‘Ik dacht dat het om een Bed & Breakfast vol liefde ging”, zei René (62). De zee op de achtergrond was even dromerig blauw als twee dagen eerder, toen hij vol goede moed in het Griekse Sparto arriveerde – toen nog wel. Nu vervolgde hij, met bittere ondertoon: „Het bleek een Bed & Breakfast vol rijbewijzen te zijn.”
Wat er was gebeurd: ondernemende Iris (57) had hobbygoochelaar René, nadat hij naar voldoening had gereageerd op haar liefdesoproep, uitgenodigd om te komen logeren in één van haar Griekse vakantiehuizen. Eens zien of het klikte. Maar toen René haar op dag één meldde geen rijbewijs te hebben leek de klik al uitgesloten. Iris’ ideale man moest zichzelf kunnen rondchauffeuren. „Oké”, zei René, „dan eh… gaan we naar huis.” Een ochtend later betreurde Iris hoe gauw het gesprek was ontspoord; de kalende Adonis mocht gerust nog even blijven. En dat deed hij dan ook, bereid om de bitterheid achter zich te laten. Maar een beetje B&B Vol Liefde-liefhebber voorvoelt inmiddels wel wanneer het eind is ingeluid.
Dat gebeurt immers aan de lopende band in het RTL-programma, dat dit jaar opnieuw een zomerhit blijkt: vorige week schakelden er meer mensen in voor de datingshow dan voor het NOS Journaal, en de memestroom komt geleidelijk weer op gang. De makers kregen het dan ook opnieuw voor elkaar om een zeer quotebare groep romantici te verzamelen. Vaak lijken de kandidaten die op de liefdesoproepjes reageren evenzeer op zoek naar de partner als naar de woonplek van hun dromen, lekker weg uit Nederland. Des te tragischer is het wanneer het wel klikt met de B&B, maar niet met de eigenaar – en laat dat in B&B Vol Liefde nu aan de orde van de dag zijn.
Ongedierte
Ook in het altijd enerverende Au pairs (BNNVARA) zochten deelnemers hun heil in het buitenland. Dit seizoen vertrokken vier jonge vrouwen naar Hawaï, om daar ieder in een eigen gastgezin aan de slag te gaan als (je raadt het) au pair. En ook zij ondervonden hoe een sprookjesachtige omgeving niet garant staat voor een fijn verblijf. Met name de twintigjarige Bibi kreeg het zwaar te verduren; zo zwaar soms dat je als kijker een groeiende aandrang kon voelen om zelf het vliegtuig naar Hawaï te pakken en verhaal te halen bij haar gastgezinnen. Bibi had er uiteindelijk twee: het eerste besloot ze zelf vroegtijdig te verlaten omdat ze verbleef in een ruimte vol ongedierte, het tweede moest ze vroegtijdig verlaten van gastmoeder Ashley, die vastberaden leek de meest onhebbelijke mensen van de toekomst groot te brengen.
Ashley en haar man woonden met hun drie dochters én nog een andere au pair in een villa waar geen einde aan kwam. Bibi bleek hier eerder butler dan oppas: de drie kleine meisjes moesten te allen tijde op hun wenken worden bediend. De jongste wilde alleen dinonuggets eten, en omdat ze vier jaar was moesten ze altijd per vier worden geserveerd. Daar at ze er dan drie van op. Vanaf het moment dat de eerste dinonugget de vuilnisbak in ging, was het wachten tot de bom tussen Bibi en Ashley zou barsten – dat dat pas in de laatste aflevering gebeurde mocht een wonder heten.
Zo lang zullen René en Iris het waarschijnlijk niet met elkaar uithouden. Maar zonder ruzie huiswaarts keren zit er wellicht nog in. Dat is een fijnere manier om de zaken af te ronden, en een praktischere bovendien: wie weet is Iris dan nog hartelijk genoeg om René zelf naar het vliegveld te rijden.
