Makkelijk te vergeten groep betaalt de rekening van de crisis

Posted on January 1, 2023 by admin

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

Zorg Verstandelijk gehandicapten met complexe problemen dreigen de dupe te worden van de crisis. Zorgorganisaties zullen niet langer willen opnemen om financiële redenen, betoogt Matthijs Heijstek.

De Twentse Zorgcentra, een grote zorgaanbieder in Twente, heeft financiële problemen. Als gevolg van een miljoenentekort biedt de zorgorganisatie de komende tijd enkel basiszorg aan tweeduizend bewoners met een verstandelijke beperking. Er is geen ruimte voor extra dingen zoals één-op-één aandacht of een activiteit buiten de locatie, schreef dagblad Tubantia begin deze maand.

De situatie staat niet op zichzelf. De Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland stelt dat één op de vijf aanbieders van gehandicaptenzorg verliezen lijdt. Inflatie, de gestegen energiekosten en de grote hoeveelheid ingehuurd personeel worden als oorzaken van de problemen aangewezen. De rekening van de corona-, stikstof- en energiecrisis lijkt dus te moeten worden betaald door de meest kwetsbaren in de zorg.

De financiële problemen zullen zorgorganisaties terughoudend maken bij het opnemen van bewoners met complexe problemen. Hierdoor zullen de wachtlijsten weer oplopen en schrijnende situaties ontstaan.

De bewoners in Twente zullen minder begeleiders zien. Als een bewoner van de locatie af wil of persoonlijke aandacht nodig heeft, moet deze een beroep doen op mantelzorgers en vrijwilligers. Er is een bijzondere doelgroep voor wie zorg door niet-professionals niet zo makkelijk is. Dat zijn de bewoners met complexe problemen. Dit kunnen lichamelijke problemen zijn, waardoor ze niet zo maar met een vrijwilliger zonder medische opleiding mee kunnen. Dit is zeker ook de groep van bewoners met gedragsproblemen.

Voor ouders van een kind met een verstandelijke beperking en gedragsproblemen is het nu al erg moeilijk om een passende woonplek voor hun kind te vinden. Wanneer zorginstellingen terughoudend zullen worden om deze dure cliënten met complexe casuïstiek op te nemen, zal de druk op de crisiszorg toenemen. Schrijnende situaties zoals die van Brandon in 2011 kunnen weer ontstaan. Televisiekijkers zagen een jongeman met een verstandelijke beperking en gedragsproblemen die al drie jaar aan een muur zat vastgeketend, omdat er onvoldoende zorg was.

Agressie

Onlangs kreeg ik een foto te zien van een man die jarenlang op crisisafdelingen heeft verbleven. Twee zorgmedewerkers zaten met hem op een terras. De man was twintig jaar niet buiten een zorglocatie geweest. Zijn agressie was soms zo heftig dat het personeel enkel met twee man naar hem toe durfde. Nu zat hij daar met een lach. Achter de agressie van deze man ging veel pijn en afwijzing schuil. De zorgmedewerkers op de foto hadden geleerd om verder te kijken dan zijn gedrag.

Geen enkele zorgorganisatie wilde deze man destijds opnemen. Te complex, te risicovol en te duur. Na de overheidsmaatregelen van enkele jaren geleden, kwam er wel een maatwerkplek voor hem waarbinnen een intensief traject met aangepaste huisvesting en een speciaal team met veel vallen en opstaan mogelijk werd.

Deze groep heeft geen tractors, ze kunnen zichzelf niet vastlijmen aan talkshowtafels

De overheidsmaatregelen, die als doel hadden de wachtlijsten voor complexe problematiek te laten verdwijnen, hebben een positief effect gehad. Nu is echter te zien dat er aan die regelingen wordt getornd. In 2021 rapporteerde onderzoeksbureau HHM al aan het kabinet dat de tarieven voor de hoogste indicaties te laag zijn. Voor deze zorg zal komend jaar nog slechts 34 euro per uur worden vergoed. Terwijl een zorgmedewerker gemiddeld 47 euro per uur kost.

Lees ook: ‘Juist deze mensen moeten aandacht krijgen’

Het salaris van het zorgpersoneel dat werkt met mensen met een verstandelijke beperking is niet hoog. Voltijds werken is moeilijk vanwege de korte diensten die worden aangeboden. De reiskostenvergoeding dekt bij lange na niet de werkelijke kosten van vervoer. Niet alleen zorgorganisaties, maar ook veel zorgmedewerkers hebben financiële problemen. Op het intranet van diverse zorgorganisaties wordt schuldhulp of energiecoaching aangeboden.

Verbondenheid

Zorgmedewerkers blijven desondanks toch werken in de zorg. Dat heeft vooral te maken met de passie van deze mensen en de verbondenheid die ze voelen met hun bewoners. Deze loyaliteit maskeert waarschijnlijk nog veel van de werkelijke problemen. De twee zorgmedewerkers die met de eigen auto en deels in de eigen tijd met hun cliënt naar een terras gaan, zijn sowieso onbetaalbaar. Maar als zorg aan mensen met complexe problematiek voor zorgorganisaties onbetaalbaar wordt, zullen deze hen niet langer willen opnemen. Dan zullen ook deze zorgmedewerkers niet meer zo’n intensieve behandeling kunnen aanbieden. De meest kwetsbaren zullen de dupe worden. Het is onterecht om de rekening van de crisis bij deze bewoners, begeleiders en verwanten neer te leggen.

