‘Ik raakte helemaal in de ban van de sfeer en het ritme van New York City.” Met twee koffers verhuisde het Sloveense model Melania Knavs in de jaren negentig naar New York. „Ik was vastbesloten mijn carrière tot nieuwe hoogtes te brengen”, schrijft de vrouw van Donald Trump in haar donderdag verschenen autobiografie Melania. Hierin presenteert Melania Trump zich minder dan een maand voor de presidentsverkiezingen als carrièrevrouw en huisvrouw tegelijk.
Het boek kwam vorige week uitgebreid in het nieuws door een bedoeld of onbedoeld lek waaruit bleek dat Melania Trump anders denkt over abortus dan menig Republikein. Terwijl Donald Trump de beperking van abortusrechten in de VS mede mogelijk heeft gemaakt, vindt zij juist dat vrouwen recht hebben op abortus. Het lek kwam Trumps campagneteam niet slecht uit. De Republikeinen dreigen veel vrouwelijke kiezers van zich te vervreemden. Met haar standpunt, een handvol alinea’s tegen het einde van haar boek, laat Melania Trump zien dat er ook binnen de Republikeinse partij ruimte is voor andere, minder harde standpunten over abortus.
In haar boek beschrijft Melania Trump hoe haar onafhankelijkheid en vrijheid voortvloeiden uit haar Sloveense afkomst. Haar huwelijk met Trump komt weinig aan bod. Het meest enthousiast schrijft zij over de manier waarop de harde modellenwereld haar karakter vormde en hoe ze daar haar onafhankelijkheid vond. Ook schrijft Melania Trump gedetailleerd over renovaties die ze liet uitvoeren in het Witte Huis en over haar rol als gastvrouw. Zo was het haar taak ervoor te zorgen dat het etentje met de Franse president Emmanuel Macron en zijn vrouw Brigitte een „memorabele en elegante aangelegenheid” werd.
Aantrekkingskracht
Melania ontkent aantijgingen dat haar relatie met Trump stroef loopt maar noemt weinig voorbeelden waaruit warmte tussen hen blijkt. Wel beschrijft ze de aantrekkingskracht die ze ervoer toen ze hem voor het eerst ontmoette.
Ze schippert tussen de opvatting dat vrouwen biologische aanleg hebben voor het zijn van huismoeder en dat individualisme en vrije keuze een groot goed zijn. Meerdere keren benadrukt ze dat ze de „biologische verschillen tussen man en vrouw” erkent, zoals bij een korte passage over haar opvatting over transgender sporters. „Ik steun de LGTBQIA+ gemeenschap volledig, maar we moeten er ook voor zorgen dat onze vrouwelijke atleten beschermd en gerespecteerd worden.”
Als ze refereert aan vrouwenrechten, gaat het meestal over het buitenland. Zoals bij een bezoek aan een all women IT center in Saoedi-Arabië: „Een hartverwarmend beeld in een land waar te veel vrouwen de toegang tot de arbeidsmarkt wordt ontzegd. Hoewel hun gezichten verborgen werden gehouden door nikaabs, straalden hun ogen met een fel intellect en exquise schoonheid, wat een diepe indruk op me achterliet.”
‘Be Best’ is een van de weinige maatschappelijke projecten die ze zelf opzette in haar rol als first lady, en ook dat deed ze „als een moeder”: op sociale media werd gesuggereerd dat haar zoon Barron autist zou zijn. Dat bracht Melania Trump op het idee een informatiecampagne op te zetten tegen cyberpesten en de invloed van sociale media op kinderen.
Al met al wijkt Melania in haar boek maar marginaal af van het vrouwbeeld zoals bijvoorbeeld J.D. Vance dat tijdens deze campagne neerzet. Hij betoogt dat vrouwen zich moeten wijden aan het krijgen en opvoeden van kinderen.
Meningsverschil is privé
De kans lijkt klein dat Melania Trump in de toekomst nog onverwachte uitspraken zal doen: „Politieke meningsverschillen tussen mij en mijn man waren af en toe deel van onze relatie. Maar ik geloofde erin om die privé aan te pakken in plaats van hem in het openbaar uit te dagen.”
In het boek geeft Melania Trump opnieuw blijk van haar getroebleerde relatie met „de media” waarnaar ze een paar keer uithaalt. Van de roddelpers die haar als model volgde tot de beschuldigingen van plagiaat bij haar speech tijdens de Republikeinse Conventie in 2016. In haar autobiografie kan Melania comfortabel zelf het narratief bepalen.
