Column | Kwartetten met migratiewetten

Posted on October 25, 2024 by admin

Begin deze week was er even ophef omdat Nederland de internationale biodiversiteitstop in Colombia oversloeg. Natuurherstelplannen die het vorige kabinet maakte, worden er ook niet ingediend. De huidige coalitiepartners willen eerst checken of die plannen wel op één lijn liggen met hun regeerakkoord. Alsof die vier in staat zijn wat dan ook te checken dat geen verband houdt met wat zich het best laat omschrijven als een marathon kwartetten met migratiewetten. Voor die pot hebben ze de BBB nodig en die doet alleen mee als de biotoop van grote jongens in de agro-industrie wordt beschermd. Geert vindt klimaatverandering sowieso gekkigheid. Of iemand uit de serie bootmigranten aangespoelde zwemvesten heeft.

Dat er even aandacht was voor iets dat wel met dit kabinet, maar niets met het migratiekwartetspektakel te maken had, was een klein wonder. Vanuit Hilversum werd gebeld met stikstofstrijder Johan Vollenbroek. Wat vond hij ervan? Nederland afwezig op de biodiversiteitstop?

„Eens”, zei Vollenbroek. „Nederland heeft daar niks te zoeken. We zijn kampioen biodiversiteitsverlies. Wat heb je andere landen te vertellen?” De nuchtere Hollander bleek nog te bestaan. Hij is verworden tot de man die de overheid voor de rechter sleept wanneer die zich niet aan haar eigen wetten houdt. Kennelijk is dat de nieuwe nuchterheid die burgers aan de dag moeten leggen willen ze niet op korte termijn uitsterven.

Dat biodiversiteitsverlies niet alleen over oerwouden, panda’s en tijgers gaat, toonden ze bij NOS met een timelapse van een beuk in oer-Hollands landschap. Elk jaar had de beuk minder blad. Nu was hij omgehakt. „Zo’n beuk is niet te redden als er niets wordt gedaan aan klimaatproblemen.” De bioloog wees naar eiken die verderop stonden te verslechteren. Ook die zouden binnenkort worden verwijderd. „We staan erbij, we kijken ernaar en we hebben geen benul”, zei hij. Zijn machteloosheid bleef in mijn kamer hangen. Als het verlies van biodiversiteit maar half zo vaak in beeld werd gebracht als migranten in zwemvesten, konden kijkers klimaatverandering misschien als probleem gaan ervaren.

Bij talkshow Eva toonden ze hoe artificial intelligence in staat is onderhoudende podcasts te fabriceren met digitaal gegenereerde sprekers. Als climax werd heel Eva Jinek, niet onverdienstelijk, vervangen door nulletjes en eentjes. Het moest allemaal eng lijken, maar misschien is het wel het beste: dat de mensheid de sleutels van de planeet overhandigt aan artificial intelligence. Robots kunnen het nooit slechter doen dan wij, zeker niet als ze zich aan de nulde wet van robotica moeten houden: „Een robot mag geen schade toebrengen aan de mensheid, of toelaten dat de mensheid schade toegebracht wordt door zijn nalatigheid.” Dat alleen al, lijkt veel meer dan we van onze biologisch gegenereerde politici kunnen vragen: Verniel ons niet, laat ons niet vernielen door jullie nalatigheid.

Carolina Trujillo is schrijfster.

750 jaar Amsterdam en een nagelbijter van Alfonso Cuarón: dit zijn de mediatips van dit weekend

admin
October 25, 2024
0

Katholiek Amsterdam

Op 27 oktober 2025 bestaat Amsterdam 750 jaar. De stichting van de stad wordt vanaf deze zaterdag alvast een jaar lang grootschalig gevierd met talloze programma’s, tentoonstellingen en evenementen. Ook de televisie doet een duit in het zakje. Zo gaat NRC-columnist en schrijver Stephan Sanders in de tweedelige serie De andere kant van Amsterdam op zoek naar verhalen over wonderen, verborgen gebedsplekken en de diversiteit van de katholieke gemeenschap in Amsterdam. Verrassend genoeg liggen er bij de Wallen, langs de grachten en in de smalle steegjes van de binnenstad allerlei spirituele schatten verborgen. Sanders interviewt onder meer oud-drugspastor Ricus Dullaert en loopt langs vele katholieke ijkpunten, van de Sint-Nicolaasbasiliek tot het Damrak en het Vondelpark.

