Bij de politie had Giovanni van K. het vorig jaar nog glashard ontkend. Hij is „geen gemakkelijke prater”, vandaar. Maar nu hij tegenover de rechter in Alkmaar zit en zijn advocaat naast zich heeft, wil Van K. er toch voor uitkomen: ja, hij heeft het gedaan. „Ik heb oprecht spijt.” Van K. heeft een foto van zijn ex-vriendin met ontbloot bovenlichaam rondgestuurd op sociale media. „Uw relatie was voorbij en u bent niet als vrienden uit elkaar gegaan”, constateert de rechter. Van K.: „Het is heel dom van me.” De rechter was van plan om Van K. te confronteren met al het bewijs – berichten die vanaf zijn telefoon werden verstuurd –, maar dat is vanwege de bekentenis niet meer noodzakelijk: „Ik zeg het maar heel eerlijk, het bewijs is duimendik.”
Nu wil de rechter weten waarom hij de foto heeft doorgestuurd. „Je zet iemand voor de hele wereld in haar hemd. Of beter gezegd: niet in haar hemd.” De 21-jarige verdachte, in een grijze capuchontrui en met een vlassige sik, haalt zijn schouders op. „Ik vind het lastig.”
De relatie van de verdachte en het slachtoffer verliep turbulent. Op het laatst waren ze ronduit gemeen tegen elkaar. Waarom besloten ze niet, nadat het uitging, om geen contact meer te hebben, wil de rechter weten. „Toen hield ik nog van haar. Je wil samen zijn.”
Stroef
Hij zegt dat hij de afbeelding in een kwade opwelling heeft verzonden, maar de officier van justitie vindt dat lastig te geloven. Op 14 februari 2023 verstuurde Van K. de foto in de loop van de dag naar een rits mensen, ook de nieuwe vriend van zijn ex. Aan hem schreef Van K. dat hij niet naar de politie moest gaan en geld moest betalen. En Van K. plaatste de foto en de contactgegevens van het slachtoffer in de Telegram-groep ‘Sex on the beach’. „Ze neukt alleen met jongens die een auto hebben”, schreef hij. Naar aanleiding daarvan ontving ze verschillende piemelfoto’s van onbekenden. „Ik had er niet over nagedacht dat zoiets zou gebeuren”, zegt Van K.
De advocaat van Van K. vraagt de rechter om de zaak vandaag niet door te laten gaan. Haar cliënt is nog niet op gesprek geweest bij de reclassering en daardoor is er weinig duidelijk over zijn psychische gesteldheid. Hij heeft een ingewikkeld verleden: zijn moeder overleed jong, met zijn vader en andere familie verloopt het contact stroef. Hij heeft geen werk.
De reclassering heeft Van K. wel uitgenodigd, maar de brief is nooit door hem gezien – waarschijnlijk omdat hij op wisselende adressen woont. De rechter vindt dat de zitting door kan gaan. Hij zegt dat de reclassering, die in opdracht van justitie advies geeft over verdachten en daders en toezicht uitvoert, ook later nog betrokken kan worden. „Bovendien: we hebben hier een zaal vol mensen.”
In het staartje van de verkering deed ze haar eerste zelfdodingspoging, vertelt haar moeder, na het verspreiden van de foto nog eens drie
Het slachtoffer is aanwezig, met haar ouders en twee afgevaardigden van Slachtofferhulp. De jonge vrouw draagt twee lange invlechten en een zwart capuchonvest. Ze heeft het zowel tijdens als na haar relatie met de verdachte mentaal moeilijk gehad. In het staartje van de verkering deed ze haar eerste zelfdodingspoging, vertelt haar moeder, na het verspreiden van de foto nog eens drie. Haar ouders hebben in die tijd acuut een opname voor haar georganiseerd die ze uit eigen zak moesten betalen – bij plekken die door de verzekeraar worden vergoed waren lange wachtlijsten. De jonge vrouw heeft een verklaring voorbereid die ze wil voorlezen, maar slachtoffers hebben alleen spreekrecht bij zwaardere delicten, legt de rechter uit. „Het spijt me, maar we zijn ons bewust van de impact.”
De rechter beslist meteen. Van K. krijgt een taakstraf van 120 uur. Er moet ook een behandeling komen. Als hij niet reageert op oproepen van de reclassering, kan dat een gevangenisstraf van een maand opleveren. Hij moet 2.000 euro smartengeld betalen en een deel van de behandeling in de kliniek. De komende drie jaar geldt een contactverbod. Als Van K. toch contact met haar opneemt, moet hij twee weken naar de gevangenis.
