Een jonge Nederlandse regisseur heeft deze maand een speelfilm in de Amerikaanse bioscopen: een roadmovie met de Britse filmster Ewan McGregor en diens dochter Clara. Dat zie je niet vaak.
Toch is Emma Westenberg (33) in Nederland nauwelijks bekend, vermoedelijk omdat ze de afgelopen zes jaar vanuit Los Angeles werkte. Onlangs verhuisde ze naar Londen, zodat ze haar familie vaker ziet. Bleeding Love viel in de smaak bij het debuut op het hippe South by Southwest-filmfestival in Austin, Texas. Hij heette toen nog You Sing Loud, I Sing Louder – een iets te lange titel.
Emma Westenberg timmerde in 2018 al aan de weg met de voor een Grammy en MTV-Award genomineerde videoclip bij ‘Pynk’, waarin popster Janelle Monáe danste in een ‘vaginabroek’, ontworpen door een vriend van de Gerrit Rietveld Academie, Duran Lantink. NRC treft haar bij Halal Productions aan de Amsterdamse Prinsengracht. Ze is net terug uit Tbilisi, Georgië, waar ze een commercial opnam.
Westenberg weet nog precies wanneer ze voor de kunstacademie koos: op een busreis in Brazilië in haar tussenjaar na de middelbare school in Leiden. „Ik zat altijd te tekenen en te knutselen.” Op de Rietveld trokken verhalen haar, video. Ze liep stage bij Halal om technische kennis over film op te doen, bleef daar plakken en werkte aan een portfolio: modeclips, videoclips, commercials. „Het fijne van film: als het af is, is het af. Al schaam ik me na afloop meestal rot over wat ik gemaakt heb.”
Ze zette de geheide stappen voor jonge Nederlandse filmmakers: een kortje, een tv-film. Op die ‘One Night Stand’ – Planet Beauty in 2016 – werd schouderophalend gereageerd, merkte ze. „Het is visueel misschien wel eigen, maar ook statisch en abstract. Het maakte weinig los. Op de Rietveld leer je weinig over drama, dus ben ik me daarin gaan verdiepen.”
Superbowl-reclame
Toen ze mocht studeren aan de Cooper Union School of Art in New York merkte ze dat ze daar dingen gemakkelijker gedaan kreeg dan in Nederland. De clip voor Janelle Monáe was haar doorbraak: Westenberg kreeg een agent, verkaste naar Los Angeles, maakte een Superbowl-reclame met Zoë Kravitz en commercials met Kendall Jenner en Rebel Wilson. In New York had ze ook al een no budget-speelfilm gemaakt: mockumentary Stranger’s Arms, over drie jeugdvrienden op Long Island die een onopgeloste moord onderzoeken. Bij MGM tekende ze voor de regie van Buffalo Flats, een dansfilm in het milieu van New Yorkse pop-upclubs. Maar MGM kwam in handen van Amazon en de pandemie kwam ertussen. „We hopen nog altijd een goedkopere versie te maken.”
Met Bleeding Love heeft Emma Westenberg nu haar visitekaartje afgegeven. Ewan McGregor speelt een vader die zijn wrokkige, verslaafde dochter door de woestijn naar een afkickkliniek rijdt. Ooit was hij zelf een afwezige alcoholist, eenmaal nuchter werd hij wél een echte vader – voor een ander gezin. Een soepele, met flair gemaakte roadmovie vol toenadering, afwijzing en terloopse ontmoetingen met kleurrijke woestijnvogels.
Clara McGregor kende Emma Westenberg uit New York: ze is een van de vier dochters uit Ewan McGregors eerste huwelijk, dat in 2018 eindigde. Hij kreeg daarna een kind met actrice Elizabeth Winstead. Clara noemde haar op Instagram „een stuk vuilnis”. „Niet de meest volwassen manier om met de situatie om te gaan,” erkende ze later. Westenberg: „Clara is heel erg open en grappig maar ook nogal eigenzinnig. Het script is fictie, maar haar eigen ervaring is de motor. Ze is heel boos op Ewan geweest, ze hebben een tijd niet met elkaar gepraat.”
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2024/01/08144131/data109796726-59e52a.jpg)
Afkickkliniek
Toen Westenberg een pitch waagde voor de regie, was Ewan McGregor al aan boord. Vermoedelijk wilde hij zijn – prima acterende – dochter graag een handje helpen. Westenberg vond dat – anders dan in het oorspronkelijke script – de dochter niét op de hoogte moest zijn dat ze op weg is naar een afkickkliniek. „Bij verslaving gaat het vaak eerder om iets dat ontbreekt dan om het spul zelf. De dochter voelt zich in de steek gelaten, hoe kan je dat opnieuw laten gebeuren in de film? Door haar het gevoel te geven dat vader haar opnieuw gaat dumpen, nu op de stoep van de kliniek.”
Ewan McGregor liet Westenberg direct weten daar niets in te zien. „Ik weet niet of hij wilde testen of ik stevig genoeg in mijn schoenen stond of dat het al een beetje zíjn script was en hij dacht: ‘Ja, fuck dat zeg!’ Zo’n verandering moet even inwerken.” Hij liet zich overhalen.
Tijdens de opnames was het spannend of vader en dochter uit hun verleden wilden putten of dat zouden afschermen. „Maar ze gingen er vol in, de crew stond wel eens van: wow. Er was een scène waar ze ruzie hebben in een motel. We workshopten wat, ze kwamen er niet helemaal. Toen zei Ewan: ‘Je mag echt boos op me worden hoor. Net zo boos als je toen was.’ Die take zit in de film.”
Gewend aan de visuele overload van commercials, moest Westenberg zich bij deze intieme roadmovie inhouden. „In het begin veel topshots: naar beneden, met weinig horizon. Dat claustrofobische gevoel als je vast zit, Met veel drank of drugs zie je ook weinig van de wereld. En daarna wordt de film steeds weidser, kleurrijker en warmer.”
Westenberg heeft vooral plezier in ‘world building’, zegt ze: een eigen wereld verzinnen in beeld, kleur en muziek. Ze hoopt totaal verschillende films te gaan maken. „Fassbinder zei ooit dat zijn oeuvre een huis is. De ene film is de badkamer, de andere een keuken, een slaapkamer. Dat spreekt me wel aan.” Er loopt een Nederlands project bij het Filmfonds: Angels. „Romeo en Romeo: een queer-musical en -dansfilm.” En met een Mexicaanse productiehuis werkt ze aan een horrorfilm op een tropisch eiland. „Ik ben best wel ambitieus, geloof ik.”
Beeld header Andreas Terlaak.
Lees ook
Deze clip van Janelle Monáe met Nederlandse vaginabroeken in de woestijn is een hit