André Waardenburg

Stijlvolle nagelbijter

Vijfvoudig Oscarwinnaar Alfonso Cuarón (Children of Men, Gravity) heeft een serie gemaakt met Cate Blanchett. In Disclaimer speelt Blanchett een zelfgenoegzame topjournalist die een oeuvreprijs in ontvangst neemt. Haar leven is op orde, maar na de prijs opent zich het ravijn.

Een in eigen beheer gepubliceerde roman duikt op, The Perfect Stranger genaamd. Catherine leest en verbrandt hem: het gaat over een duister geheim uit haar verleden. Al bingend blijkt Disclaimer een nagelbijter van jewelste die van genre naar genre slalomt. Maar na afloop moet je toch ook constateren dat Cuaróns schwung en stijl een vrij kunstmatige en melodramatische vertoning camoufleren, die bol staat van onwaarachtig, zelfs mal gedrag. Best een kater, maar na een licht beschamende, heel erg leuke avond.

Coen van Zwol

Ontroerend schone kunst

Zwierende kleurenregens, vervagende wolken als zachte verfspetters, en schone sprookjesfiguurtjes die zich een weg banen door rijke, groene bossen. Er zijn weinig gamemakers die zulke visuele kunststukjes afleveren als Nomada Studio, het Catalaanse bedrijf achter het speelbare aquarel Gris (2018). Met Neva levert Nomada opnieuw een ontroerend mooi spel, dat niet bang is om stiltes in de actie te laten vallen. De jonge vrouw Alba woont in een sprookjesbos, beschermd door een goddelijke, wonderschone wolfhond. Maar het bos raakt aangetast door een donkere aanwezigheid, en de hond sterft. Alba moet pup Neva beschermen totdat die oud genoeg is om de rol van haar ouder over te nemen. Al springend en zwaardvechtend baan je je een weg door het bos en het tedere verhaal.

Len Maessen

Golven en zee in ‘Peter Grimes’

Iedere zaterdagavond klinken complete opera’s vanuit de grote (inter)nationale operahuizen, waar mogelijk rechtstreeks. Presentator Hein van Eekert vertelt de verhalen en achtergronden bij de muziek.

Deze zaterdag: Peter Grimes van Benjamin Britten, de opera die zo spannend is om alles wat er níet hardop gezegd wordt. In deze opera horen we golven klotsen, de zee ruisen, de dorpsbewoners roddelen. De Nationale Opera presenteert een prachtige cast begeleid door het Nederlands Philharmonisch Orkest onder Lorenzo Viotti. Met Issachah Savage als Peter Grimes. De opname is vorige week vrijdag gemaakt in de grote zaal van het Nationale Opera & Ballet in Amsterdam.

Vincent Bijlo

‘Grizzly 399’, koningin van de Tetons, is dood

admin
October 25, 2024
0

„We snappen dat veel van jullie zijn opgestaan met een zwaar gemoed en tranen, en dat jullie zoeken naar een manier om jullie verdriet uit te drukken”, schrijft de beheerder van Facebook-pagina ‘Grizzly Bear 399 Legacy and More’ donderdag. Ze was al jaren geliefd bij toeristen, biologen en wildlife-fotografen, maar dinsdagavond maakte een aanrijding op Highway 26/89 in de Snake River Canyon in Wyoming een abrupt einde aan het leven van ‘Grizzly 399’. De beroemde beer werd (minstens) 28 jaar oud, meldde Grand Teton National Park donderdag op Instagram.

„Ik kan niet geloven dat ze er niet meer is”, reageert iemand op het bericht. „Is er een kans dat er een standbeeld voor haar kan worden opgericht?”, vraagt een ander zich af. „The Tetons zullen nooit meer hetzelfde zijn”, schrijft fotograaf Evan Watts op zijn eigen Instagram. „Rest in peace, Queen”, sluit hij af.

