Een tijdje terug stond ik in een café in Naaldwijk stand-upcomedy te doen voor wat je in lieve bewoordingen een ‘mondig publiek’ noemt. Ik had bij het opkomen een grapje gemaakt over de tuinbroek die ik droeg en het Westland, even later vertelde ik iets over uit de kast komen, waarna een vrolijke Westlander schreeuwde: „Haha, uit de kás!” Niet eens een superslecht grapje, ik had hem in de bus vanuit Delft zélf al bedacht, alleen vond ik hem te flauw. Dus dat zei ik ook, en bromde ik iets uit het Standaardwerk voor Mondig Publiek als: „En eh, daarom sta ík hier de grapjes te maken.”
Deze man was een heckler, vrij vertaald: uitjouwer, nog iets vrijer vertaald: asociale droplul. In dit geval wil ik overigens gezegd hebben dat het publiek, ook deze man, geweldig leuk was – geen klachten. Maar in algemene zin is de ongeschreven regel: zit je in het publiek en staat er iemand op het podium, dan houd je je bek. Wat bij een klassiek concert of een theatervoorstelling ook bijna altijd gebeurt, maar bij stand-upcomedy een heel stuk minder. Het is ook een andere dynamiek: je presenteert je als comedian vaak als lekker alledaags, net als je publiek, waardoor er een soort gelijkwaardigheid insluipt. En je gebruikt het publiek ook nadrukkelijk voor stukjes van je set, voor eigen gewin. Meestal is het ook niet erg als het publiek ‘mondig’ is, want dat is voor de meeste comedians alleen maar munitie voor improvisatie of beledigingen – bij een heckler mag je namelijk best ver gaan.
Hij was een heckler, vrij vertaald: uitjouwer, nog iets vrijer vertaald: asociale droplul
Totdat het storend wordt. Heb ik zelf nog niet meegemaakt, maar ik dacht eraan toen ik las wat er was gebeurd tijdens een show van Adele in Las Vegas eerder deze week. Op videobeelden leek een man terwijl de zangeres aan het praten was ‘Pride sucks’ te roepen. En dat tijdens Pride Month! Waarna Adele de man vroeg of hij dat echt zei, het antwoord niet afwachtte en de man vervolgens de grond in boorde. „Kwam je nou naar mijn show om te zeggen dat Pride kut is, ben je fucking dom? Doe niet zo belachelijk. Als je niets aardigs te zeggen hebt, houd dan je mond.”
Daarna gebeurde… het internet. Lof voor Adele: wat een ‘ally’ voor de lhbti-gemeenschap is ze toch, hoe haalt die man het in zijn hoofd? Tegelijk ook steun voor de man uit conservatieve hoek: hij had gewoon gelijk, Pride ís ook kut.
En toen verschenen er berichten van mensen die in het publiek vlak bij de man hadden gezeten. Zij schreven dat de man ‘work sucks’ had geroepen. Wat op andere beelden, met iets duidelijker geluid, ook te horen was. Ik vond het in eerste instantie al zo raar. Ik kon me al geen Pridehatende fan van Adele voorstellen, een zangeres met een grote lhbti-fanschare en die de gemeenschap openlijk steunt. Maar toen bleek Adele ook nog eens net bezig te zijn geweest met een praatje over haar werkweek. Wat ‘work sucks’ toch beduidend logischer maakt dan ‘Pride sucks’.
Toch wel rot voor die man, dacht ik, maar ik weet wel zeker dat hij nooit meer door een optreden heen schreeuwt.
Frank Huiskamp verving deze week Marcel van Roosmalen.
