Ayoub Kharkhach heeft zaterdagavond zowel de jury- als de publieksprijs gewonnen tijdens de 37e editie van het Amsterdams Kleinkunst Festival. De jury prees de ontwapenende manier waarop hij een persoonlijke geschiedenis combineerde met universele thema’s. „Dat doet hij op een lichtvoetige manier zonder dwingend te zijn en te oordelen.” Hij is de 37ste winnaar van de zogeheten AKF Sonneveldprijs, die eerder werd gewonnen door De Vliegende Panters, Yentl en de Boer, en Stefano Keizers.
De innemende Kharkhach bleek tijdens de sterke finale-avond een goede verhalenverteller. Met een machtige rust hield hij het publiek in zijn greep. Hij vertelde over zijn religie, maar we hoefden niet bang te zijn dat hij ons tot de islam ging bekeren: „Ik ga vanavond alleen maar het dak eraf blazen.”
Op jonge leeftijd kreeg Kharkhach in de moskee te horen: „Jij bent gelovig en muziek is van de duivel, dus zing alsjeblieft niet.” Jarenlang durfde hij geen muziek te maken, maar die tijd is gelukkig veranderd. Hij zong en speelde prachtig, onder meer over een levensveranderende ervaring in een lied met de alleszeggende titel: „Maandenlang met mama op de afdeling kinderoncologie en toen nog een paar weken op de afdeling oncologie.”
De twee andere finalisten behaalden ook een hoog niveau. Levy Geernaert ging naar huis met de aanmoedigingsprijs van het Ramses Shaffy Fonds: 2.500 euro. Komisch toonde hij hoe hij zijn sociale angst en emoties over een afwezige ouder en een verdronken vriend meestal succesvol naar de achtergrond weet te drukken; met grotesk aangedikte verhalen, een flinke dosis nonchalance en af en toe een beetje verdoving op pompende beats. Dat hou je natuurlijk niet een heel leven vol, en ook op het podium lukte dat niet. De keren dat Geernaert oprecht was, leverden ontroerende momenten op.
De drie finalisten waren aan elkaar gewaagd. Daarom deed het een beetje pijn dat de derde finalist prijsloos bleef. De Vlaamse Simon Verlinden had een intrigerende act waarin hij met sterk fysiek spel een naïef en ogenschijnlijk opgeruimd personage speelde. „Mijn lievelingskleur is bruin, lievelingseten soep en binnenkort ga ik op reis naar Macedonië.” Langzaam raakt het opgeruimde type in de war door een serie verwarrende telefoontjes: erg grappig. Ook zijn achterwaartse aftocht uit een supermarkt na een gesprek met een boze manager was onvergetelijk. Landgenoot Wim Helsen zal trots op hem zijn. De drie finalisten gaan dit najaar op een uitgebreide een uitgebreide tournee.
De finale werd leuk aan elkaar gepraat door comedian Rayen Panday, die de hele avond verbaal vocht met een nogal stugge eerste rij. Op een gegeven moment kreeg hij helemaal geen reactie meer. Panday: „Mevrouw, heeft u mij nou op mute gezet?” Panday mocht de publieksprijs uitreiken, maar besloot dat over te laten aan iemand uit het publiek.
De Finalistentournee is te zien vanaf 3 okt t/m 14 dec 2024. Info: www.akf.nl