In de winter van 1996 werd Grizzly 399 geboren bij Pilgrim Creek, in het noordwesten van de Verenigde Staten. In 2001 werd ze gevangen en kreeg ze een radiohalsband om, zodat ze gemonitord kon worden door het Interagency Grizzly Bear Study Team, een samenwerkingsverband van grizzlybeeronderzoekers. Het team stopte in 2008 met het onderzoek via de halsband, omdat ze in gebieden leefde waar ze goed geobserveerd kon worden.

Ouder dan andere beren

Zo is ze zo bekend geworden. In tegenstelling tot veel andere beren in Grand Teton was ze relatief vaak en dicht in de buurt van mensen. Hoe dichter bij de weg, hoe minder last ze had van mannetjesberen die haar welpen iets aan wilden doen. Die nabijheid zorgde ervoor dat ze door ruim veertig wildlife-fotografen en nog veel meer natuurliefhebbers gevolgd kon worden. Dat ze ouder is geworden dan de meeste andere beren – de meeste beren in Greater Yellowstone worden niet ouder dan 20 jaar, vaak door confrontaties met mensen – heeft haar status ook goed gedaan.

Van „’s werelds beroemdste grizzlybeer” zijn eindeloos veel foto’s gemaakt en de publieke omroep PBS maakte een veelbekeken documentaire over haar: Queen of the Tetons. Fans noemen haar zo nog steeds, de koningin van de Tetons.

Grizzly 399 en vier welpjes steken de weg over in Jackson Hole, Wyoming, november 2020.

Elk voorjaar keken zij reikhalzend uit naar het moment dat ‘399’ uit haar winterslaap zou ontwaken en duidelijk zou worden hoeveel welpen ze dat jaar had gekregen. Ze bracht er totaal 18 groot en werd ondertussen oma van een reeks „kleinwelpen”. Veel van haar eigen welpen stierven ook vroegtijdig, door ongelukken.

Spirit is nu wees

Haar laatste welp, de bijna twee jaar oude Spirit, was nog altijd bij zijn moeder en bij het ongeluk aanwezig. De verwachting is dat hij ongedeerd is gebleven, maar er wordt in de omgeving van het ongeluk nog naar hem gezocht. Op sociale media zijn veel zorgen over zijn welzijn, maar biologen hebben goede hoop dat hij volwassen genoeg is om zichzelf te redden.

De chauffeur heeft aan het ongeluk niets overgehouden, maar zijn auto is total loss, heeft John Stetzenbach van Lincoln County Sheriff’s Patrol in een verklaring laten weten. Na onderzoek – „de crash, de grootte van de beer en de schade aan het voertuig” – heeft hij geconcludeerd dat de chauffeur, die naar huis reed vanaf zijn werk, niet harder kan hebben gereden dan de toegestane snelheid van 55 miles per hour (88 kilometer per uur). De beer is „bijna direct” overleden.

Op de vele sociale media-accounts die in haar naam zijn opgericht heerst publieke rouw. Wildlifefotografen besteden er op hun eigen sites aandacht aan. Beer 399 was „niet alleen een icoon”, meent fotograaf Thomas D. Mangelsen, „ze was familie”. En, schrijft hij: ze zal „voor altijd onze Queen of the Tetons blijven en in onze harten voortleven”.

Opinie | Factcheck de asielcijfers, noem ze niet zomaar in talkshows

admin
October 25, 2024
0

De publieke omroep heeft een wettelijke mediaopdracht. Die opdracht luidt onder meer dat het pluriform is en zonder inhoudelijke bemoeienis van politiek of commercie tot stand is gekomen. Ook moet het aanbod van hoge kwaliteit en betrouwbaar zijn.

Dit geldt bij uitstek voor een talkshow als Bar Laat waar afgelopen dinsdag wiskundige – en adviseur van minister Faber – Jan van de Beek te gast was en sprak over zijn nieuwe boek over migratie. Groenlinks-PvdA-Kamerlid Kati Piri zat ook aan tafel en trok terecht zijn genoemde cijfers in twijfel. Want die kloppen niet.

Van de Beek sprak van een integratiecrisis bij asielzoekers die hij koppelde aan de culturele afstand tot de Nederlandse cultuur. Daardoor waren ze volgens Van de Beek niet goed in staat om te integreren, slecht in onderwijs, hadden zij een hoog aandeel in de criminaliteit en was een overgrote groep lange tijd afhankelijk van een uitkering. De presentator van de avond, Jeroen Pauw, liet het gebeuren en greep niet in. Het gevolg was een chaotisch en ongemakkelijk gesprek waarmee de gure wind die momenteel in Nederland waait, zoals ook Kati Piri aan tafel het omschreef, verder werd aangewakkerd.

