De rastreadoras ruiken aan de aarde: zit er een lijkgeur aan?

Posted on by admin

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

Tienduizenden Mexicanen ‘verdwenen’ deze eeuw in de drugsoorlog. Officieel zijn ze vermist, in de praktijk vaak vermoord, illegaal gecremeerd of in anonieme graven gedumpt. In verschillende deelstaten hebben nabestaanden, vaak vrouwen, zich georganiseerd om de taak over te nemen die de autoriteiten nalaten. Samen speuren ze naar hun verdwenen kinderen, kleinkinderen, broers en zussen of echtgenoten.






In de stad Morelos hangen foto’s van de ‘verdwenen’ mensen. Foto Mahe Elipe / Reuters

De speurgroep ‘Rastreadoras del Fuerte’ doet veldwerk in de deelstaat Sinaloa. Foto Mahe Elipe / Reuters

Jessica Higuera (43) zoekt haar zoon Jesús, die vier jaar geleden op negentienjarige leeftijd verdween. Tijdens hun zoekexpedities steken de ‘rastreadoras’ onder meer spades in de grond om aan de aarde te ruiken of die een lijkgeur afgeeft. Foto Mahe Elipe / Reuters

Journalist Dulcina Parra (39) doet verslag van een kidnapping in Los Mochis, Sinaloa. Parra werd jaren geleden zelf ook ontvoerd door drugscriminelen. Foto Mahe Elipe / Reuters

De rastreadoras doen veldwerk. Foto Mahe Elipe / Reuters

Manki Lugo (68) met op de achtergrond een portret van haar vermiste zoon Juan. Om haar nek draagt ze een hanger met dezelfde foto. Foto Mahe Elipe / Reuters

De rastreadoras hebben de afgelopen jaren circa vierhonderd lichamen van ‘verdwenen’ mensen gevonden. Foto Mahe Elipe / Reuters

Een ander netwerk van speurende familieleden werd opgericht door Graciela Pérez, wier dochter in 2012 verdween. In haar aantekeningenboekje heeft ze een bot geschetst. Foto Mahe Elipe / Reuters

Hier is het door Pérez opgerichte collectief aan het werk in Tamaulipas, een noordelijke deelstaat aan de grens met Texas. Foto Mahe Elipe / Reuters

Na een halve dag graven en speuren heeft het collectief meerdere verkoolde menselijke resten gevonden. Met dna-onderzoek en andere forensische technieken kunnen mogelijk de identiteiten van de doden worden achterhaald. Foto Mahe Elipe / Reuters

Mina Medina, oprichter van de rastreadoras in Sinaloa, krijgt een telefoontje dat haar collectief een lichaam heeft gevonden. Foto Mahe Elipe / Reuters

Georgina Leyva krijgt te horen dat het dna van een gevonden lichaam matcht met dat van haar vermiste zoon. Foto Mahe Elipe / Reuters

Rastreadoras-oprichter Medina legt een rouwkrans op het graf van haar zoon. Foto Mahe Elipe / Reuters

Related Posts

Dodelijke bosbranden teisteren noorden van Portugal: 15.000 hectare in de as

  • admin
  • September 20, 2024
  • 0

Portugal riep donderdag de noodtoestand uit nadat er ruim honderd bosbranden woedden in de regio’s Aveiro en Viseu, waarbij ruim 15.000 hectare bos in de as is gelegd.

Duizenden brandweerlieden kwamen afgelopen week in actie om de bosbranden te blussen in het noorden van Portugal, onder Porto. Ten minste zeven mensen kwamen om, tientallen raakten gewond.

Drie van de slachtoffers waren brandweerlieden die ingesloten raakten bij bluswerkzaamheden.

Een inwoner van het getroffen dorpje Busturenga, nabij Aveiro.
Foto Patricia De Melo/AFP
Verbrande bomen langs een weg in Lourizela, Aveiro. Duizenden brandweerlieden zijn ingezet om de bosbranden te blussen die de afgelopen drie dagen al meer hectare in de as legden dan gedurende de hele zomer.
Foto Patricia De Melo/AFP

Satellietbeelden tonen de rookontwikkeling in het noorden van Portugal en boven de Atlantische Oceaan.
Foto Nasa Aqua/Modis Satellite/AFP
Inwoners van het dorp Veira nabij Agueda vluchten voor de oprukkende vlammenzee.
Foto Pedro Nunes/Reuters
Brandend loof in Talhades, Sever de Vouga, in de regio Aveiro.
Foto Estela Silva/EPA

Brandweerlieden in actie in de regio Aveiro, een van de zwaarst getroffen gebieden.

