Rembrandt.