Dit is de beste muziek van dit moment

Pop

●●●●●

1 The Smile Wall of Eyes

Zanger Thom Yorke, gitarist-keyboardspeler Jonny Greenwood (Radiohead) en jazzdrummer Tom Skinner schreven voor het tweede album van The Smile acht uitvoerige nummers waarin het muzikale experiment subtiel werd gedoseerd. Ze bieden een scherp contrast tussen tekst en muziek: je hoort lieflijke muziek en zang, en louter nachtmerriebeelden in de tekst. De ontregeling zit verstopt op de achtergrond.

Rock

●●●●●

2 The Last Dinner Party Prelude to Ecstasy

‘Maximalisme, plezier maken en heel hard ons best doen, te allen tijde.” Dat is de missie van The Last Dinner Party. Debuutalbum Prelude to Ecstasy past helemaal binnen die drie fundamentele principes, van de orkestrale ouverture tot de meeslepende slotballade. Het is een uitspatting, maar wel een uitstekend gedoseerde.

Pop

●●●●●

3 Froukje Noodzakelijk Verdriet

Eindelijk is daar het debuut van dé belofte van de nederpop. Froukje’s Noodzakelijk Verdriet heeft niet de zwaarte, maar wel de persoonlijkheid die bij zo’n belofte hoort. De ambitie borrelt, maar die beperkt zich tot sterke songs. Geen gastoptredens, geen bombast, niks teveel. Gewoon Froukje. Met al haar twijfels, angsten en liefdes, in sterke, heldere zinnen gegoten in aantrekkelijk melodieuze popliedjes.

Dance

●●●●●

4 Burial Dreamfear / Boy Sent From Above

William Bevan (Burial) is een kluizenaar die nooit optreedt en ook niet zo veel uitbrengt. Deze ep is een heerlijk teken van leven: Burial op z’n donkerst en meest chaotisch. Hij schiet met stroboscopen-acid op gruizige breakbeats en griezelsamples, en trekt het allemaal zijn gitzwarte rave in.

Klassiek

●●●●●

5 Katharine Dain & Sam Armstrong Forget This Night

Na coronavrucht Regards sur l’infini, een onbetwiste voltreffer, is ook het tweede album van sopraan Katharine Dain en pianist Sam Armstrong raak. Op Forget This Night combineren ze een grootse liedcyclus van Lili Boulanger met werk van Karol Szymanowski en Grazyna Bacewicz: een geweldig samengesteld én uitgevoerd geheel.

Hiphop/dance

●●●●●

6 Little Simz Drop 7

De Britse rapper Little Simz experimenteert er graag op los op korte ep’s. Op Drop 7 zoekt ze het in withete clubbeats met uitdagende hooks en een losse mix van genres. Natuurlijk blijft ze een sterke tekstschrijver, zoals in ‘Torch’ en zelfs in verleidelijk Portugees in ‘Fever’. Soms krijgt de muziek de overhand (zoals in ‘SOS’) en dat is helemaal niet verkeerd.

Rock

●●●●●

7 Slift Ilion

Het Franse Slift kwam vorig jaar op Roadburn als grote onbekende als artist in residence. Maar ze gingen er weg als bejubelde, nieuwe ster aan het psychedelische stoner-rockfirmament. Ilion onderstreept die ambitie met verve. Episch grootse riffs, heavy als een oceaanstomer en tegelijkertijd super melodieus.

Pop

●●●●●

8 Tom Odell Black Friday

De Britse zanger Tom Odell blinkt uit in gevoelige pianoliedjes. Mooi hoe zijn hit ‘Another Love’ na ruim tien jaar opnieuw massaal omarmd wordt dankzij TikTok. Maar ook nieuwe song ‘Black Friday’. Het album is er een van zware thema’s, sombere ballades en kleine liedjes die opbloeien. Odell is een bloedserieuze songwriter, maar zijn openheid is kostbaar.

Pop

●●●●●

9 Chibi Ichigo Na half 1

Techno, house, gabber en andere hoogenergieke genres vormen de basis van de derde plaat van Chibi Ichigo, alter ego van Sabina Nurijeva. De energie van haar liveshows (ze was een in zweet gedrenkt hoogtepunt op Into The Great Wide Open 2023), de beats van Umi Defoort en Nurijeva’s wat schuchtere zang, dat werkt ook op dit album.

Klassiek

●●●●●

10 Estisch Nationaal Symfonieorkest Lalo: Symphony in G Minor, o.l.v. Neeme Järvi

De Franse componist Édouard Lalo (1823–1892), daar hebben we het te weinig over. Hij componeerde heerlijke, groots romantische en zelfs grappige muziek, hoor je op deze verzameling van het Nationaal Symfonieorkest van Estland. Op dit album een opera (ouverture), ballet(suite) en een symfonie: deze autodidact luisterde via Duitsland en de Bohemen naar Rusland.

Metal

●●●●●

11 Spectral Voice Sparagmos

Combineer de hardheid van death metal met het logge van doom metal, en je krijgt death/doom, een sound zo zwaar en gevaarlijk als een bergtrol. Spectral Voice uit Colorado (met leden van Blood Incantation) zet op Sparagmos (niet googelen, het is goor) een nieuwe standaard neer voor dit subsubsubgenre: uitgesponnen songs vol fantastische wendingen, en het perfecte drumgeluid voor dit soort ultraheavy geweld.

Hiphop

●●●●●

12 Hef Bloed is dikker dan water

Bloed is dikker dan water past goed in het oeuvre van Hef, de verhalende rapper die opgegroeide in de Rotterdamse wijk Hoogvliet met twee ouders die drugs dealden. Op zijn nieuwe album is hij even scherp en eerlijk als altijd, alleen is hij nu ouder, vader, leraar. Zijn advies: kies een goede vrouw die je steunt en geld is niets waard als je vastzit.