Het las als een wat getergd zinnetje. „Dit toont de betrokkenheid van de Europese Unie bij landen die met ons willen werken.” Alleen het woordje ‘nog’ leek te ontbreken in de aankondiging van EU-topdiplomaat Josep Borrell van een nieuw Europees ‘defensie-initiatief’ met vier West-Afrikaanse landen. Een week eerder werd diezelfde Borrell nog overrompeld met het nieuws dat elders juist iedere samenwerking met de EU werd verbroken.
Europa gaat met enkele tientallen miljoenen euro’s Ghana, Ivoorkust, Togo en Benin helpen zich te wapenen tegen jihadistische groeperingen die vanuit de Sahel steeds zuidelijker afdalen. Met militaire trainingen, wapens en ander materieel. Het is een nieuw verbond nu de relaties in diezelfde Sahel vertroebeld raken door een blok dat zich steeds scherper aftekent: een van landen met mannen in camouflage aan de macht die hun eigen ideeën hebben over partnerschappen.
Lees ook
Niger breekt met het Europese geld en legaliseert vervoer van migranten
Zo zette generaal Abdourahmane Tiani, Nigers leider sinds een coup in juli, vorige week een streep door tien jaar samenwerking met Europa op het gebied van veiligheid en migratie. Een wet om de smokkelaars van migranten de cel in te gooien ging in de prullenbak, en de trainingen van lokale grenswachten en politie die sinds 2012 werden georganiseerd, zijn per direct gestopt. Een nieuwe missie, gericht op het versterken van het Nigerse leger, moest nog beginnen.
Europese sancties
De besluiten lijken een reactie op de Europese sancties, van kracht sinds de staatsgreep. Dat er meer meespeelt, blijkt uit de verklaring die in Niger bij de migratiewet werd gegeven. Die zou zijn aangenomen „onder invloed van bepaalde buitenlandse mogendheden”. Wie daarmee wordt bedoeld, laat zich raden: vanaf dag één maakten de militairen van oud-kolonisator Frankrijk, met wie de door hen afgezette president goede banden had, hun zondebok. In hun ogen hebben de Fransen niets aan de veiligheid in de Sahel verbeterd.
Tiani zette om die reden meer strepen. Met zijn collega Ibrahim Traoré, de sterke man in Burkina Faso sinds zijn staatsgreep vorig jaar, stapte Niger ook uit de G5 Sahel; een militaire alliantie onder leiding van Frankrijk van oorspronkelijk vijf landen – Mali, Mauritanië, Niger, Burkina Faso en Tsjaad – om samen op te treden tegen oprukkende jihadisten. Eerder ging Mali, waar sinds 2021 kolonel Assimi Goïta de scepter zwaait, hen al voor.
Lees ook
Het ‘weg met Frankrijk!’ galmt door heel West-Afrika
De samenwerking had „gefaald”, schreven Niger en Burkina Faso in hun verklaring. Zonder Frankrijks naam te noemen verwezen ze daarin naar het „dictaat van een macht die onder het mom van een partnerschap hen als kinderen behandelt en de soevereiniteit van hun volk ontkent.”
‘Alliantie van Sahel-staten’
Zo trekken de drie landen na hun opeenvolgende staatsgrepen steeds dichter naar elkaar toe – en weg van hun buren – in wat zij de ‘Alliantie van Sahel-staten’ doopten. Was die alliantie eerst vooral bedoeld als een militair pact na een dreigende interventie van het West-Afrikaanse verbond ECOWAS in Niger afgelopen zomer, inmiddels dromen hun ministers hardop van een confederatie waarin de verfoeide (want koloniale) CFA francs wordt vervangen door een eigen munt.
Daar horen nieuwe partners bij. Dezelfde maandag dat Tiani vorige week Nigers samenwerking met de EU beëindigde, ontving hij een delegatie van de Russische onderminister van Defensie kolonel-generaal Joenoes-bek Jevkoerov. Een militaire overeenkomst werd getekend. Wat daarin staat, is niet bekend. Vóór Niamey maakte Jevkoerovs delegatie twee andere stops: één in Bamako en één in Ouagadougou, met ook daar beloftes van (nog meer) wapens, vliegtuigen en mankracht.
In Mali vechten de huurlingen van de Wagner-groep inmiddels al ruim een jaar mee met het leger, nadat Franse troepen de deur werd gewezen. Ook de geruchten over de aanwezigheid van Russen in Burkina Faso klinken steeds luider. Zo meldde het Franse tijdschrift Jeune Afrique begin november dat een twintigtal Russische soldaten in Ouagadougou was aangekomen, volgens zijn bronnen om Traoré te beschermen tegen een eventuele coup-binnen-de-coup.
Lees ook
Ecowas zoekt naar juiste toon tegenover militairen in Niger
Samenwerking met Rusland
Mali lijkt de drijvende kracht in de contacten met Rusland. „De samenwerking met de Russen daar wordt gezien als een succes”, zegt Fahiraman Rodrigue Koné, analist bij het Institute for Security Studies, vanuit Bamako. Zo slaagden het Malinese leger onlangs met hulp van Wagner-huurlingen erin de strategische stad Kidal in te nemen, die jarenlang was bestuurd door separatistische Toeareg-rebellen. Een „tastbaar” resultaat, volgens Koné, naast de ronkende communiqués die het leger steevast deelt.
Het nieuwe blok plaatst andere West-Afrikaanse landen voor een uitdaging, zegt hij. „Door hun centrale ligging zijn ze alle drie essentieel voor de stabiliteit van de regio, te meer doordat zij nu het zwaarst door jihadisten worden geraakt.” Hun onvermogen de jihadisten te stoppen, laat zich voelen aan de grenzen van Ghana en Benin.
Het idee van een G5-Sahel was afkomstig uit Frankrijk. De fout daarvan, stelt Koné, was dat in dat verbond een paar landen werden geïsoleerd van de rest van de regio. „Die fout dreigt nu te worden herhaald.”
Leeslijst