Deze groep mensen is helaas electoraal onbelangrijk, ze hebben geen tractors, ze kunnen zichzelf niet vastlijmen aan talkshowtafels. Het is een makkelijk te vergeten groep die de rekening van de crisis betaalt.

Een versie van
dit artikel
verscheen ook in

de krant
van 2 januari 2023

Pro-Palestijns protest op Mediapark, omdat NOS ‘Israëlisch frame’ zou overnemen

admin
November 26, 2024
0

Actiegroep XR Justice Now, een tak van klimaatgroep Extinction Rebellion, protesteert dinsdagochtend bij het NOS-gebouw op het Mediapark in Hilversum. Ongeveer twintig demonstranten, sommigen gehuld in witte pakken met afdrukken van rode handen erop, scanderen „NOS, schande, bloed aan je handen”. Ook hebben ze spandoeken aan het gebouw opgehangen met de leuzen „NOS stop legitimatie van genocide” en „Taal is niet neutraal”. Drie aan elkaar vastgeketende actievoerders met gezichtsbedekking liggen voor de ingang.

De actiegroep vindt dat de publieke omroep geweld en genocide „legitimeert”, omdat het „klakkeloos” de „Israëlische framing” zou overnemen, zo is te lezen in een verklaring op de Instagram-pagina van de groep. XR Justice Now geeft in de verklaring geen voorbeelden van de gehekelde berichtgeving.

NOS ontstemt

De demonstranten roepen de NOS op om „haar plicht” na te komen door op een „onbevooroordeelde en waarheidsgetrouwe” manier verslag te doen van de situatie in het Midden-Oosten. Ze vinden dat de woordkeuze van NOS-journalisten „direct invloed” heeft op de werkelijkheid.

De NOS is niet te spreken over de actie. “Over onze journalistieke keuzes of ons woordgebruik gaan we altijd graag met iedereen in gesprek. Dit is alleen niet de manier”, laat Giselle van Cann, hoofdredacteur van NOS Nieuws weten. „Ik vind het onaanvaardbaar dat deze demonstranten de toegang tot onze redactie vanochtend blokkeren, en dat mijn collega’s zich onveilig voelen,” zegt ze.

Politie aanwezig

De politie is aanwezig, maar grijpt vooralsnog niet in, schrijft de NOS. Volgens een woordvoerder van de publieke omroep heeft het protest geen invloed op de programmering.

De subgroep van Extinction Rebellion zegt ook de aandacht te willen vestigen op de „systematische Israëlische aanvallen” op journalisten die volgens de actiegroep als „oorlogsmisdaden” moeten worden bestempeld. XR Justice Now had het protest live uitgezonden op Instagram en trok zo’n twintig kijkers.

Politie op twee gevallen na tevreden over optreden tijdens pro-Palestijnse studentenprotesten UvA

admin
November 26, 2024
0

De politie heeft tijdens de studentenprotesten op campussen van de Universiteit van Amsterdam (UvA) afgelopen voorjaar in twee gevallen buitenproportioneel geweld gebruikt tegen pro-Palestijnse demonstranten. Dat concludeert de politie op basis van een intern onderzoek. In het algemeen zou het geweld „goed toegepast” en „uitlegbaar” zijn geweest, schrijft de politie.

In navolging van grootschalige studentenprotesten op campussen in de Verenigde Staten, organiseerden Nederlandse pro-Palestijnse actiegroepen afgelopen voorjaar ook demonstraties in Amsterdam. Zowel op de Roeterseilandcampus als bij Oudemanhuispoort, twee locaties van de UvA, kwamen honderden demonstranten samen met de intentie om daar te overnachten. Ze zetten tenten op, brachten eten mee en wierpen barricades op om de politie tegen te houden. Op beide locaties gebruikte de politie geweld om de demonstranten uiteindelijk weg te krijgen.

‚Naar de grond gewerkt’

In één geval zou een politiemedewerker zijn uitgescholden voor „vuile kankerlijer”, waarna de agent de persoon „naar de grond werkte”. Dat had niet mogen gebeuren, stelt de politie. In het andere geval zou een agent van de Mobiele Eenheid (ME) meermaals een demonstrant hebben geslagen met de wapenstok terwijl die geen kant op kon en geen gevaar vormde. Ook dit vond niet „binnen het wettelijk kader” plaats, oordeelde de hulpofficier van justitie.

In totaal hebben 59 mensen klachten ingediend vanwege het politieoptreden bij de UvA-protesten. In meer dan de helft van de gevallen kwamen die van mensen die de demonstraties niet zelf hadden bijgewoond maar filmpjes hadden gezien. Met die klachten doet de politie niets. De overige klachten, van mensen die fysieke of emotionele schade zeggen te hebben opgelopen, leidden uiteindelijk tot vier aangiften, die het OM nog moet wegen.

