Microsoft, de softwarereus die onder meer een groot belang heeft in OpenAI, maakte gisteren zijn kwartaalcijfers bekend: 65,6 miljard dollar omzet, nettowinst 24,7 miljard. Best goed, maar beleggers reageerden lauwtjes. Volgens de Wall Street Journal zijn ze teleurgesteld in Microsofts groeiverwachting. Het bedrijf kan niet snel genoeg datacenters bijbouwen om de (zelf gestarte) AI-hype bij te benen.
De Ierse datahandelaar Experian, fervent verzamelaar van kredietgegevens van miljoenen consumenten, heeft een forse boete gekregen van de Autoriteit Persoonsgegevens (AP). De privacywet zou niet toestaan dat Experian die data verwerkt. Volgens Het Financieele Dagblad gaat het om een boete van tientallen miljoenen – maar zoals dat gaat in privacyland, is niet duidelijk of het echt betaald hoeft te worden. Wat weten bedrijven als Experian allemaal van je? Dat zocht NRC al eens uit in dit artikel: hoe wordt je kredietscore berekend.
En verder:
De cijfers van Meta, het bedrijf achter WhatsApp, Instagram en Facebook, kwamen boven de verwachtingen van beleggers uit. De kwartaalomzet van 40,6 miljard dollar is 19 procent hoger dan die van vorig jaar. De winst steeg met 35 procent, tot 15,7 miljard dollar. Meta moet, net als Microsoft, ook fors investeren in extra AI-computerkracht.
De Volkskrantschrijft over Schiphols strategiedirecteur Richard Emmerink die vanwege „verschil van inzicht” vertrekt. Hij bekommerde zich nog wel eens om verduurzaming of belangen van omwonenden.
Bloomberg meldt dat een groep EU-onderhandelaars naar China afreist om toch nog eens te gaan praten over de net door Europa ingevoerde importtarieven op elektrische voertuigen.
Het recept voor pasta met pruimensaus viel zo in de smaak dat het inmiddels al drie keer in de herhaling is gegaan. Had ik die pruimen aan de boom maar ingevroren in plaats de vogels erop te trakteren. Volgend jaar moeten ze iets anders zoeken. Nu had ik een Too Good To Go-pakket bij Ekoplaza , met daarin wat fruit dat we niet konden thuisbrengen. Na een fotozoekopdracht op Google bleek het te gaan om kaki- of sharonfruit, overrijp. Nog nooit gegeten. Maar ik dacht meteen: met deze vruchten weet ik wel raad, à la Janneke. Van de vijf vruchten heb ik het bovenste deel afgesneden en hierna de gebakken witte ui met knoflook toegevoegd, een beetje appelbalsamico en chilipeper erbij. De wijn was ik vergeten, suiker hoefde er niet bij. Ik serveerde het met tagliatelle, rucola en ricotta en we dronken er prikwater bij. De heerlijke smaak zou ik omschrijven als een zoete, lobbige maar toch pittige saus die romig zacht wordt door de toef ricotta. De rucola maakt ook dat het geheel een peperige bite krijgt.
‘Ik houd eigenlijk helemaal niet van festivals”, zegt Bert Palinckx, die na 25 jaar afzwaait als artistiek directeur van festival November Music. In de Verkadefabriek in Den Bosch zijn de voorbereidingen in volle gang en Palinckx vertelt enthousiast over de concerten die eraan zitten te komen. Maar toch: het is mooi geweest. Deze vrijdag begint de laatste festivaleditie onder zijn supervisie.
„Ik had het ook prima gevonden als we heel klein waren gebleven, met alleen maar echte nichemuziek”, zegt Palinckx. „Maar op een gegeven moment kregen we een bepaalde status, als podium voor de nieuwste muzikale ontwikkelingen. Het is goed dat de nieuwe generatie het overneemt, dan ga ik wel achter in de zaal zitten.” Hij lacht. „Maar zeker geen honderd concerten in tien dagen!”
