Niemand weet precies hoeveel er ligt. De gemeente Emmen denkt een half miljoen kilo. Curator Jan Maarten Pol denkt eerder aan miljoenen kilo’s.
Een grijze berg op het terrein van recyclingbedrijf TRH Emmen houdt de gemoederen bezig. Het bestaat grotendeels uit het kunststoftype pvc en het is doorweekt door de regen. Er staan daarnaast tientallen, zo niet honderden bigbags met verschillende soorten plastic op het terrein.
Eind juli viel er een brief op de mat bij TRH Emmen. Als het bedrijf niet elk kwartaal 25.000 kilo van het materiaal afvoert, dan krijgt het een dwangsom van de gemeente Emmen van vierduizend euro per week (maximaal twaalfduizend euro) voor zolang de overtreding voortduurt. Eén probleem: het bedrijf is sinds medio juli failliet.
Dreigen met een dwangsom nadat het bedrijf is omgevallen, heeft „niet heel veel zin”, zegt curator Pol. „Ik ga het niet laten afvoeren, want daar is geen geld voor. En met een dwangsom komt er alleen maar meer schuld bij.”
Tweede faillissement dit jaar
TRH Emmen is het tweede Nederlandse kunststofrecyclingbedrijf dat dit jaar failliet is gegaan door de moeilijke marktomstandigheden. Goedkope nieuwe plastics uit Azië overspoelen de markt, waardoor recycling voor veel bedrijven verlieslatend is. Begin dit jaar ging recyclingbedrijf Umincorp failliet, dat plastic uit het afval van Amsterdam, Utrecht, Den Haag en Rotterdam recyclede. Tien tot twintig sorteer- en recyclebedrijven zouden het financieel moeilijk hebben, zo bleek uit een inventarisatie van de branche die met het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat werd gedeeld. Iets meer dan de helft van het plastic in ons afval wordt alsnog verbrand.
Het bedrijf in Emmen recyclede met name oude kabels en haalde er de plastictypes pvc en hdpe uit. Hdpe kon tot voor kort nog worden verkocht, maar bij pvc was het moeilijker nog klanten te vinden. Het is aantrekkelijker, zegt Pol, om goedkoop, nieuw pvc uit China te importeren om bijvoorbeeld een regenpijp te maken dan gebruik te maken van deze berg in Emmen.
Brieven
Uit de brief van de gemeente wordt duidelijk dat de problemen van het bedrijf en de pvc-berg samen groeiden. Al in 2018 werd bij een milieucontrole geconstateerd dat op het buitenterrein een hoeveelheid verregend pvc-residu werd opgeslagen. In totaal werden er vijf waarschuwings-brieven gestuurd door de toezichthouder. Maar de berg bleef groeien.
In Nederland is er niet tot nauwelijks een afzetmarkt voor gebruikt pvc. In het buitenland wel. „Het probleem is dat de vergunningen om het te exporteren met het faillissement ingetrokken zijn”, zegt Pol. „En in Nederland heb ik geen partij kunnen vinden die het gratis komt ophalen. Bovendien heb ik vernomen dat pvc niet zomaar naar elke verbrandingsoven kan, want bij de verbranding kunnen kankerverwekkende stoffen vrijkomen.”
Lees ook
De weg naar plastic recyclen zit vast
Kijkdag
Als Pol en de gemeente het zelf niet afvoeren, wordt de berg plastic een probleem van de verhuurder van het pand, zegt hij. „Ik ga op een gegeven moment dit pand weer verlaten. Binnenkort ga ik in gesprek met de gemeente en ik hoop samen op zoek te gaan naar andere oplossingen. Ook de verhuurder van het pand gaat met de gemeente in gesprek.”
In de recyclingmachines is gelukkig wel interesse. Donderdag is er een kijkdag op het terrein. „Er komen een stuk of twintig partijen kijken.”