De Amsterdamse politiechef Peter Holla schrijft in een brief naar de veiligheidsdriehoek dat hij het betreurt als mensen nog steeds last hebben van het politiegeweld. Hij vraagt ook om begrip voor de agenten. „Agenten zijn bekogeld met stenen en zwaar vuurwerk, werden met brandblussers in hun gezicht gespoten en werden zelfs aangevallen met ammonia.” Tien agenten zijn gewond geraakt, van wie één blijvende tinnitus heeft opgelopen.

Tv-recensie | Laat quizmarathondeelnemers af en toe even op hun rug liggen en naar de wolken kijken

admin
November 26, 2024
0

„Laat de mensen maar leven, als ze dat willen, en daarna doodgaan, ieder op zijn beurt”, schreef Wisława Szymborska in 2002. „Zij, de wolken, hebben met heel dat vreemde gedoe niets te maken.” De woorden van de Poolse dichteres stonden aan het eind van Even lucht (EO) in de wolken geschreven, als een wijsheid die de korte documentaire in perspectief moest plaatsen. De afgelopen twintig minuten waren gevuld geweest met beelden van mensen die op hun rug in de achtertuin, op een grasveld of naast een kippenhok lagen. Op verzoek van de documentairemakers namen ze daar de tijd om midden op de dag hun blik omhoog te keren. Met hun ogen op de wolken vertelden ze waar hun gedachten nu naartoe gingen.

Bij de jonge deelnemers richtten die gedachten zich vooral op de toekomst en alle angsten en verlangens die daarbij kwamen kijken, terwijl de oudere deelnemers veelal terugblikten op het verleden: soms tevreden, soms met spijt. De thema’s die de wolkenkijkers bezighielden varieerden van behapbaar en concreet tot beangstigend groot. Latrelaties en terminale ziektes, vliegvakanties en klimaatverandering. Ik kwam er niet over uit of ik dat troostrijk of juist beangstigend vond: het idee dat je die dromen en zorgen met zo veel mensen deelt. En dat het de wolken die aan je voorbijtrekken uiteindelijk worst zal wezen hoe veel van je dromen en nachtmerries werkelijkheid worden.

Omdat maandag me wat vroeg leek voor een existentiële crisis ruilde ik de wolken in voor SBS6 (in jargon noemen we dit ook wel een ‘vibe shift’). Daar is sinds vorige week iedere avond Lotto De Quizmarathon (Talpa) te zien – of, in de woorden van presentator Rob Kamphues: „Het grootste quizevenement uit de Nederlandse tv-geschiedenis”, bestaande uit „zo’n 32 uur lang alleen maar quizen, quizen en nog eens quizen, met een selectie van de meest fanatieke quizfanaten .” Die quizfanaten nemen de uitdaging ontroerend serieus en worden behandeld als ware artiesten. Niet alleen kunnen ze backstage gebruikmaken van „speciale faciliteiten”, waaronder een ijsbad, een hometrainer en een doos Trivial Pursuit; ze mochten van tevoren ook een rider (wensenlijst) inleveren met „etenswaar die goed is om supergefocust de 32 uur durende marathon door te komen.” Zo kan het dat ze tussen de quizrondes door met een verhit hoofd de coulissen inlopen terwijl ze dingen zeggen als: „Het is nu tijd voor de hummus.”

Spijtig is het wel dat de marathon is opgeknipt en uitgesmeerd over meerdere weken. Dat geeft je als kijker de gelegenheid om je avond na avond iets slechter te voelen over je groeiende ongeduld. Want geef toe: je kijkt niet voor de triviafeitjes. Je kijkt omdat je wil zien hoe lang het duurt voor de hummus uitwerkt en de eerste uitgeputte quizfanaat van de hometrainer dondert.

Slaaptekort

Misschien dat de bedenkers van het format voorvoelden dat veel kijkers om die reden pas bij de laatste afleveringen aanhaken, als het slaaptekort van de kandidaten het best zichtbaar wordt. Dat dat de reden is voor het extra drama-element dat ze hebben toegevoegd: de kandidaten delen zich steeds op in twee teams, en aan het eind van elke ronde stemt het verliezende team een van de eigen leden weg. Het weggestemde lid mag dan weer zelf een ander teamlid aanwijzen om het tegen op te nemen in een duel. Wie verliest, vertrekt.

Al dat gehannes met messen in ruggen leidde in aflevering één al tot betraande oogjes bij de weggestemde deelnemer. Zo’n deelnemer zou je eigenlijk ook even buiten op zijn rug moeten leggen, vind ik. Voor een beetje perspectief. „Laat de mensen maar quizzen, als ze dat willen”, zou je tegen hem moeten zeggen; „en daarna weggestemd worden, ieder op zijn beurt. Zij, de wolken, hebben met dat hele vreemde gedoe niets te maken.”