N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Zap Na zijn vastplakactie bij Jinek mocht activist Jelle de Graaf donderdag Khalid & Sophie uitleggen wat we kunnen doen tegen de klimaatverandering. Het bleef bij abstracties en premier Rutte die beste vrienden is met de directeur van Shell.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data92485737-6335b8.jpg)
Beeld BNNVARA
Hé, de tafelplakker zat er weer, áán tafel dit keer bij Khalid & Sophie. Op dinsdagavond kleefde klimaatactivist Jelle de Graaf zich met zijn handen vast aan de talkshowtafel van Jinek. Een collega-activist lijmde donderdag zijn hoofd aan Het meisje met de parel van Vermeer. Weer een ander, zelf met één hand vast aan de muur, kieperde voor het schokeffect nog een blik tomatensoep over z’n vastgekleefde schedel. „Shame on you”, hoorde je in het filmpje ervan een omstander piepen.
Het Mauritshuis – daar hing het schilderij – wilde zo weinig mogelijk aandacht besteden aan de actie. Dus deed de talkshow dat. En er was sinds dinsdag duidelijk opgeschaald. Aan tafel ook twee makers van klimaat-documentaires, Bram Vermeulen (Frontlinie op donderdag) en Nicolaas Veul (De klimaatverkenner op vrijdag). Verder nog een klimaatactivist én tafeldame Wouke van Scherrenburg die eindelijk eens thuis een „fatsoenlijke groenteschotel” op tafel had willen zetten, maar subiet in de auto (!) was gesprongen om mee te praten over de „wereld die in de fik staat”. Ze had Jelle’s vastplakactie op de i-Pad teruggekeken, zei ze, en in haar eentje zitten applaudisseren. De ándere tafeldame, Anniko van Santen, vond juist dat de boodschap „verwaterde” door de extreme middelen die klimaatactivisten inzetten.
Bram Vermeulen, net terug uit Groenland waar de zee al 25 jaar niet meer bevriest, moest mét Jelle aan tafel „even een fragmentje” terugkijken van Jelle op tafel. Jelle die dinsdagavond aan die tafel was uitgenodigd om te praten over de ácties en het nut ervan. Vraag je hem naar wat ons te doen staat, gewoon even praktisch, dan komen er abstracties over ‘de fossiele industrie’ en minister-president Rutte die beste vrienden is met de directeur van Shell. Nee, dáár ligt het allemaal aan. Wie o wie vraag je aan de talkshowtafel om te vertellen wat we kunnen, nee, moeten doen en (vooral) laten?
Onkruid bestaat niet
Waarom hebben we van schoffelen eigenlijk een taakstraf gemaakt, vraag je je af na het zien van de film Code Groen (HUMAN). Verwarrend, omdat je zomaar iedereen in een oranje werkpak aanziet voor halve crimineel, en voor de werkers in het groen is het ook niet speciaal een opsteker. Marjoleine Boonstra volgt de mannen (en één vrouw) die werken voor sociaal-ontwikkelbedrijf Pantar in Amsterdam. Schoffelen doen ze niet voor straf, maar in „vrijheid”. Ze schamen zich in het begin, zegt voorman Theo over de nieuwelingen in zijn keet. Een enkeling heeft een paar jaar achter tralies doorgebracht, maar de meesten zijn door andere wendingen vast komen te zitten in het leven. Verslaving, verwarring, verlies van werk en huis. „Het werk is de eerste maanden niet belangrijk.” Op tijd komen, discipline, routine krijgen, daar is het Pantar om te doen. Hebben ze gevoel voor het werk in het groen, des te beter. Theo wijst de mannen op de wilgenroosjes onder de kamperfoelie, de weegbree en de rucola. „Onkruid bestaat niet”, zegt hij. „Dat maken de mensen ervan.” Net zoals de mensen van groen een vuilstort maken, de grijpers van de groenwerkers halen meer rotzooi uit de bosjes dan onkruid.
Mooiste scène is die met de nieuwe directeur ‘Werk’ van Pantar, Saskia Floore. De baas van een team van 70 man die weer 700 man aansturen komt een dag schoffelen tussen de bramen en de rozen. Ze is een groentje op groengebied. „Zwaar werk”, ontdekt ze. Hoe Leslie haar vervolgens uitlegt hoe het moet, schoffelen. En hoe geconcentreerd zij kijkt hoe hij het voordoet.
Anton, Amina, Leslie, Luuk, Edwin, Alexandar komen ieder aan het woord. Ze vertellen net genoeg om heel veel van ze te willen weten. Maar dat blijft uit. Misschien laten de groenwerkers in de oranje pakken zich liever niet kennen.
