Aan het balkon van een appartement pal langs het circuit van Imola heeft iemand een spandoek opgehangen met een rond verkeersbord erop. „De snelheidslimiet is 80 kilometer per uur”, staat erbij. „Max, doe het rustig aan.”
De Formule 1 was dit weekend voor het eerst in 2024 terug op Europese bodem. En net als de inwoner van het Italiaanse stadje die liefst zag dat Max Verstappen zich voor de verandering eens zou inhouden, hoopten ook veel andere fans dat de overgang naar een ander continent ook een andere rangorde met zich zou meebrengen.
Twee weken geleden was Verstappen immers voor het eerst dit jaar op snelheid verslagen, door de Brit Lando Norris in zijn van verbeterde onderdelen voorziene McLaren. Dat kon een toevalstreffer zijn. Maar nóg zo’n nederlaag voor Verstappen zou betekenen dat de andere teams het gat met Red Bull aan het dichten zijn. Dan wacht er wellicht een spannender seizoen dan de aanvankelijke dominantie van Verstappen deed vermoeden.
Verstappen arriveert aan het einde van de week in Italië met twee nieuwe wapens: een updatepakket voor zijn Red Bull RB20, én een pas opgeleverd motorhome. In die luxe trailer kan hij tijdens Europese races verblijven zodat hij niet heen en weer naar hotels hoeft te reizen.
En het belangrijkste: er staat een complete racesimulator in Verstappens mobiele onderkomen. Daarop zal hij zaterdag en zondag, tussen de Formule 1-sessies door, met zijn professionele simraceteam deelnemen aan de virtuele 24-uursrace op de Nürburgring. De uit de kluiten gewassen camper staat ergens in het heuvelachtige gebied rondom het circuit geparkeerd – waar precies houdt Verstappens management geheim.
Pauwen en nachtegalen
In Imola kijk je terug in het verleden van de autosport. Het is een van de laatste circuits op de kalender die niet op een tekentafel zijn ontworpen, maar ooit zijn ontstaan door simpelweg met strobalen een paar openbare wegen af te zetten voor een race. In de loop van de jaren kwamen er muren en vangrails, en werd Imola een permanent circuit, maar de loop van het krappe, glooiende parcours is nog exact hetzelfde.
Het circuit voert door een schaduwrijk park en gaat op en neer over heuvels. Als de motoren even zijn stilgevallen, hoor je vanaf de baan pauwen en nachtegalen. Huizen met daken van rode dakpannen die er al eerder stonden dan het circuit, liggen nu pal naast het parcours. Sommige bewoners zitten op klapstoeltjes naast hun huis, terwijl in een andere tuin, hoogstens een paar meter van het asfalt, iemand met een motormaaier in de weer is. De geur van versgemaaid gras waait over het circuit.
Imola is ook op een andere manier van de oude stempel, eentje waar Max Verstappen vrijdag tijdens de trainingen al snel mee te maken krijgt. Rond de baan liggen geen uitloopstroken van asfalt, maar ouderwetse grindbakken. En omdat zijn auto telkens onvoorspelbaar reageert op Verstappens handelen, hobbelt hij een paar keer met de Red Bull over de gele kiezeltjes. Bij de tijden van McLaren en Ferrari, ook met vernieuwde onderdelen, komt hij niet in de buurt.
Er is iets mis met de afstelling van Verstappens auto. ’s Avonds en ’s nachts brengt testcoureur Sébastien Buemi uren door in de geavanceerde simulator in Red Bulls hoofdkwartier in het Engelse Milton Keynes om het probleem te analyseren. Kennelijk komt daar een oplossing uit, want in de kwalificatie op zaterdagmiddag is Verstappen toch weer de snelste, amper een tiende van een seconde voor de McLarens.
Het spande er volgens Verstappens manager Raymond Vermeulen echt om. „We weten dat Max er altijd wel weer een ronde uit perst”, zegt hij de volgende ochtend in het teamonderkomen van Red Bull in de paddock. Maar de aanloop naar de kwalificatie was „rommelig”, en er was oprechte opluchting in het team toen Verstappen alsnog pole position pakte.
Virtuele race
Verstappen kan zaterdagavond dus met een gerust hart naar zijn motorhome om het stuur van zijn teamgenoten over te nemen in de virtuele race. Hij rijdt een paar uur, gaat slapen, staat op, en stapt weer in zijn simulator. Duizenden kijkers van de livestream zien hem onder in het scherm geconcentreerd naar zijn beeldscherm staren. Alleen op een lang recht stuk haalt hij even een hand van het stuur om in zijn oog te wrijven. Na in totaal vijf uur racen, als hij dik aan de leiding rijdt, zet hij de computer uit omdat hij naar het circuit moet voor zijn Formule 1-race.
Ferrari lijkt dan, afgaand op het kwalificatieresultaat, al een minder grote bedreiging. Zoals altijd bij races in Italië is de heisa rondom het team compleet. Fans dragen portretten van Charles Leclerc als katholieke heilige met zich mee en een Formule 1-fotograaf laat zich in de paddock haast op de grond vallen om een goede foto te kunnen maken van de minuscule, teckelachtige hond waarmee Leclercs vriendin aan het wandelen is. Maar alle opwinding ten spijt, kunnen Leclerc en teamgenoot Carlos Sainz ook in de race weinig uithalen.
De enige tegenstand komt zondag opnieuw van Norris – al lijkt het daar lang niet op. Verstappen houdt bij de start de leiding en bouwt zonder veel moeite een gat op van zes à zeven seconden. Het past precies binnen het dominante scenario dat zich de afgelopen jaren al veel vaker ontvouwde.
Dan begint Norris plotseling rap dichterbij te komen – Verstappens banden zijn versleten, hij krijgt zijn auto amper de bochten in gestuurd. „De laatste tien ronden moest ik echt voluit gaan”, zegt vlak nadat hij is uitgestapt. „En dat is moeilijk als de banden niet meer werken.” Aan de finish is Norris tot op zeven tienden genaderd. Met een rondje of wat extra had hij, zo zegt hij zelf, Verstappen zeker ingehaald. Nu behaalt Verstappen nipt zijn tweede overwinning van de dag: ook in de virtuele race pakt zijn team de eerste prijs.
De oude rangorde in de Formule 1 is na Imola nog in tact – in elk geval voorlopig. Duidelijk is dat Verstappen over genoeg ervaring, aanpassingsvermogen en pure stuurmanskunst beschikt om ook als het tegen zit de concurrentie af te troeven. En met zulke situaties kan hij dit seizoen best nog vaker te maken krijgen.
