Voor Djokovic is de titel in Melbourne ‘de mooiste overwinning’ in zijn carrière

The Greatest of All Time. Het is steeds minder de vraag of Novak Djokovic zich deze titel al toe mag eigenen. De Serviër is op zijn 35ste in 2023 in ieder geval ‘de grootste tennisser van het moment’. Djokovic won op zondag zijn 22ste grandslamtoernooi (evenveel als de Spanjaard Rafael Nadal), waarvan tien in Melbourne, en is vanaf maandag wederom de nummer één van de wereldranglijst. „Durf te dromen. Alles is mogelijk. Het maakt niet uit waar je vandaan komt”, zei Djokovic met de beker in zijn handen ter inspiratie aan jongeren in de wereld na zijn overwinning in drie sets (6-3, 7-6 en 7-6) op de Griek Stefanos Tsitsipas.

Djokovic vierde zijn 93ste toernooizege na het laatste punt aanvankelijk nog een beetje ingetogen. Met een vinger naar zijn hoofd, en een vinger naar zijn hart. Om twee minuten later in zijn box tussen zijn begeleidingsteam en zijn familie op de grond in huilen uit te barsten. Djokovic werd als nooit eerder zó overmand door emoties. Het tekende hoeveel deze titel voor hem betekende. Hij droeg de toernooizege op aan zijn naasten op de tribune. „Deze is net zozeer voor julie”, zei hij. „Jullie weten waar we allemaal doorheen zijn gegaan de laatste vijf weken. Daarom is dit de mooiste overwinning in mijn carrière.”

Vader Djokovic

Toch was er wel een smetje op het succes. De vader van de kampioen ontbrak tijdens de finale op de tribune. Srdjan Djokovic raakte eerder tijdens het toernooi in opspraak door te poseren met aanhangers van de Russische president Vladimir Poetin. Hij achtte het verstandiger daarna weg te blijven. Tot verdriet van Djokovic, die stelde dat zijn vader niets te verwijten viel. „Dit is niet is waar ik op zit te wachten. Ik hoop dat mensen het nu kunnen laten rusten, zodat we ons op het tennis kunnen richten. Het is niet ideaal om je tijdens zo’n groot toernooi met randzaken bezig te moeten houden”, verzuchtte Djokovic tegen de pers in aanloop naar de finale. „Maar het is onderdeel van mijn leven geworden. Helaas de laatste jaren alleen maar meer. Ik probeer me daar tegen te wapenen en sterker te worden.”

Zo was er buiten de baan weer veel te doen om Djokovic. Ook dát tekent Nole. Voor sommigen een reden waarom hij het altijd qua populariteit af zal leggen tegen een gentleman als Roger Federer of de bijna onkreukbare Nadal.

Djokovic nam met zijn titel ook nadrukkelijk revanche voor vorig jaar. Hij keerde in 2022 vanuit Melbourne als een held terug in Belgrado. Maar zonder op de hardcourtbanen in actie te zijn gekomen. Djokovic mocht niet spelen omdat hij weigerde te bevestigen dat hij gevaccineerd was tegen het coronavirus. Het was een principekwestie voor Djokovic, wiens visum werd ingetrokken. Er dreigde zelfs een inreisverbod van drie jaar voor hem. Zover kwam het niet. Djokovic was dit jaar weer welkom. Met het publiek in Australië bouwde hij een haat-liefdeverhouding op. Djokovic begon twee weken geleden als dé favoriet aan het toernooi.

Voor een kenner als Richard Krajicek stond vooraf al bijna vast dat Djokovic op de Australian Open zou zegevieren. „Djokovic is voor mij nog steeds de beste”, stelt de toernooi-directeur van het ABN Amro Open, die zelf met Wimbledon één grandslamtitel op zijn naam heeft. „Hij is de laatste van het trio met Roger Federer en Rafael Nadal die voor twintig rare jaren zorgden. Ze hebben het tennis met al hun zeges voor een hele generatie minder mooi gemaakt.”

Djokovic zag zijn grote concurrent Federer vorig jaar afhaken. De Zwitser had bij het einde van zijn succesvolle loopbaan twintig grandslamtoernooien gewonnen. Nadal wist vorig jaar nog wel zijn 21ste (Australian Open) en 22ste (Roland Garros) grandslamtitel te winnen, maar kreeg daarna met fysieke problemen te maken. Nadal was dit jaar in Melbourne niet fit genoeg en ging er in de tweede ronde al uit. Hij staat met problemen aan zijn heup waarschijnlijk twee maanden aan de kant.

Nieuwe generatie

Djokovic kreeg de afgelopen jaren verschillende aanvallen te verduren van tennissers uit een nieuwe generatie die hem van zijn troon wilden stoten. De 24-jarige Tsitsipas behoort met Carlos Alcaraz, Casper Ruud, Daniiel Medvedev en Alexander Zverev tot een groepje uitdagers van Djokovic. Ze stonden allemaal wel eens boven hem op de wereldranglijst, maar nooit voor lange tijd. Alcaraz en Medvedev namen zelfs de koppositie van de wereldranglijst over, maar kregen als nummer één allebei te maken met een terugval. Djokovic herstelde vanaf de vijfde plaats op de ranglijst de hegemonie en staat vanaf maandag voor de 374ste week bovenaan – ook dát is een record.

De finale tegen Tsitsipas was een ongelijke strijd. Zoals geen enkele tegenstander de afgelopen twee weken vat kreeg op Djokovic. De Serviër stond alleen in de tweede ronde tegen Enzo Couacaud een set af. Hij leek aan het begin van het toernooi nog hinder te ondervinden van zijn hamstring, maar had daar in de finale geen last meer van. Heel even kwam Djokovic in de tweede set in de problemen toen Tsitsipas een setpunt kreeg. Maar zoals zo vaak speelde Djokovic zijn beste tennis op de moeilijkste momenten. Tsitsipas kon afloop alleen maar concluderen dat Djokovic een klasse apart en dat hij de sport naar een hoger niveau heeft weten te tillen. Djokovic nam de complimenten met een tevreden glimlach in ontvangst. „Jouw tijd komt nog wel”, zei hij tegen zijn tegenstander. Dat hoorde Tsitsipas twee jaar geleden ook na zijn eerste verloren grandslamfinale, tegen Djokovic op Roland Garros.