Discriminatieverbod op basis van handicap en seksuele gerichtheid toegevoegd aan Grondwet

Gelijkheidsbeginsel Een grondwetswijziging die dinsdag in de Eerste Kamer werd aangenomen, voegt discriminatie op grond van handicap en seksuele gerichtheid toe aan artikel 1. „Wetten stellen sociale normen.”

Discriminatie op basis van seksuele gerichtheid en handicap behoren voortaan tot artikel 1 van de Grondwet.
Discriminatie op basis van seksuele gerichtheid en handicap behoren voortaan tot artikel 1 van de Grondwet.

Foto Egbert Hartman/ANP

Discriminatie op basis van seksuele gerichtheid en handicap behoort voortaan tot artikel 1 van de Grondwet. Daarmee stemde een meerderheid van de Eerste Kamer dinsdagmiddag in. Aan de uitbreiding van de Grondwet is al ruim twaalf jaar gewerkt. De stemming in de Eerste Kamer was de laatste belangrijke horde. Alleen SGP, PVV en Forum voor Democratie stemden tegen.

In december nog blokkeerde de PVV de stemming van het initiatiefwetsvoorstel van D66, GroenLinks en de PvdA. Een Grondwetswijziging moet twee keer door Tweede Kamer en Eerste Kamer worden aangenomen, de tweede keer met een tweederdemeerderheid.

Artikel 1 van de Grondwet gaat over het gelijkheidsbeginsel: discriminatie is verboden op grond van godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras en geslacht. Aan het toevoegen van handicap en seksuele gerichtheid hangt volgens deskundigen vooral symbolische waarde. Juridisch kent het opnemen van de gronden weinig gevolgen. Rechters kunnen wetten niet toetsen aan de Grondwet – zo staat in artikel 120 van dezelfde Grondwet.

Critici zien in de grondwetsingreep dan ook louter een symbolische daad. Maar symboliek is juist ontzettend belangrijk bij de aanpak van discriminatie, zegt Hanneke Felten, projectleider Emancipatie & Inclusie bij kennisinstituut Movisie in een reactie aan NRC. „Discriminatie is een groepsproces. Mensen discrimineren omdat anderen het hen voor doen. Neem de ongelijke behandeling van Nederlandse vrouwen in de jaren vijftig bijvoorbeeld. Bedrijven die vrouwen ontslaan zodra ze in het huwelijk traden, dat kwam niet voort uit een soort van vrouwenhaat. Dat was gewoon gebruikelijk. En het zijn wetten die er toen voor zorgden dat de norm daarvoor is opgeschoven.”

Wetten stellen sociale normen, zegt Felten. „Regelgeving biedt burgers handvaten. Ze schrijft voor wat het gewenste gedrag is. Dat wetten daarin bepalend zijn, maakt deze wijziging cruciaal. Eerder kon daar verwarring over bestaan. Met de wijziging is daar nu duidelijkheid in geschept. Nu lijdt het geen twijfel meer.”

Validisme

Dat handicap als onderdrukking nu in de Grondwet wordt genoemd, acht Hazar Chaouni een belangrijke stap om de maatschappelijke positie van mensen met een handicap te verbeteren. Ze spreekt namens Feminists Against Ableism, een activistencollectief dat disability justice centraal stelt. „Mensen met zowel een fysieke handicap als een psychische aandoening worden in Nederland systematisch gemarginaliseerd en gestigmatiseerd. Van uitsluiting op de arbeidsmarkt tot de letterlijke ontoegankelijkheid, zoals gebouwen of openbaar vervoer. Deze vormen van validisme (van het Engelse ‘ableism’, red.), die onderdeel zijn van het dagelijkse leven van mensen met een handicap, maken deelname aan de samenleving nu eenmaal uitermate lastig”.

Het COC ziet de verankering in de Grondwet als een „historische overwinning voor de regenbooggemeenschap” en als „garantie dat we ook over vijftig of honderd jaar nog van onze zwaar bevochten rechten kunnen genieten”. De belangenorganisatie voor de lhbti-gemeenschap is verheugd dat haar rechten nu vermeld staan in artikel 1 en niet langer „weggemoffeld”.

Zowel Felten als Chaouni benadrukken dat een wijziging in de Grondwet geen eindpunt mag betekenen. De evolutie van bewustwording moet gepaard gaan met een maatschappelijk debat. „Die maatschappelijke aandacht is onmisbaar zodat mensen begrijpen wat discriminatie precies inhoudt. Veel mensen weten het gewoon niet. Zonder wezenlijk maatschappelijke discussie blijft deze wijziging eigenlijk vergeefse moeite.”


Lees ook: Seksuele gerichtheid en handicap in artikel 1 van de Grondwet zetten, heeft dat zin?