Foto’s: Patricia De Melo/AFP

Een brandweerman rust uit bij Doninhas, na dagenlang in touw te zijn geweest om de bosbranden te blussen.
Foto Susana Vera/Reuters
Getroffen inwoners van het dorp Veira in Agueda (Aveiro) zien het vuur naderen.
Foto Patricia De Melo/AFP
Jose Santos (72) kijkt uit over de smeulende resten van zijn houtwerkplaats in Gondomar.
Foto Jose Coelho/EPA

Rookpluimen vullen de atmosfeer in grote delen van het noorden van Portugal en veroorzaken luchtverontreiniging in het noordwestelijk deel van het Iberisch schiereiland, tot aan de westkust van Frankrijk.

Foto’s: Pedro Nunes/Reuters, Pedro Sarmento Costa/EPA

Een man met een emmer, in de omgeving van de stad Nelas.
Foto Pedro Nunes/Reuters


De dieren die bijna niemand wil hebben in de schijnwerpers

  • admin
  • September 6, 2024
  • 0
Siri is een nieuwsgierige Syrische hamster. „Hoe aandoenlijk ook, we geven hamsters niet mee aan mensen die graag zo’n diertje voor hun kind willen, daar zijn ze gewoon echt niet geschikt voor. Een hamster slaapt overdag, die wordt dan wakker gemaakt als een kindje wil spelen, bijt dan uit chagrijn in een vingertje en voor je het weet wordt de hamster bestempeld als rotbeest en zit hij of zij hier in de opvang.”
Foto Peter Lipton
Kalina is een kleine, bescheiden herdershond die haar linkervoorpoot mist. „Als ze je kent is ze heel lief. En als ze je lief vindt, wijkt ze niet van je zijde. Het is echt een schat.”
Foto Peter Lipton

Konijnen Bodhi en Mindy verloren hun partner, maar vonden elkaar.⁠ Bodhi kwam eerder in het asiel dan Mindy en was diep ongelukkig. „We zagen hem transformeren van een teruggetrokken mannetje naar een vrolijke knul die van puur plezier vreugdesprongetjes maakte.”⁠

Foto’s Peter Lipton

Het slimme duo Alfredo en Augusto zijn “de leukste dieren van het asiel”, zegt vrijwilliger Sylvia bij Het Knaagspoor in Ridderkerk. In haar handen heeft ze twee tamme ratten. Ze zijn ongeveer zeven maanden oud en aan het asiel afgestaan door hun eerste baasje. De staarten van Alfredo en Augusto laat Sylvia om beurten door haar vingers glijden. „Het is de staart waar de meeste mensen bang voor zijn, maar het is het allerlekkerste deel, ze zijn zó zacht!”
Foto Peter Lipton

Alexander heeft kattenaids en kan daarom niet bij andere katten. Zijn nieuwe baasje moet geduld met hem hebben. Alexander is niet vlot van vertrouwen. „Maar hij trekt al bij, hoor. Als wij binnenkomen, schiet hij al niet meer zijn ton in. We denken dat er een heel leuke kat in hem zit.”

Foto’s Peter Lipton

De reusachtige Petri zit er al een tijdje.Niet het grootste konijn dat ze in de opvang hebben gehad, maar met bijna 6 kilo is Petri toch wel aan de flinke kant. Ze is een kruising tussen een Vlaamse reus en een Franse hangoor. Ze is mogelijk gedumpt, of ontsnapt, zeker is dat ze door een kat is aangevallen in de tijd dat ze buiten heeft geleefd. „Ze kwam helemaal onder de wonden binnen.”
Foto Peter Lipton
Nanook en Suka, broer en zus, zitten al anderhalf jaar in het asiel. Hoe kan dat? „Ten eerste zijn ze onafscheidelijk. Het zijn echt roedeldieren. En ten tweede zijn het husky’s – althans, husky’s waar wat bordercollie doorheen zit. Ze hebben ontiegelijk veel beweging nodig. Je moet eigenlijk echt met ze gaan sporten.”
Foto Peter Lipton

„Hendrik had een goede band met zijn eigenaar, maar toen kwam diens zoon weer thuis wonen en die enorme Hendrik vloog de zoon steeds aan. Heel tragisch, want toen moest Hendrik weg. En nu loopt hij hier kiploos rond, „pok pok pok pok pok” met af en toe een welgemeend „kukeleku” ertussendoor.” Iedereen hoopt dat hij snel weer ergens ruimer kan wonen, met wat leuke kippetjes erbij. Ook omdat er dan weer plek is voor de volgende haan.

Foto’s Peter Lipton