Alle nieuwsrubrieken en talkshows stonden maandag uitgebreid stil bij de herdenking van de terreuraanval van Hamas op Israël een jaar geleden. Terugblikken, reportages uit Israël over de nabestaanden en de families van de gijzelaars, maar ook verslagen van de demonstraties. Amsterdam had er twee. Op de Dam stonden de pro-Israël-demonstranten. Even verderop op het Damrak stonden de pro-Palestijnse demonstranten.
De inleidende beschietingen begonnen al op zondagochtend. In WNL op Zondag (NPO 1) onderschreef VVD-leider Dilan Yesilgöz de bewering dat „de NS antisemitisme faciliteert als ze dit soort demonstraties toestaan”. Het ging om pro-Palestijns protest in de stationshallen. De Amsterdamse burgemeester Femke Halsema reageerde even later in Buitenhof (NPO 1). Ze beschuldigde Yesilgöz ervan de demonstraties bij voorbaat te criminaliseren en zo juist geweld uit te lokken. Op maandagochtend kwam Yesilgöz in Goedemorgen Nederland (NPO 1) erop terug. Bij nader inzien hield ze de NS toch niet verantwoordelijk voor antisemitisme.
En hoe ging het maandag in Amsterdam? Van het Jeugdjournaal, het Achtuurjournaal en RTL Nieuws werd je niet veel wijzer. Halsema had de pro-Palestijnse demonstranten laten oppakken omdat „het onrustig werd”, zo kregen we alleen te horen. Gelukkig bediende Nieuwsuur (NPO2) ons met een zeer bevredigend totaalpakket over ‘7 oktober’. In een reportage vanaf het Damrak stond de verslaggever er met zijn neus bovenop toen pro-Palestijnse demonstranten enkele passerende Israël-demonstranten van hun vlaggen trachtten te beroven, waarbij een van hen ten val kwam.
Het vlaggenincident vond plaats middenin een interview met de woordvoerder van de demonstranten. Die weigerde desgevraagd begrip op te brengen voor de rouw over de doden van 7 oktober. Geconfronteerd met een folder die op de betoging circuleerde, waarin de terreuraanval werd verheerlijkt, noemde ze die aanval „verzet”. Met zo’n woordvoerder heb je geen Yesilgöz meer nodig om de vredesbeweging in een kwaad daglicht te stellen.
De burgemeester schreef ’s ochtends op Instagram: „Rouwen om onschuldige slachtoffers is niet politiek, verdriet is niet politiek.” Mooie woorden waar verder niet naar werd geluisterd. Behalve door Eva Jinek. Als enige slaagde ze erin om het in haar talkshow zonder politiek over ‘7 oktober’ te hebben. De Palestijnse Salva vertelde over haar vader die vastzat in Gaza en naar Egypte was gevlucht. De Joodse Carola vertelde over haar nicht Noa die gijzelaar van Hamas was geweest. Aangrijpende verhalen. En belangrijk: een Joodse en een Palestijnse vrouw zaten naast elkaar aan tafel hun verdriet te delen. Nou ja, ze zeiden niets tegen elkaar. Maar toch.
Zelf president worden
PowNed bracht de korte documentaire 7 Oktober – Een jaar later (NPO 3). Ik had er aanvankelijk niet veel vertrouwen in. Hij was gemaakt door Reinout Zorge, bekend van reportages als CREEPY: Reinout bibbert in eng verlaten klooster vol activiteit! en BIZAR: Dierenbeul slaat kat dood tegen de stoep. Zijn verslag van twee weken rondreizen door Israël begon ook niet bemoedigend. In razend tempo vertelde Zorge dat hij op allerlei interessante plaatsen was geweest, maar hij liet daar vervolgens nauwelijks iets van zien. Ik dacht eerst dat het een soort teaser was: dat hij alvast kort aanstipte wat hij verderop zou uitwerken. Maar dat deed hij niet.
Later vertraagde hij gelukkig. Toen bleek dat hij wel degelijk waardevolle interviews had opgehaald, onder meer op de Westelijke Jordaanoever. Opvallend was een gesprek met een Palestijnse cafébezoeker die tegen de tweestatenoplossing was. Hij wilde namelijk één staat, het maakte hem niet uit hoe die zou gaan heten, zolang hij maar de mogelijkheid kreeg om president te worden. Hij pleitte anders gezegd voor het loslaten van de natiestaat Israël om deze om te vormen tot een land waarin alle ingezetenen gelijk behandeld zouden worden.
