Alle sprekers in Rotterdam bij de Palestina-demonstratie stonden op een podium met daaronder een meterslang zwart bord met de tekst: From the river to the sea, Palestine will be free. Het moge zo zijn dat in Duitsland de leus waarschijnlijk verboden wordt als antisemitische oproep, en dat de meerderheid van de Tweede Kamer het gebruik ervan veroordeelt, de duizenden demonstranten op de Binnenrotte scandeerden de woorden onophoudelijk, zonder enige terughoudendheid – afgewisseld met een ritmisch, met trommels begeleid Free, Free, Palestine!.
Op de vraag waarom de leus daar zo centraal staat, zegt woordvoerder Benji de Levie van de Rotterdam Palestina Coalitie, een van de organiserende partijen, dat hij die al sinds eind jaren tachtig gebruikt. „Nog nooit heeft iemand gezegd dat het iets met Hamas te maken heeft, of dat het antisemitisch is. Dat is nu pas.” De Levie, zelf Joods, komt al sinds eind jaren zestig op voor de rechten van de Palestijnen. De leus verwijst volgens hem naar de éénstatenoplossing die hij altijd heeft voorgestaan in het gebied: „Eén democratische, inclusieve, sociale staat voor iedereen.”
Op de landelijke demonstratie ‘Samen voor Palestina’ kwamen zondag vele duizenden mensen af – een politie-agent had het tegen persbureau ANP over 15.000 mensen. De demonstratie was op touw gezet door islamitisch Centrum de Middenweg en Rotterdam voor Gaza – een samenwerking van onder andere SP Rotterdam, PvdA Rotterdam, GroenLinks Rotterdam, Platform Islamitische organisaties Rijnmond (SPIOR), Palestina Komitee Rotterdam en de Pauluskerk. De organisatoren willen „onze stem verheffen tegen genocide en oorlogsmisdaden in Palestina”. Veel demonstranten liepen met Palestijnse vlaggen, maar de kroon spande politieke partij Denk met een enorme vlag van minstens 100 m2, gedragen door onder meer lijsttrekker Stephan Van Baarle, vertrekkend Kamerlid Farid Azarkan en oud-Kamerlid Tunahan Kuzu.
De bijeenkomst begon rond 14.00 uur met het voorlezen van een lange lijst namen van mensen die in Gaza omgekomen zijn. Daarna volgden verschillende sprekers, onder wie de Belgische Dyyab Abu Jahjah, directeur Esther (geen achternaam) van Plant een Olijfboom en Markha Valenta, een naar eigen zeggen „queer Jewish academic”.
‘Joden, moslims, christenen’
Nourdin El Ouali, voormalig partijleider van Nida en nu directeur van SPIOR, sprak het twee uur durende programma aaneen, en begon zelf door de demonstranten te benoemen: „Joden, christenen, moslims, jong, oud. Mensen die opstaan voor het leven, en tegen de onderdrukking; een familie.” Hij formuleerde ook de eisen van de organisatie: een onmiddellijk „einde aan de genocide, onmiddellijk en onvoorwaardelijk staakt-het vuren, en onmiddellijk toelaten van humanitaire hulp”.
De eerste spreker, Chemseddine Sbita, door El Ouali geïntroduceerd als imam van Centrum de Middenweg, begon in het Arabisch, en had een meer religieuze toespraak. Het enige wat de Palestijnen op de been hield volgens hem, dat maakte dat zij „onder het puin vandaan kruipen, is hun geloof in Allah, de enige ware god. (…) Allah is groter dan hun bommen.”
De sprekers waren eensgezind in hun veroordeling van de internationale gemeenschap én de Nederlandse regering omdat die niet zouden ingrijpen om de burgers van Palestina te helpen, of zich zelfs maar onomwonden daarover uit te spreken. Een aantal van hen voegde daaraan een stemadvies toe voor woensdag: Denk en BIJ1, omdat zij volgens de sprekers werkelijk opkomen voor de Palestijnen.
Maar alleen stemmen en demonstreren volstaan niet, volgens advocaat Haroon Raaza. „We moeten opschalen naar burgerlijke ongehoorzaamheid. Blokkeer de Rotterdamse haven en de luchthavens, die onderdelen voor wapens naar Israël vervoeren. Bezet bruggen, wegen. Ik ben vreedzaam, maar om met Malcom X te spreken: by all means necessary.”
