De regering van Nieuw-Zeeland heeft haar excuses aangeboden aan de honderdduizenden slachtoffers van seksueel misbruik, geweld en racisme in verzorgingshuizen die onder toezicht stonden van de kerk en overheid. Officiële excuses voor het misbruikschandaal volgen op 12 november, zo heeft premier Christopher Luxon bekendgemaakt.
Een in 2018 ingestelde commissie boog zich zes jaar lang over het omvangrijke misbruikschandaal en publiceerde woensdag een bijna drieduizend pagina’s tellend eindrapport. ,,Als we niks doen aan deze vorm van onrecht, zal het voor altijd een smet op onze nationale reputatie blijven”, aldus de onderzoekers. Ze beschrijven het schandaal als ,,nationale schandvlek” en kwamen met liefst 138 aanbevelingen. Premier Luxon sprak van een ,,donkere en treurige dag” in de geschiedenis van Nieuw-Zeeland.
Eén van de aanbevelingen is het maken van publieke excuses voor de rol van overheid en kerk bij de schandalen in de zorg. Ook adviseert de commissie aan de paus (namens de Katholieke Kerk) en de aartsbisschop van het Britse Canterbury (de belangrijkste geestelijke van de Anglicaanse Kerk) om spijt te betuigen en excuses aan te bieden.
Financiële consequenties
Hoewel de omvang van het schandaal al langer bekend was, komt de overheid woensdag, de dag van de publicatie van het eindrapport, met de bekendmaking van de excuses. Die kunnen enorme financiële consequenties hebben en leiden tot miljardenclaims van slachtoffers en nabestaanden.
Zeker 200.000 zorgbehoevenden, zowel kinderen als volwassenen, werden tussen 1950 en 2019 het slachtoffer van misbruik, verwaarlozing, uitbuiting, geweld en seksuele intimidatie. Dat komt neer op één op de drie mensen die destijds in zulke zorginstellingen zaten. Mogelijk ligt het daadwerkelijke aantal slachtoffers nog hoger, maar vanwege ontbrekende (of vernietigde) documentatie is dat niet aangetoond.
Veel kinderen die in armoede leefden, werden in verzorgingshuizen geplaatst. Dit kwam met name voor onder de inheemse Maori-gemeenschap, die het meest heeft geleden onder het racisme en misbruik. Zo heeft meer dan 80 procent van de Maori-kinderen te maken gehad met mishandeling. Ook gehandicapten waren bovengemiddeld vaak het slachtoffer van de praktijken.
In religieuze verzorgingstehuizen liepen kinderen een groot risico op misbruik. Naast fysieke mishandeling als verkrachting en mishandeling, werden in de onderzochte tehuizen ook lijfstraffen uitgevoerd in de vorm van elektrische schokken.
