Micky Lawler (62) klapte op 3 januari van dit jaar in Florida haar laptop dicht. Bijna een decennium lang was ze voorzitter geweest van de WTA, de organisatie voor proftennissters. Het was tijd voor iets anders. Met twee van haar drie kinderen ging ze naar de lancering van SpaceX. Het werd „een geweldige ervaring”.
De rit naar huis zal ze nooit vergeten, vertelt Lawler tijdens een gesprek in een huis niet ver van Wimbledon. „We kregen een telefoontje dat mijn ex-man, hun vader, in het ziekenhuis lag. Hij had al een tijd hartproblemen. Drieënhalf uur lang werd er geen woord gesproken in de auto.”
Nog diezelfde maand overleed Peter Lawler. En toen werd het opeens heel stil in de vrouw die de afgelopen decennia weinig momenten van stilte kende. Als kind van een Philips-werknemer woonde ze in meerdere landen en toen ze op haar 25ste in het proftennis ging werken – eerst bij de mannen – werd haar reisschema alleen maar drukker.
Eind vorige maand werd bekend dat Lawler commisioner wordt van de nieuwe professionele Amerikaanse 3×3-basketballeague Unrivaled. In een persbericht werd ze „een voorvechter van gendergelijkheid in het tennis” genoemd, met ruim dertig jaar ervaring. Ze wordt verantwoordelijk voor de lancering van de vrouwencompetitie, begin volgend jaar. Ze gaat op zoek naar commerciële partners en wordt „een stem voor de sporters”.
Ik appte u – heel ongelukkig – op de dag dat uw ex-man overleed. Hoe gaat het met u?
„Het waren geen makkelijke maanden, vooral ook voor mijn kinderen. De een woont in Washington DC, de ander in Los Angeles, de derde in San Francisco, maar we proberen elkaar zoveel mogelijk te zien.”
Het globetrottersbestaan heeft vast ook een eenzame kant.
„Heel eenzaam. Zo’n bestaan is avontuurlijk, maar zeker nu ik ouder word, begin ik steeds meer waarde te hechten aan mijn huis. Ik heb me altijd een buitenstaander gevoeld. Als geboren Nederlander in de VS, als halve Amerikaan in Nederland. Ik zoek steeds meer naar vastigheid.”
Wanneer dacht u: het is mooi geweest met dat tennis?
„Ruim een jaar geleden werd duidelijk dat de WTA een nieuwe commerciële partner zou krijgen: CVC Capital Partners. Er zou een nieuw team met experts komen, met een andere benadering. Ik ben een gevoelsmens en vind dat investeringen in de vrouwensport vanuit het hart moeten komen. Er zit een sociaal-emotionele component aan.”
En nu dreigde een verzakelijking?
„Ja, al hoefde dat niet negatief uit te pakken. Integendeel, het prijzengeld voor speelsters ging omhoog. Maar ik voelde gewoon dat mijn tijd gekomen was. Omdat we midden in een aantal belangrijke ontwikkelingen zaten, waaronder het afsluiten van twee belangrijke tv-contracten, heb ik langzaam afscheid genomen.”
U kreeg bij de WTA met ingewikkelde kwesties te maken. Zo werden in 2021 alle toernooien in China geschrapt vanwege de situatie van de Chinese tennisster Peng Shuai en was er onrust over deals met Saoedi-Arabië . Waar lag u wakker van?
„Van de Peng-kwestie heb ik het meest wakker gelegen. Via het Chinese sociale medium Weibo liet ze weten dat ze een relatie met de voormalig vicepremier Zhang Gaoli had gehad en …”
Toch even een correctie. Ze liet weten seksueel misbruikt te zijn door hem.
Ze knikt. „Normaal gezien was ik in een vliegtuig gestapt om haar op te zoeken. Dan hadden we waarschijnlijk sneller duidelijkheid over haar situatie gekregen. Maar het was coronatijd en alles zat dicht.”
Nu sneed WTA-topman Steve Simon op afstand alle banden door.
„Hij stond zwaar onder druk. Voor mij was het pijnlijk omdat China het land is waar ik veel gereisd heb om, met succes, nieuwe toernooien van de grond te krijgen. In Wuhan werd niet alleen een stadion gebouwd, maar ook een universiteit waar je een studie kon volgen voor het organiseren van toernooien. De jongeren daar waren zó … hoopvol. In 2020 brak de pandemie in Wuhan uit en niet veel later volgde de crisis rond Peng.”
Hoe staat u tegenover de commerciële deals die de WTA dit jaar met een Saoedisch investeringsfonds en de Saoedische tennisfederatie heeft gesloten?
„Ik woon in een land dat, vanwege wapenwetgeving, niet kan garanderen dat een kind levend thuiskomt na een schooldag. En dan hebben wij kritiek op de mensenrechtensituatie in Saoedie-Arabië?”
Human Rights Watch waarschuwde speelsters: als je je daar tijdens de toernooien uitspreekt over vrouwenrechten kan je in de gevangenis belanden.
Ze zucht. „Natuurlijk moeten speelsters zichzelf kunnen zijn, maar ik denk dat de Saoedische tennisfederatie garanties heeft gegeven dat zij zich vrijelijk kunnen uiten. De voorzitter van de Saoedische tennisbond is een vrouw en zij zegt dat vrouwen het daar erg inspirerend vinden dat de WTA Finals de komende jaren daar gehouden worden.”
En nu dus een nieuwe rol in een nieuwe competitie. Uw vorige baan was slopend, maar u begint vol goede moed aan deze klus?
Ze lacht. „Een vriend van me zei: stoppen met werken is de snelste weg naar de dood. Meerdere mensen hebben mij het afgelopen half jaar benaderd met mooie aanbiedingen, maar deze baan – en met name de toewijding van de mensen met wie ik ga werken – sprak me aan. Ik denk dat ik de lessen die ik in het tennis geleerd heb daar goed kan inzetten.”