Palinckx’ opvolger als artistiek directeur is accordeonist Marieke Hopman. Het programmateam bestaat verder uit Koen Graat (jazz en wereldmuziek) en Remy Alexander (educatie). Het onderdeel FAQ voor elektronische muziek is in handen van Mitchel van Dinther (alias Jameszoo) en Rikkert Brok.
Tijdens de allereerste editie van November Music, in 1993, trad Palinckx nog zelf op als contrabassist, samen met zijn broer, gitarist Jacq, en hun band Palinckx. Henri Broeren was toen de programmeur. Vijf jaar later wilde Broeren zich volledig richten op podium De Toonzaal, en omdat Palinckx blijk had gegeven van organisatorisch talent vroeg Broeren of hij November Music wilde overnemen. Palinckx, afgestudeerd planoloog, zegde zijn baan bij de Nederlandse Woonbond op en nam de sprong.
Erg concessieloos
Aanvankelijk programmeerde hij uitsluitend wat hij zelf wilde horen. „Experimentele avant-gardistische gecomponeerde en improvisatiemuziek”, zoals Palinckx het noemt: „We waren erg concessieloos. We hadden wel publiek, maar de zalen zaten niet vol. Iedereen was enthousiast over wat we deden, maar ik voorvoelde dat subsidiegevers op zeker moment zouden gaan morren.”
De ommekeer kwam rond 2009, het jaar dat November Music van De Toonzaal naar de huidige locatie in de Verkadefabriek verhuisde. „De eerste tien jaar weerspiegelde November Music echt mijn smaak. Daarna werd onze oriëntatie steeds breder. Dat kwam zeker ook door de inbreng van Koen als programmeur jazz en world.” Zo bleek trompettist Eric Vloeimans een enorme publiekstrekker. En er was het nieuwe monodrama Anaïs Nin (2010) van Louis Andriessen: „Daar had ik zelf geen kaartje voor, dat was bij ons nooit nodig, maar de zaal zat zo vol dat ik er niet meer bij paste. Dat vond ik echt cool. Gelukkig had ik de generale repetitie al gezien.”
Nichefestival
Sindsdien groeide November Music van een nichefestival uit tot een tiendaags evenement dat met zo’n honderd concerten per editie de stand van de nieuwste muziek laat horen, van jonge makers tot grote namen. Componisten als Kaija Saariaho, John Zorn en Mauricio Kagel kwamen naar Den Bosch. Als onderdeel van de culturele basisinfrastructuur (vierjarige rijkssubsidies voor cultuur) heeft het festival een brede functie, vindt Palinckx: „Mijn privé-overwegingen zijn niet meer zo relevant. Al ben ik natuurlijk wel artistiek eindverantwoordelijk – als ik het niks vind, dan doe ik het niet.”
Zo’n 30 procent van het programma bestaat uit eigen producties, waaronder jaarlijks zes compositieopdrachten aan Nederlandse componisten. Één daarvan is voor het Bosch Requiem dat dit jaar gemaakt is door componist Micha Hamel en beeldend kunstenaar Jonas Staal. Nog eens 30 procent wordt gevormd door internationale projecten, waaronder jaarlijks ongeveer drie opdrachten, altijd in co-commissie met buitenlandse partners zoals de vooraanstaande festivals in het Engelse Huddersfield en het Duitse Donaueschingen. Het laatste deel komt uit het aanbod van bestaande producties, zoals dit jaar De Staat van Andriessen door Asko|Schönberg en Ensemble Klang en het project van Cappella Amsterdam en cellist Pieter Wispelwey. „Wij hebben een verantwoordelijkheid om dergelijke tournees mogelijk te maken”, zegt Palinckx.
Die honderd concerten is wel echt het maximum, ontdekte hij: „Je kunt nóg meer programmeren, maar dan moet je het toch al beperkte budget ook over meer mensen verdelen. Fair pay vinden wij heel belangrijk – ik zou de musici graag meer betalen, maar dat geld is er simpelweg niet. En er zit ook een plafond aan ons totaal aantal bezoekers. Meer concerten betekent dus ook minder bezoekers per concert.”
