N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
ZAP De dag nadat Pieter Omtzigt alle aandacht opeiste waren de schijnwerpers gericht op Frans Timmermans. Hij schuwde het grote, voor linkse politici beetje viezige woord niet: macht.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data104314049-04185a.jpg)
De maandag werd van vroeg tot laat gedomineerd door Pieter Omtzigt en zijn nieuwe partij, de dinsdag zou geheel en al voor de oude partij(en) zijn en hun „nieuwe, oude” lijsttrekker, zoals een PvdA’er hem noemde. Frans Timmermans werd door 91,8 procent van de leden verkozen tot lijsttrekker van de samenwerkingspartij PvdA/GroenLinks. De keuze voor hem was voor niemand een verrassing, er was ook geen keuze trouwens, maar nieuws is nieuws. Dus ik zat er klaar voor. EenVandaag. Niets. Het RTL Nieuws van half 8 dan. Het nieuws van zijn lijsttrekkerschap wordt gemeld, maar niet meteen. Pas ná de Griekse natuurbranden.
We zien hoe de pas verkozen partijleider zich in de mosh pit stort van laaiend enthousiaste GroenLinksers en PvdA’ers. Ze klappen en joelen, Timmermans maant hen tot kalmte met een grap over zijn „enorme ego” dat „stratosferische vormen” dreigt aan te nemen door al dat applaus. Daarna begint hij, lichtjes buiten adem, aan zijn eerste officiële redevoering als voorman van ‘verenigd links’. Hij praat over herstel van vertrouwen in elkaar, herstel van vertrouwen in onszelf, herstel van vertrouwen in de politiek. Zo borduurt hij zijn woorden tot een kunstig proeflapje, en schuwt het grote, voor linkse politici doorgaans beetje viezige woord niet. Macht. Je kunt gelijk hebben, betoogt hij, maar om het te krijgen heb je macht nodig.
Precies dit stukje – de grap bij opkomst, het herstel van vertrouwen, de verbale greep naar de macht – zond het NOS Journaal van acht uur ook uit, na de Griekse natuurbranden en vóór de extreme hittegolf in Frankrijk. Voor Pieter Omtzigt stelden de verslaggevers zich op in zijn woonplaats Tubbergen, voor Timmermans berichtten ze vanuit Brussel of Den Haag. Zou dat de kijker meteen iets vertellen over de statuur van deze twee mannen? Dicht bij huis, provincie, geroemd in eigen land. Versus internationaal, stad, geroemd – volgens NOS-verslaggever Kysia Hekster – door vriend, vijand en buitenland.
Op grote voet
Zou mij benieuwen wat Nieuwsuur in petto had en of Timmermans daar zou zitten. En terwijl ik daar min of meer op wachtte, spiekte ik even bij B&B Vol liefde. Nèt op het moment dat nieuwe liefdeskandidaat Francisca de voeten van B&B-houder Leendert onder handen nam. Ze was niet alleen pedicure, maar ook tenenlezer. Aan zijn grote teen las ze af dat hij veel nadacht. Geen makkelijke man, zag ze ook. „Iemand die met je aan de haal gaat als je zwak bent.” Daarna friemelde ze aan zijn mini digitus, zijn kleine teen. De emotie-teen. Bij hem was die „vrij dik” dus zij concludeerde dat hij een emotioneel mens is. Zijn beide voeten analyserend – hij leefde op nogal grote – durfde ze wel te zeggen dat Leendert een „aardige, goede vent was” en geen achterbakse klerelijer”. Als het zo makkelijk was, zou je alle nieuwe partijleiders toch vriendelijk moeten verzoeken bij binnenkomst in Haagse kamertjes even hun schoenen uit te trekken.
Nieuwsuur begon ook met de grap van Timmermans over de omvang van zijn ego. Jeroen Wollaars noemde hem „de man van de dag”. Maar de stoel naast hem aan tafel bleef mooi leeg. Er werd óver hem gepraat met Nynke de Zoeten in Den Haag en Kysia Hekster in Brussel. En eerder op de dag was Frans Timmermans nog gevraagd wat hij nou bedoelde met zijn uitspraak over macht. Links, zei hij, hunkert ernaar. „Maar als we het hébben, vinden we het ongemakkelijk en voelen we gêne.” Hij leek daar zelf niet zoveel last van te hebben.
Ook geen Timmermans bij de talkshows. Wilde hij niet, of zij hem niet, wat is hier aan de hand? Attje Kuiken vertegenwoordigde PvdA/GroenLinks bij Op1. Humberto had Pieter Omtzigt te gast. Vond ik flauw. Het was toch Frans z’n dag.