Vertraging

Een van de mythen die Van de Beek uitspuwde was dat 50 procent tot 75 procent van de statushouders die vanaf 2005 naar Nederland zijn gekomen vanwege vrees voor vervolging een uitkering hebben. Die cijfers zijn sterk overdreven. Gemakshalve ga ik ervan uit dat bijstandsuitkeringen worden bedoeld. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt namelijk dat werkloosheids- en arbeidsongeschiktheidsuitkeringen wegens het ontbreken van een arbeidsverleden in Nederland, de eerste zeven en een half jaar na het verkrijgen van een asielvergunning nog niet zoveel voorkomen. De Sociaal-Economische Raad heeft onderzoek gedaan naar de integratie van vluchtelingen op de Nederlandse arbeidsmarkt en daaruit volgt dat vooral het eerste anderhalve jaar na het verkrijgen van een verblijfsvergunning het aandeel bijstandsgerechtigden hoog is (90 procent). Vier en een half jaar na het verkrijgen van een vergunning is dit percentage gedaald naar 51 procent.

Zo reduceert Van de Beek asielzoekers tot een verdienmodel

Voor de volledigheid was het bij het noemen van deze cijfers ook aardig geweest om te vermelden dat statushouders pas na het verkrijgen van een verblijfsvergunning én wanneer zij aan een gemeente zijn gekoppeld, worden begeleid bij hun inburgering. De maximale duur van het inburgeringstraject is drie jaar. Afgelopen week meldde NOS nog dat 18.000 asielzoekers en statushouders niet kunnen werken omdat ze nog geen burgerservicenummer hebben. De wachtlijsten bij de gemeenten blijven groeien. En al dat wachten leidt tot vertraging; vertraging in de integratie, vertraging op de toegang tot de arbeidsmarkt. Ook de extreme wachttijden in de asielprocedure van de afgelopen vijf jaar helpen daar niet bij mee. Hetzelfde geldt voor het schrappen van de ‘taakstelling statushouders’ voor gemeenten, één van de door dit kabinet bedachte maatregelen uit de uitgelekte ‘asielnoodmaatregelenwet’. Gemeenten krijgen dan niet langer de opdracht van het Rijk om een bepaald aantal mensen met een asielvergunning een huis toe te wijzen, maar moeten in plaats daarvan „sobere voorzieningen” verstrekken. Het zal de integratie weinig goeds doen.

Politieke frame

Als het huidige kabinet echt de zon wil laten schijnen in Nederland, dan maken zij het onmiddellijk mogelijk dat mensen na aankomst in Nederland de Nederlandse taal gaan leren en iets om handen krijgen in de vorm van arbeid. Op dit moment verpieteren de meeste asielzoekers tijdens hun procedure eerst minimaal 15 maanden in afgelegen grote asielzoekerscentra of noodopvanglocaties zonder voorzieningen, waar ieder mens depressief van zou worden. Nu klaagt ook Van de Beek dat de integratie niet vlot loopt, maar wordt de schuld neergelegd bij de grote afstand tussen de Afrikaanse/Arabische en westerse culturen.

Door te stellen dat, en ik citeer hier Van de Beek bij Bar Laat, „asiel de domste manier is om migranten toe te laten” en „we mensen aan trekken die we hier eigenlijk niet willen hebben” reduceert Van de Beek asielzoekers tot een verdienmodel en haakt hij aan bij het politieke frame waarin de asielzoeker als zondebok wordt gebruikt. Een afleidingsmanoeuvre voor de zelf gecreëerde crises door de afgelopen kabinetten Rutte.

De publieke omroep dient te allen tijde betrouwbaar te zijn. Kijkers hebben het recht om vanuit meerdere perspectieven kennis en informatie tot zich te krijgen. Alleen dienen de cijfers en de aangevoerde causaal verbanden wel te kloppen. Voor Pauw was dit de uitgelezen kans om de desinformatie van Van de Beek op dit punt te factchecken, een gemiste kans.