N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
ZAP Voor het derde seizoen gaan vier tv-persoonlijkheden samen op reis, dit keer met handbalinternational Estavana Polman als reisleider. Hun vrouwen hebben de koffers ingepakt.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data104944293-ad24d1.jpg)
Geheel tegen de tijdgeest in zet SBS6 vier oude, witte mannen op een vliegtuig naar Azië. Beter laat dan nooit is een topformule gebleken. In 2018 ging Olcay Gulsen met vier televisielegendes op reis, en in 2020 was Katja Schuurman de reisleidende jonge vrouw en voor dit derde seizoen is Estavana Polman aangezocht. Zij is die tophandbalster én de vriendin van oud-voetballer Rafael van der Vaart. Zij gaat dus op reis en neemt mee: Frits Barend (76), journalist; presentator Henny Huisman (72); Toppop-presentator Ad Visser (76) en de oudste legende is Edwin Rutten (80), drummer, zanger en Ome Willem natuurlijk.
Die vier moeten het een paar weken met elkaar uit zien te houden op een reis door Zuid-Korea, Cambodja en Nepal. Dat is in de eerdere seizoenen niet helemaal vlekkeloos gelopen, begreep ik. Peter Faber (79) deed daar een boekje over open, in Story weliswaar, maar ik wil het graag geloven. Hij zat in seizoen 1 én 2 met hetzelfde groepje mannen: Gerard Cox, Willibrord Frequin en Barrie Stevens. Hij wil geen namen noemen, maar, zegt hij, wijlen Willibrord kon de „dingen behoorlijk op de spits drijven”. Een „beetje stoken, zeg maar.” Naar verluidt zou er een meereizende mediator bij zijn geweest. Daar zou ik nou graag de beelden bij hebben.
De camera van RTL Boulevard was erbij toen de nieuwe lichting reizigers deze zomer van Schiphol vertrok. De mannen pochten over de dure reisverzekeringen die John de Mol speciaal voor hen had moeten sluiten en snoefden dat hun echtgenotes financieel beter af zouden zijn als zij niet terug zouden komen. Alle vier bekenden ze dat er die ochtend tranen gevloeid waren bij het afscheid van hun vrouwen – Ad Visser en Melanie zijn 55 jaar getrouwd, Henny en Lia 48.
Dat hier een uitstervende soort op het punt van vertrekken stond, was duidelijk toen Henny Huisman vertelde dat zijn vrouw zijn koffer had ingepakt. „Dat doet ze altijd, dat is traditie en daar wil ik niet tussen komen.” De tas van Edwin – ook ingepakt door zijn vrouw. De tas van Ad – idem, en Frits had alleen zijn regenjackje zelf in de koffer gedaan.
Ruimhartig met slaappillen
Daar gingen ze, op woensdagavond in de eerste aflevering. Ze duwden hun bagagekarretje als een rollator voor zich uit om daarna in elf uur naar Seoul te vliegen. Business class zo te zien, want er werd languit liggend geslapen. Henny Huisman had (zelf) zijn pillendoosjes voor de hele reis gevuld, en deelde ruimhartig slaappillen uit.
Waarom is dit nou best leuk om naar te kijken? Laat me vooropstellen: ik heb gelachen. De scène waarin de vier zich slaapdronken melden bij de incheckbalie van het hotel en Henny Huisman z’n hele lichaam afzoekt naar z’n paspoort en van pure paniek de slappe lach krijgt, dat wás aanstekelijk. Maar één lachbui maakt nog geen leuk programma.
De mannen worden in kajakken de Han-rivier over gestuurd. Frits en Ad – de slankste twee – dobberen al in hun bootje, Edwin kapseist net niet en Henny geeft toe aan zijn angst voor de kajak en blijft aan wal. Daarna is het Estavana die haar angsten overwint als ze op 541 meter hoogte over een 11 meter lange, bewegende brug tussen twee torens moet lopen. En kijk die mannen daarna eens kwiek over die doodenge wiebelplanken hollen.
Ze gingen ook nog op e-scooters de stad door – met die helmpjes op hun kop zag het er ongelooflijk knullig uit. Ze moesten sporten in een soort openbaar park vol fitness-apparaten. Misschien zit hier de crux van dit programma. De mannen hebben niks meer te bewijzen, het maakt ze geen zak uit of ze iets wel of niet durven of hoe ze overkomen. Ze zijn op schoolreisje en trappen dezelfde lol als minstens zestig jaar geleden. Wij weten, zij weten: „Dit maak je nóóit meer mee.”
