‘Nederland heeft veel problemen tegelijkertijd. Er zijn allerlei mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, statushouders bijvoorbeeld. Er zijn grote tekorten aan technisch personeel. En we staan voor een enorme opgave wat betreft verduurzaming. Waarom zou je die problemen niet in samenhang kunnen oplossen? Zo is het idee ontstaan voor de Fixbrigade.
„Wij helpen kwetsbare bewoners van stadswijken met het treffen van energiebesparende maatregelen. Dat kunnen deze mensen namelijk vaak niet zelf. We zoeken ze zelf op, dat doen we via de sociale wijkinfrastructuur die er al is, wijkverenigingen, sleutelfiguren in buurten, maar ook via taalcursussen waar veel nieuwkomers zijn.
„Deze mensen koppelen ze aan onze ‘fixteams’, vaak mensen met moeite om aan werk te komen die we scholen in installatietechniek, energie-coaching en andere vaardigheden. Denk aan het plaatsen van tochtstrips, kitten, het doen van een warmtescan met infraroodcamera.
„Onze fixers kunnen mensen zijn die in de kaartenbakken van het Centrum Werk en Inkomen zitten, statushouders kunnen het zijn. Een groep die ook weleens vergeten wordt zijn de mbo’ers die een stageplaats nodig hebben. Zeker mbo’ers die een achternaam zoals die van mij hebben, of nog een andere ingewikkelde naam hebben: die komen moeilijk aan de bak. Bij ons wel. En er is een betaalde kracht die dat begeleidt, dat is de leermeester.
„Het mooiste zijn natuurlijk de succesverhalen. We hadden bijvoorbeeld onlangs twee Syrische broers in Amsterdam, behoorlijk technisch onderlegd in hun thuisland. Ze kwamen hier, kenden de taal niet. Ze zijn als vrijwilligers bij ons begonnen. Binnen de kortste keren voelden zij zich zo zeker dat ze bij KLM hebben gesolliciteerd, ze zijn aangenomen, en werken nu als ingenieurs daar. Sommige mensen hebben maar een klein steuntje nodig om verder aan de slag te kunnen gaan.
„Ook op sociaal vlak maakt dat verschil. Neem het verhaal van een man in Amsterdam-Noord, die dankzij het leuke contact dat hij met ons fixteam had, doorkreeg hoe eenzaam hij eigenlijk was. En daarna actief is geworden bij de bibliotheek en het buurthuis.
„Ons initiatief is in 2017 opgericht door de Amsterdammers Jannekee Jansen op de Haar en Francis Langedijk, ik ben sinds afgelopen jaar directeur-bestuurder. We werken inmiddels in bijna dertig gemeenten, we liggen op koers om volgend jaar in totaal twintigduizend woningen energiezuiniger gemaakt te hebben, en toch maak ik me wel zorgen. Het is heel gek: we zijn een succes, dat vindt iedereen die je erover spreekt. Maar het voortbestaan in onze thuisstad Amsterdam is onzeker. Een belangrijke subsidie loopt af en voor nieuwe financiering vallen we tussen wal en schip.
„Het is nu heel erg zoeken naar hoe je dit een houdbaar model maakt. We lopen bijvoorbeeld aan tegen inkoop- en aanbestedingsregels voor dit soort diensten waar wij, anders dan grotere commerciële partijen, niet goed aan kunnen voldoen. En omdat we meerdere problemen tegelijk oplossen, is het vaak voor gemeente-ambtenaren heel lastig om ons goed te faciliteren: vallen we onder de afdeling duurzaamheid, wonen, sociale zaken, onderwijs?
„Wat nu vaak mist is dat een gemeentebestuur integraal alle facetten van dit project bespreekt. Dat het niet alleen een ding is van een afdeling Duurzaamheid die dan vanuit het Rijk toevallig een klein potje heeft gekregen. Maar ook een wethouder Sociale Zaken, die over werk en inkomen gaat, dat die ook meedenkt. Het zou enorm zonde zijn als we door dat soort hokjesdenken niet door kunnen.”
Heeft u tips of suggesties voor deze rubriek? Mail mij dan op [email protected]. Abonneer u vooral ook op de wekelijkse nieuwsbrief Future Affairs: www.nrc.nl/futureaffairs