Lees ook
De staat van De Staat: Andriessens anti-symfonische klassieker met rock-’n-roll-volume
Nieuwsgierigheid
Soms mist hij wel de nieuwsgierigheid bij de mensen, zegt Palinckx. Zijn eigen hoogtepunten uit een kwarteeuw November Music zijn projecten die hem verrasten. Zoals het programma rond de legendarische avant-gardist Helmut Lachenmann in 2015. „Ik kende Lachenmann vooral als icoon, vandaar dat we meededen aan een groot opgezette internationale viering van zijn tachtigste verjaardag – ook al houd ik niet van jubilea. Het was adembenemend. Qua muziek én op menselijk vlak een van mijn mooiste ervaringen. Helmut is zo’n gedreven en aimabele man, en zijn muziek is geniaal.”
En vorig jaar nog beleefde Palinckx „een van de meest inspirerende avonden in 25 jaar November Music” bij de performance van de Filipijns-Nederlandse maker meLê yamomo die ideeën over dekolonisatie verbond met het akoestische fenomeen van boventonen: „Over wat meLê toen vertelde, ben ik nog steeds aan het nadenken. Zulke perspectieven hebben de toekomst.”
Over de westerse, gecomponeerde muziek is hij minder optimistisch: „Misschien is het een oudewittemannenidee, maar ik heb de indruk dat we aan het eind van een ontwikkeling zijn gekomen. De ensemblecultuur, zoals die ontstaan is vanuit de vernieuwingen van Arnold Schönberg en de naoorlogse avant-garde, is een beetje een industrie geworden, net als de orkestwereld, met vakmusici die stukken spelen die ze niet altijd mooi vinden. Van mij mag het af en toe best wat minder gestructureerd, met meer improvisatie, meer energie en meer vrijheid. Gelukkig zijn er steeds meer ensembles die zo werken. We hebben zulke goede musici, en ze werken zo hard. Ik heb veel respect voor componisten, maar ik ga altijd eerst naar de musici toe. Daar liggen toch mijn roots.”
November Music vindt plaats van 8 t/m 17/11 op diverse locaties in Den Bosch. Info: novembermusic.nu
Jörg Kukies (SPD) wordt de nieuwe Duitse minister van Financiën, melden Duitse media donderdagochtend. De partijgenoot van bondskanselier Olaf Scholz volgt de woensdagavond ontslagen Christian Lindner (FDP) op. Het ontslag betekende het einde van de Duitse coalitie (SPD, de Groenen, FDP).
Scholz kon het woensdag niet eens worden met Lindner over de begroting voor 2025. De sociaaldemocratische bondskanselier wilde meer financiële middelen vrijmaken voor steun aan Oekraïne, aangezien steun van de Verenigde Staten door de verkiezingswinst van Donald Trump onzeker is. Daarvoor was Scholz bereid te breken met de wettelijke eis om als regering geen schulden te maken, maar de liberale Lindner weigerde daar mee in te stemmen.
Zijn opvolger Kukies was tot op heden topambtenaar in het Bundeskanzleramt, een belangrijk ondersteunend overheidsorgaan in van de bondskanselier. Hij wordt gezien als een van de belangrijkste adviseurs van Scholz.
Als reactie op het ontslag van Lindner heeft de FDP woensdagavond besloten alle ministers terug te trekken uit de coalitie. Donderdagochtend maakte Volker Wissing, minister van Verkeer namens de FDP, bekend aan te blijven. Om zijn partij niet te belasten heeft hij besloten uit de FDP te stappen en onafhankelijk verder te gaan.
‘Vertrouwensvraag’
Scholz heeft laten weten tot eind december door te willen gaan met een aantal wetsvoorstellen, waaronder meer steun aan Oekraïne. In januari wil hij de Bondsdag een ‘vertrouwensvraag’ stellen, waarmee het Duitse parlement kan besluiten hem weg te stemmen.
Oppositieleider Friedrich Merz (CDU/CSU) heeft donderdagochtend aangedrongen op een sneller traject. Als het aan Merz ligt wordt de vertrouwensvraag uiterlijk komende week gesteld. Zijn christendemocraten staan er in huidige de peilingen het best voor.
Lees ook
Bondskanselier Scholz luidt einde coalitie in met ontslag minister Lindner
