450 jaar Leidse optochten als spiegel van de vaderlandse geschiedenis

Kermis, haring, wittebrood, koraalzang, hutspot: op 3 oktober is het feest in Leiden – in 2024 nog meer dan anders. Het is namelijk 450 jaar geleden dat de stad na een maandenlang Spaans beleg werd ontzet door de Watergeuzen. Langs alle kermisattracties trekken ook dit jaar weer optochten door de stad: op dinsdag de taptoe waarin alle Leidse verenigingen hun beste beentje voorzetten, en op woensdag 3 oktober de officiële Grote Optocht.

Die laatste stoet met koetsen, paarden, vaandels en een lange sliert verklede mensen past in een traditie die zo oud is als het ontzet zelf. Eenmaal van hun schepen gestapt, trokken de geuzen op 3 oktober 1574 naar de Pieterskerk om er een dankdienst te houden. Volgens schrijver en historicus P.C. Hooft besloot het stadsbestuur hierna „om elk jaar deze dag met gebed en lofzang, alsmede met een parade der gewapenden, ter onsterfelijker nagedachtenis te vieren”.

Zelden in de Nederlandse geschiedenis zal aan een gemeentelijk besluit al zo lang gevolg worden gegeven. Want vanaf 1575 tot nu lopen Leidenaren, mits niet verhinderd door oorlogen of andere rampen, door de straten om hun verlossing – en de oprichting van de universiteit een paar maanden later – te vieren.

Kostbare uitdossingen

Museum de Lakenhal heeft over deze traditie nu een kleine maar fijne expositie ingericht. In twee zalen laat de tentoonstelling Leiden viert feest. 450 jaar optochten zien wat er in vierenhalve eeuw hetzelfde is gebleven en wat er veranderde. Wat betreft dat laatste: de optochten zijn in de twintigste eeuw een stuk minder elitair geworden – de hele bevolking kan nu meedoen.

Een constante al die tijd zijn de prachtige uitdossingen van de deelnemers aan de optochten. Op de tentoonstelling zijn tientallen kostuums te zien, sommige gloednieuw, andere meer dan honderd jaar oud. Voor de outfits van vóór 1900 is de bezoeker aangewezen op kleurrijke schilderijen, lithografieën en tekeningen. Die zijn zo gedetailleerd, dat je er minuten lang naar kan kijken.

De maskerades hadden vaak een historisch thema. De oude Romeinen en Grieken waren populair, maar in 1835 speelden studenten van de universiteit bijvoorbeeld de intocht in Granada na van de Spaanse vorsten Ferdinand en Isabella, op 6 januari 1492. Met de inname van die stad was indertijd de herovering van Spanje op de Moren een feit.

Bij de optocht van 1905 werd de intrede van koning-stadhouder Willem III in 1691 in Den Haag nagedaan. Hiervoor werd in Engeland een koets aangeschaft, die in Nederland met gulden verf werd versierd. De kosten van fl. 1.747 (nu zo’n 30.000 euro) werden voor de helft gedragen door de ouders van de student die de rol van Willem III mocht spelen.

Dit soort enorme uitgaven zorgden ervoor dat steeds minder mensen aan de optocht konden meedoen. De duurste en laatste maskerade was die van 1910, waarin de intocht van de Engelse koningin Henrietta Maria in Amsterdam in 1642 werd nagespeeld. In totaal gaven de studenten – of beter, hun ouders – hieraan 129.000 gulden uit.

Antoine Aloys Emmanuël van Bedaff, Leidens Ontzet, 1815-1829
Beeld Collectie 3 October Vereeniging

Naast de helden van het Leids ontzet – burgemeester Van der Werf, schutterscommandant Van der Does en geuzen-admiraal Boisot – trokken bij de optochten ook andere groten uit het Nederlandse pantheon door de stad. Vooral in de negentiende eeuw, toen er in het verleden naar verhalen werd gezocht om de identiteit van het nieuwe koninkrijk der Nederlanden vorm te geven, was de vaderlandse geschiedenis met zijn Opstand en daaropvolgende Gouden Eeuw een dankbare inspiratiebron.

Dat deze periode ook zijn onfrisse kant had, is inmiddels genoegzaam bekend. Het komt dan ook wat geforceerd over dat er op meerdere bordjes verwezen wordt naar de problematische aard van nationalisme en kolonialisme. Het moet toch mogelijk zijn om een tentoonstelling te maken over een historisch onderwerp – zeg, de herdenking van de belegering van een Hollandse stad eind zestiende eeuw waarbij duizenden slachtoffers vielen – zonder daarbij plichtmatig dit vakje aan te kruisen.